เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - บทที่ 1696 ทําลายเกาะบัวหิน
บทที่ 1696 ทําลายเกาะบัวหิน
“มา!” ราชันมังกรปรากฏตัวขึ้นเหนือวังมังกร
ด้วยแรงดึงดูดมหาศาล วังมังกรค่อยๆเคลื่อนที่เข้าไปหาเขาอย่างช้าๆ
กลุ่มผู้อมตะระดับแปดที่เห็นสิ่งนี้เร่งกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะของตน
ราชันมังกรถอนหายใจและหายตัวไป จากจุดนั้น
วังมังกรฉวยโอกาสบินออกจากทะเลขึ้นสู่ท้องฟ้า
กลุ่มผู้อมตะระดับแปดกําลังจะไล่ล่าแต่ราชันมังกรกลับปรากฏตัวขึ้นและกีดขวางเส้นทางของพวกเขา
เสียงคํารามของมังกรดังขึ้น ราชันมังกรเคลื่อนไหวราวกับสายฟ้าไปรอบๆ การต่อสู้ที่ดุเดือดทําให้เกิดการระเบิดขึ้นอย่างไม่รู้จบสิ้น
โดยไม่มีฟงจินฮวงเป็นภาระ ราชันมังกรสามารถแสดงพลังการต่อสู้ที่แท้จริงออกมา
อย่างไรก็ตามผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันตกยังมีไพ่ตายของตน
แม้พวกเขาจะแพ้ราชันมังกรแต่พวกเขายังสามารถรักษาชีวิต เผชิญหน้ากับภัยคุกคามร้ายแรง พวกเขาจึงสามารถสร้างความร่วมมือ
ไม่ว่าจะเป็นผู้อมตะฝ่ายธรรมะ ผู้บ่มเพาะสันโดษ และปีศาจอมตะ ทุกคนทํางานร่วมกันเพื่อต่อสู้กับราชันมังกร
ราชันมังกรรู้สึกถึงแรงกดดันที่เพิ่มขึ้น
เมื่อเวลาผ่านไป วิธีการของราชันมังกรถูกมองเห็นในไม่ช้า กลุ่มผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันออกเริ่มตอบโต้ได้อย่างเหมาะสม
ในโลกใบนี้ไม่มีวิญญาณอมตะหรือท่าไม้ตายอมตะที่ไร้เทียมทาน มีเพียงผู้อมตะที่ไม่สามารถเอาชนะ
ไม่ว่าท่าไม้ตายอมตะจะซับซ้อนเพียงใด มันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย
ราชันมังกรทรงพลังมาก กลุ่มผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันออกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แต่ในสถานการณ์นี้ ไม่มีผู้ใดต้องการต่อสู้จนตัวตาย วังมังกรบินไปรอบๆ ขณะที่ราชันมังกรไม่สามารถสร้างเขตแดนเพื่อกักขังศัตรู
กรงเล็บมังกรเคลื่อนไหวราวกับพายุ ผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันออกถูกบังคับ ให้ล่าถอยราชันมังกรคว้าจับวังมังกรไว้ด้วยกรงเล็บภูตผี
วังมังกรสั่นสะท้านขึ้น มันทําลายกรงเล็บภูตผีและหลบหนีอีกครั้ง
ราชันมังกรถอนหายใจ สถานการณ์นี้เกิดขึ้นหลายครั้งแล้ว มันไม่ง่ายที่จะยึดครองวังมังกรและต่อสู้กับกลุ่มผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันออกพร้อมกัน
ความพยายามหลายครั้งของเขาจบลงด้วยความล้มเหลว
“ราชันมังกรแข็งแกร่งเกินไป เราจะทําอย่างไร?”
“เมื่อเขาต่อสู้อย่างจริงจัง เราไม่มีโอกาสเข้าใกล้วังมังกรโดยไม่ต้องคิดถึงการยึดครองมัน!”
“โชคดีที่วังมังกรแข็งแกร่งพอ ราชันมังกรไม่สามารถยึดครองมันได้โดยง่าย”
“เราไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้ดําเนินต่อไป การต่อต้านของวังมังกรอ่อนแอลงเรื่อยๆ ราชันมังกรจะสามารถกําหราบมันในที่สุด”
ผู้อมตะระดับแปดของทะเลตะวันออกทั้งหมดได้รับบาดเจ็บ พวกเขาลอบสื่อสารกันและต้องการให้คนอื่นๆใช้ไพ่ตายกับราชันมังกร
ผู้อมตะระดับแปดทุกคนล้วนมีไพ่ตายของตนเอง
ไพ่ตายของผู้อมตะระดับแปดล้วนทรงพลัง แต่ไม่มีผู้ใดต้องการเปิดเผย ไม่มีผู้ใดบอกได้ว่าไพ่ตายของพวกเขาจะล้มเหลวในการต่อสู้ที่ซับซ้อนนี้หรือไม่
ยิ่งท่าไม้ตายอมตะทรงพลังเท่าใด ผลกระทบย้อนกลับของมันก็ยิ่งรุนแรงเท่านั้น
กระทั่งราชันมังกรก็ไม่ได้ใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งพลังปราณออกมา
ไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการใช้แต่มันมีความเสี่ยงสูงเกินไปและอาจกลายเป็นการทําร้ายตัวเอง
ในการต่อสู้กับราชันภูเขาม่วง ราชันมังกรตรวจสอบหลายครั้งกระทั่งแน่ใจว่าศัตรูไม่มีวิธีการอื่น เขาจึงสามารถปลดปล่อยไพ่ตายออกมา
ในสถานการณ์ปัจจุบัน หากราชันมังกรใช้ไพ่ตายของตนและถูกศัตรูตอบโต้ สิ่งใดจะเกิดขึ้น?
ผู้อมตะระดับแปดเหล่านี้ล้วนมีรากฐานที่ลึกซึ้ง พวกเขาอาจมีวิธีการบางอย่าง
สายธารแห่งกาลเวลา
ท่าไม้ตายอมตะพัดฤดูร้อน
ฟางหยวนในร่างอสูรปีวอกแรกกําเนิดใช้ท่าไม้ตายอมตะเปิดเส้นทาง
“ปิงช่ายฉวน หลีกไป!”
ฟางหยวนตะโกนเตือนก่อนจะสะบัดพัดในมือ
พายุกรรโชกแรงพุ่งเข้าโจมตีรังกระเรียนใบไม้ร่วงและฉลามล่องคลื่นอย่างดุเดือด พวกมันถูกส่งออกจากค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหิน
แต่ในช่วงเวลาสําคัญ ฟงจิวเก้อและชิงเย่หวังบินออกจากคฤหาสน์วิญญาณอมตะและพุ่งเข้าต่อสู้กับฟางหยวนและทิ้งช่ายฉวนโดยตรง
แม้พวกเขาจะไม่ได้บ่มเพาะบนเส้นทางแห่งกาลเวลา แต่ค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินยังสามารถสนับสนุนพวกเขา
ผู้อมตะระดับเจ็ดของวังสวรรค์สามารถซ่อมแซมค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินแม้มันจะเล็กลงไปมาก็ตาม
“ปรมาจารย์ห้าธาตุ รีบใช้แสงห้าธาตุของเจ้าเร็วเข้า!” ฟางหยวนตะโกน
เสียงของปรมาจารย์ห้าธาตุดังออกมาจากประตูสิ้นปี “ข้าไม่สามารถใช้มันเป็นครั้งที่สองในช่วงเวลาสั้นๆ นอกจากนั้นค่ายกลวิญญาณอมตะยังได้รับการแก้ไข แสงห้าธาตุก่อนหน้านี้ไม่มีประโยชน์มากนัก”
ท่าไม้ตายอมตะนักรบเพลง!
ฟงจิวเก้อส่งนักรบเพลงสี่ตนออกมาปิดล้อมฟางหยวน
ร่างของชิงเย่หวังระเบิดแสงดาวออกมาขณะพุ่งเข้าโจมตีปิงชายฉวน
ชิงช่ายฉวนและฟางหยวนมองหน้ากันก่อนจะทิ้งศัตรูและบินเข้าไปหาค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหิน
นี่เป็นแผนการที่ฉลาด
ตราบเท่าที่ค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินถูกทําลาย ฟงจิวเก้อและชิงเย่หวังจะต้องกลับเข้าไปในคฤหาสน์วิญญาณอมตะของพวกเขา
ฟงจิวเก้อและชิงเย่หวังพยายามหยุดพวกเขาขณะที่ปรมาจารย์ห้าธาตุบังคับประตูสิ้นปีต่อสู้กับนาวานิรันดร์ที่มีชิงเย่เป็นผู้ควบคุม
ภายใต้การโจมตีที่ดุเดือด ค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินสั่นสะเทือนและเกิดรอยแตกร้าวมากขึ้นเรื่อยๆ
อย่างไรก็ตามรังกระเรียนใบไม้ร่วงและฉลามล่องคลื่นสามารถกลับเข้าสู่สนามรบอีกครั้ง
“ฟางหยวน เจ้ายังไม่เชื่อข้าอีกงั้นหรือ?” สถานการณ์เลวร้าย ปิงช่ายฉวนตะโกนด้วยความกังวล
ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้น เขาสูดหายใจและบินเข้าไปหาชิงช่ายฉวน
ปิงชายฉวนกางแขนออกและสร้างโล่แสงขึ้นรอบตัวเขากับฟางหยวน
นี่คือท่าไม้ตายอมตะสายป้องกัน ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบชีวิตหรือท่าไม้ตายอมตะ ทุกอย่างจะถูกแช่แข็งหากบุกเข้ามา
“ทําลายมัน!” ฟงจิวเก้อและชิงเย่หวังตะโกนพร้อมกัน
รังกระเรียนใบไม้ร่วงและฉลามล่องคลื่นโจมตีโล่แสงอย่างหนักหน่วง
ปิงช่ายฉวนกัดฟันแน่นและพยายามรักษาโล่แสงเอาไว้
แม้เขาจะมีพลังการต่อสู้บนจุดสูงสุดของระดับแปด แต่เผชิญหน้ากับการโจมตีของสองผู้อมตะระดับแปดและคฤหาสน์วิญญาณอมตะอีกสองหลัง มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
ฟางหยวนฉวยโอกาสเปลี่ยนกลยุทธ์ ร่างอสูรปีวอกแรกกําเนิดถูกกําจัดออกไปและถูกแทนที่ด้วยราชันภูต
หลังจากเปลี่ยนเป็นราชันภูต ฟางหยวนกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะของเขาทันที
กลิ่นอายที่ทรงพลังปะทุออกมา ฟงจิวเก้อและชิงเย่หวังระวังตัวมากขึ้น
ท่าไม้ตายอมตะตราประทับเหล่าโป!
“ระวัง!” ชิงช่ายฉวนหยุดใช้โล่แสงและก้าวไปข้างหน้า
เขาช่วยกําจัดสิ่งกีดขวางเพื่อเปิดทางให้ฟางหยวน
ฟางหยวนพุ่งเข้าไปหาชิงเย่หวังแต่ยังไม่โจมตี
ชิงเย่หวังเร่งล่าถอยขณะที่ฟงจิวเก้อเคลื่อนที่ไปรอบๆและพยายามโจมตีฟางหยวนจากด้านหลัง
ฟางหยวนหัวเราะเสียงเย็น เขาบินขึ้นไปและยิงตราประทับเหล่าโปไปยังค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหิน
ค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินหยุดทํางาน ผู้อมตะระดับเจ็ดหลายคนเสียชีวิตทันที
ชิงช่ายฉวนรู้สึกถึงแรงกดดันที่เพิ่มขึ้น
ค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินถูกทําลายลงทีละชั้น
ปรมาจารย์ห้าธาตุตกใจมาก “ตราประทับเหล่าโปของฟางหยวนสามารถทําลายแกนกลางของค่ายกลวิญญาณ เขาทําได้อย่างไร?”
“บึม!”
ฟงจิวเก้อโจมตีฟางหยวน
ฟางหยวนอดทนต่อการโจมตีของฟงจิวเก้อ เขาให้ความสําคัญกับการทําลายค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินเท่านั้น
แม้เขาจะอยู่ในร่างราชันภูต แต่เขายังพ่นเลือดออกมาสามคํา วิญญาณระดับมนุษย์จํานวนมากตายขณะที่วิญญาณอมตะหลายดวงได้รับบาดเจ็บ
สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ฟางหยวนและชิงช่ายฉวนกลับมาเป็นฝ่ายได้เปรียบอีกครั้ง
ค่ายกลวิญญาณอมตะผนึกบัวหินหดเล็กลงเหลือหนึ่งในสามของขนาดดั่งเดิม มันอยู่ห่างจากการถูกทําลายล้างเพียงก้าวเดียว
“ปกป้องข้า!” ฟางหยวนกล่าวกับปิงช่ายฉวน
ปิงชายฉวนใช้โล่แสงขณะที่ฟางหยวนเปลี่ยนร่างเป็นอสูรปีวอกแรกกําเนิดอีกครั้ง
“ปกป้องข้า!” ฟงจิวเก้อตะโกนสิ่งเดียวกัน
ซิ่งเย่หวังและคฤหาสน์วิญญาณอมตะอีกสองหลังปิดล้อมฟงจิวเก้อ
ท่าไม้ตายอมตะลมมรณะ!
ฟงจิวเก้อเสียงและประสบความสําเร็จในการเรียกลมมรณะ
ปิงชายฉวนตะโกนเตือนฟางหยวน “ท่าไม้ตายของข้าไม่สามารถปิดกั้นลมมรณะ ถอย!”
อย่างไรก็ตามเป้าหมายของลมมรณะไม่ใช่โล่แสงของปิงชายฉวนแต่เป็นเกาะบัวหิน!
ภายใต้การจ้องมองของฟางหยวน เกาะบัวหินถูกลมมรณะกลืนกินเข้าไป
มันเผชิญหน้ากับลมมรณะที่สามารถทําลายล้างทุกสิ่ง
“ฟงจิวเก้อ เจ้า!” ชิงช่ายฉวนโกรธมาก
การแสดงออกของฟางหยวนกลายเป็นมืดครึ้ม
“หากเราไม่ได้รับมัน พวกเจ้าก็เช่นกัน!” ชิงเย่หวังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง