เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - บทที่ 1748 การเสียสละของราชันมังกร
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1748 การเสียสละของราชันมังกร
การทําลายวิญญาณชะตากรรมจะเป็นอันตรายต่อมนุษยชาติ แต่สถานการณ์ของท์ งห้าภูมิภาคจะยังเหมือนเดิมเพราะเจตจํานงของเทพอมตะกลุ่มดาว
เมื่อปราศจากวิญญาณชะตากรรม ไม่ว่าจะเป็นวังสวรรค์หรือเต่าสวรรค์ก็จะไม่สามารถใช้งานมันได้
ในสถานการณ์ที่ทั้งสองฝ่ายเท่าเทียมกัน มนุษย์จะเป็นฝ่ายได้เปรียบ หลังจากทั้งหมดพวกเขาไม่เคยมองว่าเผ่าพันธุ์อื่นแข็งแกร่ง
แต่เทพปีศาจบัวแดงไม่ใช่ปีศาจต่างโลก แล้วเขาจะทําลายวิญญาณชะตากรรมได้อย่างไร?
แม้เขาจะเกิดใหม่นับครั้งไม่ถ้วน แต่เทพปีศาจบัวแดงก็ไม่สามารถหาวิธีทําลายวิญญาณชะตากรรมได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นในการเกิดใหม่ครั้งนี้เขาจึงมาเกลี้ยกล่อมราชันมังกรให้ร่วมมือกับเขา
แต่ผู้ใดจะคิดว่าวังสวรรค์จะมีความลับเช่นนี้ แผนการของเทพปีศาจบัวแดงล้มเหลว
เทพปีศาจบัวแดงต้องการเกลี้ยกล่อมราชันมังกรแต่ราชันมังกรก็รอโอกาสนี้เพื่อโน้มน้าวศิษย์ของเขาอยู่แล้ว
“หงถึง หยุดซะที” ราชันมังกรกล่าวอย่างจริงจัง “ข้าบอกเรื่องนี้กับเจ้าเพื่อให้เจ้ากลับใจฝายธรรมะไม่ใช่เรื่องของชื่อเสียงเท่านั้นแต่มันยังรวมถึงการเสียสละเพื่อมนุษชาติ วังสวรรค์และเทพอมตะกลุ่มดาวเสียสละตัวเอง แล้วเจ้า? บิดามารดาและภรรยาของเจ้าเสียชีวิตเพื่อปูทางให้เจ้าก้าวเข้าสู่ระดับเก้า การเสียสละของพวกเขามีความจําเป็นและมีคุณค่า เจ้ายังไม่เข้าใจอีกขั้นหรือ?ไหงถึงหยุดเดี๋ยวนี้”
“ไม่ ข้าจะไม่หยุด” เทพปีศาจบัวแดงยังแน่วแน่ “ท่านอาจารย์ ยกโทษให้ข้าด้วย ข้าทําให้ท่านผิดหวังซ้ําแล้วซ้ําอีก แต่นี่เป็นเส้นทางที่ข้าต้องการเดินต่อไป”
ราชันมังกรสายศีรษะ “ข้าไม่ผิดหวัง หากเจ้าตกลง ข้าจะสงสัย ข้ารู้ว่าเจตจํานงของเจ้าจะไม่สั่นไหวโดยง่าย ตอนนี้ให้อาจารย์ใช้ตนเองเป็นแบบอย่างเพื่อสอนเจ้า”
“ท่านหมายความว่าอย่างไร?”
ขณะที่เทพปีศาจบัวแดงกําลังสับสน ราชันมังกรกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะที่เตรียมไว้
ท่าไม้ตายอมตะทําลายล้างมนุษย์มังกร!
ความสับสนของเทพปีศาจบัวแดงถูกแทนที่ด้วยความตกใจเมื่อเขาตระหนักถึงผลกระทบของท่าไม้ตายนี้
เทพปีศาจบัวแดงตะโกน “ท่านอาจารย์ ท่านจะสังหารมนุษย์มังการทั้งโลกจริงหรือ? พวกเขาคือบุตรหลานของท่าน!”
“ถูกต้อง” ราชันมังกรกล่าวด้วยเสียงสั่นเครือเล็กน้อย “ข้าเป็นบรรพบุรุษของเผ่ามนุษย์มังกร ตั้งแต่ข้าสร้างวิธีเปลี่ยนเป็นมนุษย์มังกร ข้าก็เตรียมสิ่งนี้ไว้แล้ว มันจะทําให้ข้าสามารถกําจัดมนุษย์มังกรทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย
“เดิมที่ข้าคิดว่าจะใช้วิธีนี้เมื่อเผ่ามนุษย์มังกรต้องการปกครองโลก อย่างไรก็ตามเจตจํานงของเทพอมตะกลุ่มดาวสั่งให้ข้าปล่อยพวกเขาไปชั่วคราวและใช้มันในอนาคต”
“ข้าลังเลมาตลอด หงถึง เจ้าเคยเห็นบุตรหลานของข้า พวกเขาเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสําหรับข้า พวกเขาทําให้ข้าเพลิดเพลินไปกับวัยชรา เห้อ…ข้าแก่แล้ว”
“ท่านอาจารย์…” เทพปีศาจบัวแดงไม่สามารถกล่าวสิ่งใด
ดวงตาของราชันมังกรเปลี่ยนเป็นสีแดง เทพปีศาจบัวแดงไม่เคยเห็นแง่มุมที่อ่อนไหวของราชันมังกรมาก่อน
ราชันมังกรกล่าวต่อ “แม้วิญญาณชะตากรรมจะไม่กําหนดให้มนุษย์มังกรปกครองโลก แต่เผ่ามนุษย์มังกรก็ยังเป็นภัยคุกคามต่อวังสวรรค์และเผ่ามนุษย์”
“เผ่ามนุษย์มังกรถูกสร้างขึ้นโดยข้า อายุขัยของมนุษย์มังกรยืนยาวกว่ามนุษย์ แล้วมนุษย์จะไม่ต้องการเปลี่ยนเป็นมนุษย์มังกรได้อย่างไร? เมื่อเวลาผ่านไปมนุษย์มังกรจะเพิ่มจํานวนขึ้นเรื่อยๆขณะที่ประชากรมนุษย์จะลดลงอย่างต่อเนื่อง”
“สิ่งที่น่ากลัวก็คือมนุษย์มังกรเกิดจากมนุษย์ นั่นจะทําให้ความระวังตัวของมนุษย์ลดลงตามธรรมชาติ โดยปราศจากชื่อเสียงของข้าและการปกป้องของเทพอมตะ ผู้ใดจะสามารถกดขี่เผ่ามนุษย์มังกร?”
“หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เผ่ามนุษย์มังกรจะปราบปรามเผ่ามนุษย์ในอนาคต หากเกิดเหตุที่ไม่คาดคิดวิญญาณชะตากรรมจะกําหนดให้เผ่ามนุษย์มังกรปกครองโลกอีกครั้ง ผลที่ตามมาจะไม่สามารถจินตนาการ”
ราชันมังกรมองเทพปีศาจบัวแดงอย่างลึกซึ้ง “เมื่อเจ้ามาที่นี่และพยายามเกลี้ยกล่อมข้า ข้าก็ตระหนักได้ทันทีว่านี่คือช่วงเวลาที่เทพอมตะกลุ่มดาวพยากรณ์ไว้ เผ่ามนุษย์มังกรไม่ควรมีอยู่ แต่การกําจัดพวกเขาก็ต้องมีคุณค่าเช่นกัน คุณค่านี้มีไว้เพื่อโน้มน้าวเจ้า ศิษย์ของข้าไหงถึงอาจารย์ต้องการสอนจิตวิญญาณแห่งการเสียสละแก่เจ้า ข้าจะแสดงจิตวิญญาณของมนุษย์ให้เจ้าเห็น!”
เทพปีศาจบัวแดงอุทาน “ท่านอาจารย์…”
ร่างของราชันมังกรสั่นสะท้านขึ้นและไม่สามารถกลั้นน้ําตาเอาไว้ได้อีกต่อไป
เขาฆ่าบุตรหลานทั้งหมดของเขาด้วยตนเอง หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและเจ็บปวดแต่ไม่มีร่องรอยของความเสียใจ
เสียงของเขาดังขึ้นอีกครั้ง “หงถึง ศิษย์ของข้า เส้นทางของเจ้าไม่สามารถไปต่อ เจ้าไม่สามารถเอาชนะวังสวรรค์!”
“ พลังอํานาจของวังสวรรค์ไม่ได้มีเพียงรากฐานหรือวิญญาณชะตากรรม!”
“พลังอํานาจที่แท้จริงของมันมาจากการเสียสละของผู้อมตะจากรุ่นสู่รุ่น ทุกคนต่างปกป้องมนุษยชาติ!”
“หากปราศจากการเสียสละเหล่านี้ เผ่ามนุษย์จะถูกเหยียบย่ําและตกเป็นทาสของเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ เราจะไม่มีชีวิตที่ดีเช่นตอนนี้”
“หงถึง อาจารย์สอนเจ้า วังสวรรค์หล่อเลี้ยงเจ้า สิ่งที่เจ้าได้รับคือผลของการอุทิศตนและการเสียสละตนเองของบรรพบุรุษของเราตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน!”
“กลับมาเถอะ หงถึง!”
“ทําตามสิ่งที่ชะตากรรมกําหนด!”
เทพปีศาจบัวแดง “”
สมรภูมิแดนศักดิ์สิทธิ์ไร้ที่ติ
ความทรงจําของราชันมังกรผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เขามองวังมังกรและเย้ยหยัน “น่าเสียดาย จิตวิญญาณมังกร การดํารงอยู่ของเจ้าถูกอนุมานไว้แล้วโดยเทพธิดาจื่อเว่ย เจ้าเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งเท่านั้น”
ในเวลาต่อมาราชันมังกรกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะ
ครั้งหนึ่งเขาเคยใช้ท่าไม้ตายอมตะนี้เพื่อเกลี้ยกล่อมเทพปีศาจบัวแดงแต่ไม่สําเร็จ
อย่างไรก็ตามตอนนี้มันมากเกินพอที่จะฆ่าไปหนิงปิง
ท่าไม้ตายอมตะทําลายล้างมนุษย์มังกร!
ร่างของไปหนิงปิงสั่นสะท้านขึ้นอย่างรุนแรง หัวใจของนางราวกับถูกบางคนบดขยี้ นางล้มลงบนพื้นและไอออกมาเป็นเลือด
จิตวิญญาณมังกรกรีดร้องด้วยความตกใจ “เกิดสิ่งใดขึ้น?”
มันไม่รู้ความลับในอดีต
ในความเป็นจริงมันพึ่งถือกําเนิดขึ้นหลังจากเผ่ามนุษย์มังกรถูกทําลายล้างโดยราชันมังกร
ภายใต้การเฝ้ามองของจิตวิญญาณมังกร ไปหนิงปิงเสียชีวิตอย่างรวดเร็ว ศพที่เย็นเยียบของนางนอนอยู่ในวังมังกร
วังสวรรค์
เทพธิดาจื่อเว่ยเดินออกจากค่ายกลวิญญาณอมตะที่กักขังเทพปีศาจจิตวิญญาณ
นางมาที่นี่เพื่อตรวจสอบบางสิ่ง
“ข้ากังวลมากเกินไป แม้เทพปีศาจจิตวิญญาณจะดุร้ายและทรงพลัง แต่เทพปีศาจจิต วิญญาณในปัจจุบันเป็นเพียงดวงวิญญาณที่เหลืออยู่ โดยปราศจากวิญญาณและพลังงานอมตะ เขาจะทําสิ่งใดได้? เขาไม่แม้แต่จะสามารถหลบหนีออกจากที่นี่”
“โอ้ จิตวิญญาณมังกรปรากฏตัวขึ้นแล้ว ทุกอย่างเป็นไปตามแผน” เทพธิดาจื่อเว่ยเผยรอยยิ้มบางเมื่อตระหนักถึงเรื่องนี้
นางอนุมานการคงอยู่ของจิตวิญญาณมังกรเนื่องจากความสงสัยเกี่ยวกับการกดขี่แม่ทัพมังกรทั้งสี่ นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดา
หลังจากค้นพบการควงอยู่ของจิตวิญญาณมังกร ราชันมังกรและเทพธิดาจื่อเว่ยจึงวางแผนทั้งหมด
นี่เป็นกับดักสําหรับผู้อมตะของทะเลตะวันออกรวมถึงจิตวิญญาณมังกระและตี้จางเฉิง
หากไม่มีกลยุทธ์ดังกล่าว เทพธิดาจื่อเว่ยจะกล้าใช้ท่าไม้ตายอมตะวิสัยทัศน์ของทุกคนและแสดงภาพเหตุการณ์ที่แดนศักดิ์สิทธิ์ไร้ที่ติได้อย่างไร?
เทพธิดาจื่อเว่ยเข้าไปในคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่เก็บวิญญาณอมตะความเมตตาเอาไว้
นางคิดกับตนเอง “ตอนนี้ถึงเวลาจัดการวิญญาณกาลเวลาของฟางหยวนแล้ว”
สมรภูมิแดนศักดิ์สิทธิ์ไร้ที่ติ
“บึม!”
วังมังกรถูกส่งลอยกลับหลัง จิตวิญญาณมังกรกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนก
ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งความฝันถูกทําลาย หอคอยดวงตาสวรรค์กลับมาอีกครั้งผู้อมตะของวังสวรรค์หัวเราะอย่างเต็มที่ แผนการของพวกเขาประสบความสําเร็จ
“บัดซบ! ทั้งหมดเป็นอุบายของวังสวรรค์” ฟางหยวนต้องยอมรับความจริง เราแพ้การต่ อสู้ครั้งนี้!”
ชิงช่ายฉวนตระหนักถึงเรื่องนี้เช่นกัน
การกลับมาของหอคอยดวงตาสวรรค์ทําให้ผู้อมตะภาคใต้และภาคเหนือรู้สึกสิ้นหวังมากขึ้น
ถึงเวลาล่าถอย” สายตาของฟางหยวนเปลี่ยนไป เขามีท่าไม้ตายท่องแดนอมตะ เขามีโอกาสหลบหนีหากใช้มันในเวลาที่เหมาะสม
อย่างไรก็ตามกลุ่มที่ปิดล้อมฟางหยวนและคนอื่นๆนําโดยลั่วเว่ยหยิน
ถั่วเว่ยหยินเข้าใจสถานการณ์และเร่งใช้ท่าไม้ตายอมตะแดนศักดิ์สิทธิ์แปดทิศ
แดนศักดิ์สิทธิ์แปดทิศสามารถหยุดการกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะทั้งหมด
ท่าไม้ตายอมตะของแท่นบูชาแห่งโชคก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
ไม่ว่าจะเป็นมิตรหรือศัตรู ทุกคนตกตะลึงกับความสามารถนี้ของถั่วเว่ยหยิน
การเคลื่อนไหวของถั่วเว่ยหยินทําให้ผู้อมตะภาคใต้และภาคเหนือจมลงสู่ความสิ้นหวัง
อีกด้านหนึ่งราชันมังกรสามารถหลบหนีจากตี้จางเฉิงและพุ่งไปยังวังมังกร
จางเฉิงต้องการไล่ตามแต่มันถูกกีดขวางโดยคฤหาสน์วิญญาณอมตะของวังสวรรค์
“ราชันมังกร คนทรยศของเผ่ามนุษย์มังกร!” จิตวิญญาณมังกรกรีดร้องขณะซ่อนตัวอยู่ในส่วนลึกของวังมังกร
ราชันมังกรไม่สามารถค้นหามันได้ในเวลาอันสั้น เขาทําได้เพียงใช้กําลังบังคับปรับแต่งวังมังกรอีกครั้งเท่านั้น
เขาหัวเราะ “ข้าต้องขอบคุณเจ้าที่ช่วยแก้ปัญหาเกี่ยวกับจางเฉิง ตอนนี้ตราบเท่าที่ข้าสามารถควบคุมวังมังกร ตี้จางเฉิงจะกลายเป็นทาสของข้า วังสวรรค์จะได้รับสัตว์อสูรแรกกําเนิดที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์!”
จิตวิญญาณมังกรสาปแช่งราชันมังกรที่น่ารังเกียจและน่าสะพรึงกลัวด้วยความโกรธ มันใช้ความพยายามทั้งหมดต่อต้านการปรับแต่งของราชันมังกรขณะเดียวกันก็เรียกต์จางเฉิงกลับมา
ตี้จางเฉิงคํารามซ้ําแล้วซ้ําอีกและพยายามหลบหนีจากสิ่งกีดขวาง
แนวป้องกันของวังสวรรค์เกือบพังทลายแต่ในช่วงเวลาสําคัญหอคอยดวงตาสวรรค์สามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะยอมจํานนต่อโชคชะตาอีกครั้ง
ตี้จางเฉิงถูกโจมตีอย่างหนัก
ผู้อมตะเกือบครึ่งที่อยู่รอบข้างฟางหยวนเสียชีวิตทันที
พลังอํานาจของท่าไม้ตายอมตะระดับเก้าน่ากลับเกินไป
มีเพียงฟางหยวนเท่านั้นที่สามารถต่อต้านพลังอํานาจของท่าไม้ตายอมตะยอมจํานต่อโชคชะตา
“ฟางหยวน อย่าคิดว่าจะรอด!”
“เจ้าหนีไม่พ้น”
“ท่าไม้ตายอมตะเหล่านี้เตรียมมาเป็นพิเศษเพื่อเจ้าโดยเฉพาะ รับไป!”
ผู้อมตะระดับแปดเกือบสิบคนปิดล้อมฟางหยวนและใช้ท่าไม้ตายอมตะโจมตีเขาจากทุกทิศทาง
“พวกเขาพยายามปิดผนึกวิญญาณกาลเวลาของข้า บัดซบ!” ฟางหยวนกัดฟันแนน
เขาไม่ลังเลที่จะใช้ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าเพื่อปลดปล่อยท่าไม้ตายอมตะหมื่นภูตมังกรแต่พวกมันยังถูกปราบปรามโดยกลุ่มผู้อมตะของวังสวรรค์
ทันใดนั้นเสียงคํารามของมังกรก็ดังไปทั่วสนามรบ ศีรษะขนาดมหึมาของจางเฉิงพุ่งชนทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวฟางหยวน
สัตว์อสูรแรกกําเนิดในตํานานตัวนี้กําลังรีบร้อนเช่นกัน มันอดทนต่อท่าไม้ตายอมตะจํานวนมากและพยายามไปเสริมกําลังให้กับวังมังกร
“ฮ่าฮ่าฮ่า ช้าไปแล้ว!” ราชันมังกรหัวเราะเสียงดัง เขาปรับแต่งวังมังกรส่วนใหญ่ไปแล้วและกําลังจะจับจิตวิญญาณมังกร
จิตวิญญาณมังกรตะโกน “ต่อให้ข้าตาย ข้าก็จะไม่ยอมให้เจ้าสมปรารถนา!”
“บึม!”
วังมังกรระเบิดตัวเองอย่างรุนแรง วังมังกรที่เคยยิ่งใหญ่เหลือเพียงซากปรักหักพัง
“จังหวะนี้!”ด้วยการใช้ประโยชน์จากความโกลาหล ฟางหยวนสามารถหลบหนีออกจากวงล้อม
“ปีศาจกําลังจะตอบโต้ ข้าจะปกป้องทุกคน!” ถั่วเว่ยหยินตะโกนและกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะแดนศักดิ์สิทธิ์แปดทิศอีกครั้ง
“ได้เวลาแล้ว!” ในเวลาเดียวกันเทพธิดาจื่อเว่ยก็กระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะความเมตตาที่เท่าเทียม!
ราชันมังกรฉีกกระชากแดนศักดิ์สิทธิ์แปดทิศเพื่อเปิดทางเข้าไปหาฟางหยวน
จางเฉิงที่อยู่ระหว่างทางก้มหน้าลงทําความเคารพราชันมังกร
“ฟางหยวน ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว!” ราชันมังกรปรากฏตัวต่อหน้าฟางหยวนราวกับการเคลื่อนย้ายข้ามมิติ
ในช่วงเวลาแห่งชีวิตและความตาย ฟางหยวนพยายามใช้ท่าไม้ตายทั้งหมดแต่พวกมันยังไร้ประโยชน์
“ปัง!”
ฟางหยวนถูกโจมตีโดยราชันมังกรโดยตรง ร่างของเขาระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เศษเลือดเนื้อและกระดูกกระเด็นไปทุกหนทุกแห่ง
เขาตายแล้ว!
ฟางหยวนตายแล้ว ความหวังสุดท้ายหายไปแล้ว
ชิงช่ายฉวยและคนอื่นๆเหมือนทหารที่พ่ายศึก พวกเขายืนมีนงงอยู่ในจุดเกิดเหตุ
หลังจากชั่วครูบางคนคิดที่จะมอบตัว ขณะที่ปิงช่ายฉวยตะโกนเสียงดังและพุ่งเข้าโจมตีราชันมังกร
ราชันมังกรหัวเราะเย้ยหยันก่อนจะสังหารชิงช่ายฉวยและคนอื่นๆ
หลังจากไม่นานสงครามอันยาวนานก็สิ้นสุดลง
“เราชนะ!”
“วังสวรรค์จงเจริญ ราชันมังกรจงเจริญ!”
ผู้อมตะภาคกลางโห่ร้องด้วยความยินดี
ราชันมังกรกวาดตามองไปรอบๆก่อนจะหยุดสายตาที่ถั่วเว่ยหยิน
ถั่วเว่ยหยินโค้งคํานับ “ท่านราชันมังกรโปรดออกคําสั่ง?”
ราชันมังกรหัวเราะ “เราเป็นหนี้เจ้าที่ให้ยืมวิญญาณความเมตตา เจ้าเข้าข้างพวกเราในการต่อสู้ครั้งนี้ วังสวรรค์จะตอบแทนเจ้าอย่างแน่นอน”
ถั่วเว่ยหยินรีบขอบคุณ
ราชันมังกรลอบติดต่อเทพธิดาจื่อเว่ย “ใช้ท่าไม้ตายอมตะความเมตตาที่เท่าเทียมหรือยัง?”
เทพธิดาคือเว่ยกล่าว “เรียบร้อยแล้ว พวกเราจะโจมตีลัวเว่ยหยินตอนนี้หรือไม่?”
ราชันมังกรตอบกลับ “ปล่อยเขาไป หากเราทําร้ายเขา ผู้ใดจะกล้าเข้าข้างพวกเรา ในอนาคต?ท่าไม้ตายอมตะความเมตตาที่เท่าเทียมเป็นการตอบโต้วิญญาณกาลเวลา ไม่ว่าฟางหยวนจะกําเนิดใหม่หรือไม่ ตราบเท่าที่ข้ายังอยู่ เขาจะไม่สามารถทําสิ่งใด”
ราชันมังกรสูดหายใจลึกก่อนกล่าว “ในที่สุดแผนการของเราก็ประสบความสําเร็จ”
เสียงของเทพธิดาจื่อเว่ยเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก “ถูกต้อง โดยใช้แผนการฟื้นฟูวิญญาณชะตากรรมล่อให้ผู้อมตะอีกสี่ภูมิภาคเข้ามาและกระตุ้นให้คนภาคกลางเกิดความเกลียดชัง เราสามารถกําจัดศัตรูและภัยคุกคามภายใน ยุคที่ยิ่งใหญ่กําลังจะมาถึง ภาคกลางของเราจะรวมเป็นหนึ่ง พวกเขาจะเชื่อฟังคําสั่งของวังสวรรค์”
นางรู้ว่าราชันมังกรกําลังจะตาย
ราชันมังกรหัวเราะอย่างเต็มที่ เขาไม่สนใจความตายของตน “มีเจ้าอยู่ ข้าสามารถพักผ่อนได้อย่างสงบสุข”
ผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาจะไม่ต่อสู้ในแนวหน้า พวกเขามีประโยชน์มากกว่าในการวางแผน
“ท่านอาจารย์!” เป็นเพียงเวลานี้ที่ฟงจินฮวงภายใต้การคุ้มครองของฟงจิวเก้อมาถึงและกรีดร้
นางรู้เช่นกันว่านี่คือช่วงเวลาสุดท้ายในชีวิตของราชันมังกร
ราชันมังกรลูบศีรษะฟงจินฮวงและกล่าว “วันหนึ่งผู้คนก็ต้องตาย ใบไม้ร่วงหล่นและหวนคืนสู่รากเหง้า ต้นไม้ต้นใหม่จะโผล่ขึ้นมาแทนต้นเก่า ศิษย์ของข้า ไม่จําเป็นต้องโศกเศร้า”
ในเวลาเดียวกันราชันมังกรลอบส่งเสียงและออกคําสั่ง “ฮวงเอ๋อ เจ้าจะกลายเป็นเทพอมตะและน้ําวังสวรรค์สู่ความรุ่งโรจน์ ภาคกลางตั้งอยู่ระหว่างสีภูมิภาค เราไม่มีความได้เปรียบด้านภูมิศาสตร์ แต่เราเหนือกว่าพวกเขา เรามีระบบนิกายที่คงอยู่มานาน ก่อนหน้านี้ผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะอาจไม่พอใจวังสวรรค์ที่ครอบครองทรัพยากรมากมาย”
“แต่หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ เราจะไม่มีภัยคุกคามภายใน ใจของผู้คนเปลี่ยนไปแล้ว เจตจํานงของพวกเราหลอมรวมเป็นหนึ่ง พวกเขาต้องการแก้แค้น วังสวรรค์จะกลายเป็นศูนย์รวมจิตใจของทุกคน วังสวรรค์คงอยู่มาหลายล้านปี เรายังมีวิญญาณชะตากรรม หลังจากนี้เราจะพิชิตโลกทั้งใบ รวมมนุษยชาติเป็นหนึ่ง สร้างกองกําลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ไม่เคยมีมาก่อนและคงอยู่ไปชั่วนิรันดร์!”
“อาจารย์ทําให้เจ้าได้เพียงเท่านี้”
หลังกล่าวจบคําราชันมังกรก็มองไปยังเส้นขอบฟ้า
อาทิตย์กําลังจะตกดิน ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแดง
แสงสุดท้ายสองมาที่ร่างของราชันมังกร
เขามังกรของเขาหักแต่มันทําให้เขายิ่งดูชั่วร้ายและน่าเกรงขามมากขึ้น
ดวงตามังกรของเขายังเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้
เกล็ดมังกรแตกและเต็มไปด้วยบาดแผล กรงเล็บมังกรของเขาคร่าชีวิตผู้อมตะระดับแปดมานับไม่ถ้วน
กลุ่มผู้อมตะของวังสวรรค์มองเขาอย่างเงียบๆ
ไม่มีผู้ใดส่งเสียงออกมา
ตี้จางเฉิงก้มศีรษะลงและไม่ขยับเขยื้อน
โลกเกิดการสั่นสะเทือนและส่งเสียงดังไปทั่ว
เป็นเพียงเวลานี้ที่กําแพงภูมิภาคหายไปอย่างสมบูรณ์ เส้นโลหิตปฐพีของห้าภูมิภาคเชื่อมต่อเป็นหนึ่งเดียว
โดยปราศจากกําแพงภูมิภาค ผู้คนสามารถเดินทางผ่านห้าภูมิภาคได้อย่างอิสระ ในเวลาเดียวกันความแตกต่างของปราณสวรรค์พิภพก็ค่อยๆหายไป
ราชันมังกรยิ้มและกล่าวอย่างมีความหวัง
“อา…ยุคที่ยิ่งใหญ่มาถึงแล้ว…”
นี่คือประโยคสุดท้ายของเขา
เขาปิดเปลือกตาลงอย่างช้าๆ
เวลาของเขาหมดลงแล้ว
เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้า บุคคลในตํานานล่วงลับไปแล้ว
แต่ร่างกายที่ยิ่งใหญ่ของเขายังอยู่ในสายตาของคนภาคกลางทั้งหมด
การเสียสละทั้งหมดของเขาเหมือนประกายไฟที่ลุกกองเพลิงขึ้นในหัวใจของผู้คน
นี่คือราชันมังกร