เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่125 ผู้พิทักษ์ 1
หลายวันผ่านไปในที่สุดหอคอยเทพสถิตก็เปิดออกให้เหล่าศิษย์ภายในสถาบันต่างเก็บเกี่ยวผลประโยชน์อย่างสูงสุด..ทรัพยากรที่มิอาจประเมินค่าได้และสมุนไพรล้ำค่าต่างๆเป็นเป้าหมายแรกที่เหล่าศิษย์ต่างหมายตา…
เว่ยเว่ยมิได้สร้างกองกำลังของตนเองแต่กลับมีเหล่าสตรีมากมายยินดีติดตามมาด้วย..ทำให้ตอนนี้เว่ยเว่ย เป็นจักรพรรดินีอย่างสมบูรณ์แบบจากกำลังคนที่ติดตามเว่ยเว่ยมา…
แต่ด้วยอุปนิสัยของเว่ยเว่ยจึงไม่ได้ใส่ใจกับรายละเอียดเหล่านี้สิ่งเดียวที่นางต้องการคือไป๋หลง!!
เวลานี้แม้เป็นยามรุ่งสางแต่กลับพลุกพล่านไปด้วยเหล่าศิษย์ทุกชั้นปี…หอคอยสีขาวขนาดใหญ่สูงเสียดฟ้า มีทั้งหมด200ชั้น..ในแต่ละชั้นจะมีผู้พิทักษ์อยู่..ตั้งแต่ชั้น1 จนถึง 200 ผู้พิทักษ์จะแข็งแกร่งตามระดับชั้น…
เหมยหลินและแกนนำทั้งสิบที่เหลือต่างจับตาดูบางอย่าง..พร้อมกับสั่งให้กองกำลังของตนเฝ้าดูไว้เช่นกัน…
ยามนี้กองกำลังทั้งหมดกำลังทยอยเข้ามาเรื่อยๆ..เหล่าศิษย์หลักต่างพบปะพูดคุยกัน..ระดับพลังของทุกครถูกปกปิดไว้ด้วยอะไรบางอย่างซึ้งแน่นอนว่าเป็นเรื่องปกติ…
” นะ..นั้นมัน เหมยหลินพวกเราหลีกทางเร็ว!! ”
” ศิษย์ต้องห้าม..เข้าร่วมแถมยังมาเร็วกว่าเวลาที่กำหนดแบบนี้มันแปลกเกินไปแล้ว!! ”
“เรื่องนั้นจะเป็นยังไงก็ชั่ง..อย่าหาเรื่องใส่ตัวเป็นดีที่สุด ”
เหล่าศิษย์มากมายต่างหลีกทางให้กับเหมยหลิน!!!
แม้นางจะไม่มีกองกำลังเป็นของตนแต่นางมีกำลังสามารถทำลายกองกำลังได้เพียงตัวคนเดียว!! ด้วยระดับพลังที่น่าตกใจ..อีกทั้งเพราะ เหมยหลินเป็นมารชั้นสูง!!!
” ไงไม่ได้เจอกันนาน..ความงดงามของเจ้าก็ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ” เสียงของชายผู้หนึ่งสวมใส่เครื่องแบบอันเป็นเอกลักษณ์ของกุ่มศิษย์หลัก..
เหมยหลินชายตามองแต่ก็มิได้เอ่ยสิ่งใด..
” เย็นชาจริงๆ…จะมีผู้ใดทำให้หัวใจของเจ้าต้องสั่นไหวได้บ้างกันนะ!! ”
ซึ้งแน่นอนชายหนุ่มดังกล่าวมิได้สนใจเหมยหลินแต่มักจะแกล้งพูดแบบนี้เป็นประจำตอนเจอหน้า..เหมยหลินก็เปรียบเสมือนเป็นน้องสาวของตน..ถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่สนใจก็ตาม
แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับทำให้ชายคนนี้ต้องแข็งค้างเพราะเหมยหลินกำลังแสดงสีหน้าที่ต่างออกไปจากเดิม..
” นะ..นี้เจ้า!! ”
…………………………….
ในที่สุดเหล่าศิษย์แกนนำหลักแห่งสถาบันเทพมานก็มาถึง..สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับผู้พบเห็นเป็นจำมาก…แต่ที่ไม่เห็นก็มีเพียงเผ่าเทพเท่านั้นโดยปกติแล้วเผ่าเทพนั้นจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับความวุ่นวายเช่นนี้..แม้ไม่เข้าร่วมแต่ทรัพยากรที่เผ่าเทพได้รับก็มีมากอยู่แล้วนี้จึงไม่มีเหตุจำเป็นที่เผ่าเทพต้องมาด้วยตัวเอง…
ไม่นานไป๋หลงก็เดินทางมาถึงพร้อมกับสมาชิกทั้งหมด30คน!! แน่นอนว่าการที่ไป๋หลงมาถึงก็กลายเป็นที่จับจ้อง..แต่ถึงกระนั้นที่น่าแปลกคือไม่มีใครในที่นี้ระบุพลังของไป๋หลงได้เรือแม้แต่เหล่าสมาชิกภายในกองกำลังก็ตาม!!!
” น่าแปลกทางศิษย์ที่พึ่งเข้าใหม่น่าจะไม่มีทรัพยากรที่ล้ำค่าเพียงพอ..แต่ทำไม่ ”
แกนหลักบางคนเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย..ไม่นานหลังจากไป๋หลงมาถึงราวกับเว่ยเว่ยสัมผัสถึงการมาของไป๋หลงได้ก่อนจะฉายแววตาเป็นประกายหายไปจากพื้นที่ตรงนั้นก่อนจะมาโผล่ตรงหน้าไป๋หลงด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ!!!
” ปะ ป๋า!!! ”
เว่ยเว่ยพุ่งเข้ามาสวมกอดไป๋หลงในทันที..เหลือไว้เพียงความตกตะลึงของผู้คนรอบข้างจักรพรรดินีกำลังสวมกอดผู้ชายนี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน!! ไม่เว้นแม้แต่เหล่าศิษย์ที่ติดตามไป๋หลงมาบ้างเขิลอาย..บ้างตกตะลึง
” พะ..พี่ใหญ่นี้ท่านมีลูกแล้วอย่างงั้นรึ..แถมยังเป็นสาวงามอีกด้วย!!! ” เหิงฟูกล่าวขึ้นด้วยความตกตะลึง
” เจ้าคิดว่าข้าอายุเท่าไหร่กัน!! ” ไป๋หลงเอ่ยขึ้นพลางลูบหัวเว่ยเว่ย..
กังเหอ..จางลี่ เหิงฟู รวมถึงเฉิงซุนต่างก้มหน้าต่ำก่อนจะเกาหัวแล้วยิ้มแห้งๆออกมา..
” ดูท่าจะสบายดีนะ..เป็นไงคงไม่ทำให้ใครเขาเดือดร้อนหรอกนะ ” ไป๋หลงเอ่ยถามขึ้นด้วยความเอ็นดู
” ไม่เลยเว่ยเว่ยเป็นเด็กดี..ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน..ปะป๋าอุ้มๆๆ!! ”
เว่ยเว่ยกล่าวพลางอ้าแขนให้ไป๋หลงอุ้มขึ้นไป..ไป๋หลงส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะอุ้มไป๋หลงขึ้นมาไว้บนบ่าของตน…เหล่าศิษย์มากมายต่างตกตะลึงกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น…ไม่เว้นแม้แต่เหมยชาที่แสดงใบหน้าที่สับสนออกมา..
” ความสัมพันธ์ของทั้งคู่..เป็นแบบไหนกันแน่
!!” เหมยชากล่าวพลางกัดลิมฝีปาก
……………………………………………
ไม่นานเหล่าผู้อาวุโสก็มา..พร้อมกับทำการเปิดประตูหอคอย…
” เอาละ..ในเมื่อพวกเจ้าพร้อมแล้วข้าก็จะทำการเปิดประตูหอคอยเทพสถิต ณ บัดนี้!! พวกเจ้าเมื่อเข้าไปแล้วจะเจอกับสภาพภูมิอากาศ..และขอให้พวกเจ้าจงตระหนักไว้ว่าหากตายในนั้นขึ้นมาก็คือ จะตายจริงๆ!! ในแต่ละชั้น..ข้อมูลตรงนี้ข้าไม่ต้องบอกเพราะพวกเจ้าก็น่าจะศึกษามากันอยู่แล้ว..ยิ่งสูงยิ่งอันตราย..จำไว้ถ้าคิดว่าไม่ไหวก็อย่าฝืนจงกลับออกมาผ่านประตูในแต่ละชั้นที่ตั้งไว้…และจงอย่าประมาทเด็ดขาด ”
ผู้อาวุโสที่กล่าวอยู่ก็คือผู้อาวุโส12..ที่เคยติดหนี้ค้างกับไป๋หลงอยู่..
ตึง!!!
ประตูขนาดใหญ่ถูกเปิดออกเหล่ากองกำลังบางส่วนเริ่มทยอยเข้าไปแล้ว..เหล่าสตรีที่ติดตามเว่ยเว่ยมาต่างรอคอยเว่ยเว่ยอย่างใจจดจ่อแม้ทุกคนจะไม่รู้จักบุรุษผู้นั้นแต่เห็นได้ชัดว่ามีความสัมพันธ์แบบไหน…
” เว่ยเว่ยจะตามปะป๋าไปด้วย!! ”
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็กล่าวตอบกลับมาในทันที..
” ไม่ได้..ลูกต้องปกป้องพวกเขา ที่นับถือในตัวลูก..พ่อก็มีหน้าที่ของพ่อที่ต้องทำ ไว้เราค่อยเจอกันภายในหอคอยก็ได้..อีกอย่างอย่าดื้อเชื่อฟังเก๋อเก๋อนะ..เข้าใจไหม ”
” แต่ว่า… ”
ไป๋หลงลูบหัวเว่ยเว่ยที่กำลังมีน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่น้อยๆ..
” ไว้จบนี้แล้วพ่อจะพาเว่ยเว่ยไปซื้อของกิน..แล้วก็เที่ยวด้วยกันนะ ”
เว่ยเว่ยได้ยินเช่นนั้นก็ปาดน้ำตาก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงใสแจ้ว..
” จริงๆนะ..งั้นเว่ยเว่ยขอตัวก่อนรักปะป๋าที่สุดเลย!! ”
เว่ยเว่ยกล่าวจบก็หอมแก้มไป๋หลงก่อนจะวิ่งกลับไปยังทิศทางเดิม..ทิ้งไว้เพียงความตกตะลึง..
” แหะๆ..ข้าว่าท่านก็น่าจะเป็นพ่อที่ดีได้นะ ” จางลี่กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ขบขันหลังจากฟื้นตัวจากบาดแผลได้ไม่นาน..
” อย่าลืมที่ข้าบอก มีอยู่ 3 ข้อที่ต้องละลึกไว้ ห้ามตาย!!! ถ้าคิดว่าจะตายให้หนีไปซะ!! และ ซ่อนตัวในเงามืด เฝ้ารอเวลา เมื่อพร้อมก็บดขยี้พวกมันให้หมด!!!! ”
ไป๋หลงกล่าวจบก็เดินเข้าไปภายในหอคอยเทพสถิตพร้อมกับกองกำลังกองตนเอง..พร้อมกับเว่ยเว่ยที่เดินตามาพร้อมกับเหล่าสตรี..
ก่อนที่ประตูจะปิดลงมีบางอย่างกำลังพุ่งเข้าผ่านประตู…ผู้อาวุโสที่ทำหน้าที่คอยเฝ้าบริเวณประตูหอคอยเมื่อเห็นเช่นนั้นเตรียมการป้องกันแต่..ด้วยความต่างชั้นของพลังมีมากเกินไป..
” หลีกไป..มนุษย์!! ”
ตู้ม!!!
เหล่าผู้อาวุโสต่างกระอักเลือดออกมา..พร้อมกับพลังภายในที่ปั่นป่วนทั้งๆที่ พวกตนนั้นอยู่ระดับจักรพรรดิ์ทั้งสิ้น!!!…ผู้อาวุโสทั้งหมดต่างใบหน้าขาวซีด
” นั้นมันอะไรกัน!!! ”
จบครึ่งแรกก