เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 740
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 740
ชายชราคนหนึ่งที่หน้าเหมือนพุทราเดินออกมา
เขาพูดด้วยความเคารพ “รายงานท่านหัวหน้า มี!”
ชายชราหน้าแดงคนนี้คือผู้ดูแลข่าวกรองของสำนักกุ่ยเหมิน
หัวหน้าสำนักกุ่ยเหมินกล่าวอย่างเฉยชา: “ไหนว่ามา!”
“ครับ!”
ชายชราหน้าแดงเหลือบมองที่ผู้คุมกฎสิบ เงยหน้าขึ้นและกล่าวว่า “หลายปีก่อนหยางเฟิงเป็นชายพเนจรและต่อมาโชคดีได้กลายเป็นเขยแต่งเข้าของตระกูลเย่!”
“จู่ๆวันที่สองของงานแต่งงานก็หนีไป! หลังจากที่เขากลับมา โลกกลับตาลปัตร! กำจัดแก๊งเขียวทันที เขาเหยียบย่ำแก๊งฟ้าดิน กล่าวได้ว่าสามารถควบคุมทางใต้ของต้า และอ้างว่าเป็นเจ้าพันธมิตรบู๊ทางใต้ ราชาตงไห่…”
“โอ้?”
หัวหน้าสำนักกุ่ยเหมินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ดูเหมือนว่าเขยแต่งเข้าคนนี้ไม่ธรรมดา!
เพียงช่วงเวลาสั้นๆสามารถควบคุมทางใต้ของต้าเซี่ยได้ทั้งหมด
ตอนนี้มียังชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรอยู่ในมือ
หากได้โอกาสดีคงกลายเป็นมังกรเทพทะยานสู่ฟ้า!
หากไม่กำจัดไอ้เด็กคนนี้
หากให้เวลาเขาอีกคงต้องเหนือชั้นไปอีก
เมื่อถึงตอนนั้นคงยากที่จะกำจัดเขา!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้
หัวหน้าสำนักกุ่ยเหมินเหลือบมองผู้คุมกฎสิบอย่างเย็นชา
แค่มองเท่านั้นใจของผู้คุมกฎสิบก็ตกไปอยู่ตาตุ่ม
เขาสั่นไปทั้งตัวโดยไม่สามารถควบคุมได้
รู้สึกวิตกกังวล
และเขาไม่รู้ว่าการลงโทษแบบไหนที่รอเขาอยู่?
“ผู้คุมกฎสิบ เจ้าทำให้หุ่ยเหมินสูญเสียทหารจำนวนมากและเสียหายอย่างหนัก เดิมทีเจ้าควรถูกลงโทษด้วยเสาไฟ!”
“แต่เห็นแก่มีความมุ่งมั่นของเจ้าที่มีต่อกุ่ยเหมินมาหลายปี โทษถึงตายสามารถหลีกได้แต่โทษเป็นไม่อาจเลี่ยงได้!”
“ตอนนี้ข้าขอประกาศลงโทษโบยเจ้าสามสิบที จับเข้าห้องสำนึกผิดและหันหน้าเข้ากำแพง!”
หู้ว……
ได้ยินดังนั้น
ผู้คุมกฎสิบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เขาคิดว่าเขาต้องตายแน่ๆ
แม้ว่าเขาจะถูกลงโทษโบยสามสิบที เข้าห้องสำนึกผิดและหันหน้าเข้ากำแพง คิดเกี่ยวกับมัน ไม่รู้ว่าจะได้ออกมาเมื่อไหร่
แต่ยังรอดชีวิตถือว่าโชคดีมากแล้ว!
“ขอบคุณหัวหน้าสำนักที่ไม่ประหาร!”
ผู้คุมกฎสิบคุกเข่าลงบนพื้นและตะโกนด้วยความขอบคุณ
ทันใดนั้น
เขาถูกลากออกไป
อ๊ะ!
อ๊ะ!
อ๊ะ!
ทันใดนั้นก็มีเสียงกรีดร้อง
ในระหว่างนี้หัวหน้าสำนักกุ่ยเหมินก็เฉยชา
ที่เขาปล่อยผู้คุมกฎสิบมันเป็นเพียงวิธีการใช้คนเท่านั้น
การฆ่าผู้คุมกฎสิบเป็นเรื่องง่าย
แต่มันจะทำให้เกิดความวุ่นวายในกุ่ยเหมินอย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น การใช้อำนาจและความเมตตาพร้อมกันเป็นวิธีการควบคุมลูกน้องของหัวหน้า
เชื่อว่าหลังจากนี้ผู้คุมกฎสิบย่อมสำนึกบุญคุณของเขาอย่างแน่นอน!
เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้
สีหน้าของผู้คุมกฎเก้าดูผิดหวัง แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกดีใจในความโชคร้ายของคนอื่น
แม้ว่าจะไม่ได้ฆ่าผู้คุมกฎสิบ
แต่การขังผู้คุมกฎสิบในห้องสำนึกผิดเหมือนโทษจำคุกตลอดชีวิตเช่นกัน!
ในเมื่อห้องสำนึกผิดไม่ใช่ที่ที่คนทั่วไปจะสามารถอยู่ได้
อยู่ที่นั่นแม้ว่าไม่ตายก็สาหัส!
“ผู้คุมกฎเก้า!”
ขณะนี้เอง
หัวหน้าสำนักกุ่ยเหมินก็เรียก
“ข้าน้อยอยู่นี่!”
ผู้คุมกฎเก้าตะลึงและรีบลุกขึ้นยืน
หัวหน้าสำนักมองเขาและพูดอย่างเฉยเมย “ขอสั่งให้เจ้านำนักบู๊ปรมาจารย์สามร้อยคนไปยังตงไห่และชิงชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร!”
“จำไว้ว่าหยางเฟิงผู้นี้ทรงพลังยิ่งนัก เจ้าต้องใช้สติไม่ใช่กำลัง!”
“ในช่วงเวลาสำคัญเจ้าสามารถทำทุกวิถีทางได้ และต้องนำชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรกลับมาให้ได้!”
ผู้คุมกฎเก้าสีหน้ามีความสุข
เขาไม่ได้คิดว่าหัวหน้าสำนักจะมอบภารกิจที่สำคัญเช่นนี้ให้เขา!
ดูเหมือนการเลื่อนตำแหน่งของเขาจะใกล้แค่เอื้อม!
ถึงตอนนั้นการชิงตำแหน่งใหญ่คงไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้!
เขาเลียริมฝีปากยิ้มและพูดว่า: “หัวหน้าไม่ต้องกังวล ข้าน้อยจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง!”