เทพอสูรสยบโลกา - ตอนที่ 640

เทพอสูรสยบโลกา ตอนที่ 640 ทุรนทุราย(ตอนต้น)

มันค่อยๆดึงปีกกลับด้วยความตื่นเต้น ขณะที่ดวงตาของมันยังมองไปยังตําแหน่งที่คาดว่าจะเป็นจุดที่มนุษย์ตัวน้อยถูกอัดติดกับผนังถ้ําอยู่ด้วยใจระทึก ผลลัพธ์การต่อสู้โน้มเอียงมาทางมันเกือบเต็มสิบส่วนแล้ว ในอีกไม่ถึงวินาทีข้างหน้าเมื่อดวงตาของมันตรวจพบร่างของมนุษย์ผู้นี้เมื่อใด เมื่อนั้นชีวิตของมนุษย์ตัวน้อยก็จะถึงจุดจบด้วยค้างคาวตัวจิ๋วที่กําลังพุ่งผ่านระยะหนึ่งเมตร

จากความคิดของมัน มนุษย์ผู้นี้ย่อมไม่มีทางปัดป้องการโจมตีที่รวดเร็วสุดแสนของค้างคาวตัวจ้อยได้อย่างแน่นอน ยิ่งมิต้องกล่าวถึงสภาพปัจจุบันที่พึ่งถูกปีกเหล็กของมันอัดกระเด็นติดแหง็กอ ยู่กับผนังถ้ําเสียสมดุลร่างกาย

วืบ~~

เมื่อปีกยักษ์ของตนกลับเข้าประจําที่แนบลําตัว ดวงตาของแวมไพร์ปีศาจก็ต้องเบิกกว้างแทบถลน เมื่อตรงจุดดังกล่าวที่มันมั่นใจอย่างยิ่งว่าต้องมีร่างมนุษย์ตัวน้อยอยู่ตรงนั้นกลับเหลือเพียงแค่ความว่างเปล่า มันมองลงข้างล่างด้วยความสับสนหวังว่าบางที่มนุษย์ตัวน้อยอาจถูกแรงกระแทกหนักหน่วงจนร่างทรุดไปอยู่บนพื้น

ทว่ากลับไร้วี่แววใดๆไม่พบแม้แต่เงา มันสอดส่องดวงตาควานหาร่างของเป้าหมายในบริเวณใกล้เคียงทั้งผนังถ้ําพื้นถ้ําด้วยความร้อนใจแต่ก็ยังไม่พบเช่นกัน

หรือเมื่อครู่ชายหนุ่มมิได้ถูกปีกยักษ์ของตนผลักใสไล่ส่งดันไปอัดติดกับผนังถ้ําอย่างที่คิด? ก้อนเนื้อแวมไพร์เริ่มไม่แน่ใจกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้เสียแล้ว แต่จิตใจของมันยังคงโอนเอนไปในทิศทางเดิมมากกว่า ด้วยรสสัมผัสจากการโจมตีของชายหนุ่มที่กระโจนขึ้นมาจากบนพื้นใต้ร่างของมัน และแทบจะเป็นเวลาเดียวกันเมื่อได้รับการโจมตีปีกเหล็กของมันก็ถูกสยายกางออกกว้างจนกระแทกเข้ากับผนังถ้ํา ในเวลากระชั้นชิดเช่นนั้นมันมั่นใจว่ามนุษย์ตัวน้อยย่อมไม่มีทางจะหลบหนีออกจากจุดดังกล่าวได้ทันอย่างแน่นอน

ทว่าความเป็นจริงหาได้เป็นอย่างที่คิดไม่ ตอนนี้ไม่ว่าจะมองไปทางใดก็หาตัวคู่ต่อสู้ของตนไม่พบ มันมองหาแม้กระทั่งใต้ร่างของตนที่คาดว่าชายหนุ่มอาจใช้วิธีการเดิมเพื่อหลบซ่อนรอโจมตีที่เผลอ ซึ่งก็ไร้วี่แววของมนุษย์ตัวน้อย

ฉั๊วะะะ

ขณะที่มันกําลังสับสนงงงวยมัวแต่เสาะหาร่างของศัตรูอยู่นั้นจู่ๆก็มีเสียงบางอย่างเกิดขึ้นไม่ห่างจากจุดที่มันอยู่มากนัก เสียงดังกล่าวดึงดูดสายตาของมันอย่างยิ่ง เนื่องจากต้นกําเนิดของเสียงปริศนานี้เกิดขึ้นบริเวณเดียวกันกับจุดที่อยู่ของค้างคาวตัวจิ๋ว

หลังจากผ่านไปชั่วครู่ทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด ซึ่งนับก็รวมถึงไม่มีแม้แต่เสียงกระพือปีกฝ่าอากาศของค้างคาวตัวจิ๋วด้วย!

แวมไพร์ปีศาจยื่นผิวหนังบนดวงตาเข้าหากันคล้ายกําลังขมวดคิ้ว มันเพ่งสมาธิมุ่งมั่นพร้อมกับใช้ทักษะอันพิศวงเข้าควบคุมค้างคาวตัวจิ๋วจากระยะไกล

ทว่าค้างคาวตัวจิ๋วกลับไร้การตอบสนองต่อความประสงค์ของผู้เป็นนาย ยิ่งไปกว่านั้นการคงอยู่ของลูกสมุนตัวน้อยก็เลือนรางจนเกือบจับสัมผัสมิได้คล้ายกับมันกําลังจะตกตายไปอย่างใดอย่างนั้น!

ครีด

แวมไพร์ปีศาจกระเถิบตัวไปข้างหน้ามุ่งตรงเข้าหาเสียงปริศนาเพื่อตรวจสอบด้วยความร้อนใจ ระยะห่างจากตําแหน่งของมันและจุดหมายปลายทางเพียงหนึ่งเมตรแต่มันช่างยาวไกลอย่างยิ่ง ในทุกกระเบียดนิ้วจิตใจของมันยิ่งมายิ่งวิตกกังวล

และแล้วมันก็พบกับภาพอันน่าสะเทือนขวัญเมื่อครรลองสายตาตรวจพบการเคลื่อนไหวเล็กน้อยอยู่ตรงมุมพื้นถ้ําด้านขวา

แวมไพร์ปีศาจส่งเสียงแหบพร่าอย่างน่าอดสู ดวงตาของมันเอ่อนองคล้ายกับกําลังจะร้องไห้ ภาพที่มันเห็นตอนนี้ก็คือค้างคาวตัวจิ๋วลูกสมุนสุดรักของตนกําลังดิ้นตะเกียกตะกายทุรนทุรายอย่างไม่น่าดูชมเลยทีเดียว ต้นตอของความเจ็บปวดทรมานที่ค้างคาวตัวจ้อยได้รับก็มาจากร่างกายหนึ่งซีกที่หายไป

ร่างซีกซ้ายค่อนไปทางลําตัวของค้างคาวตัวจิ๋วถูกตัดออกด้วยของมีคมอย่างเรียบเนียนไร้ที่ติ ยาวจรดส่วนหลังของร่างกาย ไม่ไกลห่างจากจุดดังกล่าวเท่าไหร่มีชิ้นส่วนร่างกายของมันตกอยู่ ซึ่งในส่วนนั้นก็รวมถึงปีกเหล็กบางเฉียบอันเป็นเอกลักษณ์ของมันด้วยเช่นกัน

ด้วยบาดแผลที่มถูกอวัยวะสําคัญทําให้ค้างคาวตัวจ้อยมิได้ตกตายลงไปทันทีทันใด มันยังพยายามกางปีกที่เหลือเพียงข้างเดียวพยุงตัวหมายจะสยายปีกโบยบินอีกครั้ง

จากบาดแผลหากเป็นคนปกติแล้วคงแน่นิ่งนอนรอความตาย แต่สําหรับค้างคาวตัวจ้อยที่เป็นเพียงส่วนหนึ่งของทักษะวิทยายุทธไร้ชีวิตจิตใจ สีหน้าของมันยังคงแสดงออกเฉกเช่นเดิมคือนิ่งเฉย ไร้ความรับรู้ สิ่งที่มันทําได้เพียงอย่างเดียวก็คือพยายามฝืนตัวลุกขึ้นมาทําหน้าที่ต่อดั่งเครื่องจักรกล

ส่วนผู้ที่เจ็บปวดนั่นหรือก็คือแวมไพร์ปีศาจที่เห็นภาพลูกสมุนแสนรักอยู่ในสภาพอเนจอนาถ จิตใจของมันบีบรัดด้วยความเจ็บปวด ส่วนความเจ็บปวดภายนอกก็คงจะตามมาในอีกไม่นานเช่นกัน เพราะทักษะที่มันครอบครองอยู่นั้นเชื่อมโยงอารมณ์รับความรู้สึกของค้างคาวตัวจ้อยเอาไว้ทั้งหมด

เมื่อค้างคาวตัวจิ๋วได้รับบาดเจ็บแม้จะเป็นเพียงรอยขีดข่วน บาดแผลดังกล่าวก็จะ ปรากฏขึ้นบนร่างกายของมันเช่นกันแถมขนาดของบาดแผลยังขยายใหญ่ให้เหมาะสมกับความสมดุลของร่างกายของตนอีกต่างหาก

จากความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธแค้นเดือดดาล แวมไพร์ปีศาจกระเถิบตัวด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวมุ่งตรงไปข้างหน้าเสาะหาร่างของศัตรูหมายจะระบายความอัดอั้นโจมตีศัตรูลากให้มันตกตายไปตามลูกสมุนแสนรักของตน

ทว่ามันก็ไปได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น เมื่อฤทธิ์ของทักษะที่ครอบครองอยู่แสดงผล ความเจ็บปวดแสนสาหัสถาโถมเข้าใส่มันจนแทบมิสามารถควบคุมร่างของตนได้อย่างใจนึก

กล้ามเนื้อทุกจุดเกร็งจนเด่นชัด

มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดพลางเกลือกกลิ้งไปกับพื้นถ้ํา

บริเวณส่วนยึดติดระหว่างปีกซ้ายและผิวหนังเกิดรอยแผลเป็นทางยาวตั้งแต่ส่วนบนจรดล่าง นี่คือผลพวงจากบาดแผลบนร่างของค้างคาวตัวจิ๋วที่กําลังเกิดขึ้นกับร่างกายของผู้ใช้ทักษะ แต่ด้วยความหนาของร่างกายทําให้บาดแผลที่เกิดขึ้นมิได้ฉีกร่างของมันออกเป็นสองซีก

ขณะที่ก้อนเนื้อแวมไพร์กําลังรับศึกเผชิญกับความเจ็บปวดอยู่นั้น ดวงตาของมันยังคงทํางานเป็นปกติมองเค้นหาคู่ต่อสู้ด้วยความอาฆาต ประสาทรับฟังถูกยกระดับถึงขีดสุดเพื่อตรวจจับเสียงแปลกปลอมระบุตําแหน่งคู่ต่อสู้ จากความเข้าใจของมันในตอนนี้มันคาดเดาว่าศัตรูของมันคงจะมีเป้าหมายเป็นค้างคาวตัวจิ๋วตั้งแต่ต้น โดยใช้วิธีการดึงดูดความสนใจหลอกล่อให้มันหลงผิดอยู่นานนม จนสบโอกาศเข้าโจมตีค้างคาวตัวจิ๋วที่ไร้การควบคุมบังคับ

เมื่อการทําตามเป้าหมายได้เสร็จสิ้นมนุษย์หนุ่มผู้นี้คงจะเว้นระยะห่างออกไปอีกเช่นเคยดั่งครั้งก่อนหน้าหลังปลิดชีวิตค้างคาวตัวจิ๋วตนที่สอง ซึ่งมันหารู้ไม่ว่าที่หลินหยางต้องทิ้งระยะห่างไปนั้น เป็นเพราะเสียงร้องอันทรงพลังของตนต่างหาก

ครั้งนี้ก็เช่นกันเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดของแวมไพร์ปีศาจดังสนั่นจนผืนทะเลเลือดบนที่อาบย้อมบนพื้นถ้ําเกิดเกลียวคลื่นเล็กๆโดยมีมันเป็นจุดศูนย์กลาง

ฟุบ

แวมไพร์ปีศาจที่ตกอยู่ในห้วงความนึกคิดเพื่อคิดหาวิธีรับมือกับมนุษย์หนุ่มหลังจากนี้ จู่ๆมันก็มีเสียงบางอย่างเกิดขึ้นในระยะกระชั้นชิดกับตัวของมันอย่างยิ่ง มันฝืนทนความเจ็บปวด กลิ้งตัวให้ดวงตาของตนได้เชยชมค้นหาต้นตอของเสียงดังกล่าว

ฉีก

ก่อนที่ดวงตาจะได้ทันได้ประมวลภาพเบื้องหน้า จู่ๆดวงตาหนึ่งในสองข้างของมันก็ดับมืดลงอย่างฉับพลันมิทันตั้งตัว พร้อมกับเสียงน่าหวาดเสียวที่มันได้ยินอย่างแจ่มชัดและรสสัมผัสที่มันคุ้นเคยเป็นอย่างยิ่งความเจ็บปวด!

เสี้ยววินาทีต่อมามันรับรู้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่ฝังตัวอยู่ในดวงตาข้างหนึ่งของตนแต่ก็เพียงไม่นานเท่านั้น สิ่งแปลกปลอมนั้นถูกถอนออกไปจากดวงตาของมันในเวลาต่อมา

ฉึบ

ดวงตาซ้ายของมันเจ็บปวดรวดร้าวยิ่งกว่าบาดแผลใดที่เกิดขึ้นบนร่างกายของมัน มันสบัดตัวรุนแรงกระพือปีกเหล็กอย่างทุรนทุรายมั่วไปทุกทิศทาง