เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 211

大姐大 บทที่ 211 การตรวจร่างกายก่อนผ่าตัด 1

แม้ว่าชิวหยีเจนจะไม่สามารถสร้างปัญหาให้กับตระกูลเจี่ยนได้ แต่กับตระกูลร่ำรวยทั่วไปนั้นเธอสามารถทำได้

ชิวหยีเจนเริ่มคิดหาแผนการ

แม้ว่าเบื้องหลังของเพื่อนร่วมโต๊ะของเจี่ยนอีหลิงนั้นจะไม่มีอะไร แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะทิ้งร่องรอยเอาไว้ได้ถ้าเธอนั้นต้องการที่จะทำอย่างนั้นจริงๆ

เรื่องนี้ยังคงต้องคิดอย่างระมัดระวังเป็นอันดับแรก ต้องคิดหาวิธีที่จะไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน

ชิวหยีเจนรู้ดีว่าเธอไม่สามารถที่จะเปิดเผยตัวเองได้อีกต่อไป

###

วันอาทิตย์นี้เป็นเวลากำหนดการผ่าตัดให้เจี่ยนหยุ่นน่าว

วันเสาร์ เจี่ยนอีหลิงไปยังสถาบันวิจัยหนึ่งวันล่วงหน้าเพื่อทำการตรวจสอบครั้งสุดท้ายก่อนทำการผ่าตัดเจี่ยนหยุ่นน่าว

การตรวจสอบอื่นๆนั้นถูกดำเนินการโดยคนอื่นในสถาบันวิจัย แต่การยืนยันขั้นสุดท้ายนั้นยังคงต้องให้เจี่ยนอีหลิงมาด้วยตนเอง

เพื่อความสะดวกในการผ่าตัดอีกทั้งเจี่ยนอีหลิงยังมีงานอีกมากที่จะต้องทำ ดังนั้นเธอจึงวางแผนที่จะอยู่ที่สถาบันทั้งคืนวันเสาร์

แต่เจี่ยนอีหลิงมีอายุเพียงสิบห้าปี ย่าเจี่ยนจะต้องเป็นกังวลแน่ๆถ้าเธอไม่กลับบ้านทั้งคืน

ดังนั้นเจี่ยนอีหลิงจึงโทรศัพท์ไปหาเจี่ยนหยู่หมินขอความช่วยเหลือ

เจี่ยนหยู่หมินฟังว่าเจี่ยนอีหลิงจะใช้เวลาอยู่นอกบ้านทั้งคืน เขาก็ปฏิเสธทันที

“ไม่ได้ เธอจะอยู่ข้างนอกไม่ได้ ฉันจะซื้อของอร่อย อะไรที่สนุกๆ และร้องเพลงให้ฟัง อะไรก็ได้ แต่เธออยู่ข้างนอกไม่ได้”

“ม-มีธุระ” เจี่ยนอีหลิงประกาศว่าเธอไม่ได้ออกไปเล่นข้างนอก

เป็นครั้งแรกที่เจี่ยนอีหลิงรู้สึกอายและประหม่า

ทำให้การพูดตะกุกตะกักของเธอยิ่งกว่าเดิม

“ธุระอะไรก็ไม่ได้ เธออายุแค่สิบห้าเอง ต้องกลับบ้านก่อนสามทุ่ม” น้ำเสียงของเจี่ยนหยู่หมินเคร่งเครียดยิ่งกว่าเดิม

มีเสียงของลั่วซวินผ่านเข้ามาทางโทรศัพท์ด้วย เพราะว่าเขาแอบฟังการสนทนาระหว่างเจี่ยนอีหลิงกับเจี่ยนหยู่หมิน

“หลังสามทุ่มเธอไม่ควรออกไปไหน พี่หยู พี่เป็นพี่ชายประสาอะไร”

“ใช่ ลั่วซวินพูดถูก หลังสามทุ่มเธอไม่ควรออกไปไหน”

การตัดสินใจของเจี่ยนหยู่หมินนั้นปรับเอาตามคำแนะนำของลั่วซวิน

“อื้อ ฉันเข้าใจ”

เจี่ยนอีหลิงได้แต่ยอมแพ้

หลังจากจบการสนทนาแล้วเสียงของหลัวซิ่วเอินก็ดังขึ้นว่า “น้องสาวอีหลิง พี่คิดว่าที่พี่ชายเธอพูดนั้นมีเหตุผลนะ เธอควรจะหลับให้เพียงพอในตอนกลางคืนจะดีกว่า ไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ที่สถาบันวิจัย”

เฉิงอี้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเจี่ยนอีหลิงก็ขัดขึ้นมากลางคันว่า “น้องสาวอีหลิง เพื่อที่จะได้ยินเสียงของไอดอลของเธอ พี่สาวเอินได้แอบฟังอยู่ด้านหลังน้องมาตั้งนานแล้ว”

หลัวซิ่วเอินไม่เพียงแต่ได้ยินเสียงของเจี่ยนหยู่หมิน แต่ก็ยังได้ยินเสียงของลั่วซวิน ลูกหมาติดนม ด้วย

“เฉิงอี้ นายคันเนื้อคันตัวมากใช่ไหม”

“ไม่ ไม่ ผมมีงานล้นมือ ทำงานที่พี่ทำอยู่ต่อไปเถอะ”

เฉิงอี้รีบมองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของตัวเองทำทีเหมือนกับว่าเขาเป็นคนที่ผ่านมาไม่รู้อะไรทั้งสิ้น

###

ที่หอผู้ป่วยของเจี่ยนหยุ่นน่าว ที่เขาอยู่ในหอผู้ป่วยหลายวันมานี้ มีเพียงหนังสือเป็นเพื่อนทุกวัน ห่างไกลจากโทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์ และห่างไกลจากสิ่งรบกวนจากภายนอกด้วย

เขาไม่ชอบความวุ่นวาย ดังนั้นความเงียบจึงไม่เป็นเรื่องยากสำหรับเขา

แต่เป็นยาจีนที่ยากจะดื่มทุกวัน

ครั้งหนึ่งเขาเคยถามคำถาม เขาไม่เข้าใจว่าทำไมสถาบันวิจัยยาฮุ่ยหลิงถึงให้ยาจีนกับเขา

แต่คำอธิบายจากหมอของสถาบันวิจัยนั้นทำให้เขาไม่สามารถปฏิเสธได้