เนตรเซียนทะลุสมบัติ - ตอนที่ 898 ไม่เต็มใจ
ตอนที่ 898 ไม่เต็มใจ
หยางโปมองไปที่อุปกรณ์การพนันและชิปบนโต๊ะและท่าทางที่ผ่อนคลายของลัวย่าวหัว
ทั้งสองยังโอบกอดหญิงสาวผิวขาวสองคนที่แต่งหน้าจัดอยู่ด้านข้าง แบบนี้เขาจะไม่รู้ได้ยังไงว่า
ลัวย่าวหัวต้องการที่จะลากเขาเข้ามา !
หยางโปโกรธมากเขาเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด
” นายโกหกฉัน นายกล้าที่จะโกหกฉันเหรอ ! “
ลัวย่าวหัวไม่เคยเห็นหยางโปแสดงท่าทีแบบนี้มาก่อน จึงรู้สึกตกใจหน้าซีดไปเลยทีเดียว
เมื่อเห็นหยางโปจะเข้ามาใกล้ เขาจึงรีบก้าวถอยหลังและพูดว่า ” นาย… นายอย่าเข้ามา ! “
ลัวย่าวหัวที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ถอยหลังจนเก้าอี้เสียดสีกับพื้นเกิดเสียงเอี้ยดอ๊าด คนที่นั่งอยู่ด้านข้างของโต๊ะพนันทั้งสองคน ต่างพากันหน้าเหวอไปทันที !
หยางโปเดินไปที่โต๊ะพนันและกวาดตามองสำรวจ เมื่อเขาเห็นว่าลัวย่าวหัวไม่มีเงินติดตัวแล้ว
แต่คนที่นั่งอยู่ทั้งสองข้างกลับมีชิปจำนวนมากวางกองอยู่ เขาจึงเข้าใจได้ทันทีว่า ถ้าเขาไม่มา
ลัวย่าวหัวคงจะถูกจับขังอยู่ที่นี่จริงๆ !
เมื่อเห็นใบหน้าของหยางโปคลายลง ลัวย่าวหัวถึงได้ตอบกลับไปว่า ” นายจะทำอะไร ? “
หยางโปเหลือบมองเขา “ แพ้หมดแล้วสินะ ? ”
ลัวย่าวหัวพยักหน้า “ เพราะฉันรู้ว่านายต้องมาทันเวลาแน่นอน ถ้านายมาไม่ทัน หลังจากเกมนี้
ฉันจะต้องถูกจับขังอยู่ที่นี่แน่ๆ ”
” สมน้ำหน้า ! ” หยางโปพูดด้วยความโกรธ “ นายมีเงินติดตัวอยู่ก็เยอะ จะกินจะดื่มจะแอ้วสาวอะไรก็ทำได้ ? ทำไมต้องเอาตัวเองมาพัวพันกับเรื่องนี้ด้วย นายเอาชนะอีกฝ่ายได้หรือไง ? ”
” ฉันเอาชนะไม่ได้ แต่มีนายอยู่ที่นี่ไม่ใช่หรือไง ? ” ลัวย่าวหัวพูด
ชายผิวขาวสองคนที่เล่นพนันกับเขา เหลือบมองไปที่ หยางโป “ จะเปลี่ยนตัวงั้นเหรอ ? ”
“ ไม่ได้เหรอ ? ” หยางโปถาม
ชายชายยุโรปหัวเราะเสียงดัง “ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ? แน่นอนว่าได้สิ ! ”
เขาเล่นชนะและได้รับเงินจำนวนมากจากลัวย่าวหัว เมื่อลัวย่าวหัวเสนอให้หลอกเพื่อนที่ร่ำรวยกว่าเขามาที่นี่ ชายชาวยุโรปทั้งสองจึงให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีทันที ดังนั้นตอนที่หยางโปมาถึงที่นี่ มันจึงทำให้ชายชาวยุโรปทั้งสองตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น พวกเขาถึงกับเห็นว่ามีลูกแกะตัวอ้วน
ตัวหนึ่งกำลังรอให้พวกเขาย่างไฟอยู่บนเตาถ่าน !
หยางโปถือโอกาสถามเกี่ยวกับกฎ จากนั้นก็เริ่มต้นเล่น
เมื่อต้องมาเผชิญหน้ากับเนตรเซียนของหยางโป ชายชาวยุโรปทั้งสองคนถึงกับนิ่งอึ้งไปเลย
แต่ละคนต่างก็เสียเงินหนึ่งแสนดอลลาร์ไปในเกมแรก
แค่สามเกมแรกระยะสั้นๆผ่านไป หยางโปก็เล่นชนะและนำเงินที่ลัวย่าวหัวเสียไปกลับคืนมา
และยังชนะพวกเขาอีกสามแสนดอร์ลาร์ !
ชายชาวยุโรปทั้งสองสูญเสียชิปทั้งหมดที่อยู่ในมือ จู่ๆก็กระโดดลุกขึ้นมา ” พวกแกมันโกง
พวกแกมันขี้โกง ! “
หยางโปนั่งบนเก้าอี้อย่างสงบ และชำเลืองหันมองไปที่พวกเขา ” อ้อ จริงเหรอ ? โปรดแสดงหลักฐานออกสักหน่อยมาสิ ! “
มีชายชาวยุโรปคนหนึ่งยกโต๊ะพลิกคล้ำทันที ” นี่มันเป็นไปไม่ได้ ! ไอ้คนผิวเหลืองอย่างแก
จะมาชนะพวกเราได้ยังไง ? “
หยางโปสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ แกพูดว่าอะไรนะ ? ” ชายชาวยุโรปนิ่งอึ่งไปสักพัก การเหยียดสีผิวเป็นอาชญากรรมที่ร้ายแรงมากในสหรัฐอเมริกา แต่หยางโปและลัวย่าวหัวมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ พวกเขาไม่ได้เป็นพลเมืองของสหรัฐอเมริกา ชายชาวยุโรปจึงใจเย็นลงอีกครั้ง
” ไอ้หมูเหลือง ไอ้หมูเหลือง ต่อให้ฉันพูดออกมาแบบนี้ พวกแกจะทำอะไรได้ ? “
หยางโปยืนขึ้น แล้วต่อยออกไปทันที
หมัดนี้หยางโปใช้แรงต่อยไปแค่หนึ่งในห้า แต่พอต่อยหมัดเข้าไป ชายผิวขาวก็ตัวปลิวลอยไปชนเข้ากับกำแพงทันที !
ชายผิวขาวอีกคนตกตะลึงไปทันที เขายกสองมือขึ้นแล้วย่อตัวลงทันที ” อย่าชกผม อย่าชกผม ! “
หยางโปหันไปเหลือบมองเขา ถีบไปเบาๆทำให้เขาล้มลงบนพื้น ” เมื่อกี้นี้เขาพูดดูถูกฉันใช่ไหม ? “
ชายผิวขาวพยักหน้าลงทันที ” ใช่ ใช่ ! “
หยางโปเดินไปหาชายที่ล้มลงบนพื้นคนนั้น เขาใช้เท้าเหยียบไปบนหลังของเขา และเอ่ยปากถามว่า ” เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ ? “
ชายผิวขาวที่ล้มลงคนนั้นรูปร่างแข็งแรงกำยำ ดูเหมือนจะสูงเกือบสองเมตร แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น แต่เขาก็ยังถูกหยางโปต่อยล้มลงบนพื้นด้วยหมัดเดียว มีเลือดซึมออกมาที่มุมปากของเขา
ดูท่าทางอนาถไม่น้อย เขาอยากจะเงยหน้าขึ้นมา แต่ก็ถูกเหยียบลงไปอีกครั้ง ทำได้แค่ส่งเสียงพูดว่า ” ไม่กล้าแล้ว ไม่กล้าอีกแล้ว ! “
หยางโปถีบไปอย่างแรงอีกครั้ง ” ถ้ายังกล้าพูดแบบนั้นอีก แกได้ตายแน่ๆ เข้าใจไหม ? “
หลังจากใช้เท้าถีบไปแล้ว หยางโปถึงได้มองไปทางลัวย่าวหัว “ นายหาเพื่อนนักพนันมาจากไหน
ทำไมดูไม่มีระดับเลย ? ”
ลัวย่าวหัวส่ายหน้า ” บังเอิญเจอกันน่ะ “
” พวกเราไปเที่ยวเล่นชั้นข้างล่างกันดีกว่า ” ลัวย่าวหัวกล่าว
หยางโปมีอาการลังเลเล็กน้อย ” เพิ่งจะต่อยพวกเขาไป กลัวว่าเดี๋ยวสักพักพวกเขาจะพาพวกมารุมแก้แค้นพวกเราน่ะสิ “
ลัวย่าวหัวพยักหน้า ” ก็ถูกนะ งั้นพวกเราเปลี่ยนร้านกันเถอะ ฉันจะพานายไปเอง ! “
“ ทำไมนายถึงคุ้นเคยกับสถานที่แบบนี้นัก ? ” หยางโปเกิดความสงสัย
ลัวย่าวหัวหัวเราะออกมา “ ฉันก็ไม่ได้มีความสามารถอะไรหรอกนะ ไม่เหมือนกับนาย ไปที่ไหนก็หาเมืองโบราณเจอไปซะทุกที่ ทุกที่ที่ฉันไปถึง ก็มักจะมองหาสถานที่แบบนี้ อันที่จริงฉันก็ไม่ได้
เสพติดนะ แค่รู้สึกว่าถ้าไม่ไปเที่ยวเล่นสักหน่อย แล้วอยู่คนเดียวในโรงแรม มันก็จะรู้สึกว่างเปล่าและเงียบเหงาเกินไปน่ะ ”
หยางโปเหลือบมองหน้าลัวย่าวหัว “ ทำไมฉันรู้สึกว่านายชอบหาเรื่องตายทุกครั้งเลย
ถ้าต่อไปติดโรคขึ้นมานายก็จะจบเห่ทันที ”
ลัวย่าวหัวยิ้มและพูดว่า ” สบายใจได้ ฉันระมัดระวังตัวมากทีเดียว ! “
ทั้งสองรีบไปที่บาร์อีกแห่งอย่างรวดเร็ว บาร์แห่งนี้มีเพียงชั้นเดียว หยางโปชี้ไปที่ล็อบบี้
“ พวกเราไปนั่งกันที่นั่นก็พอแล้ว กลับไปนายยังต้องไปพักผ่อน แล้วต้องขึ้นเครื่องพรุ่งนี้อีก ”
ลัวย่าวหัวหลุดหัวเราะออกมา “ พักผ่อนอะไร ? พรุ่งนี้ต้องนั่งเครื่องบินทั้งวัน นอนบนเครื่องก็ได้แล้ว ! ” ถึงจะพูดแบบนี้ แต่ลัวย่าวหัวก็ยังสั่งเครื่องดื่มค็อกเทลที่มีความเข้มข้นต่ำมาสองแก้วอยู่ดี จากนั้นทั้งสองก็ยกแก้วขึ้น และไปหาโต๊ะนั่งกันทันที
ในบาร์ดูค่อนข้างเสียงดังอย่างเห็นได้ชัด
ลัวย่าวหัวเหลือบดูหน้าหยางโป “ นายไม่พอใจใช่ไหม ? ”
หยางโปหันไปมองหน้าลัวย่าวหัว และส่ายหน้าเบาๆ ” ไม่พอใจแล้วจะทำอะไรได้ ? “
ลัวย่าวหัวส่ายหน้า “ ฉันว่าเรื่องนี้มันต้องมีอะไรแน่ๆ ทำไมคนที่ฉลาดอย่างอวี่เหวินถึงได้รับคนอย่างหยวนเฉิงเฟยเป็นศิษย์กันนะ ”
” ไม่ว่าเขาจะรับใครเป็นลูกศิษย์ก็ตาม นั่นคือสิทธิของเขา พวกเราไม่สามารถที่จะเข้าไปยุ่งหรือก้าวก่ายได้ ” หยางโปกล่าว
ลัวย่าวหัววางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะอย่างกะทันหัน “ เข้าไปก้าวก่ายไม่ได้ ? ”
“ หยางโป นายรู้ไหม ฉันเกลียดที่นายเป็นแบบนี้ที่สุด ไม่ว่าเรื่องอะไร นายก็ไม่คิดที่จะสู้ไปหมด ! ไม่ยอมที่จะสู้ นายคิดว่ามันไม่มีประโยชน์ แต่เรื่องนี้มันไม่เหมือนกัน ถ้าหยวนเฉิงเฟยกลายเป็นลูกศิษย์ของอวี่เหวิน ในภายภาคหน้าเขาจะไม่มีวันปล่อยพวกเราไปแน่ๆ ! ”
ลัวย่าวหัวจ้องหน้าหยางโปเขม็ง “ นายน่าจะรู้ดี นายเป็นอาจารย์ลุงของหยวนเฉิงเฟย
ฉันหมายถึงว่าถ้าหาก วันใดวันหนึ่ง อวี่เหวินเกิดเป็นอะไรขึ้นมาจริงๆ นายก็จะเป็นอาจารย์ลุงของ หยวนเฉิงเฟย เขาจะไม่คิดเหรอว่าอวี่เหวินสงวนวิชาไว้ให้เขา ? แล้วเขาจะไม่ตามมาฆ่านายหรือยังไง ? ”
หยางโปตัวสั่น อันที่จริง เขาก็เคยคิดถึงปัญหานี้มาก่อนเช่นกัน แต่เขาก็ไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจ เพราะเขารู้สึกว่าหยาวนเฉิงเฟยจะไม่สามารถทำสิ่งนี้ได้ แต่เมื่อลัวย่าวหัวพูดถึงปัญหานี้ขึ้นมาเหมือนกัน นั่นก็หมายความว่าทุกคนล้วนคิดว่าหยวนเฉิงเฟยต้องลงมือทำสิ่งนี้อย่างแน่นอน !
ถ้าอย่างนั้น หยวนเฉิงเฟยก็มีแนวโน้มสูงมากที่จะทำแบบนี้ !