เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 22 : ผู้หญิงที่ไม่สามารถทำตัวเคยชินได้

หวางจูได้กลิ่นเรื่องไม่ดีลอยออกมา

เธอก้าวไปข้างหน้าทันที!

 หลิวหลาน หลิวหลาน เธอกลายเป็นคนแบบนี้แล้วหรอ ปรากฎว่ากลุ่มต่อต้านเสี่ยวเสี่ยวถูกสร้างขึ้นโดยคุณเพื่อขุดแฟนของเสี่ยวเซียว! 

หลิวหลาน อยากกินคนเดียวหรอ ไม่มีทาง!

หยางเสี่ยวลี่เริ่มให้ความร่วมมือ  เราสองคนถูกเธอหลอกใช้ให้เราเล็งไปที่เสี่ยวเสี่ยว ปรากฎว่าเธอแค่ใช้ประโยชน์จากพวกเราหลิวหลานเธอมันเป็นคนที่ซ่อนได้เก่งจริงๆ! 

หลิวหลานในขณะนี้ก็รีบอธิบาย  ไม่พี่สาวที่รักของฉัน เมื่อตอนเจียงเฉิน กับฉันไปนัดบอดกันฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นแฟนของซูเสี่ยวเสี่ยว! 

หวังจูพูดอย่างเย็นชา  เธอคิดว่าฉันจะเชื่ออย่างนั้นหรอ ฉันไม่เชื่อ! เธอไม่รู้หรือว่าเจียงเฉินเป็นแฟนของซู่เสี่ยวเสี่ยว เธอหมายถึงอะไร เธอต้องการที่จะแย่งผู้ชายของเพื่อนหรอ? 

หวางจูคิดว่าเธอดูธรรมดาเดินไป และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไล่ตามเจียงเฉินได้

แต่ใครหลิวหลานล่ะคือใคร พวกเธอรู้จักกันดี

เธอคิดว่าเธอคู่ควรกับน้องชายที่แสนดีอย่างนั้นหรือ?

เธอไม่มีความละอายเลยรึไง?

Liu Lan พูดไม่ออกเมื่อถูกถาม

ตอนนี้เธอถูกทรยศซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยสมาชิกอีกสองคนของ  กลุ่มต่อต้านเสี่ยวเสี่ยว !

ตามคำกล่าวที่ว่า เมื่อขึ้นหลังเสือแล้วคิดจะลงก็คงไม่ง่าย!

เรื่องนี้แตกออกมาแล้ว และเธอพร้อมที่จะต่อสู้กับมัน!

หลิวหลานยอมรับอย่างกล้าหาญและพูดด้วยน้ำเสียงตรงไปตรงมา  ใช่ ฉันแค่อยากไล่ตามคว้าความรักมา ฉันไม่ผิดที่ไล่ตามความรักของฉัน! 

สุนัขขี้ประจบที่ติดตามหลิวหลาน รู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาได้รับพรจากหมวกสีเขียวและหัวใจของเขาก็น้ำตาไหลออกมา!

เทพธิดาหลานหลาน เธอไม่เห็นค่าเขาเลยๆ!

เมื่อไหร่เธอจะสังเกตเห็นเขากัน!

สามปี สามปีเต็ม ที่เขาถูกเรียกมาอยู่เคียงข้างเธอโดยไม่แม้แต่จะจับมือเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เลย เพราะเขารักเธอ!

ในเมื่อเขาคือความรักของเธอ เขาก็จะสนับสนุนเธอ เทพธิดาหลานหลาน เธอสามารถวางใจและออกไปไล่ตามความรักของเธอได้เลย!

จำไว้… เขาจะคอยเป็นที่พักพิงแก่เธอเสมอ ถ้าเธอคิดจะกลับมา!

ผมจะรอคุณ!

……

ทุกคนเงียบ!

หลิวหลานรู้สึกว่าโอกาสของเธอมาถึงแล้ว และเธอก็มองไปที่เจียงเฉิน ด้วยเงินและความคิด:  เจียงเฉินเรามาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง โอเคไหม เราจะนัดกันที่ร้านกาแฟแล้วเราค่อยมาคุยเรื่องชีวิตขิงเรากัน 

ทุกคนรู้สึกว่าหลิวหลานไร้ยางอายมาก!

แต่ทุกคนก็ไม่ทำอะไรเพียงแค่ฟังต่อไปเท่านั้น

เจียงเฉิงยุนกล่าวอย่างสงบ  ไปพูดกับแม่ของเธอเถอะ! 

เงียบ!

เงียบ!

หวางจูและหยางเสี่ยวลี่ตกตะลึง!

หลิวเจียซินและเฉินหมิงก็ตกตะลึงเช่นกัน!

หลิวหลานก็ตกตะลึง!

พูดคุยเกี่ยวกับเขาอยู่? แล้วฉันจะไปคุยกับแม่ทำไม?

ฟังดูแล้วรู้สึกเหมือนโดนสาปแช่งยังไงไม่รู้!

 เธอได้ยินไม่ผิด ฉันนี่แหละด่าเธอ ฉันอารมณ์เสีย 

เจียงเฉินจ้องที่หลิวหลานด้วยความเบื่อหน่ายจากใจ

 เธอยังมีหน้ามาหาร้านกาแฟเพื่อจะไปคุยกันอีกหรอ? 

 ฉันจะไปมีอะไรจะพูด! 

 กับผู้หญิงหัวสูงแบบเธอกัน? 

 ตอนนั้นผมก็ตอบตามจริงว่าผมมีบ้านมีรถ แต่ก็เป็นคุณที่ไม่เชื่อเองไม่ใช่หรอ แล้วยังมากล่าวหาว่าผมโอ้อวดอีก! 

 ตอนนี้ แม้แต่แฟนของเพื่อนร่วมชั้นตัวเองก็ยังกล้าเข้ามาแทรกแทรง หน้าไม่อาย! 

ทุกคำพูดของเจียงเฉินราวกับหนามที่ทิ่มเข้าหัวใจของเธอ!

หลิวหลานตกตะลึงในทันที ราวกับสายฟ้าฟาดเข้าใส่วิญญาณของเธอ!

บูม!

เธอไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะถูกชี้หน้าด่าโดยเจียงเฉิน

เกิดความเงียบขึ้นเล็กน้อย และเสียงปรบมือดังลั่นเหมือนฟ้าร้องในกล่อง!

แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ! ! !

 เอาล่ะ! พูดได้ดีมาก! พี่เจียงเฉินนิสัยดีมาก! ผู้หญิงแบบนี้มึคู่ควร! 

 หล่อมาก…ถ้าฉันได้มีซักคนนะ อร้ายยยย! 

 พี่หลิวหลาน ฉันขอโทษที่ครั้งนี้ ฉันอยู่ข้างคนหล่อ! 

 พี่เจียงเฉินเป็นคนจริง ผมขอนับถือ!!! 

 สุดยอด! แม้จะด่าแต่ก็เท่มาก! 

 … 

ในช่วงเวลาหนึ่งเจียงเฉินไม่เพียง แต่เอาชนะผู้หญิงในกลุ่มผู้ชมเท่านั้น แต่ยังเอาชนะสุนัขขี้ประจบด้วย!

โดยปกติ แฟนสาวของเขาจะหยิ่ง และเขาทำได้เพียงถูกบังคับให้ประนีประนอม!

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ผู้ชายค่อยๆ สูญเสียตัวเอง เสียศักดิ์ศรี และเริ่มกลายเป็นสุนัขที่ต้องมาคอยประจบ!

สิ่งนี้ถูกบังคับโดยสังคม!

วันนี้พี่เจียงเฉินเป็นแบบอย่างสำหรับผู้ชาย มาดูกันว่าผู้ชายที่แท้จริงเป็นอย่างไร!

หลิวหลานโดนด่าจนหมดความมั่นใจในตนเอง และพวกสุนัขขี้ประจบก็แทบรอไม่ไหวที่จะเข้าหาเธอทางช่องโหว่ในนั้น!

เมื่อเห็นสิ่งนี้ สุนัขเขี้ประจบของเธอก็เข้าไปปลอบเขาทันที

 ม้วน! 

เลียสิ เลียสิ เลียให้สุด!

ในเวลานี้ ซูเสี่ยวเสี่ยวที่ซ่อนตัวอยู่หลังประตูมีตาสีแดงก่ำและน้ำตาไหลผ่านดวงตาของเธอ

มันคือน้ำตาแห่งความสุข!

ปรากฎว่าเมื่อเธอกลับมา เธอได้ยินสิ่งที่เจียงเฉินพูดทุกคำ

เจียงเฉินดุด่าหลิวหลานด้วยทัศนคติที่ชัดเจน เพื่อปกป้องตัวเองอย่างสมบูรณ์

โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย เธอจะจำมันไว้เสมอ!

ตอนแรกเธอตกใจมาก และควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่พักหนึ่ง แต่เมื่อมีอาการเจ็บจมูก เธอก็ร้องไห้ออกมา!

เธอพบว่าเธอตกหลุมรักเจียงเฉินอย่างสมบูรณ์!

ผู้ชายที่สามารถมอบความยิ่งใหญ่ให้กับเธอได้

ความรู้สึกปลอดภัย

ซูเสี่ยวเสี่ยวแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง และเข้าไปในห้อง บรรยากาศภายในก็ยังไม่ค่อยดีอยู่บ้าง

เธอยิ้มและถามว่า  เกิดอะไรขึ้น ทำไมไม่กินล่ะ 

ในขณะนี้หลิวเจียซินเปลี่ยนใบหน้าที่ยิ้มแย้มทันที และหยุดหลิวหลานอย่างรวดเร็ว

 หลานหลาน เธอกำลังจะกลับแล้ว ไม่มีอะไรหรอก! 

ท้ายที่สุด หลิวหลานก็กลายเป็นเทพธิดาที่โหดร้ายและใบหน้าของเธอก็หนาขึ้น แม้ว่าเธอจะถูกปฏิเสธด้วยตัวเอง เธอก็จะไม่ปล่อยมันไป เธอจะฉวยโอกาศทุกครั้งที่เธอมีโอกาศ

ไม่นานบรรยากาศก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง!

เจียงเฉินยังสั่งเค้กวันเกิดเจ็ดชั้นในราคา 20,000 หยวนในร้านอาหาร ซึ่งช่วยซูเสี่ยวเสี่ยวได้มาก

ซูเสี่ยวเสี่ยวมีความสุขมากในคืนนี้ ดังนั้นเธอที่ไม่เคยดื่มเลยจึงดื่มไวน์ไปมาก

อันที่จริงนักเรียนส่วนใหญ่เคารพนับถือ

แต่เธออารมณ์ดี ดังนั้นทุกคนที่มาจึงไม่ปฏิเสธที่จะดื่ม

…..

งานเลี้ยงวันเกิดจบลงแล้ว

ทุกคนมีความสุข ยกเว้นหลิวหลานเพียงคนเดียว

ใบหน้าของซูเสี่ยวเสี่ยวแดงและเธอดูน่ารักจริงๆ

โชคดีที่เจียงเฉินต้องขับรถ ดังนั้นเขาไม่ดื่มมากนัก ดังนั้นเขาจะเป็นคนรับผิดชอบแฟนตัวปลอมและส่งเธอกลับบ้าน

ตั้งแต่เขาเคยไปบ้านของศูเสี่ยวเสี่ยวครั้งแรกเขาก็ยังจำได้แม่นว่าบ้านของเธออยู่ที่ไหน

เจ้าชายเจียงเฉินถูกกอดโดยซูเสี่ยวเสี่ยว และซูเสี่ยวเสี่ยวก็โอบแขนของเธอไว้รอบคอของเจียงเฉินในขณะที่พูดออกมาเบาๆ

 เจียงเฉิน…วันนี้…ขอบคุณ… 

เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ  คุณยังรู้สึกตัวอยู่ไหมเนี่ย? 

แต่ซู่เสี่ยวเซียวไม่ตอบสนอง

เข้าบ้าน

วางซูเสี่ยวเสี่ยวไว้บนเตียงของเธอ สูดลมหายใจเข้าเล็กน้อย อาการเมาทำให้เขามึนงงเล็กน้อย

 เจียงเฉิน… ฉันร้อนจัง… 

ซูเสี่ยวเซียวพูดเบา ๆ และเริ่มดึงเสื้อผ้าของตัวเอง!

 อย่า หยุดเลย! 

เจียงเฉินอุทานออกมาและคว้ามือของซูเสี่ยวเสี่ยวไว้อย่างรวดเร็ว  คุณรอสักครู่ผมก่อนผมจะเทน้ำอุ่นมาให้คุณดื่มแก้วหนึ่งแล้วผมจะไป 

เจียงเฉินหันกลับไปและไปที่ห้องครัว ต้มน้ำอุ่นแล้วกลับมา

เขาพบว่ามีเสื้อผ้าสองสามชิ้นที่ซูเสี่ยวเสี่ยวสวมอยู่บนหัวเตียงในวันนี้ ทั้งด้านนอกและด้านใน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง…

ตอนนี้เธอแทบไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลย

โชคดีที่มีผ้านวม มิฉะนั้น…

เจียงเฉินถอนหายใจด้วยความโล่งอกจากนั้นวางถ้วยน้ำร้อนไว้บนโต๊ะข้างเตียง

 ผมไปล่ะ พักผ่อนเยอะๆนะ 

 เอ่อ…เอ่อ…ไม่สบายจัง… 

ใบหน้าของซูเสี่ยวเสี่ยวแดงก่ำ ร่างกายที่อ่อนนุ่มของเธอดิ้นไปมา และผ้าห่มก็เลื่อนลงอย่างนุ่มนวล เผยให้เห็นไหล่สีขาวและหยกที่ไร้ที่ติของเธอ

เจียงเฉินเอนตัวลง พยายามห่มผ้าห่มให้เธอ แต่ใครที่คิดว่าทันทีที่เขาเอนตัวลง มือที่ร้อนและนุ่มคู่หนึ่งก็โอบรอบคอของเขา

ซูเสี่ยวเสี่ยวเงยหน้าขึ้นและริมฝีปากอันอบอุ่นคู่หนึ่งก็อยู่บนริมฝีปากของเจียงเฉินแล้ว

 ดี… 

ซูเสี่ยวเสี่ยวจูบเจียงเฉินด้วยลิ้นที่มีกลิ่นไวน์เล็กน้อย

เจียงเฉินลืมตาขึ้นและเงยหน้าขึ้นก็พบกับซูเสี่ยวเสี่ยวที่จ้องมองเขาด้วยดวงตาที่พร่ามัว

เธอตื่นอยู่ตลอด

เจียงเฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดเบาๆ  สาวน้อย คุณเมาแล้ว พักผ่อนก่อนเถอะ 

ใบหน้าที่สวยงามของซูเสี่ยวเสี่ยว เปรียบเสมือนแอปเปิ้ลแดง ซึ่งทำให้ผู้คนอยากลิ้มลอง เธอบีบริมฝีปากของเธอเล็กน้อยและกระซิบ

 เจียงเฉิน ผมชอบนาย 

เจียงเฉินไม่ตอบแต่ยิ้ม  ผมวางน้ำร้อนไว้ข้างๆ คุณ ดื่มซักหน่อยแล้วค่อยเข้านอน ผมจะไปเดี๋ยวนี้ 

สาวงามมองการจากไปของเจียงเฉิน

หัวใจของซูเสี่ยวเสี่ยวอบอุ่นขึ้น และหัวใจของเธอก็ยืนยันแล้วว่าเจียงเฉิน เป็นคนที่เธอต้องการมากที่สุด