เพลิงพิโรธสวรรค์ Fury towards the burning heaven - บทที่ 383 ทะเลมรณะ

บทที่ 383 ทะเลมรณะ
เห็นได้ชัดว่าสัตว์อสูรหยาจื้อนั้นคงไม่น่ากลับมาได้ทันมีปีศาจทะเลมากมายและมีราชันปีศาจทะเลสองตัว หากหยาจื้อไม่ได้พยายามขัดขวางไว้ มันก็อาจจะถูกล้อมไปแล้ว บางทีมันอาจจะไม่ตายแต่มันก็ไม่น่าจะมาปกป้องเจียงอี้ได้อีกต่อไป
ส่วนเจียงอี้นั้นก็ย้ายร่างในพริบตาอย่างต่อเนื่องซึ่งระยะของเจียงอี้กับหยาจื้อเริ่มห่างออกไปมากขึ้น มันจะไล่ล่าเจียงอี้ภายในห้านาทีได้อย่างไร? เจียงอี้เข้าใจความคิดนี้และย้ายร่างไปอย่างไม่หยุดหย่อนและมองกลับไปหาราชันปีศาจทะเลที่กำลังตามเขามา ใบหน้าของเจียงอี้ก็เศร้าหมอง ดวงตาของเขาสั่นไหวอยู่หลายครั้ง และเขาก็กำลังหาวิธีแก้ปัญหานี้อยู่
ข้าต้องลงมือ!
ราชันปีศาจนี้เคลื่อนไหวเร็วมากและมันต้องแข็งแกร่งมากแน่ๆหากเจียงอี้มีหินวิญญาณเพลิง บางทีเขาอาจจะมีโอกาส ด้วยพลังโจมตีของเขา มันดูไม่น่าเป็นไปได้เลยที่จะทำให้ราชันปีศาจได้รับบาดเจ็บ
ไม่ใช่สิ!
ราชันปีศาจเคลื่อนที่เร็วมากมันคงยากที่จะโจมตีถูกมันได้ ไม่ต้องพูดถึงการทำให้มันบาดเจ็บเลย
ฟึ่บ!ฟึ่บ!
เจียงอี้ย้ายร่างไปตลอดทางจิตวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากซึ่งคาดว่าเขาจะสามารถย้ายร่างได้มากกว่าพันครั้งโดยที่จิตใจไม่เหนื่อยล้า แต่ปัญหาก็คือเขาไม่ได้มีโอกาสมากมายที่จะย้ายร่างทันทีและราชันปีศาจก็เริ่มใกล้เข้ามาทุกทีๆ
เมื่อมองไปที่ทะเลอันกว้างใหญ่ข้างหน้าทันใดนั้นเขาก็ตระหักได้ว่าเขามาผิดทาง เขาควรจะเปลี่ยนทิศทางของเขาไปยังพื้นดินทันทีที่มีโอกาส ราชันปีศาจอาจจะกังวลเกี่ยวกับพื้นดินบ้าง ซึ่งตอนนี้เขากำลังมุ่งหน้าไปยังเกาะดาวตกซึ่งมันตรงไปยังทะเลน้ำลึกและเป็นการรนหาที่ตายด้วยตัวเอง
เขาไม่สามารถหนีไปไหนหรือทำอะไรได้เลย!
ตอนนี้เจียงอี้นั้นเต็มไปด้วยความข้องใจและโกรธเกรี้ยวเขารู้สึกเกลียดชังต่อผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ เจียงอี้มั่นใจมากขึ้นว่าต้องมีผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ เพราะราชันปีศาจคงไม่ปรากฏอยู่รอบๆเช่นนี้ได้หรอก!
สถานที่นี้ไม่ได้เป็นส่วนทะเลลึกเลยแม้ว่าราชันปีศาจจะปรากฏตัว อย่างมากมันก็ควรมีแค่ตัวเดียว ซึ่งการที่มันมีมาสามตัวเลยนั้นช่างเป็นสิ่งที่ประหลาดนัก
หกกิโลเมตร,สี่กิโลเมตร….สามกิโลเมตร!
ระยะห่างของเขากับราชันปีศาจนั้นลดลงเรื่อยๆกลิ่นอายของมันถูกปลดปล่อยออกมาจากด้านหลังเจียงอี้ซึ่งทำให้แผ่นหลังของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เขาไม่ต้องการเสี่ยงชีวิตเพื่อต่อสู้กับราชันปีศาจจนกว่าจะถึงวินาทีสุดท้าย และเขาก็ยังคงย้ายร่างไปข้างหน้าต่อไปทันที
“ฮู่ฮู่!”
จู่ๆราชันปีศาจสิงโตทะเลก็อ้าปากแล้วปล่อยลมหายใจเย็นเยียบออกมาซึ่งกลายเป็นดาบแหลมคมพุ่งเข้าหาเจียงอี้พื้นที่ต่างๆนั้นถูกแช่แข็งไปทีละน้อยขณะที่ดาบพุ่งผ่านไป กำแพงน้ำแข็งแปลกๆได้ก่อตัวขึ้นในอากาศและลามไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ในพริบตามันก็อยู่ห่างจากเจียงอี้ไปไม่กี่เมตร
“ฉิบหาย!”
เมื่อกำแพงน้ำแข็งยังคงอยู่ไกลออกไปเจียงอี้ยังรู้สึกได้ถึงความเยือกเย็นนี้ แก่นแท้พลังนั้นพุ่งทะยานออกมาอย่างรุนแรง ดาบมังกรเพลิงปรากฏออกมาและกวัดแกว่งไปที่ด้านหลังของเขา จากนั้นเจียงอี้ก็ย้ายร่างในทันที
ฟึ่บฟุ่บ!
มังกรเพลิงขนาดเล็กหลายพันตัวพุ่งเข้าใส่กำแพงน้ำแข็งและผลที่ได้นั้นทำให้ใบหน้าที่ซีดเซียวของเจียงอี้ที่อยู่ไกลออกไปเผยออกมาแม้ว่ามังกรเพลิงจะทำลายกำแพงน้ำแข็ง แต่มันก็ยังคงขยายมาด้านหน้าอย่างต่อเนื่องด้วยความเร็วที่น่ากลัวจนมังกรเพลิงทั้งหมดถูกกลืนหายไป
ช่างเป็นกลิ่นอายที่น่าสยดสยองอะไรเช่นนี้!น่าเสียดายที่แก่นแท้พลังของข้านั้นต่ำเกินไปรูปแบบเต๋าขั้นกลางนั้นทรงพลังมาก หากไม่มีการสนับสนุนจากแก่นแท้พลังที่ทรงอานุภาพ มันก็ยังไม่สามารถปลดปล่อยพลังออกมาได้ทั้งหมด!
เจียงอี้ยิ้มอย่างขมขื่นแต่ก็พยายามกัดฟันย้ายร่างต่อไปราชันปีศาจก็เริ่มเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆและยังคงหายใจเย็นเยียบซึ่งเกือบจะแช่แข็งเจียงอี้หลายครั้งแล้ว และเมื่อเขาถูกแช่แข็ง เขาก็จะไม่สามารถใช้งานการย้ายร่างได้และคงได้แต่รอความตายอยู่ตรงนั้น!
บูม!บูม! บูม!
เสียงคำรามเปล่งออกมาจากด้านหน้าเล็กน้อยและทำให้เจียงอี้ตกใจเขาเห็นสายฟ้าหลายสายที่พุ่งลงมาจากทางซ้ายซึ่งสว่างขึ้นในท้องฟ้ายามค่ำคืนออกไป
“สายฟ้า?”
ในตอนแรกเจียงอี้คิดว่าฝนตกหนักเขาจึงไม่ได้สนใจอะไรมากนักแต่เมื่อเขากลับไปมองราชันปีศาจโดยบังเอิญ เขาก็พบว่ามันกำลังมองตรงนั้นอย่างสยองขวัญ และเจียงอี้ก็รู้ได้ถึงสิ่งผิดปกติในทันที
ตู้ม!ตู้ม! ตู้ม!
เสียงสายฟ้าดังมาจากที่นั่นอย่างต่อเนื่องและดูเหมือนว่าน้ำทะเลจะมืดลงเช่นกันเจียงอี้มองมันอย่างสงสัยและมองกลับไปที่ราชันปีศาจ เจาก็เห็นว่ามันมองที่นั่นอย่างหวาดกลัวอีกครั้ง ดวงตาของเจียงอี้สว่างขึ้นทันทีและเห็นแสงแห่งความหวังขึ้น
“ไปกันเถอะ!”
ทันใดนั้นเขาก็พุ่งไปในทิศทางที่สายฟ้าฟาดลงมาอย่างต่อเนื่องในเมื่อราชันปีศาจกลัวสายฟ้ามันจึงมีโอกาสที่เขาจะรอดหากเขาไปที่นั่น แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่ามันมีอะไรผิดปกติแต่เขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องเสี่ยงดวงดู
โฮก!โฮก!
เมื่อเห็นเจียงอี้ย้ายร่างไปทางซ้ายราชันปีศาจก็คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง มันเริ่มเพิ่มความเร็วของมันและยังอ้าปากของมันอย่างไม่หยุดหย่อนพร้อมปล่อยลมหายใจเย็นเยียบออกมาซึ่งทำให้พื้นที่กลายเป็นกำแพงน้ำแข็งไปหลายแห่ง ดูเหมือนมันต้องการที่จะฆ่ามนุษย์ที่มันเต็มไปด้วยความเกลียดชังด้านหน้ามัน!
ตู้ม!ตู้ม! ตู้ม!
สายฟ้านั้นดังขึ้นเมื่อเจียงอี้เข้าไปในพื้นที่นั้นเขาเริ่มกังวลขึ้นเรื่อยๆราวกับว่ามีราชันปีศาจโบราณซุ่มอยู่ใต้ผืนทะเลเบื้องหน้าเขาราวกับว่าเมื่อมีผู้ใดเข้าไปใกล้ ทุกคนที่เข้ามาจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ
ฟึ่บ!
ราชันปีศาจข้างหลังเจียงอี้อยู่ห่างจากเจียงอี้ไปไม่ถึงสองกิโลเมตรนี่เป็นระยะที่อันตรายมาก หากเจียงอี้ต้องการเปลี่ยนทิศทางอีกครั้ง เขาจะตายโดยไม่มีหลุมฝังศพ ใบหน้าของเขาแสดงร่องรอยของความดุร้ายและเขายังคงย้ายร่างไปข้างหน้าโดยไม่ลังเล
โฮก!โฮก! โฮก!
ราชันปีศาจตนนั้นจู่โจมหลายครั้งก่อนที่มันจะหยุดลงอย่างกะทันหันดวงตาขนาดใหญ่ของมันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและไม่กล้าเข้ามาใกล้แม้แต่ก้าวเดียว
“หืม?”
เจียงอี้รู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อเขาพบว่าราชันปีศาจนั้นหยุดตามมาแล้วแต่เขาก็ไม่เสี่ยงที่จะอยู่แถวๆนี้ เขาเลยย้ายร่างไปข้างหน้าอีกครั้งแต่คราวนี้เขาไม่ได้ย้ายไปไกลเกินไป เขาจะค่อยๆย้ายร่างไปทีละประมาณสามกิโลเมตรและค่อยๆรักษาระยะห่างราชันปีศาจไปเรื่อยๆ
“ฮู่ฮู่ววว!”
หลังจากที่ย้ายร้างฉับพลันมาห้าหกครั้งเจียงอี้ก็มองจนแน่ใจแล้วว่าราชันปีศาจไม่กล้าที่จะตามเขามา จากนั้นในที่สุดเขาก็หยุดพักหายใจและมีเวลาสำรวจพื้นที่รอบๆ
“เอ๊ะ?”
ในไม่ช้าเขาก็เจอปัญหา น้ำทะเลที่นี่เป็นสีดำ นอกจากนี้ยังมีกลิ่นคาวที่นี่เล็กน้อย เหนือสิ่งอื่นใด สายฟ้าด้านหน้าอยู่ที่จุดๆเดียวและยังคงโจมตีไปตรงที่เดิมๆ ซึ่งมันผิดปกติมาก!
“นี่มันไม่ใช่สายฟ้าปกติมันเกิดขึ้นมาได้อย่างไรกัน? หรือว่าจะมีผู้ใดหรือสัตว์อสูรทรงพลังตนใดที่ก่อสายฟ้ากันนะ? สายฟ้าพวกนี้มันโจมตีไปที่ใดกัน?”
ดวงตาของเจียงอี้เต็มไปด้วยความตกใจเขางุนงงมากเกี่ยวกับจุดหมายของสายฟ้าและอาจจะตกใจตายโดยพลังฟ้าดินก่อนที่จะเข้าไปใกล้ๆ ไม่ต้องพูดถึงการเข้าไปยังที่ตรงนั้นเลย
“ไปกันเถอะ!”
หลังจากที่มองไปไม่กี่ครั้งเจียงอี้ก็ไม่กล้ามองไปที่มันอีกต่อไป เขาจ้องมองราชันปีศาจสิงโตทะเลซึ่งยังคงเตร็ดเตร่อยู่รอบๆด้านหลังเขาก่อนที่เขาจะย้ายร่างมายังทางด้านซ้ายที่เกิดสายฟ้านี้
ฟึ่บฟั่บ!
เมื่อร่างกายของเจียงอี้ปรากฏตัวน้ำทะเลเบื้องล่างของเขาก็พุ่งทะยานขึ้นอย่างรุนแรง สัตว์ทะเลหลายสิบตัวก็บินออกมาห่อหุ้มร่างของเจียงอี้ไว้ราวกับเกี๊ยวและฉุดเขาลงไปใต้ทะเล
“อ๊า?”
ผืนทะเลนั้นเร็วมากจนเจียงอี้ไม่สามารถตอบโต้ได้เลยเขาอุทานออกมาอย่างประหลาดใจก่อนที่จะถูกดึงลงไปใต้ทะเล ในไม่ช้าพื้นผิวทะเลก็กลับมาสงบสุขอีกครั้ง
“เหอะ!เจ้ากล้าก้าวเข้าไปในทะเลมรณะ เจียงอี้ เจ้ามันรนหาที่ตายแล้ว!”
ณทะเลทางใต้ซึ่งอยู่ห่างจากที่ที่เจียงอี้อยู่ประมาณสามสิบกิโลเมตร มีใบหน้าหนึ่งปรากฏขึ้นมาอย่างฉับพลัน ใบหน้าที่เนียนใสของเขาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน และเยาะเย้ยว่า “เหอะ เจียงอี้ เพื่อฆ่าเจ้าแล้ว ครั้งนี้เราใช้เม็ดยาศักดิ์สิทธิ์ไปสิบเม็ด เจ้ามันสมควรแล้ว!”
หลังจากนั้นชายผู้นั้นก็ดำลงไปในทะเลอีกครั้ง มันแปลกประหลาดอย่างยิ่งที่ราชันปีศาจสิงโตทะเลที่อยู่ห่างจากเขาเพียงสามสิบกิโลเมตรไม่ได้รับรู้ถึงเขาเลย เมื่อราชันปีศาจเห็นว่าเจียงอี้ถูกลากลงทะเลไปแล้วมันก็ว่ายวนอยู่แถวนั้นไม่กี่รอบก่อนที่จะจมหายไปในทะเล
ตู้ม!ตู้ม! ตู้ม!
ในทะเลที่ห่างไหลสายฟ้าฟาดลงมาหกเจ็ดครั้งและเปล่งแสงในท้องนภายามค่ำคืนครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งมันดูน่ากลัวเป็นพิเศษในค่ำคืนที่เงียบสงบนี้!