เพลิงพิโรธสวรรค์ Fury towards the burning heaven - บทที่ 637 การโจมตีที่ไม่ชัดเจน

“ทำไมทนต่อไปแค่อีกสักพักไม่ได้นะ?”
เจียงอี้เพิ่งจะขัดเกลาหญ้ามังกรยาจกเสร็จเลยทำให้เขาไม่มีเวลาตรวจสอบร่างของเขาเลย และเขาก็ใช้สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ก่อนที่จะพบร่างที่น่าเวทนาของจักรพรรดิสัตว์อสูรขณะที่มันพุ่งเข้ามาในเกาะราวกับดาบคม
“เฟิ่งเอ๋อร์ออกไปจัดการสองคนนั้นกันเถอะ!”
เจียงอี้กวาดสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ไปและพบว่าศัตรูทั้งสองอยู่ขอบเขตเทียนจุนขั้นที่หนึ่งและสองเขาจึงตัดสินใจที่จะจับคนเหล่านั้นและถามสถานการณ์ของฝ่ายศัตรู หากทักษะการโจมตีดวงจิตวิญญาณของเขาสังหารเสียจวินได้ ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนธรรมดาคงไม่สามารถป้องกันการโจมตีของเขาได้หากพวกเขาไม่มีการโจมตีดวงจิตวิญญาณที่ทรงพลัง การลอบโจมตีนี้จะป่าเถื่อนมากขึ้นเมื่อใช้งานรวมกับรูปแบบเต๋าราตรีของเฟิ่งหลวน นอกจากนี้ยังมีจักรพรรดิมังกรวารีสีทองอีกด้วย มันจึงไม่มีเหตุผลให้เขาต้องกลัวเมื่อมันเป็นสามต่อสอง
ที่สำคัญที่สุดคือเจียงอี้ลองตรวจร่างกายตัวเองไปเล็กน้อยและมันทำให้เขารู้สึกดีมากเขารับรู้ได้ถึงแก่นแท้พลังที่ไม่มีที่สิ้นสุดภายในร่างกายของเขาซึ่งมันสามารถบดขยี้สิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้เลย
“เจ้าค่ะ!”
เฟิ่งหลวนเองก็ยังสัมผัสได้ว่าเจียงอี้แข็งแกร่งเพียงใดเขาอาจจะไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรเลยและเพียงแค่มองนางโดยที่ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นอะไร แต่เพียงคลื่นมือของเขามันก็ทำให้เกิดความกดดันมากจนสุดจะพรรณนาได้ หญ้ามังกรยาจกเป็นสมุนไพรอัศจรรย์อย่างแท้จริง และเพียงแค่ก้านเดียวก็สามารถเปลี่ยนคนไปได้อย่างน่าอัศจรรย์
“พร้อมนะ!”
เจียงอี้ไม่มีเวลาล้างสิ่งสกปรกบนตัวเขาออกเขากวาดสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ออกไปและยืนยันได้ว่าศัตรูทั้งสองกำลังพุ่งมาที่ราชวังจักรพรรดิที่อยู่ใต้หน้าผาและกำลังจะเริ่มโจมตี มีแสงสีขาวสว่างวาบขึ้นในดวงตาของเขาและเฟิ่งหลวนขณะที่พวกเขาหายออกไปจากราชวังจักรพรรดิ
ตูม!
ในตอนนั้นเองดวงตาของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนทั้งสองที่อยู่นอกราชวังก็สว่างไสวขึ้นมา แน่นอนว่าเจียงอี้ซ่อนอยู่ในสิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์ ศัตรูทั้งสองไม่รอช้าและปลดปล่อยลำแสงสองสายออกมาโดยไม่มีความลังเลใดๆขณะที่มันพุ่งไปที่ราชวังจักรพรรดิในทันที พวกเขาตั้งใจบังคับให้เจียงอี้ออกมาซึ่งทั้งคู่ไม่ได้สนใจกับจักรพรรดิอสูรที่ซ่อนอยู่หลังราชวังจักรพรรดิอีกต่อไป ตราบใดที่พวกเขาสังหารเจียงอี้ได้ พวกเขาก็จะได้รับความดีความชอบไป
“จักรพรรดิอสูรมังกรวารีสีทองปล่อยการโจมตีวารีธาตุซะ!”
ข้อความเสียงสะท้อนอยู่ในใจของจักรพรรดิมังกรวารีสีทองในขณะเดียวกันราชวังจักรพรรดิก็หายไปกลางอากาศและมีเงาสองร่างปรากฏขึ้นและพุ่งลงมาจากท้องฟ้า หญิงงามที่มาพร้อมกับกลิ่นอายของจักรพรรดินีผู้สูงศักดิ์โบกมือของนางซึ่งมันทำให้ท้องฟ้ามืดมนในทันที
ส่วนอีกคนหนึ่งก็ถูกปกคลุมไปด้วยขี้เขม่าสีดำในขณะที่กลิ่นฉุนกำลังขับออกมาจากร่างของเขาความเร็วของเขาเป็นเหมือนดังมังกรในขณะที่เขาบินขึ้นไป ทันใดนั้นเขาก็หันไปทางผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนทั้งสองและพุ่งเข้าไปทางพวกเขา เมื่ออยู่กลางอากาศ เขาแยกร่างออกเป็นสองคน และจากสองคนเป็นสี่คน…สี่เป็นแปดคน จนในที่สุดเขาก็มีร่างแยกที่คล้ายกันเกือบพันร่างในขณะที่พุ่งโจมตีศัตรูไปทั่วทุกสารทิศ
“เหอ!”
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนทั้งสองต่างตื่นตระหนกมีร่างแยกมากมายและมันเหมือนร่างจริงมาก พวกเขาควรโจมตีร่างไหนกัน? ในขณะที่ทั้งคู่กำลังลังเล เมฆสีดำที่อยู่รอบๆเฟิ่งหลวนได้แผ่ขยายออกไปในขณะที่มันเข้าปกคลุมศัตรูทั้งสองคนเอาไว้ ซึ่งศัตรูทั้งสองก็มองไม่เห็นทิศทางและไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนอีกต่อไปในขณะที่สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาไม่สามารถสอดส่องสภาพแวดล้อมได้อีกต่อไปเช่นกัน
“นายน้อยพวกมันคนหนึ่งอยู่ทางขวาล่างของท่าน!”
“จักรพรรดิอสูรโจมตีไปข้างหน้าซะ!”
เสียงของเฟิ่งหลวนดังก้องอยู่ในแก้วหูของจักรพรรดิอสูรและเจียงอี้แม้ว่ามังกรวารีสีทองจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่มันก็ไม่กล้าขัดขืนคำสั่งของเจียงอี้ มันทำได้เพียงกัดฟันและปล่อยมังกรวารีหลายพันตัวไปด้านหน้าแบบสุ่มๆ และตรงหน้าเขาก็มีร่างแยกของเจียงอี้อยู่นับไม่ถ้วน จะเป็นไปได้หรือไม่ว่าตัวจริงจะอยู่ในหมู่ร่างแยกเหล่านี้? แต่ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลอีกต่อไปเพราะเขามองไม่เห็นสถานการณ์ด้านหน้าและไม่สามารถแยกความแตกต่างของร่างแยกกับร่างจริงของเจียงอี้ได้
สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเจียงอี้เองก็ทรงพลังมากแม้ว่าจะไม่มีคำเตือนของเฟิ่งหลวนเขาก็ระบุตำแหน่งผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนได้อย่างชัดเจน และสัมผัสได้อีกว่าจักรพรรดิมังกรวารีสีทองกำลังโจมตีอยู่ตรงไหน ดาบมังกรเพลิงปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขาในขณะที่เขากำลังรอการโจมตีของจักรพรรดิมังกรวารีสีทองอยู่ และทันใดนั้นเขาก็ใช้ทักษะผสาน มังกรเพลิงหลายพันตัวคาบเปลวเพลิงมังกรเก้าสวรรค์ออกมา ในเวลาเดียวกันก็มีแสงออกมาจากหว่างคิ้วของเขา ดาบวิญญาณพุ่งตามหลังมังกรเพลิงไปติดๆ
รูปแบบการบินของมังกรเพลิงนั้นถูกควบคุมเอาไว้พวกมันจะเปิดทางให้ดาบวิญญาณโดยอัตโนมัติ เพราะเจียงอี้ไม่รู้ว่าดาบวิญญาณจะได้รับความเสียหายจากเปลวเพลิงมังกรเก้าสวรรค์หรือไม่ เขาจึงไม่กล้าเสี่ยงเพราะขนาดจระเข้กลืนวิญญาณเองยังได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีจากเปลวเพลิงมังกรเก้าสวรรค์ได้เลย
ตูม!ตูม! ตูม!
การโจมตีของมังกรวารีสีทองมาถึงศัตรูเป็นด่านแรกในขณะที่มันพุ่งเข้าใส่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนอย่างไม่รู้จักจบสิ้นส่วนผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนเองก็ไม่ได้อ่อนแอเช่นกัน พวกเขาปล่อยโล่ศักดิ์สิทธิ์ออกมาทันทีและโล่ศักดิ์สิทธิ์ก็เปล่งประกายด้วยแสงสีทองอย่างสง่างาม แต่น่าเสียดายที่พื้นที่ตรงนั้นถูกปกคลุมไปด้วยความมืด และโดยพื้นฐานแล้วแสงสีทองก็ไม่ได้ทำให้สภาพแวดล้อมสว่างขึ้นได้
แม้จะปล่อยโล่ศักดิ์สิทธิ์ออกมาแล้วแต่ทั้งคู่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมาผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนอาจมีแก่นแท้พลังที่ไม่มีที่สิ้นสุด ตราบใดที่โล่ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาไม่แตกออกมา พวกเขาก็จะไม่มีทางถูกสังหารได้ แต่สิ่งนี้มันเป็นผลกับจอมยุทธปกติเท่านั้น อย่างการโจมตีของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเสินโหยวและขอบเขตจินกัง มันจะทำลายโล่ศักดิ์สิทธิ์ของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนได้อย่างไรกัน?
ซึ่งจักรพรรดิอสูรนั้นเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนและการโจมตีของมันก็รุนแรงมากดังนั้นแม้ว่าพวกเขาทั้งสองจะมีแก่นแท้พลังที่ไม่มีที่สิ้นสุด แต่โล่ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาก็อาจจะแตกสลายได้จากการโจมตีอันรุนแรงที่พัดเข้ามา และเมื่อโล่แตกสลายไปและพวกเขาทั้งสองยังมองอะไรไม่เห็นอยู่เช่นนี้ ในตอนนั้นก็คงจะมีเพียงความตายเท่านั้นที่รอพวกเขาอยู่
โชคดีที่การโจมตีขอจักรพรรดิอสูรขาดช่วงไปเล็กน้อยทั้งคู่จึงถอนหายใจอย่างโล่งอก หลังจากที่การโจมตีระลอกแรกผ่านไปและโล่ของพวกเขายังคงมั่นคงอยู่ และในตอนที่ทั้งคู่สามารถปลดปล่อยการโจมตีของพวกเขาออกมาเพราะคิดที่จะหาทางฝ่าออกมาจากหมอกแห่งความมืดนี้ ก็มีแสงสีดำหลายดวงกระแทกลงมาที่หลังของพวกเขาและมันทำให้พวกเขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดในขณะที่พวกเขายังคงเทแก่นแท้พลังเพื่อรักษาโล่ศักดิ์สิทธิ์เอาไว้อยู่
จี๊!จี๊!
การโจมตีของเจียงอี้ก็ใกล้เข้ามาถึงตัวพวกเขาแล้วเช่นกันเขาเพ่งไปที่หนึ่งในนั้นและโจมตี มังกรเพลิงนับพันนั้นนำพากลิ่นอายแห่งการทำลายล้างมาด้วย แต่น่าเสียดายที่มังกรเพลิงเหล่านี้อาจดูเหมือนทรงพลัง แต่มันแทบจะไม่มีความแข็งแกร่งเลยเพราะเจียงอี้เหลือแก่นแท้พลังอยู่ในตัวไม่มากนักซึ่งมันทำให้การโจมตีขาดหายไป…ไอลีนโนเวล
แต่มังกรเพลิงนับพันเหล่านี้ไม่ใช่กำลังหลักในการจู่โจมแต่กลับเป็นกลุ่มก้อนเพลิงมังกรเก้าสวรรค์ที่มังกรเหล่านั้นคาบไปด้วยต่างหาก เมื่อก้อนเปลวเพลิงเหล่านั้นชนเข้ากับโล่ศักดิ์สิทธิ์ มันทำให้พลังของโล่อ่อนลงไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งสิ่งนี้ทำให้ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนหวาดกลัว เขาเลิกสนใจการโจมตีของแสงสีดำของเฟิ่งหลวนที่อยู่ข้างหลังและทุ่มพลังทั้งหมดไปกับการเทแก่นแท้พลังเพื่อต้านทานการโจมตีของเปลวเพลิงมังกรเก้าสวรรค์ภายหน้าเขาก่อน!
เมื่อเปลวเพลิงมังกรเก้าสวรรค์ใกล้จะถูกแผดเผาไปจนหมดแล้วในที่สุดการเคลื่อนไหวของนักฆ่าตัวจริงก็ออกมา ดาบวิญญาณทั้งสามสิบหกเล่มทะลวงผ่านอากาศมาราวกับสายฟ้าสีแดง มันทะลุเข้าไปในโล่ศักดิ์สิทธิ์อย่างง่ายดาย และก่อนที่ผู้เชี่ยวชาญจะทันได้ตอบโต้ ดาบวิญญาณก็เจาะเข้าไปในหว่างคิ้วของเขาเสียแล้ว
“การโจมตีดวงจิตวิญญาณ!”
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนร้องออกมาขณะที่ตัวเขาเริ่มสั่นเทากลิ่นอายแห่งความสิ้นหวังพุ่งออกมาจากส่วนลึกของจิตวิญญาณของเขาทันที
การโจมตีดวงจิตวิญญาณเป็นความสามารถที่แปลกมากพวกเขาจะป้องกันมันไม่ได้เว้นแต่ว่าดวงจิตวิญญาณจะแข็งแกร่งมากพอหรือมีความสามารถในการป้องกันดวงจิตวิญญาณหรือบางทีอาจจะมีสมบัติป้องกันดวงจิตวิญญาณ
ซึ่งดวงจิตของเขานับว่าอยู่ในระดับธรรมดาเท่านั้นซึ่งความสามารถในการป้องกันดวงจิตวิญญาณหายากมากและโดยปกติแล้วคนธรรมดาจะไม่มีคุณสมบัติที่จะได้เรียนรู้มัน ส่วนสมบัติที่เอาไว้ปกป้องดวงจิตวิญญาณจะไม่มีผู้ใดครอบครองมันได้นอกจากยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงเรียงนามหรือผู้สืบเชื้อสายตระกูลสูงศักดิ์
ก่อนหน้านี้เสียเฟยเตือนพวกเขาให้ระวังการโจมตีดวงจิตวิญญาณของเจียงอี้เสียจวินถูกเขาสังหารตายด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวถึงแม้ว่าดวงจิตวิญญาณของเสียจวินจะค่อนข้างดี ดังนั้น หากพวกเขาถูกการโจมตีเหล่านั้นเข้า พวกเขาก็จะต้องตายอย่างเลี่ยงไม่ได้
แต่ด้วยสถานการณ์ก่อนหน้านี้เขาจะมีเวลาและเหลือพลังงานเอาไว้ป้องกันได้อย่างไรโดยที่เขามองไม่เห็นอะไรเลยและมีการโจมตีเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง?
ตูม!ตูม! ตูม!
ดาบวิญญาณทั้งสามสิบหกเล่มฟาดฟันลงบนดวงจิตของเขาและเขาก็ไม่มีทางอื่นเลยนอกจากจะไม่สนใจดวงจิตวิญญาณของเขา จกานั้นหอกสีทองก็สว่างขึ้นบนฝ่ามือของเขาและทันใดนั้นเขาจึงเขวี้ยงหอกออกไปมากมายโดยหวังจะให้เจียงอี้ชดใช้แม้ว่ามันต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม
จี๊!จี๊!
ขณะที่หอกสีทองพุ่งออกมาฟ้าดินก็ถึงกับสั่นสะเทือน เสียงที่เสียดแทงแก้วหูดังก้องออกมาและภาพหอกนับร้อยเล่มก็ทะลุผ่านห้วงอากาศไปซึ่งท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยหอกลวงตาที่โจมตีแบบไร้ทิศทางที่ชัดเจน ทันใดนั้น ร่างของเจียงอี้ที่อยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตรก็ถูกหอกลวงตาแทงทะลุไปหลายเล่ม