เพลิงพิโรธสวรรค์ Fury towards the burning heaven - บทที่ 775 หมายเลข ห้าห้าห้า อีกแล้ว!

คำพูดประโยคเดียวได้ปลุกคลื่นนับพันชั้นขึ้นมา
ทุกคนเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับลักษณะการพูดจาของเหลยจื่อหานในช่วงการประมูล “ความหลงใหล” นางขึ้นราคาแข่งกับหวงฝูเทาเทียนและน้ำเสียงของนางก็เหมือนกับว่านางเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆที่มีความแค้นซ่อนอยู่ซึ่งมันเหมือนถูกทำให้ผิดหวัง และในตอนนี้ คำพูดเดียวจากหวงฝูเทาเทียนได้อธิบายให้ทุกคนได้กระจ่างกันแล้ว ความรักมักไม่เป็นแบบที่หวังไว้
“ฮึ่ม!”
แม่นางเหลยเองก็ไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่ายๆเช่นกัน นางเย้ยหยันและกล่าวว่า “หวงฝูเทาเทียน เจ้าไม่สำคัญตัวเองมากเกินไปหน่อยรึ? งานของเราถูกยกเลิกมานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว ข้าเองก็ไม่ได้ชอบเจ้ามาตั้งนานแล้ว คนอะไรละทิ้งบรรพบุรุษตัวเอง เป็นลูกเจ้าเล่ห์ ไม่ซื่อสัตย์ อกตัญญู และไร้คุณธรรม เจ้าจะคู่ควรกับข้าได้อย่างไร?”
เหลยจื่อหานตอบกลับด้วยคำพูดที่เฉียบคม แต่ทุกคนก็ยังได้ยินร่องรอยของความคับแค้นจากน้ำเสียงนาง ทุกคนรู้ถึงความแค้นระหว่างทั้งสองคนได้เล็กน้อยและรู้สึกเหมือนว่าพวกเขาได้หมั้นหมายกันแล้ว เหมือนว่าหวงฝูเทาเทียนจะไม่พอใจกับการหมั้นหมายมาโดยตลอด? และจากนั้นก็เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นซึ่งทำให้หวงฝูเทาเทียนทรยศตระกูลหวงฝู และเหลยจื่อหานยกเลิกการหมั้นหมาย? และตอนนี้นางก็ต้องการจะแก้แค้น?
หวงฝูเทาเทียนไม่ได้โต้ตอบอะไรขณะที่เขาถอนสายตากลับมาและตะโกนอย่างเย็นชาว่า “หนึ่งแสนหนึ่งหมื่นล้าน! เหลยจื่อหาน หากเจ้ามีศิลาสวรรค์มากพอก็เสนอราคาต่อไป!”
เพิ่มศิลาสวรรค์หมื่นล้านในการเสนอราคาประมูลเพียงครั้งเดียว!
ดูเหมือนว่าหวงฝูเทาเทียนจะได้ศิลาสวรรค์ที่เกาะเทพประทานจำนวนมากและพร้อมจะเสี่ยงจนหมดหนทาง
เหลยจื่อหานไม่ลังเลขณะที่นางเสนอราคาอีกครั้ง “หนึ่งแสนหนึ่งหมื่นหนึ่งพันล้าน อ้อมีอีกเรื่อง…ท่านลุงซือถู ข้าสงสัยว่าหวงฝูเทาเทียนมีศิลาสวรรค์มากถึงเพียงนั้นเลยหรือเจ้าคะ โปรดให้คนตรวจสอบด้วย”
คำขอของเหลยจื่อหานนั้นสมเหตุสมผลมาก หวงฝูเทาเทียนถูกไล่ออกจากตระกูลหวงฝูแล้วและยังไม่เคารพหวงฝูฉีแม้ในที่สาธารณะ มันจึงเป็นที่แน่นอนว่าตระกูลหวงฝูจะไม่สนับสนุนอะไรเขาเลย เขาเป็นเพียงคนที่พกกระบี่ แล้วคนพเนจรเช่นนั้นจะมีศิลาสวรรค์ได้กี่ก้อนกันเชียว?
ศาลาของตระกูลซือถูเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เสียงของซือถูอ้าวจะก้องกังวานด้วยน้ำเสียงที่ขอโทษขอโพย “เทาเทียน ในความคิดข้า เจ้าอาจมีศิลาสวรรค์อยู่แสนล้านก้อน แต่กฎก็คือกฎ ข้าหวังว่าเจ้าคงจะเข้าใจนะ ซือถูหง ไปตรวจสอบเถอะ”
คนอย่างซือถูอ้าวที่มีสถานะเช่นนี้และขอหวงฝูเทาเทียนตรวจสอบนั้น เห็นได้ชัดว่าเขายกย่องหวงฝูเทาเทียนเป็นอย่างมาก ส่วนอีกฝ่ายไม่พูดอะไรและรอให้ซือถูหงเดินมา จากนั้นเขาก็ลบรอยประทับดวงจิตบนแหวนออกและส่งมอบมันให้ซือถูหง
ซือถูหงแผ่สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ออกไปก่อนที่จะพยักหน้า “นายน้อยหวงฝูเสนอราคาประมูลตามกฎ เขาสามารถเสนอราคาต่อไปได้ขอรับ”
หวงฝูเทาเทียนตะโกนออกมาอย่างรวดเร็ว “แสนสองหมื่นล้าน เหลยจื่อหาน ลุยต่อเลย!”
“ฮือฮา!”
ฝูงชนอยู่ในความโกลาหลอีกครั้ง โอกาสเช่นนี้เกิดขึ้นได้ยากมาก มันเป็นการใช้เงินเหมือนเทน้ำทิ้งอย่างแท้จริง เขาประมูลขึ้นมาหนึ่งหมื่นล้านทุกครั้งและใจของทุกคนก็เต้นแรงเมื่อเห็นฉากนี้และรู้สึกแทบอยากจะหยุดหายใจ
เหลยจื่อหานยังคงเงียบไป ไม่รู้ว่านางไม่กล้าเสนอราคาต่อหรือถูกยับยั้งเอาไว้ ทั้งห้องโถงเองก็เงียบลงและรอผลสุดท้ายอยู่
“คนพวกนี้ร่ำรวยเกินไปแล้ว หากชีวิตนี้ข้าใช้เงินฟุ่มเฟือยได้ขนาดนี้ในชาตินี้ ชีวิตข้าคงคุ้มค่าแล้วล่ะ!”
ร่างอ้วนๆของเฉียนว่านก้วนสั่นเทาอย่างรุนแรงขณะที่เขาตะโกนออกมา ครู่ต่อมา จู่ๆเขาก็นึกบางอย่างได้และถามด้วยความสงสัยว่า “เอ๊ะ…ลูกพี่ ทำไมองค์หญิงเชียนเชียนไม่เสนอราคาล่ะ? หากนางร่วมประมูลด้วย นางจะหยุดยั้งทุกคนที่ประมูลไปเลย ให้ตายเถอะ ทะเลลึกไร้สิ้นสุดมีศิลาสวรรค์นับไม่ถ้วนและได้พวกมันมาอย่างไม่รู้จบเลย”
“เจ้างั่ง!”
เจียงอี้ตบหลังศีรษะของเฉียนว่านก้วนและดุว่า “เชียนเชียนมาจากเผ่าปีศาจและมีชีวิตอยู่เป็นพันๆปีได้อย่างง่ายดาย นางจะยังต้องการไข่มุกแห่งชีวิตอีกหรือไง? ยิ่งไปกว่านั้น ร่างที่แปลงกายนั้นก็เหมือนจะไม่แก่ลง ดูอย่างจักรพรรดินีสัตว์อสูรที่มีชีวิตอยู่มาหลายพันปีแล้ว หน้าตาของนางเองก็ไม่มีผู้ใดเทียบได้ไม่ใช่หรือ?”
“โอ้จริงด้วย”
เฉียนว่านก้วนลูบจมูกของเขา เผ่าปีศาจอาจเปลี่ยนรูปลักษณ์ได้ แต่ร่างเดิมของพวกนั้นยังคงเป็นอสูร พวกเขาจะเปลี่ยนร่างเป็นอะไรก็ได้ที่ต้องการและรูปลักษณ์ของพวกเขาจะไม่มีวันแก่ ไอลีนโนเวล
“แสนสองหมื่นล้าน มีราคาที่สูงกว่านี้อีกไหมเจ้าคะ หากไม่มี…ไข่มุกแห่งชีวิตชิ้นนี้จะเป็นของพี่ใหญ่เทาเทียนเจ้าค่ะ!”
เมื่อเสียงของซือถูอีเนี่ยนดังขึ้น ทั้งห้องโถงก็เงียบลงไปยิ่งกว่าเดิม หวงฝูเทาเทียนเองก็ประหม่าเล็กน้อยขณะที่เขากำหมัดอยู่ในแขนเสื้ออย่างแน่น เห็นได้ชัดว่าราคานี้ถึงขีดจำกัดของเขาแล้ว
“ฮิฮิ!”
ศาลาของตระกูลเหลยดังก้องกังวานด้วยเสียงหัวเราะจากเด็กหนุ่มผู้หนึ่ง เหลยจื่อหานไม่ได้พูดอะไรแต่คนที่พูดนั้นคือนายน้อยอันดับหนึ่งของตระกูลเหลย เหลยฉีเหยียน “พี่เทาเทียน ข้าได้ยินมาว่าท่านได้ศิลาสวรรค์มาจากทะเลเทพประทานมากมาย? ฉีเหยียนเองก็ไม่ได้ดีอะไรนัก แต่เมื่อเร็วๆนี้ข้าได้ก่อตั้งการค้าเล็กๆและทำกำไรได้ศิลาสวรรค์มาบางส่วน และในเรื่องนี้ น้องสาวข้าอยากได้ไข่มุกแห่งชีวิตจริงๆและข้าจะช่วยนางประมูลในครั้งนี้ หากพี่เทาเทียนยังเพิ่มราคาได้ ตระกูลเหลยของเราจะมอบไข่มุกแห่งชีวิตให้ท่าน สองแสนล้าน!”
สองแสนล้าน!
รถม้าศึกจักรพรรดิโลหิตขายออกไปได้แสนล้าน และมันไม่ได้มีเพียงแค่ความเร็วอันน่าทึ่งและมีการป้องกันเท่านั้น แต่ที่สำคัญที่สุดคือมันเป็นรถม้าศึกของจักรพรรดิโลหิตด้วย ส่วนไข่มุกแห่งชีวิตนี้อาจเป็นสิ่งอัศจรรย์ แต่นอกจากรักษาความเยาว์วัยอันเป็นนิรันดร์ได้ มันก็ไม่มีประโยชน์อื่นใดอีก และตอนนี้ไข่มุกเม็ดเล็กๆสามารถซื้อรถม้าศึกได้ถึงสองคันเลย
แน่นอนว่าราคาของรถม้าศึกนั้นอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่คนอื่นๆไม่อาจเสี่ยงกับทุกสิ่งได้ เพราะความมั่งคั่งของทั้งสิบสามตระกูล พวกเขาสามารถใช้ศิลาสวรรค์ได้มากกว่านี้หากพวกเขาต้องการ
เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่การประมูลอีกต่อไป มันเป็นการต่อสู้เพื่อชื่อเสียงของตระกูลเหลยกับหวงฝูเทาเทียน!
ร่างของหวงฝูเทาเทียนสั่นขณะที่สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเป็นซีดเผือด เขาไม่ได้มองไปที่ศาลาตระกูลเหลยแต่ก้มหัวลงไป แผ่นหลังที่เคยเหยียดตรงกับงอลงไปอย่างกะทันหันราวกับว่าเขาสูญเสียจิตวิญญาณของเขาไปและร่างกายของเขาก็แผ่กลิ่นอายอันเย็นยะเยือกและสิ้นหวังออกมา ซึ่งมันทำให้หญิงสาวหลายคนใจสลาย
ดวงตาของซือถูอีเนี่ยนเปลี่ยนไป ซือถูหงส่งข้อความมาก่อนหน้านี้และกล่าวว่าหวงฝูเทาเทียนมีศิลาสวรรค์เพียงแสนสามหมื่นล้านก้อน แม้ว่าเขาจะมีสิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์แฝงและสมบัติอื่นๆ แต่กฎระบุว่าเขาไม่สามารถใช้มันได้ เว้นแต่จะมีคนเต็มใจให้เขายืมศิลาสวรรค์ ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่สามารถเสนอราคาได้อีก
ทั้งห้องโถงเงียบสงัดและมองคนหลังงอพร้อมกับถอนหายใจ ไม่มีใครกล้าให้ศิลาสวรรค์แก่เขา หวงฝูฉีเองก็อยู่ที่นั่นด้วยแต่เขายังไม่เคลื่อนไหวอะไร ใครจะโง่พอที่จะหาเรื่องให้ตัวเองลำบากกัน?
ที่สำคัญที่สุดคือ…ใครก็ตามที่กล้าช่วยหวงฝูเทาเทียนในตอนนี้ก็จะขุ่นเคืองกับตระกูลเหลยอย่างสมบูรณ์
เมื่อพูดแล้ว สี่ตระกูลใหญ่ของเมืองเทพประทานนั้นเท่าเทียมกัน แต่จากการจัดศาลาที่นั่ง เห็นได้ชัดว่าตระกูลเหลยเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเมืองเทพประทานเมื่อพวกเขานั่งที่ศาลาหมายเลขหนึ่ง แม้แต่ในพิธีเทพประทานเอง เหลยถิงเวยก็เป็นผู้พูดและเมื่อแม่นางเชียนเชียนมาถึง เหลยถิงเวยก็เป็นตัวแทนของทั้งสิบสามตระกูลเพื่อต้อนรับนาง
ปรมาจารย์อาวุโสของตระกูลเหลยเองก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่าเทพประทานในยุคนี้ ตราบใดที่ผู้อาวุโสตระกูลเหลยยังมีชีวิตอยู่ ตระกูลเหลยก็จะเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเผ่าเทพประทาน
เมื่อเวลาผ่านไป แผ่นหลังของหวงฝูเทาเทียนก็ยิ่งงอมากขึ้นขณะที่กลิ่นอายของความสิ้นหวังในตัวเขาดูแย่กว่าเดิม เขากำหมัดแน่นและใบหน้าที่ก้มลงก็เปลี่ยนสีไปแล้วและดวงตาของเขาก็ปิดสนิท
หวงฝูฉีตั้งใจจะไม่ช่วยเขาอย่างแน่วแน่เพราะเขาต้องการสอนบทเรียนให้หวงฝูเทาเทียน และทั้งห้องโถงยังคงเงียบอยู่ จากนั้นซือถูอีเนี่ยนก็ถอนหายใจเล็กน้อยและพูดว่า “สองแสนล้าน จะมีใครเสนอราคาอีกไหมเจ้าคะ? หากไม่มีแล้ว ไข่มุกแห่งชีวิตจะเป็นของพี่ใหญ่ฉีเหยียนเจ้าค่ะ”
“สาม!”
“สอง!”
ร่างของหวงฝูเทาเทียนเริ่มสั่นเทาขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมามองไข่มุกแห่งชีวิตอย่างลึกซึ้ง จากนั้นเขาก็หันหลังเพื่อเดินออกไปข้างนอกขณะที่ใบหน้าอันไร้อารมณ์ของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
“รอเดี๋ยว!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงสะท้อนออกมา “ขอโทษนะ ข้า…จะขอให้นายน้อยหวงฝูเทาเทียนยืมศิลาสวรรค์แปดหมื่นล้านได้หรือไม่?”
บูม!
ราวกับสายฟ้าในท้องฟ้าที่แจ่มใส แผ่นหลังของหวงฝูเทาเทียนกลับมายืดตรงอีกครั้ง ดวงตาของเขาเปล่งประกายราวกับดวงอาทิตย์และจับจ้องไปยังศาลาที่มีคนพูดออกมา
ฟรึ่บ! ฟรั่บ! ฟรึ่บ!
สายตานับไม่ถ้วนหันไปมองที่มาของเสียงแล้วก็ต้องประหลาดใจอีกครั้ง
มันคือ…ศาลาหมายเลข ห้าห้าห้า อีกแล้ว!