เมียหวานของประธานเย็นชา - ตอนที่ 424

บทที่ 424 งานเลี้ยงครั้งแรก

ทันใดนั้นในห้องเหลือแค่เจียงหยู่เทียนที่ยังกรีดร้อง กับพ่อบ้านที่นั่งยองกันสองคน

พ่อบ้านมองเธออย่างกังวลเล็กน้อย ไม่หยุดให้เจียงหยู่เทียนผ่อนคลาย

เห็นศีรษะเธอเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ก้มหน้าลงหยิบผ้าเช็ดหน้าเตรียมช่วยเช็ดเหงื่อให้เธอ

เจียงหยู่เทียนร้องแทบตาย จับมือของพ่อบ้าน แต่ตอนที่เขาก้มหน้าลง ก็มีแสงสลัววาบเข้าไปในดวงตา

แป๊บเดียว เธอก็คว้าที่เขี่ยบุหรี่ข้างๆตัว ทุบใส่หัวพ่อบ้านแรงๆ！

พ่อบ้านเคลื่อนไหลไม่ทัน ที่หลังศีรษะก็เจ็บปวดขึ้นมา

จากนั้นก็รู้สึกมืดมน สลบไป

จนเขาล้มลงพื้น ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องของเจียงหยู่เทียนก็หยุดลง ใบหน้าไม่มีความเจ็บปวด

เธอเดินออกไปจากประตูอย่างระมัดระวัง มองไปด้านนอก

เห็นไม่มีใคร ก็รีบวิ่งลงไป

หลังจากเธอผ่านสวนดอกไม้ในปราสาท ก็เตรียมออกไปจากปราสาท

เพิ่งออกไปได้รอบๆปราสาท มาที่ถนนเล็กๆข้างๆ จู่ๆก็ปวดบริเวณท้องน้อย

สีหน้าเจียงหยู่เทียนเปลี่ยนไป ยังจับท้องเดินไปข้างหน้าอย่างลำบาก

แต่ความเจ็บนั้นทำให้บนศีรษะเขามีเหงื่อไหลออกมาอีกครั้ง

สีหน้าเธอยิ่งซีดขาวมากขึ้น ไม่มีเลือดใดๆ

เดินไปได้สองก้าว รู้สึกกลัวที่มีบางสิ่งไหลลงจากต้นขา

ก้มหน้ามอง เห็นเท้าตัวเองเต็มไปด้วยเลือด！

ทันใดนั้นสีหน้าเธอก็ดูหวาดกลัวขึ้นมา

จะคลอดแล้วจริงๆ！

“ขยะแขยง！”

“ทำไมต้องออกมาตอนนี้ด้วย ตัวซวยจริงๆ！”

เจียงหยู่เทียนกัดฟันบ่น จับท้องไว้ เดินไปตรงหน้าอย่างโซเซ

ทุกก้าวเดิน ก็ทิ้งเลือดไว้ตลอดทาง

เธอพยายามเดินต่อไป ไม่กล้าหยุดลง กังวลว่าจะถูกพวกพ่อบ้านพบเจอ

แต่กลับรู้สึกว่าความเจ็บปวดที่ท้องน้อยเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ สายตาเริ่มพร่ามัวขึ้นมา

แป๊บเดียว จู่ๆเธอก็รู้สึกมืดมน ร่างล้มไปที่พื้น

พอฉวีผิงออกไปจากปราสาท ไม่ได้รีบร้อนออกไป แต่วนอยู่รอบๆปราสาท ลองหาเบาะแสเกี่ยวกับเจียงหยู่เทียน

เพิ่งออกมาจากหลังปราสาท แต่มองเห็นว่ามีคนล้มลงไปที่ถนน

เข้าไปมองใกล้ๆ จึงเห็นใบหน้าซีดขาวนั้น ก็รีบวิ่งเข้าไป

เป็นเจียงหยู่เทียนจริงๆ！

เธอล้มลงท่ามกลางกองเลือด ดูท่าทางเจ็บปวด ขาทั้งสองเป็นเลือดสด

ฉวีผิงรีบเข้าไป ประคองเธอขึ้นมา เรียกไม่กี่คำ เจียงหยู่เทียนกลับไม่ตอบโต้ใดๆ

เขามองไปรอบๆ รีบพยุงเธอขึ้นมา ขึ้นรถไป

เพิ่งวางเธอลง เตรียมออกไป บอดี้การ์ดสองสามคนก็ตามมาอย่างโหวกเหวกโวยวาย เหมือนจะต้องหาร่องรอยเจียงหยู่เทียน

ฉวีผิงมอง ไม่กล้าหยุด รีบเหยียบคันเร่ง ออกไปอย่างอันตราย แป๊บเดียวก็ออกไปจากปราสาท

และในตอนนี้ ในปราสาทก็วุ่นวายขึ้นมาเพราะการหายไปของเจียงหยู่เทียน

พ่อบ้านกับบอดี้การ์ดหารอบปราสาทไปรอบหนึ่ง แต่พบแค่รอยเลือดที่ถนน แต่เธอหายไป

จี้จิ่งเชินได้รับข่าว ก็รีบกลับมาจากบริษัท

“น่าจะถูกคนพาไปแล้ว”เขามองรอยเลือดบนพื้น

รอยเลือดพวกนั้นไม่เยอะ แต่จู่ๆหายไป จากสถานการณ์ของเจียงหยู่เทียนตอนนี้ไม่มีทางที่จะหายไปไม่เจอ นอกจากถูกคนพาไป

พ่อบ้านขมวดคิ้ว เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

“ผิดที่ผมเอง ถ้าผมระวังหน่อย คงไม่ให้เธอหนีไป”

แผลที่เขาบาดเจ็บไม่ธรรมดาเลย ขนาดใช้ผ้าก๊อซพันแผลที่ศีรษะไว้ ก็ยังมีเลือดไหลอยู่มาก

“แต่สรุปคือใคร ที่พาเธอไป？”พ่อบ้านพูดอย่างไม่เข้าใจ

จี้จิ่งเชินเงยหน้ามองถนนเล็กๆ ไปจากตรงนี้จะต้องผ่านทางด่วนแน่นอน

ไม่ว่าใครผ่านทางนี้ สามารถพาเจียงหยู่เทียนไปได้ทั้งนั้น

“หาข้อมูลแผนกฉุกเฉินและคนไข้ทุกโรงพยาบาล เธอเสียเลือดไปเยอะขนาดนี้ จะต้องไปโรงพยาบาลแน่นอน”

“ครับ คุณชาย”

พ่อบ้านรีบตอบไป เรียกอีกสองสามคนให้รีบดำเนินการ

เขาเพิ่งออกไป แต่จู่ๆถูกจี้จิ่งเชินเรียกไว้

“เดี๋ยวก่อน เรื่องที่ไปหาคนให้พวกเขาไปหาก็ได้ คุณยังมีอีกเรื่องต้องทำ”

พ่อบ้านมองไปด้วยความสงสัย จี้จิ่งเชินหันมองไปที่เขา

พูด：“สองวันถัดมา จัดงานเลี้ยงที่ปราสาท เชิญทุกธุรกิจที่มีชื่อเสียงเกี่ยวข้องกับบริษัทมา”

พ่อบ้านตะลึงเล็กน้อย

เป็นครั้งแรกที่ได้ยินจี้จิ่งเชินจะจัดงานเลี้ยงที่ปราสาท

เมื่อก่อนไม่เคยมีเลย

แต่แค่ลังเลเล็กน้อย พ่อบ้านก็ตอบรับทันที

“ครับ ผมจะไปกำชับพวกเขาให้เริ่มจัดเดี๋ยวนี้”

เพิ่งหมุนตัวไป เขาก็หันหน้ามาอีก

“เชิญแขกที่มีธุรกิจเกี่ยวข้องกับบริษัทเหรอครับ？คุณชาย งั้นคุณเวิน……”

“ไม่ต้อง”จี้จิ่งเชินปฏิเสธ

พ่อบ้านขมวดคิ้ว พูดเสียงทุ้ม

“รู้แล้ว”

คนในปราสาทหาเต็มๆอยู่สองวัน แต่ไม่เจอร่องรอยใดๆที่เกี่ยวข้องกับเจียงหยู่เทียน

บันทึกแผนกฉุกเฉินของทุกโรงพยาบาลก็หาไปแล้ว แต่ไม่ได้อะไร

เจียงหยู่เทียนคนนี้ จู่ๆก็เหมือนหายไป

เป็นแบบนี้ พวกเขาก็ไม่มีอารมณ์ไปหามากอีก

เพราะว่างานเลี้ยงครั้งแรกในปราสาทได้เริ่มขึ้นแล้ว

ไม่กี่วันก่อนจี้จิ่งเชินเพิ่งปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณะ ประกาศต่อทุกคนว่ายังมีชีวิต กลับมาอีกครั้ง

ตอนที่คนต่างงงและทำอะไรไม่ถูกนั้นเอง การ์ดเชิญจากปราสาทก็ส่งมาตรงหน้าพวกเขา

ก่อนหน้านี้ ถึงแม้จี้จิ่งเชินจะเป็นประธานและผู้ก่อตั้งของบริษัทเอ็มไอกรุ้ป และยังถูกเรียกว่ามีพรสวรรค์ด้านธุรกิจด้วย

แต่นอกเหนือจากเรื่องธุรกิจแล้ว สำหรับเรื่องชีวิตตัวเองค่อนข้างธรรมดา และไม่ค่อยปรากฏตัวในที่สาธารณะ

แต่ครั้งนี้กลับเคลื่อนไหวครั้งยิ่งใหญ่ ไม่เพียงแต่ยอมรับการสัมภาษณ์ต่อหน้าเท่านั้น แต่จะมาจัดงานเลี้ยง และเชิญทุกคนเข้าร่วม

จดหมายเชิญฉบับนี้ ในสายตาทุกคนมีความหมายต่างกัน

บริษัทที่เคยได้รับการพึ่งพิงจากบริษัทเอ็มไอกรุ้ปต่างดีใจ อยากจะใช้โอกาสดีๆนี้อีกครั้ง

แต่อีกด้านหนึ่ง บริษัทสองสามแห่งที่ถือโอกาสตอนที่จี้จิ่งเชินไม่อยู่ต่อต้านบริษัท และฉกฉวยโอกาสตอนที่ย่ำแย่ กลับกังวลขึ้นมา

จี้จิ่งเชินปกป้องตัวเองมาตลอด และเก็บความแค้นไว้ คนอื่นทำเขาหนึ่ง แต่เขาสามารถเอาคืนได้สิบเท่า หรือร้อยเท่า

บัตรเชิญนี้ ไม่มีเรื่องดีอะไรแน่

ถึงบางคนจะมีความสุขและบางคนก็กังวล เกี่ยวกับรายงานครั้งแรกที่จี้จิ่งเชินกลับมา และยังมีคนจำนวนมากที่สงสัย

เพื่อยืนยันสิ่งนี้ ทุกคนต่างมาพร้อมกันที่ปราสาทในวันนั้นโดยไม่ได้นัดหมาย

ห้องโถงถูกจัดเป็นห้องงานเลี้ยง มีคนมารวมตัวกันไม่น้อย

จี้จิ่งเชินไม่ปรากฏตัวมาตลอด คนในห้องจัดงานเลี้ยงต่างกระซิบกระซาบ ต่างกำลังคุยเรื่องจี้จิ่งเชิน

เวินเที๋ยนเที๋ยนไม่ได้รับบัตรเชิญ แต่ถือได้คำเชิญของตระกูลเวินมา

ตอนเธอเข้ามา สายตาทุกคนมองไปพร้อมกัน

ใครต่างก็รู้ จี้จิ่งเชินกับเธอมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา

ถึงพวกเขาจะแปลกใจมาก อยากถามเที๋ยนเที๋ยนเกี่ยวกับเรื่องของจี้จิ่งเชิน แต่พอคิดถึงตระกูลเวินกับตระกูลหล่อนที่อยู่หลังเธอ ก็หมดหวังทันที ไม่กล้าเข้ามา ได้แต่มองไกลๆ แล้วพูดเบาๆกับคนข้างๆ