เมียหวานของประธานเย็นชา - ตอนที่ 490

“มาหาผมด้านนี้” จี้จิ่งเชินพูดขึ้นกะทันหัน

เวินเที๋ยนเที๋ยนเงยหน้าไปมอง เห็นว่าเขากำลังยื่นมือมาหาหล่อน

หล่อนเลิกคิ้วเล็กน้อย พูดว่า： “ครั้งก่อนฉันกับเฟิงหมิงไม่ได้ทำแบบนี้นะ”

“แน่นอนว่าอันนี้มันเป็นสิทธิพิเศษสำหรับสามี”

จี้จิ่งเชินพูดไป แล้วดึงหล่อนเข้ามา กอดไว้ตรงอก มือทั้งสองข้างโอบเอวหล่อนไว้แน่น ไม่ให้เวินเที๋ยนเที๋ยนมีโอกาสหนีใดๆ

ทันใดนั้นเวินเที๋ยนเที๋ยนทำอะไรไม่ถูก

“นายทำแบบนี้แล้วฉันจะทานข้าวยังไง？”

“แน่นอนว่ายังมีวิธีอื่น”

จี้จิ่งเชินยังคงไม่ขยับ กอดเขาไว้ไม่ยอมปล่อยมือ

ในเวลานี้ ประตูไม้ถูกเปิดออกอีกครั้ง เสียงของพนักงานดังขึ้น

“คุณจี้ เตรียมพร้อมหมดแล้วค่ะ”

พนักงานเพิ่งพูดจบ กลับเห็นภาพในห้องเวลานี้พอดี ทันใดนั้นก็ตกใจเล็กน้อย แล้วยืนอยู่กับที่ ไม่รู้ว่าควรถอยออกไปหรือว่าเข้าไปต่อ

เวินเที๋ยนเที๋ยนถูกจี้จิ่งเชินกอดไว้ในอก ใบหน้าแดงเล็กน้อย ยกมือขึ้นผลักเบาๆ คิดไม่ถึงว่าฝ่ายตรงข้ามไม่เพียงแค่ไม่ยอมปล่อยมือ กลับยังกระชับแน่นเข้าไปอีก

เขาเงยหน้าขึ้นมา แล้วสั่งพวกพนักงานว่า： “ยกเข้ามาได้แล้ว”

พวกพนักงานรีบดึงสติ แล้วพยักหน้า

“ค่ะ”

แล้วก้มหน้า พยายามไม่ไปมองทั้งสองคน เอาอาหารวางไว้ แล้วถอยออกไปแบบเงียบๆ

สายตาของจี้จิ่งเชินมองผ่านบนโต๊ะ ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“พวกนี้ไม่ใช่ของที่คุณชอบ”

เวินเที๋ยนเที๋ยนหันหลังมองไปตามสายตาเขา แล้วพูดว่า： “ครั้งก่อนคือมาคุยธุระ ไม่ได้ตั้งใจมาทานข้าว แล้วอีกอย่าง วันนั้นตอนที่ฉันกับเฟิงหมิงมา แทบไม่ได้ทานอะไรเลย ก็ต้องกลับแล้ว”

“เพียงแต่มีใครคนหนึ่งที่ชอบหึง จึงต้องสั่งอาหารเหล่านี้มา”

ความคิดของจี้จิ่งเชินโดนหล่อนรู้ทัน เขากะพริบตาในชั่วขณะ

“ต่อให้จะไม่ชอบ ก็อย่าเลือกกินมากนัก ไม่ดีต่อสุขภาพ”

“เลือกกิน？”

เวินเที๋ยนเที๋ยนเลิกคิ้วเล็กน้อย “ฉันจำได้ว่า คนที่เลือกกินจริงๆ ก็คือใครบางคน？”

จี้จิ่งเชินสะดุ้ง ไม่ได้ตอบอะไร

คิดถึงเรื่องราวในเมื่อก่อน เวินเที๋ยนเที๋ยนหัวเราะขึ้นมา พูดแบบเยาะเย้ย： “เมื่อก่อนนายพูดว่าเกิดมาไม่เคยกินปลาไม่ใช่เหรอ？สุดท้ายก็ยังคงกินโจ๊กเนื้อปลาที่ฉันทำ？แบบนี้ก็คือไม่เลือกกินแล้ว？”

“ไม่ใช่ไม่เลือกกิน”

จี้จิ่งเชินพูดแบบตรงๆ ว่า： “แต่ว่าอาหารที่คุณทำ มันไม่ได้อยู่ในรายการที่ผมจะต้องเลือกมาก”

ความหมายของคำพูด ก็คือต่อให้เวินเที๋ยนเที๋ยนจะทำอะไรออกมา จี้จิ่งเชินก็จะกินโดยไม่พูดอะไร แล้วก็ ชื่นชอบมากด้วย

ความคิดของจี้จิ่งเชินมีเหตุผลมาก กับทุกคนและทุกสิ่ง เขาก็ต้องวิเคราะห์ข้อดีข้อเสียและคุณค่าจากทุกด้าน จากนั้นค่อยแยกเป็นประเภท

แต่ว่าหลังจากได้พบเวินเที๋ยนเที๋ยน เขาจึงได้เข้าใจในที่สุดว่า อะไรที่เรียกว่ารักบ้านก็ต้องรักนกอีกาที่อยู่บนบ้าน อะไรที่เรียกว่าความรักทำให้โลกกลายเป็นสีชมพู

โจ๊กเนื้อปลาถ้วยหนึ่งแบบง่ายๆ เมื่อเวินเที๋ยนเที๋ยนทำออกมา กลับทำให้คนกระหายยิ่งกว่าอาหารของเชฟในภัตตาคารห้าดาว กินไม่มีเบื่อ

ความรู้สึกแปลกแบบนี้ เมื่อก่อนเขาไม่เคยมี

เวินเที๋ยนเที๋ยน หญิงสาวคนหนึ่งที่วิเศษ สอนเขาให้รู้ถึงความรักที่แต่ก่อนไม่เคยคาดคิด และสอนให้เขาได้รับรู้ถึงความสูญเสียและเจ็บปวดแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

เพราะหล่อน จี้จิ่งเชินถึงได้รู้สึกว่าชีวิตของตัวเองค่อยๆ สมบูรณ์มากขึ้น

ร่างที่ไร้วิญญาณในเมื่อก่อน ตอนนี้กลับกลายเป็นสดใสขึ้นมา

เขากำลังมองที่หน้าอก แววตายิ่งอ่อนโยนขึ้นไปอีก

ในห้องนั้น เวินเที๋ยนเที๋ยนกับจี้จิ่งเชินต่างคนต่างพูดคุยกันเรื่องทั่วไป

ข้างนอก พวกพนักงานที่เพิ่งเอาอาหารมาส่งกลับอดไม่ได้ที่จะหารือกัน แล้วส่งเสียงแห่งความอิจฉามา

“เห็นแล้วรึยัง？แววตาที่ประธานจี้มองคุณหนูเวินเมื่อกี๊ช่างอ่อนโยนสุดๆ ！”

“เมื่อก่อนยังเคยมีคนลือกันว่า คุณหนูเวินกับคุณชายตระกูลเฟิงมีข่าวซุบซิบกัน ตอนนี้ดูแล้วน่าจะเป็นเรื่องปลอมทั้งหมดความสัมพันธ์ของทั้งสองคนยังดีๆ กันอยู่เลย”

“แปลกจริงๆ ฉันนึกมาตลอดว่านิสัยของประธานบริษัทM．Iกรุ๊ปนั้นเย็นชา เลือดเย็นไม่มีจิตใจ คิดไม่ถึงว่ากลับได้เห็นอาการอ่อนโยนจากใบหน้าเขา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเวินเที๋ยนเที๋ยนเลย ต่อให้เป็นฉันก็ต้องใจเต้นตาม”

“แค่นี้เป็นไรไป？ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งทำงานอยู่ที่บริษัทM．Iกรุ๊ป นั่นต่างหากที่ทรมานคนโสด”

“เขาบอกแล้วว่า เมื่อไหร่ที่คุณหนูเวินปรากฏตัว นั่นแหละคือข่าวอันประเสริฐของทุกคนในบริษัท เพราะว่าวันนั้นอารมณ์ของจี้จิ่งเชินต้องดีมากแน่ เขาบอกว่าเมื่อเห็นทั้งสองอยู่ด้วยกันทุกวันแล้ว ยังอยากที่จะหาแฟนเลย”

พวกเขาพูดไปหัวเราะไป แล้วมองไปยังประตูห้องไม้ไผ่ด้วยใบหน้าอิจฉา

ไม่รู้เวลาไหน พวกเขาถึงจะหาคนที่รักพวกเขาและพวกเขาก็รัก แบบจี้จิ่งเชินได้

แล้วตอนนี้ ตรงอีกด้านหนึ่ง

เฟิงหมิงได้ติดต่อเวินฉี่อีกครั้ง

“ท่านปู่เวิน เมื่อก่อนท่านเคยพูดว่าเพียงแค่ผมจัดเตรียมงานแต่งงานให้เรียบร้อย เรื่องที่เหลือท่านสามารถจัดการได้”

“แต่ว่าตอนนี้ เวินเที๋ยนเที๋ยนกับจี้จิ่งเชินสนิทสนมกันมาก สำหรับเรื่องแต่งงานนี้ ตอนนี้จะปิดฉากอย่างไร？ต่อให้ผมจะยอมรับในข้อเสนอของท่าน เวินเที๋ยนเที๋ยนก็คงไม่ตกลงที่จะแต่งงานกับผม”

เวินฉี่ได้ยินแบบนี้ กลับไม่เป็นกังวลแต่อย่างใด

“ที่แท้นายกำลังเป็นห่วงเรื่องนี้ ทางด้านของเวินเที๋ยนเที๋ยน ฉันได้คิดหาวิธีเรียบร้อยแล้ว เพียงแค่นายเปิดปาก ก็สามารถเอาคนไปได้ตลอด”

เฟิงหมิงได้ยินแบบนั้น ก็เลิกคิ้วเล็กน้อย

“ท่านปู่เวิน พูดแบบนี้หมายความว่าไง？”

“ง่ายมาก รอหลังจากที่พวกนายแต่งงานกัน อุตสาหกรรมทั้งหมดภายใต้ชื่อตระกูลเฟิง ก็จะต้องมาร่วมมือสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลเวินแบบสนิทสนมมากที่สุด โครงการทั้งหมดก็ต้องคิดถึงตระกูลเวินเป็นอันดับแรก”

เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ ร่างกายเอนไปด้านหลังเล็กน้อยในน้ำเสียงแฝงไปด้วยรอยยิ้ม

“และเพื่อเป็นการตอบแทน เวินเที๋ยนเที๋ยนจะต้องแต่งงานกับนายอย่างแน่นอน”