เมียหวานของประธานเย็นชา - บทที่955 เวินเที๋ยนเที๋ยนเครื่องรางนำโชค

ถึงแม้ว่าจี้หยู๋ชิงจะยังเล็กอยู่ แต่ความมีพลังนี้กลับทำให้น่าทึ่งเป็นอย่างมาก กล้าท้าทายจี้จิ่งเชินแบบนี้

แต่ท่าทางที่ดูจริงจังและตั้งใจนี้ หากคนนอกมอง จะมองอย่างไรก็คงจะรู้สึกว่าน่ารัก เหมือนกับซาลาเปาลูกเล็กๆกำลังโมโหอยู่เสียจริงๆ

เวินเที๋ยนเที๋ยนจึงทำได้เพียงเกลี้ยกล่อม : “เอาล่ะค่ะ ทานข้าวกันก่อนเถอะนะคะ วันนี้ฉันกับจี้หยู๋ชิงจะอยู่ที่นี่ด้วยกัน รอคุณทำงานเสร็จแล้ว ค่อยไปเยี่ยมอาจารย์ท่านนั้นกัน”

ทุกครั้งเวลาแบบนี้ เวินเที๋ยนเที๋ยนจะต้องเป็นผู้สร้างความสันติ ไม่เช่นนั้นพ่อลูกคู่นี้ก็จะไม่มีใครยอมใคร ใครก็คงไม่รู้ว่าจะต้องทะเลาะกันไปถึงเมื่อไหร่

และเป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ เมื่อเธอออกปากนั้น ทั้งสองคนถึงได้ยุติสงครามนี้ลง

จี้หยู๋ชิงยังคงไม่พอใจเขามองจี้จิ่งเชิน แล้วส่งเสียงฮึดฮัดออกมา หันมาถือชามใบเล็กของตัวเอง แล้วตั้งใจกิน

ไม่นาน ของที่เวินเที๋ยนเที๋ยนเอามานั้นก็ถูกกวาดเสียจนหมดเกลี้ยง

หลังจากที่ทานข้าวเสร็จแล้วนั้น จี้จิ่งเชินก็เริ่มทำงานอีกครั้ง

ภายในออฟฟิศนั้นมีห้องพักผ่อนห้องเล็กๆอยู่หนึ่งห้อง เวินเที๋ยนเที๋ยนพาจี้หยู๋ชิงเข้าไป เพื่อให้เขาหลับ ตัวเองก็จะได้เริ่มศึกษาหัวข้อการแข่งขันของอาจารย์ฉู่ในครั้งนี้ ในใจนั้นมีความคิดอยู่สองสามอย่าง

คิดอยากจะซ่อมแซมเซรามิก ถ้าอย่างนั้นก็จำเป็นต้องสร้างรอยแตกก่อน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะมีเพียงวิธีนี้เท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้น ความขัดแย้งในรายการนี้ หนึ่งในนั้นจะต้องมีอะไรที่เป็นหลักการที่ดูลึกลับอีกด้วย?

ในเมื่ออาจารย์เซียวให้เพียงแค่พวกเขาเพิ่มการออกแบบและความคิดการซ่อมแซมบนผลงานของตัวเอง ไม่ได้บอกว่าจะต้องทำให้แตก ควรจะยังมีวิธีอีกไม่น้อยที่จะสามารถแสดงออกมาได้พร้อมๆกัน

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว เวินเที๋ยนเที๋ยนก็รู้สึกว่ามีแสงหนึ่งแวบเข้ามา แล้วก็นึกถึงวิธีดีๆขึ้นมา เธอก้มลงแล้วจดบันทึกเอาไว้ พิจารณาถึงความเป็นไปได้ในการปฏิบัติ แล้วตกอยู่ในมหาสมุทรที่ตัวเองเป็นคนถักทอขึ้นมา

จี้จิ่งเชินเงยหน้าขึ้นมา สายตามองไปยังเวินเที๋ยนเที๋ยน

ไม่ว่าจะมองกี่ครั้ง ท่าทางที่เธอหมกมุ่นอยู่กับการทำงานนั้น ทำให้เขาไม่สามารถละสายตาออกไปได้เลยจริงๆ

ใครๆก็บอกว่าเวลาผู้ชายทำงานจะดูหล่อที่สุด แต่ผู้หญิงเองก็เป็นเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะเวินเที๋ยนเที๋ยน

เพียงแค่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการบูรพาวัตถุโบราณ ทั้งร่างของเธอนั้นราวกับมีแสงสว่างเปล่งประกายออกมา กลายเป็นทัศนียภาพที่ตระการตาที่สุดในโลกนี้เลย

อ่านสัญญาในมือให้เสร็จโดยรวดเร็วแล้ว จี้จิ่งเชินมองไปยังเวินเที๋ยนเที๋ยนที่อยู่ตรงหน้า แล้วกำลังจะเอ่ยพูดออกมานั้น ประตูออฟฟิศก็ถูกเคาะขึ้นมาเสียก่อน

จี้จิ่งเชินจึงทำได้เพียงต้องกลืนคำพูดนั้นลงไป

“เข้ามา”

ผู้จัดการคนหนึ่งเดินเข้ามา แล้วเอาหนังสือภารกิจที่จี้จิ่งเชินสั่งไปเมื่อวานนี้ออกมา

เมื่อเขาเห็นเวินเที๋ยนเที๋ยนที่กำลังนั่งทำงานอยู่ทางด้านข้าง ก็รู้สึกวางใจขึ้นมาทันที

วันนี้ตอนที่เขาอยู่ที่ออฟฟิศ ได้ยินคนอื่นพูดว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนมาหาประธานจี้ เขาก็รีบคว้าโอกาสนี้แล้วเอารายงานในมือมาส่ง

เป็นกังวล ถ้าหากมีตรงไหนไม่ทันได้ระวังแล้วเกิดข้อผิดพลาดขึ้น มีเวินเที๋ยนเที๋ยนอยู่ด้วย ถึงตอนนั้นประธานจี้เองก็จะไม่รู้สึกลำบากใจมากเกินไปเช่นกัน

ตอนนี้คนทั้งบริษัทต่างก็รู้ดี เพียงแค่เวินเที๋ยนเที๋ยนอยู่ด้วย นั่นก็คือเครื่องรางนำโชคของพวกเขานั่นเอง

ถ้าหากมีเรื่องอะไรที่ไม่แน่ใจ จะต้องคว้าโอกาสแบบนี้ไว้

และเป็นอย่างที่คิดไว้ หลังจากที่ประธานจี้อ่านรายงานฉบับนั้นแล้ว ก็ไม่ได้มีอะไรยุ่งยากมากเกินไป แต่เป็นการชี้ถึงจุดที่ยังไม่ถูกต้อง แล้วให้เขาลงไปแก้ไขอีกครั้ง

ผู้จัดการได้ยินแล้ว ก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที

ถ้าหากเป็นก่อนหน้านี้ จะต้องไม่เปิดผ่านไปง่ายๆแบบนี้อย่างแน่นอน

เขายิ้มบางๆอย่างรู้สึกผ่อนคลาย แล้วหันไปพยักหน้าเป็นการทักทายเล็กน้อยกับเวินเที๋ยนเที๋ยน จากนั้นก็หันกลับออกไป

หลังจากที่สั่งผู้จัดการคนนั้นให้ไปทำงานมาให้แล้ว จี้จิ่งเชินหันมา เห็นว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนยังคงจมอยู่กับมหาสมุทรที่ตัวเองถักทอขึ้นมาเช่นเดิม

เขาเตรียมจะเดินเข้าไป แล้วประตูก็ถูกเคาะขึ้นมาอีกครั้ง

ใครอีกกัน?

ครั้งนี้เป็นหัวหน้าผู้รับผิดชอบควบคุมคนหนึ่งเดินเข้ามา

ในมือของเธอนั้นถือโปรเจกต์ที่โดนตีกลับไปถึงสามครั้ง ทุกครั้งเธอถูกอบรมเสียจนเละเลย หลายๆครั้งที่โดนด่าจนเกือบจะร้องไห้อยู่แล้ว

ครั้งนี้แก้ไขเสร็จแล้ว แต่กลับไม่กล้าเอามาให้จี้จิ่งเชินตรวจ

วันนี้พอได้ยินว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนอยู่ด้วย จึงรีบขึ้นมา

จี้จิ่งเชินเห็นคนเข้ามาแล้ว จึงทำได้เพียงต้องชะงักเท้ากลับมา แล้วตรวจเช็ครายงานฉบับนี้

เทียบกับก่อนหน้านี้แล้วมีความคืบหน้าอยู่ก็จริง แต่ยังไม่ถึงจุดที่ต้องการ

เขาขมวดคิ้ว มีอาการที่ดูจริงจังขึ้น

หัวหน้าฝ่ายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาในทันที

“แผนฉบับนี้ของคุณ…….”

เมื่อจี้จิ่งเชินเอ่ยพูดออกมา บุคคลนั้นเส้นประสาทก็รู้สึกตึงขึ้นมาทันที เตรียมยอมรับกับการถูกด่า

แต่คิดไม่ถึง ว่าจริงๆแล้วจี้จิ่งเชินจะพูดเพียงว่า “ยอดเงินที่บอกไปก่อนหน้านี้ยังขาดอยู่ ลงไปแก้ใหม่ แล้วพรุ่งนี้เอาขึ้นมาส่งให้ผม”

คนๆนั้นได้ยินแล้ว ก็รู้สึกอึ้งไปพักหนึ่ง

คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะผ่านไปได้อย่างง่ายดายขนาดนี้

เธอรู้สึกตกตะลึง แล้วในที่สุดจึงมีปฏิกิริยาตอบกลับ พยักหน้าลง

“ไม่มีปัญหาค่ะ ฉันจะไปทำเดี๋ยวนี้เลยนะคะ!”

ว่าแล้วก็รับโปรเจกต์ฉบับนั้นมาด้วยความดีใจ แล้วเดินออกไปทางด้านนอก

เธออดที่จะหันไปมองทางเวินเที๋ยนเที๋ยนแวบหนึ่งไม่ได้ เป็นอย่างที่พวกเขาพูดเอาไว้จริงๆว่าเพียงแค่เวินเที๋ยนเที๋ยนที่เป็นเครื่องรางคอยปกป้องนี้อยู่ด้วย ก็จะไม่มีปัญหา

โชคดีเกินไปแล้ว

คนทั้งบริษัทแทบอยากจะให้เวินเที๋ยนเที๋ยนอยู่ที่บริษัทนี่ตลอด!

เธอเอ่ยขึ้น : “วันนี้คุณเวินอยู่ที่บริษัทตลอดไหมคะ?”

จี้จิ่งเชินได้ยินแล้ว จึงเลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย สายตามองไปที่เธอ

หัวใจของคนๆนั้นเต้นผิดจังหวะขึ้นมาในทันที เธอรีบก้มหน้าลงและไม่กล้าเอ่ยถามอีก จากนั้นก็รีบออกไปทันที

และต่อมาไม่รู้ว่าคนที่บริษัทนัดกันหรือเปล่า พนักงานมาที่ออฟฟิศประธานอย่างต่อเนื่อง

ในมือไม่ใช่ถือเอาหนังสือสัญญามาด้วย ก็เป็นเอกสารที่จะให้เขาเซ็น หรือไม่ก็เป็นงานที่ทำเสร็จก่อน แล้วเอามาให้เขาตรวจสอบ

ช่วงเวลาในช่วงบ่าย เวลาของจี้จิ่งเชินนั้นถูกอัดแน่นเสียจนคิวเต็มไปหมด

ทุกครั้งตอนที่จี้จิ่งเชินต้องการจะพูดกับเวินเที๋ยนเที๋ยน ทันใดนั้นก็จะมีคนปรากฏตัวขึ้น มาขัดแผนการของเขา

บุคคลเหล่านี้ล้วนแต่วางแผนกันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว เมื่อได้ยินว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนมา ทุกคนก็ออกไปแล้วรีบเรียกคนอื่นมาต่อ

ถ้าหากเวลานี้จี้จิ่งเชินจะออกไปข้างนอก ก็จะพบว่า ทางด้านนอกยังมีคนต่อแถวกันอีก

เป็นโอกาสที่ไม่ควรพลาด หากพลาดก็จะไม่มีอีกแล้ว

ขอเพียงแค่เครื่องรางนำโชคนี้สามารถทำให้พวกเขาหลีกเลี่ยงที่จะต้องมาแบกรับกับการโดนด่า

อีกทั้งมีเวินเที๋ยนเที๋ยนแล้ว บรรยากาศภายในบริษัทก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมากด้วย หัวใจที่ตึงเครียดของทุกคนนั้นก็ผ่อนคลายลงมา การทำงานในทั้งช่วงบ่ายประสิทธิภาพก็เพิ่มมากขึ้นเป็นเท่าตัว นำพาประสิทธิภาพที่น่าตกใจให้กับทุกคน

สำหรับจี้จิ่งเชินแล้ว กลับน้ำท่วมปากด้วยเช่นกัน

ยุ่งจนกระทั่งถึงช่วงเวลาเลิกงาน เขาถึงได้หาช่องว่างนี้ได้ในที่สุด

วางเอกสารสัญญาในมือลง แล้วเดินไปยังข้างๆเวินเที๋ยนเที๋ยน เขาก้มลงมองดูสมุดในมือของเวินเที๋ยนเที๋ยน

เริ่มตั้งแต่เมื่อครู่นี้ เขาก็สงสัยมาตลอดว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนกำลังเขียนอะไรอยู่

แต่ทุกครั้งตอนที่อยากจะเดินเข้ามานั้น ก็ถูกพนักงานพากันขัดแทรกเข้ามาเสียก่อน

เลื่อนออกไปทั้งช่วงบ่าย จนตอนนี้ถึงได้มาเห็น

สมุดเล่มนั้นได้วาดรูปแบบของเซรามิกเอาไว้สองสามแบบ และยังมีแผนการและขั้นตอนอีกด้วย เห็นได้ชัดว่าสำหรับผลงานการแข่งขันครั้งนี้ เวินเที๋ยนเที๋ยนมีการวางแผนเป็นของตัวเอง

ในสมุดนั้นเต็มไปด้วยข้อควรระวัง อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

เห็นได้ชัดว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนเต็มไปด้วยความมั่นใจกับผลงานของตัวเอง และมีการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว