เมียหวานของประธานเย็นชา - บทที่998 หม่ามี๊ต้องจับตาดูผู้ชายคนนี้ไว้ให้ดีๆนะครับ!

พอเวินเที๋ยนเที๋ยนเดินมาถึงตรงหน้า สายตาของจี้จิ่งเชินยังอยู่ที่บนตัวของดีไซน์เนอร์คนนั้น สำรวจเขาตั้งแต่หัวจรดเท้ารอบนึง ทีนี้ถึงมองมาที่เวินเที๋ยนเที๋ยนและพยักหน้าเล็กน้อย

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า? ทำไมถึงมาป่านนี้? รายการจะเริ่มอยู่แล้ว”

เวินเที๋ยนเที๋ยนรีบพูดว่า: “เจอเรื่องนิดหน่อยค่ะ ฉันไปดูผลงานของหลุยส์กับเขาค่ะ”

จี้จิ่งเชินฟังแล้วได้เคลื่อนย้ายสายตาไปที่หลุยส์อีก

“ท่านนี้คือ?”

น้ำเสียงยังถือว่าเกรงใจอยู่ แต่สายตากลับเฉียบคมสุดขีด

แค่มองแว๊บเดียว ก็ทำเอาหลุยส์ตื่นเต้นขึ้นมา

แม้ว่าจะเคยเจอสถานการณ์ใหญ่โตและบุคคลใหญ่โต นาทีนี้เผชิญกับสายตาของเขาก็ยังค่อนข้างตื่นเต้นอยู่

ทีนี้เวินเที๋ยนเที๋ยนถึงรีบแนะนำ: “ท่านนี้ก็คือหลุยส์ งานแฟชั่นโชว์ของครั้งนี้ค่ะ เมื่อกี๊เรียนได้เชิญฉันไปดูงานออกแบบของเขาค่ะ”

ระหว่างที่พูด แววตาของเธอเปล่งประกายเล็กน้อย และพูดอย่างค่อนข้างตื่นเต้น: “จี้จิ่งเชิน คุณรู้มั้ยคะ? เขาเคยดูการแข่งขันทุกรอบของฉัน อีกอย่างยังตั้งใจเอาการบูรณะวัตถุโบราณมาเป็นมาหัวข้อโดยเฉพาะ ดีไซน์ออกมาหลายชุดและสวยมากเลยค่ะ!”

จี้จิ่งเชินได้ยินคำพูดเหล่านี้ แสงเยือกเย็นในแววตาได้จางหายไปในพริบตา เหมือนไม่เคยโผล่มาเลย

สีหน้าก็ดูเป็นมิตรขึ้นเยอะเลย พร้อมยื่นมือออกมาแล้วพูดว่า: “ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

ความกดอากาศของรอบตัวจางหายไปในพริบตา ทีนี้หลุยส์ถึงโล่งอกไปทีนึง เขาฝืนยิ้ม แต่ในใจกลับปาดเหงื่อ

จริงๆเลยนะ ก็ไม่รู้ว่าเมื่อครู่จี้จิ่งเชินหึงอะไรกัน?

ทำให้ตัวเองเกือบตายอยู่ใต้แววตาเฉียบคมของเขา

หลังจากทักทายกันอย่างเร่งรีบเสร็จ หลุยส์ก็ได้กลับไปหลังเวที เตรียมงานแถลงข่าวของอีกสักครู่

ถึงแม้คนจากไปแล้ว แต่ยังมีสายตาของคนรอบข้างอยู่ไม่น้อยที่ยังจ้องอยู่ที่บนตัวพวกเขา

เวินเที๋ยนเที๋ยนมองแว๊บเดียวก็เห็นจี้หยู๋ชิงที่นั่งอยู่ในอ้อมกอดของจี้จิ่งเชิน ทำแก้มป่องกำลังอารมณ์เสียอยู่

เธอโน้มตัวให้ระดับสายตาสูงเท่าเขาด้วยรอยยิ้ม จากนั้นได้ถามจี้หยู๋ชิงว่า: “เป็นอะไรครับ? ใครทำลูกโกรธเอ่ย?”

“ฮื้อ!”

จี้หยู๋ชิงอุทานอย่างเย็นชา และพูดอ้อแอ้

——พ่อคนนี้ อยู่ข้างนอกโปรยเสน่ห์ไปทั่ว! หม่ามี๊จะต้องจับตาดูเขาไว้ให้ดีๆนะครับ! หม่ามี๊เพิ่งไปได้ไม่นาน ก็มีผู้หญิงหลายคนมาตีสนิทกับเขาแล้ว! หม่ามี๊จะต้องระวังนะครับ!

เขาพูดอ้อแอ้ แต่เวินเที๋ยนเที๋ยนกลับฟังไม่รู้เรื่อง

กลับเป็นจี้จิ่งเชินที่อยู่ข้างๆยักคิ้วขึ้น จากนั้นได้ใช้มือเขกหน้าผากของจี้หยู๋ชิงทีนึง

ก๊อก! เสียงนึง

ในที่สุดจี้หยู๋ชิงก็จับศีรษะตัวเองและสงบลงมา พร้อมจ้องจี้จิ่งเชินอย่างไม่พอใจ

เวินเที๋ยนเที๋ยนก็ยังคงมึนงงอยู่ดี

“ลูกพูดอะไรคะ?”

“ไม่ได้พูดอะไรเลย สงสัยคงจะคิดถึงคุณมั้ง” จี้จิ่งเชินพูดเรื่อยเปื่อย: “นั่งลงมาก่อนเถอะ ใกล้จะเริ่มแล้ว”

เวินเที๋ยนเที๋ยนพยักหน้า พอนั่งลงมา จี้จิ่งเชินก็หันมาพูดกับจี้หยู๋ชิงที่อยู่อ้อมอกเสียงเบา: “เป็นเด็กดีหน่อย”

“นายเห็นฉันคุยกับผู้หญิงพวกนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?”

จี้หยู๋ชิงฮื้อเสียงนึง

ก็ต้องเห็นอยู่แล้ว!

เขาได้บอกกับนางแบบนั้นพวกนั้นว่า พวกคุณบังตาผมแล้วแท้ๆ!

เอาเถอะ……ถึงแม้ไม่ใช่คำพูดสวยหรูอะไร แต่ว่า แบบนั้นก็ไม่ได้อยู่ดี!

จี้จิ่งเชินดูความหมายของสีหน้าเขาไม่ออก ได้แต่จนปัญญา

เวินเที๋ยนเที๋ยนเห็นทั้งสองหันหลังให้ตัวเองและแอบกระซิบกัน เธอได้ใกล้เข้ามาจ้องพวกเขาไว้

“พวกคุณกำลังคุยอะไรกันอยู่คะ? ปิดบังฉัน?”

จี้จิ่งเชินหันหน้ากลับมาพูดว่า: “ไม่มีอะไร หยู๋ชิงบอกว่า อีกไม่กี่วันคุณก็จะเข้าร่วมการแข่งขันอีกแล้ว มือของคุณยกของหนักเกินไปไม่ได้ ให้ผมอุ้มเขาก็พอ”

เวินเที๋ยนเที๋ยนฟังแล้วมองจี้หยู๋ชิงอย่างดีใจ

คิดไม่ถึงเลยว่าจี้หยู๋ชิงยังเด็กขนาดนี้ก็คิดเผื่อตัวเองแล้ว

แต่ว่า ก็ได้ขมวดคิ้วอีก

ถึงแม้ส่วนใหญ่จี้จิ่งเชินล้วนสามารถเข้าใจความคิดของจี้หยู๋ชิง แต่คำพูดที่ซับซ้อนขนาดนี้ เขาก็สามารถดูออก?

ไม่ได้อยู่แล้ว!

จี้หยู๋ชิงผายมือด้วยความใจร้อน ตัวเองไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นสักหน่อย

เขาก็อยากนั่งดูการแสดงในอ้อมกอดของหม่ามี๊เหมือนกัน ไม่อยากนั่งข้างกายจี้จิ่งเชินหรอก

แต่ตัวเองอธิบายอย่างอ้อแอ้ เวินเที๋ยนเที๋ยนกลับฟังไม่รู้เรื่อง กลับกันยังถูกจี้จิ่งเชินแกล้งอธิบายบิดเบือนอีก

เวินเที๋ยนเที๋ยนจึงได้แค่พยักหน้า

“ก็ได้ งั้นก็ให้พ่อมาดูแลหยู๋ชิงก็แล้วกัน”

จี้หยู๋ชิงได้ยินคำนี้ ในใจรู้สึกจนปัญญา

เขาทำปากจู๋หน้าบึ้งตึง หันหน้าไปอีกทางและหันตูดให้จี้จิ่งเชิน

จี้จิ่งเชินเห็นสถานการณ์แล้ว ไม่ได้หยอกล้อเขาต่อ

ในขณะเดียวกัน ดนตรีของบนเวทีเปลี่ยน แฟชั่นโชว์ได้เริ่มอย่างเป็นทางการ

ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็สงบลงมาพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย งานออกแบบที่สวยตระการตาตรงตามคอนเซ็ปต์มากๆ

ไอเย็นค่อยๆปรากฎขึ้นมา นางแบบคนแรกเดินออกมา

เดรสยาวสีขาว บนหัวใส่มงกุฎดอกไม้ ผมสีทองม้วนลอนใหญ่ทิ้งตัวอยู่บนไหล่ เหมือนดั่งภูติน้อยในเทพนิยาย

เวินเที๋ยนเที๋ยนแค่มองแว๊บเดียวก็ดูคนๆนั้นออก เธอก็คือ——ไอรีน คนที่เมื่อครู่มีปากเสียงกับเธอในห้องแต่งหน้าหลังเวที

คิดไม่ถึงเลยว่า เธอก็คือนางแบบเปิดงานของครั้งนี้

เธออึ้งไปครู่นึง จี้จิ่งเชินที่อยู่ข้างกายก็เห็นความผิดปกติของเธอแล้วเหมือนกัน

“ทำไมครับ? คุณรู้จักเธอ?”

เวินเที๋ยนเที๋ยนพยักหน้า น้ำเสียงคลุมเครือ: “เมื่อกี๊ตอนที่ไปหาหลวนจื่อ ได้เจอหน้าเธอครั้งนึงค่ะ”

ระหว่างที่พูด ไอรีนได้เดินมาถึงข้างหน้าแล้ว ดูเหมือนก็เห็นเวินเที๋ยนเที๋ยนที่นั่งแถวอยู่แถวหน้าสุดเหมือนกัน สายตาเย็นชากวาดมาที่บนตัวเธอแล้วได้จากไปโดยตรง

ระหว่างคิ้วของจี้จิ่งเชินมีริ้วรอยจางๆโผล่ขึ้นมา สังเกตเห็นความผิดปกติ

ในขณะเดียวกัน จี้หยู๋ชิงที่นั่งอยู่ในอ้อมกอดของจี้จิ่งเชินก็รู้สึกได้ถึงความเป็นศัตรูที่คนๆนั้นมีต่อเวินเที๋ยนเที๋ยน

ตอนนี้ศัตรูที่มาจากข้างนอกอยู่ตรงหน้า ทันใดนั้นสองพ่อลูกก็เปลี่ยนจากศัตรูมาเป็นมิตรทันที และมีศัตรูคู่แค้นร่วมกัน

“อ้อแอ้!”

เขาพูดอย่างไม่พอใจ

จี้จิ่งเชินกลับเหมือนฟังรู้เรื่อง จึงได้พยักหน้า

“มีปัญหาจริงๆด้วย”

นาทีนี้ สองพ่อลูกทิ้งความขัดแย้งของเมื่อครู่ไปไว้ข้างหลังพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย เหมือนไม่เคยเกิดขึ้นเลย

สองพ่อลูกขมวดคิ้ว มองคนบนเวทีด้วยสีหน้าระแวง

เวินเที๋ยนเที๋ยนเห็นแล้วอดขำไม่ได้

เมื่อกี๊ยังต่อปากต่อคำกันอยู่เลย ตอนนี้กลับลืมหมดแล้ว สีหน้าที่เหมือนกันอย่างกับแกะของพ่อลูกคู่นี้ ยิ่งทำให้คนกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่

เธอหัวเราะเบาๆ แล้วเคลื่อนย้ายสายตาไปที่บนเวทีอีกครั้ง

ไม่พูดไม่ได้ว่าหลุยส์ท่านนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ

มองไปแว๊บนึง ดีไซน์ของเสื้อผ้าแต่ละชุดได้แตกต่างกันออกไป แต่กลับสามารถเห็นเงาบางอย่างที่เหมือนๆกัน ไม่มีชุดไหนที่ไม่เป็นเสียงสะท้อนของคอนเซ็ปต์ในวันนี้เลย

เวลาครู่เดียว นางแบบเจ็ดแปดคนก็ได้เดินผ่านเวทีไปแล้ว ในขณะที่เวินเที๋ยนเที๋ยนเฝ้ารองานออกแบบชิ้นต่อไป ในที่สุดหลวนจื่อก็เดินออกมาแล้ว

วันนี้เธอเดินแบบทั้งหมดสามชุด เดินออกมาพร้อมดนตรีคลาสสิก ตรงหน้าของผู้คนต่างก็ตาเปล่งประกาย!

ชุดที่หลวนจื่อใส่ต่างจากชุดที่ไอรีนใส่ในก่อนหน้านี้มาก การดีไซน์ที่รัดรูป การตัดชุดที่เซ็กซี่ ทำให้โชว์ทรวดทรงองค์เอวที่สวยงามของเธอออกมา!

คิดไม่ถึง ถึงแม้หลวนจื่อที่เป็นเบ้าหน้าของคนเอเชีย แต่รูปร่างไม่แพ้คนอื่นๆเลย!

แม้กระทั่ง ยัฃสวยกว่าด้วย!

แม้แต่เวินเที๋ยนเที๋ยนที่รู้จักกับหลวนจื่อ นาทีนี้เห็นเธอแล้วก็ตะลึงสุดๆเหมือนกัน!

คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เห็นอีกด้านนึงของหลวนจื่อ!

ฝีเท้าของเธอนิ่ง ก้าวเท้ายาวเดินมา ท่าทางสวยสง่างาม ทำให้คนชื่นชม!