แค้นรักสามีตัวร้าย - บทที่ 1789 เธอโง่หรือเปล่าเนี่ย
ไอราไม่กล้ายืนยัน แล้วก็ไม่รู้ว่าตนเองควรจะเอ่ยปากยังไง
เดิมทีเป็นเรื่องที่ควรจะสารภาพกับกานต์ แต่สุดท้ายแล้วก็พูดไม่ออก ตอนนี้เห็นสายตาที่เป็นห่วงและแน่วแน่ของกมล เธอรู้ว่าถ้ากมลเข้ามายุ่ง ความลับนั้นของตนเองก็จะไม่ใช่ความลับอะไรแล้ว
กมลเป็นคุณหนูของตระกูลโตเล็ก แม้ปกติดูแล้วจะเอาแต่กินๆดื่มๆเหมือนบล็อกเกอร์ม็อกบัง แต่ไอรารู้ว่าในมือของเธอก็มีเครือข่ายข้อมูลและเส้นสายของตนเองอยู่
นึกถึงตรงนี้ ไอราจึงถอนหายใจพูดขึ้น: “เป็นพี่สะใภ้ของเธอนี่ ไม่รู้จริงๆว่าเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีกันแน่?”
“อย่างน้อยที่สุดถ้าพูดกันในเรื่องความปลอดภัยของเธอกับพี่รองฉัน น้องสาวสามีอย่างฉันคนนี้ก็เป็นหลักประกันของพวกเธอได้ บางครั้งบางเรื่องราวคนนอกอาจจะมองเห็นได้ชัดเจนกว่าคนที่อยู่ข้างในก็ได้ เธอบอกให้ฉันฟัง ไม่แน่ฉันอาจจะช่วยเธอหาหนทางได้นะ”
คำพูดของกมลทำให้ไอราตอบโต้ไม่ได้
เธอถอนใจพูดขึ้น: “หาร้านกาแฟสักร้าน ฉันจะค่อยๆเล่าให้เธอฟัง”
“ได้”
ทั้งสองคนไปที่ร้านกาแฟข้างๆ เหมาห้องส่วนตัว นั่งคุยกัน
ไอราเพิ่งเริ่มดื่มกาแฟ ไม่ได้พูดอะไร กมลก็ไม่ได้บังคับเธอ ค่อยๆดื่มกาแฟจนหมดไปแก้วหนึ่ง กมลจึงเพิ่มให้เธออีกแก้ว
เธอไม่รู้ว่าตนเองดื่มไปกี่แก้วแล้ว สุดท้ายก็ดื่มจนท้องป่องออกมานิดหน่อย ถึงได้พูดขึ้น: “ฉันบริจาคไตข้างหนึ่งให้พี่ชายเธอไป”
แค่พูดออกไป กมลก็สำลักกาแฟทันที
เธอไอออกมาไม่หยุด ไอราจึงรีบส่งกระดาษทิชชู่ไปให้เธอ แล้วยิ้มพูดขึ้น: “เป็นอะไรไป? คิดไม่ถึงเหรอ?”
ไม่ง่ายเลยกว่ากมลจะหยุดไอได้ กำลังมองใบหน้าที่สุขุมของไอราด้วยความตื่นตระหนก จู่ๆดวงตาก็ร้อนผ่าวขึ้นมาหน่อยๆ
“เธอโง่หรือเปล่าเนี่ย?”
เธอพูดไม่ออกว่าในใจรู้สึกยังไง
กานต์ตามหาผู้บริจาคที่มอบไตให้ตนเองไปทั่วทุกที่ ทั้งครอบครัวเขาก็เตรียมพร้อมแล้ว แม้จะต้องมอบตระกูลโตเล็กให้ครึ่งหนึ่งก็ยินดีที่จะตอบแทนบุญคุณคนๆนั้นที่ช่วยชีวิตเอาไว้ แต่เป็นไงยังไงล่ะ?
คนๆนั้นคือไอรา!
ไอราเป็นใคร?
เจ้าหญิงของประเทศY!
ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนที่อรรณพกับรมิดารักสุดหัวใจ
ถ้าไม่ใช่เพราะไอราชอบกานต์ ถ้าไม่ใช่เพราะเชื่อใจคนของตระกูลโตเล็ก อรรณพกับรมิดาคงไม่วางใจที่จะให้ลูกสาวอยู่ที่ด้านนี้โดยไม่สนใจไม่ถามถึงแน่ๆ
แต่ยังไงล่ะ?
แต่พวกเขากลับไม่มีใครใส่ใจไอราเลย ไม่นึกว่าจะทำให้เธอสูญเสียไตไปหนึ่งข้าง!
“ไอรา เธอเสียสติหรือไง?”
กมลรู้ว่าพูดอย่างนี้มันไม่ค่อยเหมาะสมกับพี่ชายของตนเองสักเท่าไหร่ แต่เธอกับไอราโตมาด้วยกัน ถ้าบอกว่าเป็นพี่น้องแท้ๆก็มีคนเชื่อ
ให้มันได้อย่างนี้สิยัยหัวแข็งนี่ ไม่นึกว่าจะปิดบังเรื่องที่ตัวเองบริจาคไตจากทุกคน จบเรื่องแล้วยังไม่ยอมบอกสักคำ ทำนิ่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเคยเกิดขึ้นมาก่อน
กมลถามตัวเองดูแล้วเพื่อความรักเธอคงทำไม่ได้ถึงขั้นนี้แน่ๆ
ไอราแค่หัวเราะแล้วพูดขึ้น: “ฉันก็ไม่ได้ให้คนอื่นซะหน่อย ฉันให้สามีในอนาคตของฉันนะ”
“เหลวไหล! เธอรู้อยู่แล้วว่าฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้! พี่ชายฉันไม่รู้ใช่ไหม? ฉันต้องไปบอกพี่ฉัน!”
พูดจบกมลก็จะโทรศัพท์ แต่กลับโดนไอราแย่งมือถือไป
“อย่าบอกเขานะ ถ้าเป็นไปได้ ชีวิตนี้ก็อย่าบอกเขาเลย!”
“ไอรา! เธอทำอย่างนี้มันไม่ยุติธรรมกับตัวเองกับพี่ชายฉันนะ! พี่ชายฉันมีสิทธิ์ที่จะได้รู้ความจริง!”
ดวงตาของกมลค่อนข้างชุ่มชื้น
ไตข้างหนึ่งเลยนะ!
ผู้หญิงคนนี้ไปเอาความกล้าหาญมาจากไหนกันแน่?
ถ้าหากการผ่าตัดไม่สำเร็จ อาจจะตายก็ได้!
อีกอย่างหลังจากผ่าตัดแล้วก็ต้องกินยากดภูมิไประยะหนึ่ง
เธอก็ว่าทำไมจู่ๆช่วงนั้นไอราถึงผอมลง เดิมทีคิดว่าเพราะเป็นห่วงกานต์ที่ได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้ดูแล้วยัยนี่ใจกล้าจนเกือบตายไปจริงๆ
บุริศร์กับนรมนพูดอยู่เสมอว่ากมลใจกล้า แต่ตอนนี้กมลกลับไม่กล้าพูดถึงความกล้าหาญของตนเองแล้ว
เทียบกับไอรา เธอก็เป็นแค่สิ่งของไม่มีประโยชน์เท่านั้นเอง
ไอรารู้ว่ากานต์มีสิทธิ์ที่จะได้รู้ความจริง แต่เธอเงียบไปชั่วครู่จึงเอ่ยปากขึ้น: “ฉันไม่ได้คิดจะปิดบังเขาตลอดไปหรอก”
“งั้นเธอคิดจะบอกพี่ฉันเมื่อไหร่?”
“รอหลังแต่งงานเถอะ”
แค่ไอราพูดออกไป กมลก็รู้แล้วว่าเธอไม่เชื่อมั่นในความรู้สึก
ก็ใช่
กานต์ปฏิเสธไอรามาโดยตลอด ไม่ชอบเธอมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ แม้ไอราจะวิ่งตามหลังเขาอยู่เสมอๆ แต่เขากลับไม่เคยสนใจเธอเลย ดังนั้นการที่จู่ๆกานต์ก็บอกให้ทุกคนรู้ว่าเขายอมรับไอราแล้ว ไม่ต้องพูดถึงไอราที่เธอเองก็ไม่ค่อยเชื่อหรอก กมลกับคนอื่นๆก็รู้สึกว่ามันกะทันหันเกินไป
หรือว่ากานต์รู้เรื่องที่ไอราบริจาคไตแล้วงั้นเหรอ?
นึกถึงตรงนี้ แววตาของกมลก็ชะงักเล็กน้อย แต่กลับไม่ได้ถามอะไรอีก
ในสายตาของเธอ ทุกๆเรื่องที่เกี่ยวข้องกับกานต์เมื่อถึงหูของไอราแล้วมันจะกลายเป็นเรื่องสำคัญทั้งนั้น
ในที่สุดเธอก็ถอนหายใจพูดขึ้น: “ฉันจะเคารพการตัดสินใจของเธอ ไม่บอกพี่ฉันก็ได้ แต่เธอต้องบอกฉัน ตอนนี้สุขภาพของเธอเป็นยังไงบ้าง?”
“สุขภาพฉันดีมากๆ ไม่เป็นอะไรเลย เธอสบายใจได้ ฉันเองก็พอรู้เรื่องทางการแพทย์นะ ไม่เอาสุขภาพของตัวเองมาล้อเล่นหรอกหน่า อีกอย่างฉันยังต้องอยู่กับพี่เธอไปชั่วชีวิตนะ”
ไอรายิ้มอย่างใสซื่อ แต่กลับทำให้กมลรู้สึกแสบจมูก
สำหรับกมลความรักอย่างนี้คือความโชคดี แต่สำหรับไอรากลับไม่ค่อยยุติธรรมสักเท่าไหร่
ถึงยังไงกมลก็สงสารไอรา สงสารมากๆ!
เธอยืดตัวขึ้นทันที กอดไอราเอาไว้แน่น พูดสะอึกสะอื้น: “ถ้าชีวิตนี้พี่ชายฉันรังแกเธอ ฉันจะจัดการเขาให้ตาย”
หัวใจของไอราอบอุ่นขึ้นมาทันที
“เธอพูดอย่างนี้ ฉันก็สบายใจแล้ว”
“น้อยๆหน่อย เธอคิดไว้ตั้งแต่เนิ่นๆเถอะว่าหลังจากที่พี่ฉันรู้เรื่องแล้วจะทำยังไงต่อ อีกอย่างถ้าพ่อแม่เธอรู้ คาดว่าจะมีพายุลูกใหญ่พัดเข้ามาอย่างแรง ถึงตอนนั้นทั้งสองตระกูลจะเป็นยังไงคงพูดยากนะ”
ถึงกมลจะชอบกินๆเล่นๆไปวันๆ แต่EQกลับค่อนข้างสูง
ไอราพยักหน้า แล้วถือโอกาสพูดเรื่องข้อตกลงระหว่างสายฟ้าออกมา
หลังจากกมลฟังจบก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ดวงตาเรียวยาวน่ามองคู่นั้นหรี่ลง: “ตั้งแต่เริ่มแรกสายฟ้าอะไรนี่ก็พุ่งเป้ามาทางพี่ฉัน เขาเป็นใครกันแน่?”
“ไม่รู้เลย ฉันให้พริมาสืบหาแล้ว แต่ข้อมูลทั้งหมดของคนๆนี้มีรหัสคุ้มกันเอาไว้ และพริมาก็ ปลดล็อกออกมาไม่ได้”
คำพูดของไอราทำให้กมลตะลึงงัน
บนโลกนี้ยังมีข้อมูลที่พริมาปลดล็อกไม่ได้ด้วยเหรอ?
ฝีมือของเธอกับกานต์สูสีกัน ดังนั้นถ้าพริมาปลดล็อกไม่ได้ คาดว่ากานต์ก็คงค่อนข้างยาก
“พี่ชายฉันรู้จักสายฟ้าคนนี้ไหม?”
“เคยประมือกันมาแล้ว สายฟ้าเป็นฝ่ายเสียเปรียบกานต์ ฉันรู้สึกว่าการปรากฏตัวครั้งนี้ไม่ว่าจะเป็นพริมรตาหรือสายฟ้าต่างก็ไม่ใช่ความบังเอิญ บางทีตาข่ายขนาดใหญ่ที่พวกเรามองไม่เห็นอาจจะกำลังพุ่งมาทางพวกเราก็ได้”
ไอรามีลางสังหรณ์นี้ ทั้งยังค่อนข้างรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว
ถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆ เธอควรเตรียมป้องกันตัวล่วงหน้าไหม? หรือจะใช้สถานะที่เป็นผู้ร่วมงานของตนเองกับสายฟ้าไปฆ่าเขาโดยไม่ทันตั้งตัวดี?