แค้นรักสามีตัวร้าย - บทที่ 1808 อย่าฝันเฟื่องไปเลย
สิงหราชอึ้งเล็กน้อยและเข้าใจความหมายของกานต์ทันที
“คุณชายการต์อยากให้ฉันปกป้องคุณไอรา？”
“อืม ช่วงนี้ร่างกายของเธอไม่ค่อยดี พยายามอย่าให้เธอใช้กำลัง หลังส่งฉันไปถึงที่ประเทศYแล้วเธอก็กลับไป เฝ้าข้างๆเธอทุกวินาทีไม่อนุญาตให้ใครเข้า ใกล้ทั้งนั้น ต่อให้เป็นคนของน้าพลก็ต้องแยกแยะอย่างละเอียด”
กานต์รู้สึกไม่สบายใจมาโดยตลอด
สายฟ้าเสียเปรียบขนาดนี้ ไม่ยอมเลิกลาเด็ดขาด
ถึงแม้ธเนศพลมีการป้องกันก็ตาม แต่ว่าคนที่สามารถใช้อินเทอร์เน็ตทำวิธีการสะกดจิตกับชมพูยังคิดออกมาได้เลย เขาไม่กล้ารับประกันว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีวิธีอย่างอื่น
ป้องกันไว้ก่อนย่อมดีแน่นอน ไอราทนกับการทรมานไม่ไหวอีกแล้ว
ชั่วขณะหนึ่งสิงหราชรู้สึกว่าภารกิจของตัวเองยากไม่เบาเลยทีเดียว
“มีปัญหารึเปล่า？”
“ไม่มี”
เธอรู้ดีที่กานต์เลือกเธอก็เป็นเพราะว่าเธอเป็นผู้หญิง เรื่องเพศแล้วสำหรับไอราไม่มีการขัดแย้ง สามารถปกป้องเธอ24ชั่วโมงอย่างใกล้ชิด แต่ว่า สิงหราชก็รู้ดีว่า เรื่องนี้เกรงว่าจะไม่สำเร็จง่ายๆ
เพียงแต่ว่าในเมื่อกานต์ให้โอกาสเธอแล้ว แน่นอนว่าเธอจะรักษาเอาไว้ดีๆ
“ขอบคุณมากค่ะคุณชายกานต์”
“ขยันทำงานเถอะ เรื่องของเธอเหล่านั้นพวกเขายังไม่มาหาเรื่องในเร็วๆนี้หรอก ต่อให้มาจริงๆก็ตาม มีฉันอยู่ไม่มีใครสามารถทำร้ายเธอได้หรอก”
“ค่ะ”
แววตาของสิงหราชมีความเปียกชื้นเล็กน้อย
ก่อนหน้านี้เธอต้องระมัดระวังอยู่ตลอดเวลา กลัวคนอื่นจะรู้ฐานะของเธอว่าเป็นผู้หญิง ใช่ว่าบ้านตระกูลโตเล็กไม่เอาผู้หญิงหรอกนะ แต่เป็นเพราะว่าบริษัทเลือกผู้ช่วยที่ติดตัวเป็นเพศชายเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว
เธอไม่ต้องการเป็นแค่บอดี้การ์ดเท่านั้น ยังมีทักษะในธุรกิจอีกด้วย
เธอต้องการแย่งชิงสิ่งที่เป็นของเธอกับแม่
ตอนนี้กานต์สามารถให้โอกาสนี้กับเธอ สิงหราชดีใจมากเลยทีเดียว
เครื่องบินบินมาถึงที่ประเทศYเรียบร้อยแล้ว
หลังกานต์ลงมาจากเครื่อง มองหน้าสิงหราชแบบจริงจังแล้วพูดว่า “จำไว้นะ เรื่องที่ฉันรับปากเธอต้องทำได้อยู่แล้ว ในเมื่อเธอเชื่อใจฉัน ก็ได้แต่เชื่อจนถึงที่สุด คำยั่วยวนของใครล้วนต้องต้านทานเอาไว้ สิงหราชฉันเชื่อใจเธอนะ เธออย่าให้ฉันผิดหวังนะ”
“ค่ะ”
สิงหราชพยักหน้า และขับเครื่องบินกลับไป
มองดูสิงหราชจากไปแล้ว กานตขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่ายายเด็กไอราคนนั้นจะฟื้นขึ้นมาเมื่อไหร่
ที่เขาให้เธอทานนั้นเป็นยานอนหลับที่กิจจาคิดค้นออกมาเอง ซึ่งไม่รู้ว่ามีผลนานแค่ไหน
ถ้าไม่ซ่อนยาไว้ที่ใต้ลิ้นและฉวยตอนที่จูบไอราป้อนเข้าไป ตอน นี้ยังไม่รู้เลยว่ายายเด็กคนนี้จะเป็นยังไงบ้าง
คิดถึงตรงนี้ มุมปากของกานต์ค่อยๆยกขึ้นมา ใต้ตาเผยความอบอุ่นออกมา
“พี่กานต์？”
เสียงสดใสของผู้หญิงดังมาจากข้างหลัง
กานต์หันหลังอย่างกะทันหัน ก็เจอกับโอลี่ซึ่งใส่กระโปรงสีขาวทั้งชุดยืนอยู่ตรงนั้น ถึงแม้หน้าตาคล้ายกับชมพูอย่างกับแกะ แต่ว่านิสัยที่อ่อนโยนชมพูไม่มี เลยจริงๆ
“รบกวนเธอมารับฉันแล้ว”
“ไม่รบกวนเลย พ่อฉันประชุมอยู่แม่ฉันต้องผ่าตัดอย่างด่วน เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว เพราะฉะนั้นฉันถึงมารับพี่กานต์พี่สาวฉันหล่ะ？”
“เธออยู่ที่เมืองหลวง”
กานต์ยิ้มแบบนิ่งๆ และอย่างมีมารยาท กลับทำให้มีระยะห่างกับโอลี่
หลายปี มานี้โอลี่ร่วมงานกับกานต์ไม่น้อยเลยทีเดียว รู้เรื่องของเขาก็มาก แทบสามารถได้ยินจากหูชมพู ตอนนี้ได้เห็นเจ้าตัวแล้ว เธอรู้สึกว่าสายตาของพี่สาว ถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว
“พี่สาวฉันไม่ได้สร้างความวุ่นวายให้กับคุณหรอกนะ？”
พูดอยู่เธอหันหลังและเปิดประตูให้กับกานต์
“ขอบใจนะ”
กานต์ไปที่ที่นั่งข้างหลังโอลี่เพิ่งนั่งลงไปที่ข้างคนขับ คนขับรถได้ขับรถอย่างนิ่งๆ
“นิสัยของชมพูก็เป็นแบบนี้แหละ ถ้าให้เธออยู่นิ่งๆสักหนึ่งวัน งันก็ต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่ๆเลย ”
ได้ยินกานต์พูดแบบนี้โอลี่หัวเราะอย่างกะทันหัน
“ก็ถูกนะ พี่สาวฉันเป็นลิงป่า พ่อแม่ฉันคิดถึงเธอแล้วล่ะ เมื่อไหร่พี่กานต์จะพาพี่สาวฉันกลับมาเยี่ยมเยือน”
โอลี่พูดแบบหน้าตาเข้มงวดซึ่งมีความรู้สึกว่าชมพูได้แต่งงานออกไปแล้วเช่นนั้น แต่กลับทำให้กานต์ดีใจ
“อืม หวังว่าสักวันเธอก็ให้การสนับสนุนฉันแบบนี้นะ”
“หมายความว่าไงนะ？”
โอลี่รู้สึกว่าคำพูดของกานต์มีลับลมคมใน การต์กลับไม่พูดอะไรอีกเลย
รถยนต์มาถึงที่วังอย่างรวดเร็ว อรรณพสั่งคนจัดการเรียบร้อยแล้ว โอลี่มีท่าทางดุจเจ้าหญิงมากกว่าชมพูเสียอีก จัดการทุกอย่างอย่างเรียบร้อย กานต์ถูกพาไปพักที่ห้องนอนแขก
โอลี่ทักทายเสร็จก็ออกไปเลย
ไม่นานนัก เด็กผู้ชายที่อายุประมาณสิบเจ็ดสิบแปดปี ได้เดินเข้ามา
“คุณก็คือกานต์ ผู้ชายที่พี่สาวฉันชอบ？”
เด็กผู้ชายขวาสุดมีความเย็นชา พลังเต็มพิกัด
เด็กผู้ชายทางซ้ายมีเสน่ห์หน้าตามีความคล้ายกับอรรณพในตอนนั้น
กานต์ยิ้มให้กับ เด็กผูช้ายทางขวาแล้วพูดว่า “แอนดริว”
แล้วพูดกับเด็กผู้ชายทางซ้ายว่า “แมทธิว”
“ต่อให้คุณรู้ชื่อของเราก็ตาม เราก็ไม่ยอมให้คุณแต่งงานกับพี่สาวเราง่ายๆหรอกนะ”
แอนดริวขมวดคิ้วแรงๆ
พี่สาวต้องพูดอะไรกับเขาแน่ๆเลย เขาถึงแยกแยะออกอย่างแม่นยำไม่อย่างนั้นมีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่แยกแยะออกว่าเขากับน้องชายใครเป็นใคร กานต์กลับไม่ประหลาดใจใดๆ พูดอย่างยิ้มแย้มว่า “ยินดีให้คุณชายทั้งสอง มาตรวจสอบทุกเมื่อครับ”
“เชอะ ใครจะนับญาติกับคุณ？อย่าฝันเฟื่องไปเลย”
แอนดริวพูดจบปุ๊บก็หันหลังเดินไปเลย
แมทธิวกลับจ้องหน้ากานต์อย่างจริงจัง ถึงไม่พูดอะไรก็ตาม แต่ว่าแววตาเต็มไปด้วยเรื่องราว
กานต์ไม่ได้ใส่ใจ
ลูกชายที่อรรณพกบัรมิดาอบรมสั่งสอนจะไร้ความสามารถได้ยังไงกันเล่า？
อีกอย่างยังเป็ นผู้สืบทอดของประเทศอีกต่างหาก
อรรณพต้อนรับเขาหลังจากที่กานต์มาถึงหนึ่งชั่วโมงกว่า
ตามหลักแล้วกานต์เป็นลูกชายของบุริศร์ต่อให้เขายุ่งแค่ไหนก็ตามก็ยังสามารถหาเวลาพบเจอสักหน่อย เพียงแต่ว่าพอนึกถึงลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของ ตัวเองซึ่งไม่ได้อยู่ข้างกายของตัวเองมาตั้งหลายปี เพราะไอ้ผู้ชายคนนี้วิญญาณก็ถูกกานต์กระชากไปแล้ว ไอ้เด็กบ้าคนนี้ยังไม่เห็นความรักที่ลูกสาวมอบให้ตั้งหลายปีอีกต่างหาก อรรณพกดความโกรธเคืองในใจลงไปไม่ได้
ถ้าเขาไม่ใช่ลูกชายของบุริศร์กานต์ในตอนนี้ เกรงว่าคงจะถูกอรรณพทำให้พิการไปแล้ว
กานต์ก็รู้สถานการณ์ของตัวเองดีเพราะฉะนั้นคำแรกที่เจออรรณพก็คือ “คุณอาอรรณพครับ ช่วงนี้สบายดีไหมครับ？พ่อแม่ผมคิดถึงท่านนะครับ” คำพูดนี้ห้ามความโกรธที่อยู่ในดวงตาของอรรณพเอาไว้โกรธจนเขาตาแดงขึ้นมา
“นายอย่ามาพูดถึงพ่อนายหน่อยเลย เดี๋ยวรอให้น้ารมิดาของนายมาแล้ว ดูสิว่าฉันจะจัดการกับนายยังไง ไอ้เด็กบ้า ยังกล้ามาคนเดียวอีก ลูกสุดที่รักของบ้านเราล่ะ ”อรรณพโมโหจริงๆ
เขาไม่ได้เจอไอราตั้งสองปีแล้ว ปกติเจอแค่ในวิดีโอคอลล์เท่านั้น ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้เด็กบ้าคนนี้ลูกสาวสุดที่รักของเขาก็ไม่ถึงขั้นยุ่งขนาดนี้หรอก？ แววตาของกานต์ลื่นไหลเล็กน้อย พูดเสียงต่ำว่า “ไอราไม่มา เรื่องบางเรื่องผมไม่อยากให้เธอรับรู้”
“นายถึงกับปิดบังลูกสาวฉันเชียวหรือ？นายอยากทำอะไร？”
อรรณพได้ยินก็โมโหทันที
กานต์กลับพูดแบบนิ่งๆว่า “อย่างเช่นเดี๋ยวคุณอาจะเอาไม้เรียวมาเฆี่ยนตีผมก็ไม่แน่นี่ครับ เรื่องนี้อย่าให้ไอรารับรู้ดีกว่าครับ ”
คำนี่ออกมาปุ๊บ หน้าของอรรณพเข้มขรึมขึ้นมาทันที ส่วนอากาศรอบๆก็แย่ตามไปด้วย