แค้นรักสามีตัวร้าย - บทที่ 1829 ช่วยฉันยืนยันเรื่องหนึ่ง

 กิจจา คุณกำลังทำอะไร? 

สายฟ้ายังคงให้ความสำคัญกับลูกชายคนนี้มาก ยังไม่ต้องพูดถึงท่าทีของท่านพลที่มีต่อเด็กคนนี้ ก็อาศัยแค่เขาเป็นลูกชายของตนเอง สายฟ้าจึงอบรมเลี้ยงดูด้วยความระมัดระวัง ตอนนี้แค่เข้ามาในห้องก็เห็นกิจจากำลังใช้มือกดอยู่บนตำแหน่งไตของเด็ก จึงอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง รีบเดินเข้าไปอยากจะจัดการกิจจา แต่กลับได้ยินกิจจาพูดอย่างเย็นชา  ถ้าไม่อยากให้เขาตายก็ยืนอยู่ตรงนั้นเฉยๆ 

 อยู่นิ่งๆ! 

ท่านพลเชื่อฟังคำพูดของกิจจาราวกับเป็นราชโองการขององค์จักรพรรดิ หลังจากเห็นการเคลื่อนไหวของสายฟ้าจึงตำหนิเขาเสียงดัง

เขาไม่ไว้หน้าของสายฟ้าเลยสักนิด รอบๆด้านเต็มไปด้วยบอดี้การ์ดกับคนรับใช้ เสียงตำหนิของท่านพลดังขนาดนั้น ตำหนิไปโดยสัญชาตญาณขนาดนั้น ยิ่งกว่านั้นยังทำต่อหน้ากิจจาอีก ดวงตาของสายฟ้าจึงแดงขึ้นมาเล็กน้อย แต่ยังหยุดฝีเท้าเอาไว้ กำลังมองกิจจาคลำๆกดๆอยู่บนร่างของลูกชายอย่างช่วยอะไรไม่ได้เลย

กิจจาไม่สนใจว่าสายฟ้าจะคิดยังไง หลังจากตรวจดูเด็กอย่างละเอียดรอบหนึ่งแล้ว สีหน้าค่อนข้างเคร่งขรึม

 พวกคุณเตรียมจัดงานศพเถอะ อวัยวะหลายอย่างของเด็กคนนี้ล้มเหลวไปหมดแล้ว ต่อให้เป็นแค่โรคไตก็อาจจะมีชีวิตต่อไปไม่ได้อยู่ดี 

แค่ท่านพลได้ฟัง ก็ร้อนรนขึ้นมา

 หมอกิจจา แค่คุณช่วยหลานฉันได้ คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น 

สำหรับท่านพลแล้ว หลานคือทุกสิ่งทุกอย่างของเขา

สายฟ้าก็ประหม่าขึ้นมา มองกิจจาแล้วพูดขึ้น  หมอกิจจา เมื่อกี้ผมผิดเอง คุณอย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะ ถ้าคุณอยากระบายอารมณ์ คุณต่อยผมด่าผมก็ได้ แต่ขอให้คุณเห็นแก่เด็กที่อายุยังน้อยด้วยช่วยเขาเถอะ 

กิจจาเป็นหมอ ถึงจะไม่ชอบท่านพลกับสายฟ้า แต่สำหรับเด็กน้อยคนหนึ่งเขาก็ใจร้ายไม่ลงหรอก

เด็กไม่มีความผิดนี่นา

 ถ้าฉันอยากให้พวกคุณไปมอบตัวต่อเจ้าหน้าที่ อธิบายเรื่องแย่ๆพวกนั้นที่ทำมาตลอดหลายปีนี้ให้ชัดเจน เพื่อช่วยเด็กคนนี้ พวกคุณก็จะรับปากใช่ไหม? 

กิจจาพูดอย่างไม่ใส่ใจ

สีหน้าของท่านพลแย่ขึ้นมาทันที ส่วนสายฟ้ากลับเงียบ

กิจจามองสายฟ้า มุมปากยิ้มเยาะเล็กน้อย

 ดูสิ พวกคุณก็ทิ้งความร่ำรวยกับตำแหน่งในมือไม่ลง แล้วยังคิดจะช่วยเด็กคนนี้โดยที่ไม่ต้องชดใช้กรรมด้วย บนโลกนี้มีเรื่องที่ดีขนาดนี้ที่ไหนกันล่ะ? 

กิจจาไม่สนใจอยู่แล้วว่าพวกเขาจะคิดยังไง ถึงยังไงตอนนี้ก็คงทำอะไรเขาไม่ได้หรอก อันที่จริงเขาเป็นความหวังสุดท้ายของเด็กแล้วนะ

เท่าที่ตรวจดูเมื่อกี้ เด็กคนนี้ได้รับความทรมานไม่น้อยเลย คาดว่าท่านพลคงเชิญหมอมาทำการวินิจฉัยและรักษาเด็กหลายคนแล้ว ทว่าล้วนแต่เป็นหมอที่ไม่มีฝีมือจนเกินไป เด็กจึงได้รับความเจ็บปวดอย่างไม่มีเหตุผลก็เท่านั้น

ตอนนี้พวกเขาเอาความหวังทั้งหมดมาวางไว้บนตัวกิจจา แต่กิจจาเองไม่มีอะไรต้องกลัวอยู่แล้ว

สีหน้าของท่านพลแย่มากๆ แต่กลับไม่กล้าแตะต้องกิจจาเหมือนอย่างที่เขาคาดการณ์เอาไว้ พูดกับบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆด้วยความโมโห  พาหมอกิจจาไปพักผ่อนก่อน 

 ครับ 

บอดี้การ์ดที่อยู่รอบๆจึงห้อมล้อมกันเข้ามา

ตรงไหนเหรอที่เรียกว่าเชิญ?

เห็นได้ชัดเจนเลยว่าเป็นการคุกคามและกักขัง!

แต่ทว่ากิจจากลับยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ  พวกคุณคิดให้ถ่องแท้จะดีที่สุด เด็กคนนี้มีเวลาไม่มากแล้ว 

พูดจบ กิจจาก็ก้าวเท้าเดินออกไปทันที

กานต์เห็นวิดีโอจากฝั่งนี้อย่างชัดเจน ตอนนี้กิจจาโดนกักบริเวณแล้ว

เขารีบค้นหาที่อยู่ทิศทางที่แน่นอนของกิจจา ไม่นานก็ค้นเจอตำแหน่งแล้ว แต่สัญญาณของที่นั่นกลับขาดหายไปอย่างฉับพลัน บนหน้าจอกลายเป็นเกล็ดหิมะทั้งหมด

สงสัยว่ากิจจาจะอยู่ในห้องที่โดนปิดกั้นสัญญาณ

กานต์รีบลุกขึ้นจะออกไป แต่กลับโดนบอดี้การ์ดที่หน้าประตูขวางเอาไว้

 คุณชายรอง คุณออกไปไม่ได้นะครับ 

 หลบไป! 

กานต์รู้ทักษะของกิจจาดี แต่ที่รู้มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง กิจจาเอาตนเองเข้าไปอยู่ท่ามกลางอันตรายเขาไม่ยุ่งไม่ได้หรอก

ตอนนี้ท่านพลอะไรนั่นก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรกิจจาบ้าง เขาไม่มีทางนั่งรอความตายอยู่ที่นี่แน่ๆ

บอดี้การ์ดค่อนข้างหวาดกลัวฝีมือของกานต์ แต่นึกถึงคำสั่งของกิจจาแล้ว จึงต้องกัดฟันพูดขึ้น  คุณชายรองครับ คุณชายใหญ่บอกไว้ว่า ไม่ให้คุณออกไป คนด้านนอกกำลังตามหาคุณอยู่ทั้งนั้น ถ้าคุณออกไปจะกลายเป็นเป้าหมายที่เคลื่อนไหวได้นะครับ อีกอย่างการที่คุณหายตัวไปจะสามารถดึงดูดความสนใจของพวกเขาได้ ถึงตอนนั้นไตที่คุณชายใหญ่หามาก็จะเคลื่อนย้ายเข้าไปในโรงพยาบาลได้อย่างเงียบเชียบ ให้คุณหมอรมิดาทำการผ่าตัดให้คุณไอรา นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณชายรองคาดหวังมาโดยตลอดเหรอครับ? 

กานต์ตะลึงไปชั่วครู่

 ไต? ไตโดนขโมยไปแล้วไม่ใช่เหรอ? 

 คุณชายใหญ่หาไตอันใหม่ได้แล้ว อย่างช้าที่สุดก็จะมาถึงพรุ่งนี้เช้า คุณชายรอง พวกผมรู้ว่าคุณเป็นห่วงคุณชายใหญ่กับคุณไอรา แต่ตอนนี้คุณตกเป็นเป้าหมายอยู่ ถ้าออกไปไม่ว่าทำอะไรก็จะโดนคนจับจ้องทั้งนั้น เพียงแค่หาคุณไม่เจอ พวกเขาก็จะหาทิศทางไม่พบ นี่เป็นคำพูดของคุณชายใหญ่ครับ 

บอดี้การ์ดมีเหงื่อเย็นๆซึมออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้คุยกับกานต์อย่างใกล้ชิดขนาดนี้

กานต์กลุ้มใจขึ้นมาทันที

นี่เป็นอุบายที่กิจจาวางเอาไว้สินะ น่าเสียดายที่เขาเพิ่งจะมองออก

กานต์ไม่สนใจไอราไม่ได้ แต่ก็ไม่สนใจความปลอดภัยของกิจจาไม่ได้เช่นกัน

เขากลับมาในห้อง รีบเข้าอินเทอร์เน็ต เพื่อติดต่อนะโม

 เรื่องที่ให้นายสืบหามีเบาะแสหรือยัง? 

นะโมมองข้อมูลที่เพิ่งจะค้นหาออกมา รีบพูดขึ้น  มีแล้ว ท่านพลนี่ชื่อว่าณัฏฐพล เป็นอาชญากรที่ตำรวจกำลังตามจับ แต่ว่าหลายปีนี้ยังจับตัวไม่ได้เลย ก่อนหน้านี้นานมากๆแล้วเคยพัวพันกับคดีลักลอบนำเข้าอาวุธ ลักลอบนำเข้าอาวุธที่เป็นของเขตทหารของพวกเรา 

 อาวุธของเขตทหารเหรอ? ถ้าไม่มีคนสนิทอยู่ด้านในคงไม่มีทางได้อาวุธของเขตทหารแน่ๆ สืบมาให้ชัดเจนว่าใครที่ทำการค้าขายกับเขาอีก และที่สำคัญต้องเริ่มจากเสนาธิการนภทีป์ 

กานต์นึกถึงเมษา จึงขมวดคิ้วขึ้นมา

แต่นะโมกลับประหลาดใจ

 เสนาธิการนภทีป์？ธนัทของกลุ่มเราไม่ใช่ลูกชายของเสนาธิการนภทีป์เหรอ? 

 เขานั่นแหละ 

น้ำเสียงของกานต์ค่อนข้างเคร่งขรึม

มิตรสหายที่ร่วมเป็นร่วมตายด้วยกันมาไม่นึกเลยว่าอาจจะกลายเป็นอาชญากรที่ทรยศประเทศชาติทรยศความศรัทธา ในใจของเขาใช่ว่าจะทนได้

ส่วนนะโมก็เงียบไป

เขารู้ว่าปืนที่กานต์เอาออกไปทำภารกิจโดนคนแตะต้องอยู่ก่อนแล้ว แต่กลับไม่กล้าเชื่อมาโดยตลอดว่าคนของตนเองเป็นคนทำ ทว่าตอนนี้กานต์พูดชื่อออกมาอย่างชัดเจนขนาดนั้น ต่อให้เขาอยากจะเป็นนกกระจอกเทศที่เอาหัวมุดทรายเพื่อหนีปัญหาก็คงทำไม่ได้แล้ว

นะโมเป็นคนขี้ใจอ่อน กานต์รู้อยู่เสมอ ความเงียบงันจากฝั่งนั้นทำให้กานต์เข้าใจได้ทันที ตอนนี้ความรู้สึกของนะโมคงแย่มากสินะ

 อย่าเอามาปะปนกับความรู้สึกส่วนตัว บางเรื่องจำเป็นต้องเผชิญหน้า 

 ครับ เฮีย 

แม้กานต์จะปลดประจำการไปแล้ว แต่นะโมยังคงเรียกเขาว่าเฮียไปโดยสัญชาตญาณ ครั้งนี้กานต์ไม่ได้ว่าอะไร

เขากำลังมองท้องฟ้าด้านนอก พูดขึ้น  นะโม ช่วยฉันยืนยันเรื่องหนึ่งสิ 

 เฮีย ว่ามาเลย 

 ช่วยฉันสืบทีว่ากิจจาพี่ชายฉันโดนน้าพลสั่งให้ทำภารกิจอะไรหรือเปล่า? หรือว่าพี่ชายฉันเข้าไปอยู่ในแผนกของสำนักงานรักษาความปลอดภัยของประเทศอะไรพวกนั้นหรือเปล่า นายก็รู้ ข้อมูลพวกนี้เป็นความลับของกลุ่ม SSS ตอนนี้ฉันปลดประจำการแล้ว จะให้แฮกเข้าไปอีกคงไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ 

คำพูดนี้ของกานต์ทำให้นะโมเบะปาก

เฮียรู้สึกว่าถ้าตัวเองแฮกเข้าไปในระบบของสำนักงานรักษาความปลอดภัยมันดูไม่เหมาะสม แต่ฉันที่เป็นนายทหารประจำการคนหนึ่งแฮกเข้าไปมันเหมาะสมงั้นเหรอ?

แต่คำพูดนี้นะโมไม่กล้าพูดออกมาต่อหน้าของกานต์