แค้นรักสามีตัวร้าย - บทที่1765 น่าสนใจมาก
นั่นเป็นเด็กผู้ชายที่ตัวไม่สูง ซูบผอมอ่อนแรง แต่สายตาสว่างไสวมาก อีกทั้งเขาราวกับไร้ความรู้สึกต่อแก๊สน้ำตา ในตอนที่ทุกคนถูกแก๊สน้ำตาโจมตีไอติดต่อกัน มีเพียงแค่เขาที่ลุกขึ้นเก็บแก๊สน้ำตาขึ้นมาแล้วโยนออกไป
กานต์แวบเดียวก็ถูกใจเขา
“นาย ออกมาจากแถว！”
ตอนที่เด็กผู้ชายเห็นกานต์ชะงักเล็กน้อย ระวังตัวขึ้นมาในทันที ขึ้นไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็วจากนั้นก็เริ่มโจมตี
ฝีมือของกานต์เป็นถึงการฝึกซ้อมลงมาจากสนามรบ ชั่วพริบตาก็ต่อสู้เข้าด้วยกันกับฝ่ายตรงข้าม
ทั้งสองคนประลองกันยี่สิบกว่าครั้ง ท้ายที่สุดเด็กผู้ชายแพ้แล้ว
คนอื่นๆในเวลานี้ถึงได้มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับคืนมากันทั้งหมด คิดจะล้อมกานต์เอาไว้ด้านใน ก็ได้ยินครูฝึกรีบเข้ามาด้วยความรวดเร็วพร้อมกับเอ่ยขึ้น “นี่คือคุณกานต์ ผู้นำตระกูลโตเล็กในภายภาคหน้า！”
กานต์ได้ยินดังนั้นทำให้แหวนนิ้วก้อยของตนเองเปล่งประกายขึ้นมา ชั่วพริบตาทั้งสนามเงียบสงบ
เด็กผู้ชายเป็นครั้งแรกที่ถูกคนตีพ่าย เดิมทียังรู้สึกไม่ยอมเท่าไร แต่ตอนที่เห็นว่าเป็นผู้นำตระกูลโตเล็กก็รีบคุกเข่าลงเข้าหากันในทันที
“ผู้นำตระกูลสวัสดีครับ！”
ตามเสียงขานตะโกนของเขา คนอื่นๆก็ตะโกนตามกันออกมา
กานต์กลับไม่พูดอะไร จ้องเด็กผู้ชายคนนั้นตรงๆพร้อมกับเอ่ยถามออกมา “ชื่ออะไร?”
“สิงหราชครับ”
“อายุเท่าไรแล้ว?”
“สิบแปดครับ！”
คำตอบของสิงหราชทำให้กานต์ขมวดคิ้วเล็กน้อย
เด็กนี่ถึงสิบแปด?
ดูแล้วกลับเหมือนสิบสี่สิบห้า
“นับจากนี้เป็นต้นไปนายตามฉัน เป็นผู้ช่วยพิเศษของฉัน ไม่ว่าฉันมีคำสั่งใด ก็ต้องปฏิบัติตามอย่างไม่มีเงื่อนไง อีกทั้งฉันต้องการความจงรักภักดีที่แน่นอน！ทำได้หรือเปล่า?”
“ได้ครับ！”
สิงหราชรีบตอบกลับ นัยน์ตาเปล่งประกายแสงสว่าง ทำให้คนไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่กลับดูออกถึงความตื่นเต้น ดีใจ
“งั้นดี ให้เวลานายห้านาทีเก็บข้าวของ พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้ ส่วนคนอื่นๆ ฝึกซ้อมต่อไป”
กานต์พูดจบก็ดูนาฬิกาข้อมือทีหนึ่ง
สิงหราชรู้ว่าตนเองนับจากตอนนี้มีเวลาเพียงแค่ห้านาที เขารีบกลับไปถึงหอพักของตนเองเก็บข้าวของไปอย่างรวดเร็ว
กานต์นั่งเครื่องบินส่วนตัว เปิดโน๊ตบุ๊คโลกเสมือน เห็นจุดแดงที่อยู่ด้านบนอยู่บริเวณทะเลหลวงแถวนั้นมาโดยตลอดไม่มีการเคลื่อนไหว ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
เด็กสาวนี่อยู่ที่นั่นทำอะไรกันแน่?
ทำไมหนึ่งคืนแล้วยังไม่ไปจากที่นั่น?
เขารู้ว่าบนตัวไอรามีความลับมากมาย แต่เธอไม่พูด เขาก็ไม่อยากฝืนบังคับ เขาขอเพียงแค่เธอปลอดภัยก็พอ
แม้จะบอกว่าฝืมือของไอราเขาวางใจมาก แต่เหนือฟ้ายังมีฟ้า เด็กสาวนั่นก็ไม่แน่ว่าจะไร้คู่ต่อกรไม่ใช่หรอ?
มีความกังวลและความคิดถึงขึ้นมาเล็กน้อยอย่างไม่มีสาเหตุ
กานต์เล่นกิ๊บติดผมเอาไว้ในมือ อารมณ์ความรู้สึกลอยไปไกลมาก
เขาในตอนนี้สวมใส่ชุดลำลอง หลังจากที่ถอดเครื่องแบบทหารแล้ว เขาก็คือคนธรรมดาคนหนึ่ง อีกหน่อยเขาจะสร้างหลุมหลบภัยให้กับไอรา ลมพายุใดๆก็จะไม่ให้ตกมาที่ตัวของไอรา
ตอนที่สิงหราชขึ้นเครื่องบินเห็นท่าทางถือกิ๊บติดผมเอาไว้ตกเข้าสู่ความครุ่นคิดของกานต์พอดี เขาไม่ค่อยเข้าใจว่าตัวเองควรจะทำอย่างไร
“เป็นผู้ช่วยครั้งแรก?”
ตอนที่สิงหราชเพิ่งจะขึ้นมาบนเครื่องบินกานต์ก็สังเกตเห็นแล้ว ดังนั้นเขาจึงเก็บกิ๊บลงด้วยความรวดเร็ว เอ่ยปากขึ้นอย่างราบเรียบ
“ครับ”
“มาถึงบนเกาะได้ยังไงกัน?”
การสอบถามของกานต์จัดอยู่ในงานกิจวัตรประจำวัน
ดวงตาของสิงหราชส่องประกายขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นเอ่ยว่า “ถูกคนลักพาตัวมาขายทางนี้ ภายใต้การจนตรอกไปแข่งมวยใต้ดิน ถูกครูฝึกของตระกูลโตเล็กพบเข้าเลยพากลับมา”
“นาย？แข่งมวยใต้ดิน?”
กานต์ประหลาดใจเล็กน้อย มองดูร่างกายที่ผอมแห้งนั่น อดไม่ได้ที่จะไม่เชื่อ แต่ว่าก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
“พวกเราต้องไปทะเลหลวงกันสักรอบ อาจจะมีอันตราย ภารกิจหลักของนายก็คือ…”
“คุ้มครองความปลอดภัยของผู้นำตระกูลอย่างแน่นอน”
สิงหราชรีบเอ่ยปาก
กานต์กลับส่ายศีรษะพร้อมกับเอ่ย “ภารกิจหลักของนายก็คือคุ้มครองตัวเองให้ดี อย่าเป็นตัวถ่วงฉัน”
พูดจบกานต์ก็ลุกขึ้น เดินมาทางสิงหราช ยืนนิ่งด้านหน้าของเขา จากนั้นยื่นมือของตัวเองออกมาแล้วจึงเอ่ยว่า “กานต์ ผู้นำตระกูลโตเล็ก ต่อไปจะกลายเป็นพี่น้องร่วมเป็น ร่วมตายกับนาย ฉันสามารถมอบแผ่นหลังให้นายอย่างวางใจโดยสมบูรณ์แบบ หวังว่านายก็จะเชื่อใจฉันเช่นนี้ได้เช่นเดียวกัน นายวางใจ แม้ว่านายจะเป็นผู้ช่วยของฉัน แต่ฉันจะบังกระสุนให้นายเอง”
คำพูดนี้ทำให้สิงหราชชะงักเล็กน้อย จากนั้นมองดูนิ้วมือที่สวยงามทั้งยังเรียวงามจนเกินเหตุคู่นั้นของกานต์อย่างค่อนข้างที่จะเหม่อลอย
เจ้านายหนึ่งคนที่บอกว่าสามารถบังกระสุนให้กับลูกน้องได้！
น่าสนใจมาก！
สิงหราชยื่นมือออกไป จับมือเข้าไว้ด้วยกันกับกานต์
มือของกานต์แห้งมาก แต่กลับอบอุ่นมาก ให้ความรู้สึกสบายใจแบบหนึ่งอย่างไม่มีสาเหตุ
สิงหราชดึงมือกลับมาอย่างรวดเร็ว
กานต์ไม่ใช่คนที่มีคำพูดมาก หลังจากทำการแนะนำตนเองอย่างง่ายๆเสร็จเรียบร้อยก็กลับไปบนตำแหน่งที่นั่งใหม่อีกครั้ง และสิงหราชก็หาสถานที่หนึ่งนั่งเรียบร้อย
“ขึ้นบิน！ไปทะเลหลวง！”
ภายใต้คำสั่งของกานต์ เครื่องบินขึ้นบินด้วยความรวดเร็ว
และที่ทะเลหลวงทางนี้ ไอรามองดูชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยใบหน้าที่เยือกเย็น คนข้างกายถือปืนจ่อเธอเอาไว้ แต่เธอกลับไม่มีความหวาดกลัวอยู่บนใบหน้าเลยแม้แต่น้อย
“สายฟ้า แกตัดสินใจเองโดยพลการไม่กลัวเจ้านายของแกจะลงโทษแก?”
คนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของเธอที่น่าตกใจก็คือสายฟ้า
สายฟ้ายิ้มอย่างค่อนข้างที่จะอ่อนโยน เอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบว่า “องค์หญิงไอรา ผมรู้ว่าตอนนี้คุณโกรธมาก แต่ผมก็หมดหนทาง ไม่หลอกล่อคุณออกมาเช่นนี้ คุณก็ไม่มีทางออกมาจากข้างกายของกานต์ และคุณอยู่ข้างกายเขา ไม่เอื้อต่อการเคลื่อนไหวของคนฝั่งเรา”
“พวกแกคิดจะทำอะไรกับกานต์?”
ไอราวิตกกังวลขึ้นมาในทันที
เธอรู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังของสายฟ้าอาจจะมีแผนการร้ายอะไร แต่กลับไม่รู้ว่าคือแผนการร้ายอะไรกันแน่ รู้เพียงแค่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกองทัพภาค
เรื่องของกองทัพภาคกานต์ห่วงใยที่สุด ดังนั้นเธอถึงได้อยากจะทำให้ชัดเจน ใช้ประโยชน์จากช่องทางและเครือข่ายของตนเอง กลับคิดไม่ถึงว่าจะถูกพวกเขาวางแผนเข้าให้แล้ว
“สถานที่เกิดเหตุการณ์ลักพาตัวในตอนแรกคือแกจงใจหลอกล่อฉันเข้าไปให้ถูกกานต์พบเข้าสินะ? จุดมุ่งหมายของพวกแกคืออะไร? ให้กานต์เกิดความผิดพลาดเพราะการปรากฏตัวของฉันงั้นหรอ?”
สายฟ้าได้ยินไอราถามเช่นนี้ ชั่วพริบตาก็ยิ้มอย่างสดใสยิ่งกว่าเดิม
“นี่ไม่ใช่เห็นได้ชัดหรอกหรอ? หากไม่ใช่องค์หญิงไอราปรากฏตัว กานต์จะเกิดความผิดพลาดทำร้ายตัวประกันได้ยังไงกันล่ะ?”
“ดังนั้นในตอนนั้นที่แกบอกกับฉันว่ามีเรื่องที่เป็นความลับเกี่ยวข้องกับกานต์ก็คือไม่จริง?
ดวงตาของไอราราวกับก่อตัวเป็นน้ำแข็ง
สายฟ้ากลับส่ายศีรษะพร้อมกับเอ่ย “ไม่ๆๆ เรื่องนี้จริงอย่างแน่นอน！องค์หญิงไอรา เป้าหมายของพวกเราไม่ใช่คุณ และก็ไม่อยากล่วงเกินคุณ ยิ่งไม่อยากเป็นปรปักษ์กับประเทศＹที่อยู่เบื้องหลังของคุณ ผมสามารถเอาความลับของกานต์มาทำการแลกเปลี่ยนกับคุณได้ ก็ดูว่ากานต์จะทำการเลือกเพื่อคุณหรือเปล่าแล้ว”
“แกหมายความว่าอะไร? แกคิดจะใช้ฉันมาข่มขู่กานต์? ฉันเกรงว่าแกคำนวณผิดแล้ว สายฟ้า แกควรจะรู้ เป็นฉันที่หน้าด้านตามจีบกานต์ แกนึกว่าเขาจะมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งกับฉันมากแค่ไหน? ต่อให้ตอนนี้จะมั่นใจในความสัมพันธ์กับฉันแล้ว ก็เป็นเพียงแค่สนใจในมิตรภาพของสองตระกูลใจไม่แข็งพอที่จะฉีกหน้าก็เท่านั้น แกยังคิดจริงๆว่าฉันสำคัญมากสำหรับกานต์? ฉันบอกแกก็ได้ว่า ความจงรักภักดีที่กานต์มีต่อกองทัพภาคเกินจินตนาการของพวกแกไปอย่างแน่นอน ต่อให้ฆ่าฉันตาย เขาก็ไม่แน่ว่าจะสูญเสียความยึดมั่นยอมศิโรราบต่อศัตรู！นี่ก็คือความยึดมั่นของทหารประเทศＺ！”
สายฟ้าเป็นเพราะคำพูดเหล่านี้ของไอราอดไม่ได้ที่จะเก็บรอยยิ้มลง ถึงขั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย
หมากก้าวนี้ของกานต์หรือว่าเขาจะคำนวณผิดแล้วจริงๆ?