แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 1222
ด้านล่าง มนุษย์หมาป่าของประเทศรัสเห็นเฉินโม่ก่อน
เขารู้สึกดีใจ และตะโกนใส่เฉินโม่ทันที “สหายจากประเทศหัวเซี่ย พวกเราต้องการความช่วยเหลือจากคุณ!”
คนประเทศรัสคนนี้พูดภาษาหัวเซี่ย ถึงแม้ฟังแล้วสำเนียงแปลก ๆ แต่เฉินโม่ก็สามารถเข้าใจได้
มันไม่ใช่เรื่องแปลก ที่คนประเทศรัสพูดภาษาหัวเซี่ยได้ เพราะสองประเทศนี้มีพรมแดนติดกัน และเป็นพันธมิตรทางการทูต ดังนั้นย่อมมีการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมมากมาย
โดยเฉพาะช่วงหลายปีที่ผ่านมา ประเทศหัวเซี่ยเฟื่องฟูมาก ทำให้คนประเทศรัสเดินทางเข้ามาทำธุรกิจที่ประเทศหัวเซี่ยมากมาย
ตอนแรกคนประเทศอเมสองคน และคนประเทศอินสองคนรู้สึกตกใจ แต่เมื่อพวกเขาเห็นเฉินโม่มาคนเดียว สีหน้าของพวกเขาผ่อนคลายลงทันที
สี่ต่อสาม ยังมีโอกาสชนะสูง
เฉินโม่มาถึงสนามรบอย่างรวดเร็ว แล้วมองมนุษย์หมาป่าคนที่พูดภาษาหัวเซี่ยได้
มนุษย์หมาป่ากล่าวด้วยความดีใจ “สหาย เพื่อนร่วมทีมของคุณล่ะ? ทำไมถึงมีแค่คุณคนเดียว?”
“มีผมคนเดียว” เฉินโม่กล่าวเบา ๆ
มนุษย์หมาป่าคนนั้นรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ยิ้มให้เฉินโม่ด้วยความเศร้า และกล่าวว่า “ขอบคุณ สหายจากประเทศหัวเซี่ย ถ้าคุณเพียงคนเดียว งั้นคุณก็ไปจากที่นี่เถอะ!”
“พวกเราได้รับบาดเจ็บ เดินไม่ไหวแล้ว พวกเราไม่อยากทำให้คุณเดือดร้อนไปด้วย!”
เฉินโม่กล่าวเบา ๆ “คุณเป็นคนดี ไม่เสียแรงที่ผมออกหน้าช่วยคุณ!”
เฉินโม่หันไปมองสี่คนนั้น แต่ไม่พูดอะไร เพียงแค่กระดิกนิ้วไปที่พวกเขาสี่คนด้วยความเหยียดหยาม
การกระทำเช่นนี้ มีผลกว่าคำพูดยั่วยุใด ๆ
“สมควรตาย คนประเทศหัวเซี่ยจองหองจริง ๆ ผมจะเป็นคนจัดการมันเอง ผมจะใช้กริชคมที่สุดสับมันเป็นชิ้นๆ!” ชายผิวขาวจากประเทศอเม กัดฟันกล่าวด้วยความแค้น
คนประเทศอินสองคนนั้นเป็นคนตรงไปตรงมากว่าคนประเทศอเม ชายผิวขาวที่สวมชุดเกราะยกกระบี่ใหญ่ขึ้น และฟันไปที่เฉินโม่
กระบี่ประกายแสงสีขาว พลังนั้นไม่ใช่ชี่แท้ของนักบู๊ และไม่ใช่พลังทิพย์ของผู้บำเพ็ญ ดูเหมือนว่ามันจะเป็นพลังระหว่างทั้งสองสิ่ง
เฉินโม่รู้ว่าทางประเทศฝั่งตะวันตก เรียกแสงสีขาวนั้นว่าแสงศักดิ์สิทธิ์ และพลังที่บุคคลนั้นครอบครองเรียกว่าพลังศักดิ์สิทธิ์
ในที่สุด เฉินโม่ก็นึกขึ้นได้ว่าทำไมตนเองถึงรู้สึกเข้าใจผิด เหมือนว่าตนเองเคยพบคนประเทศอินเหล่านี้มาก่อน เป็นเพราะสิ่งที่เรียกว่าพลังศักดิ์สิทธิ์ เป็นพลังที่ครอบครองโดยเผ่าศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในเผ่าฝึกเซียนทั้งหมื่น
อย่างไรก็ตาม พลังศักดิ์สิทธิ์บนดาวไอกาเมื่อเทียบกับเผ่าศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริงแล้ว มันอ่อนกว่ามาก ต้องรู้ว่าเผ่าศักดิ์สิทธิ์เป็นเผ่าใหญ่ที่อยู่ในเผ่าฝึกเซียนทั้งหมื่น
เฉินโม่ปล่อยหมัดโจมตีกระบี่นั้น
อย่างไรก็ตาม ต่อหน้าคนประเทศรัสแล้ว เฉินโม่ไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด ถ้าไม่ถึงวินาทีสุดท้าย เขาจะไม่เปิดเผยความแข็งแกร่งของตนเองออกมาง่าย ๆ
ถ้าเฉินโม่ปกปิดความแข็งแกร่งของตนเอง เขาก็จะไม่สามารถฆ่าคนเหล่านี้ได้ แต่จุดประสงค์ของเฉินโม่ไม่ใช่การฆ่าคน ขอเพียงแค่เขาสามารถช่วยชีวิตคนประเทศรัสสองคนนี้ก็เพียงพอแล้ว
หมัดนั้นกระแทกจนทำให้ชายผิวขาวถอยหลัง คนต่างประเทศทั้งสี่คนสนทนาเสียงดังอยู่สักครู่ เดาจากสีหน้าของพวกเราแล้ว พวกเขาน่าจะตกใจกับความแข็งแกร่งของเฉินโม่
ด้านหลัง คนประเทศรัสสองคนนั้น ก็ตกใจกับความแข็งแกร่งของเฉินโม่เช่นกัน
ตามความรู้ความเข้าใจเดิมของพวกเขา สามารถเห็นความแข็งแกร่งของนักบู๊หัวเซี่ยจากอายุ โดยทั่วไปแล้วยิ่งนักบู๊อายุมากเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น แต่เห็นได้ชัดว่าเฉินโม่ยังเด็กมาก แต่เขาสามารถทำให้อัศวินศักดิ์สิทธิ์ของประเทศอินถอยหลังด้วยหมัดเดียว!
“สวัสดี สหายจากประเทศหัวเซี่ย คุณชื่ออะไร? คุณเป็นนักบู๊ทรงพลังที่สุดของประเทศหัวเซี่ยใช่ไหม” มนุษย์หมาป่าของประเทศรัสถามจากด้านหลัง
เฉินโม่ไม่ได้หันกลับไปมอง แต่กล่าวด้วยอย่างเย็นชา “พระโพธิสัตว์ดินเหนียวข้ามแม่น้ำ(ตนเองยังเอาตัวไม่รอด) แล้วยังจะมาพูดเรื่องไร้สาระอีก ควรห่วงเรื่องความปลอดภัยของตนเองก่อน!”
สีหน้าของมนุษย์หมาป่าหดหู่ และกล่าวพึมพำว่า “ทำไมพระโพธิสัตว์ดินเหนียวต้องข้ามแม่น้ำด้วย?”
เขาสามารถพูดภาษาหัวเซี่ยได้เล็กน้อย แต่เขาไม่รู้ความหมายที่ลึกซึ้งของอักษรหัวเซี่ย
อัศวินศักดิ์สิทธิ์คนนั้นโจมตีพลาด ตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาสี่คนเตรียมตัวโจมตีพร้อมกัน
ร่างกายของชายผิวดำของประเทศอเมปกคลุมด้วยพลังสีดำ เขาเป็นคนแรกที่พุ่งเข้ามาหาเฉินโม่พร้อมกับส่งเสียงประหลาด
คนประเทศอเมอีกคนเริ่มสวดคาถา ทำให้อุณหภูมิสูงขึ้น แล้วลูกไฟขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ
อัศวินศักดิ์สิทธิ์ของประเทศอินคนนั้น ยกกระบี่ใหญ่ขึ้นมา แล้วฟันไปที่เฉินโม่อีกครั้ง
สุดท้ายนักพรตคนนั้น ยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ เงยหน้าสวดคาถาขึ้นไปบนท้องฟ้า เฉินโม่รู้สึกถึงคลื่นพลังที่ทรงพลังแผ่กระจายออกมาจากร่างกายของนักพรตคนนั้น ซึ่งมันสอดคล้องกับปรากฏการณ์ที่เขาไม่รู้จักที่อยู่กลางอากาศ