แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 1239

อาเธอร์พูด “นายพูดมาก่อนว่าแลกเปลี่ยนอย่างไร?”

เฉินโม่พูด “แกนอสูรหนึ่งชิ้นแลกหินพลังงานสิบชิ้น”

อาเธอร์ครุ่นคิดแล้วพูด “ไม่ได้ แกนอสูรหนึ่งชิ้นแลกหินพลังงานห้าชิ้น พวกเราก็ไม่ได้มีมากมาย นายอย่าเรียกร้องสูงมาก”

เฉินโม่พยักหน้า “ได้ งั้นก็แลกเปลี่ยนตามที่นายบอก!”

พูดจบ เฉินโม่ดึงแกนอสูรสีดำกองหนึ่งออกมาจากแหวนเก็บของ เกรงว่ามีหลายสิบชิ้น

อาเธอร์ถลึงตาโต มองเฉินโม่อย่างหวาดกลัว “วิเศษ นายฆ่าสัตว์อสูรกี่ตัวกันแน่? ถึงได้รับแกนอสูรเยอะขนาดนี้!”

เฉินโม่ไม่ได้สนใจเขา เริ่มนับจำนวน

“ทั้งหมดมีสามสิบเอ็ดชิ้น หลังจากเอาไปแล้ว พวกนายก็คืออันดับหนึ่ง แน่นอนว่านายต้องให้หินพลังงานกับฉันหนึ่งร้อยห้าสิบห้าชิ้น” เฉินโม่พูด

อาเธอร์รู้สึกเสียดาย พวกเขาไม่กี่คนรวมกัน ก็พกหินพลังงานมาแค่หนึ่งร้อยห้าสิบชิ้น ใช้เพิ่มพลังในตอนที่จำเป็น

เฉินโม่อ้าปากก็จะเอาไปหนึ่งร้อยห้าสิบห้าชิ้น อาเธอร์ไม่ยอมอยู่แล้ว

“ไม่ได้ พวกเราไม่มีหินพลังงานเยอะขนาดนั้น” อาเธอร์ส่ายหน้า

เฉินโม่พูด “งั้นพวกนายเอาออกมาได้เท่าไหร่? แกนอสูรเหล่านี้เป็นส่วนเกินของฉัน ถ้าหากพวกนายรับไม่หมด งั้นแกนอสูรที่เหลือฉันก็จะไปแลกกับคนอื่น! เพียงแต่อันดับหนึ่งของพวกนายเกรงว่าจะไม่ได้แล้ว”

อาเธอร์หน้าเหวอ

ถ้าหากให้เฉินโม่ไปแลกกับคนอื่น งั้นพวกเขาก็เสียแรงฟรี

อาเธอร์ครุ่นคิดอยู่ในใจ ถ้าหากกินแกนอสูรเหล่านี้ เช่นนั้นเฉินโม่ก็ไม่มีแกนอสูรที่เหลือแลกกับคนอื่น

ถึงแม้ไม่ตัดแกนอสูรในมือของเฉินโม่ออก แต่ถ้าได้รับแกนอสูรสามสิบเอ็ดชิ้นนี้ ก็จะแซงหน้าหัวเซี่ยห้าชิ้น ถ้าหากทุ่มกำลังล่าสัตว์อสูรต่อ เหตุใดจะไม่สามารถช่วงชิงอันดับหนึ่งกับหัวเซี่ยได้

คิดได้ถึงอันดับหนึ่ง นั่นจะเป็นเกียรติยศที่ไม่มีวันสิ้นสุด

อาเธอร์กัดฟันพูด “ตกลง พวกนี้ฉันรับเอาไว้หมด”

เฉินโม่กวาดเรียบบ้านของอาเธอร์และคนเหล่านั้น สุดท้ายอาเธอร์รวบรวมหินพลังงานได้เพียงหนึ่งร้อยห้าสิบชิ้นเท่านั้น

อาเธอร์พูด “ยังขาดหินพลังงานอีกห้าชิ้น ตอนนี้ฉันไม่มีจริงๆ หรือว่าออกไปจากที่นี่ฉันชดเชยให้นายสองเท่า นายตกลงไหม?”

เฉินโม่มองดูกองหินทิพย์ เกือบจะน้ำลายไหลออกมา

ฟื้นคืนชีพนานขนาดนี้ ครั้งแรกที่ได้เห็นแหล่งทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์แบบนี้ มีหินทิพย์เหล่านี้ ต่อไปเขาก็ไม่ต้องบำเพ็ญตนอย่างมัธยัสถ์แล้ว

เฉินโม่ใจกว้างสักครั้งอย่างหาได้ยาก เก็บหินทิพย์เหล่านั้นเข้าแหวนเก็บของ โบกมืออย่างใจกว้างพูด “ไม่ต้องแล้ว แค่นี้ก็พอ!”

พูดจบ มุมปากของเฉินโม่เผยรอยยิ้มที่คาดเดาได้ยาก มองดูจนอาเธอร์มีความรู้สึกเหมือนตกหลุมพราง

“ขอให้นายโชคดี!” เฉินโม่พูดจบ ก็หันหลังเดินออกไป

อาเธอร์มองดูแกนอสูรที่เฉินโม่ทิ้งไว้ เผยรอยยิ้มสดใสออกมา “อันที่จริงฉันคิดว่าคนหัวเซี่ยก็ไม่เลว อย่างน้อยทำธุรกิจก็ตรงไปตรงมา ดีกว่าหมอนั่นประเทศอเมเยอะ!”

อาเธอร์ใส่แกนอสูรลงในเครื่องนับจำนวน อันดับของทีมประเทศฟาเลื่อนตำแหน่งเป็นที่หนึ่งในทันที ส่วนอันดับส่วนตัวของอาเธอร์ ก็นำหน้าเฉินโม่

อาเธอร์ดีใจจนแทบจะบ้าแล้ว

“ถ้าหากมีแชมเปญก็ดีสิ ต้องใช้ฉลองในช่วงเวลานี้สักหน่อย!”

ทีมประเทศอเมที่กำลังทุ่มเทแรงกายแรงใจล่าสัตว์อสูร หลังจากจัดการกับสัตว์อสูรตัวหนึ่ง อแมนดัสนำเข้าเครื่องนับจำนวนอย่างอารมณ์ดี

แต่ว่าในตอนที่เขาเห็นอันดับของทีมประเทศฟา ก็อึ้งไปในทันที

“เป็นไปได้อย่างไร? หรือว่าอาเธอร์เจ้าหมอนั่นก็เจอสิ่งมหัศจรรย์อะไร?” แวบแรกที่อแมนดัสคิดถึงนั่นก็คือเฉินโม่

“ไม่สิ อาเธอร์ก็ได้รับสิ่งมหัศจรรย์เช่นเดียวกับเฉินโม่ ไม่เช่นนั้นไม่มีทางเพิ่มจำนวนแกนอสูรจำนวนมากได้เร็วขนาดนี้!”