แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 1606
ทำลายโรงงานคลังแสงทั้งหมด
เฉินโม่มองหงเวยด้วยความงุนงง ตาแก่นี่ต้องบ้าไปแล้วแน่! แต่คิดดูแล้วถ้าทำลายโรงงานคลังแสงทั้งหมดได้จริง เฉินโม่ก็แอบรู้สึกตื่นเต้นที่เผ่ามังกรจะได้มีความได้เปรียบในสงครามกับเผ่าบู๊โบราณอีกครั้ง
“ให้เด็กอย่างนายร่วมมือกับฉันตอนนี้ นายก็คงไม่เต็มใจ สู้ใช้สารพัดวิธีจะดีกว่า ไม่ว่าขั้นตอนเป็นยังไง ขอแค่มีใครทำลายโรงงานคลังแสงทั้งหมดได้ก็ถือว่าชนะ ถ้าล้มเหลวก็ไม่ต้องพูดอะไรมาก เราสองคนก็จะตาย แต่ถ้าสำเร็จ ความคับข้องใจระหว่างเราก็จะหมดไป! ฉันจะมอบอำนาจทางทหารทั้งหมดที่อยู่ในมือให้นาย ถึงตอนนั้นก็ใช้ประโยชน์จากชัยชนะในการทำลายคลังแสงของเผ่าบู๊โบราณเพื่อให้ได้ชื่อเสียงกระฉ่อนโลกไง!”
ที่จริงเฉินโม่ไม่ค่อยสนใจพวกเรื่องชัยชนะและชื่อเสียง สุดท้ายแล้วชีวิตที่รุ่งโรจน์ในชาติก่อนก็จบลงอย่างน่าอนาถ แต่เฉินโม่ก็รู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อยกับคำพูดที่รุนแรงและทรงพลังของหงเวยในตอนนี้
บนเส้นทางแห่งการบำเพ็ญตนที่น่าเบื่อ นี่ก็ถือเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นละมั้ง!
“ครับ” เฉินโม่พยักหน้าตอบรับ
รอยยิ้มที่เบิกบานและเสียงหัวเราะของหงเวยหายไปในทันที
เฉินโม่เดินลงบันไดช้าๆ หลังจากนั้นก็พบร้านค้าแห่งหนึ่งใกล้ที่ตั้งของโรงงานคลังแสง อยากทำลายโรงงานคลังแสง จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย
ในเมื่อโรงงานคลังแสงที่แท้จริงอยู่ใต้ดิน เฉินโม่ก็ใช้พลังของเขาเจาะพื้นและตรงไปยังโรงงานคลังแสงโดยตรงได้ แต่แบบนี้จะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น เพราะกลัวว่าจะดึงดูดผู้แข็งแกร่งจำนวนนับไม่ถ้วนให้มาหาในพริบตาเดียว ถึงเวลานั้นคงเลี่ยงไม่ให้เกิดปัญหาไม่ได้
แน่นอนว่าวิธีที่ปลอดภัยที่สุดคือบุกโรงงานคลังแสงและจ้องหาโอกาสทำให้คลังดินปืนระเบิด
เพียงแต่ว่าวิธีนี้มันยากและท้าทายมากกว่า
เรื่องที่ท้าทายถึงจะสนุก! เฉินโม่ตัดสินใจแล้วว่าจะบุกเข้าไปในโรงงานคลังแสง
เขาสังเกตเห็นว่าภาคพื้นดินของโรงงานคลังแสงจะมีคนขนส่งอาวุธต่างๆที่ผลิตโดยโรงงานคลังแสงออกมาตลอดเวลา แถมตลอดทางก็มียอดฝีมือคอยคุ้มกัน เฉินโม่รู้สึกได้ว่าอย่างน้อยทุกคนก็เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ
แต่ยังไงก็ล้มเฉินโม่ไม่ได้ ในตอนที่รถบรรทุกกำลังมุ่งหน้าไปยังคลังแสง เขาก็กลายเป็นลำแสงเพื่อเข้าไปในรถบรรทุกทันทีและยึดติดร่างกายกับรถไว้แน่น ในขณะเดียวกันก็ใช้วิชาเสวียนเคลื่อนไหวในพริบตาโดยที่มีลมหายใจห่อหุ้มตัวเขาเอาไว้อย่างเจือจาง
ยอดฝีมือแดนเทพที่อยู่ในรถบรรทุกลืมตาขึ้น ขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นก็ปิดตาลงอีกครั้ง วิชาสัมผัสระดับแดนเทพรู้สึกได้ถึงทุกสิ่งรอบตัวอย่างละเอียด ทำให้สภาพแวดล้อมและทุกส่วนในรถบรรทุกฉายภาพในสมองของยอดฝีมือระดับสูงราวกับเป็นหนังเรื่องหนึ่ง
“ไม่มีอะไรเลยเหรอ? แล้วเสียงลมหายใจไม่มั่นคงที่ฉันรู้สึกถึงอยู่นิดหน่อยเมื่อกี้นี้คืออะไร? คิดไปเองเหรอ?”
ยอดฝีมือแดนเทพตรวจดูอีกครั้งและไม่พบเจออะไรเหมือนเก่า เขาถึงได้วางใจ
รถบรรทุกค่อยๆขับเข้าไปในโรงงานคลังแสง ไม่รู้ว่าระหว่างทางผ่านการเฝ้าระวังที่เข้มงวดหน้าประตูและการตรวจสอบไปมากน้อยแค่ไหน แต่ไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยีระดับสูงหรือยอดฝีมือแดนเทพ หรือคนที่ตรวจสอบด้วยตาเปล่าก็ไม่พบเห็นเฉินโม่ที่อยู่ใต้รถบรรทุก
เขาติดหนึบอยู่ใต้รถบรรทุกอย่างเงียบๆ ค่อยๆเข้าไปในโรงงานคลังแสง
ในขณะเดียวกัน จู่ๆก็เกิดเสียงปะทะอย่างรุนแรงขึ้นในที่ที่ห่างไกล แม้แต่พื้นดินก็ยังสั่นสะเทือนอยู่เล็กน้อย
สัญญาณเตือนภัยสีแดงในโรงงานคลังแสงถูกดึง ไม่รู้ว่ามียอดฝีมือจำนวนมากน้อยแค่ไหนที่ไปยังที่ที่เกิดเรื่อง
เฉินโม่กลอกตาอยู่ในใจ เขาเดาได้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น หงเวยจะต้องเจาะพื้นและเข้าสู่โรงงานคลังแสงที่แท้จริงด้านล่างโดยตรงเหมือนอย่างวิธีแรกที่เขาคิดแน่
แค่ฟังเสียงก็รู้ว่ายังไม่ได้เจาะทะลุเข้าไป! เหมือนว่าโรงงานคลังแสงนี่จะแข็งแกร่งมากอยู่นะ!
“อดีตจอมพลหง ขอให้โชคดีนะครับ!” เฉินโม่ภาวนาให้หงเวยอยู่ในใจ หลังจากที่เข้าไปในคลังแสงก็เปลี่ยนกลายเป็นลำแสงและหายไป