แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 287
บทที่ 287
รอยยิ้มของเฉินโม่จางลง เมื่อนึกถึงหญิงสาวที่นิ่งและสง่างาม ผู้หญิงที่มีพลังลึกลับอยู่บนร่างกาย เขาก็ถอนหายใจโดยไม่รู้ตัว
เขาจำได้ว่า เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนชอบพูดประโยคนี้เสมอ “ชะตากรรมของฉันถูกกำหนดไว้แล้ว พวกนายเป็นเพื่อนเพียงไม่กี่คนของฉัน ฉันรักและหวงแหนพวกนายมาก…..ดังนั้นโปรดรักษาระยะห่างจากฉันด้วย!”
ชาติก่อน เฉินโม่ไม่เข้าใจความหมายของประโยคนี้ และกระทั่งรู้สึกว่า เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมีความคิดที่จะปฏิเสธผู้อื่นอย่างหนักแน่น
แต่เมื่อเกิดใหม่แล้ว เฉินโม่ถึงได้ตระหนักว่าคำพูดประโยคนี้ซ่อนความจำใจและความขมขื่นเอาไว้
“ไม่รู้ว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมีความลับอะไรซ่อนอยู่ ในเมื่อซ่อนความลับอะไรไว้ อีกสักครู่เมื่อเห็นเธอแล้ว ฉันจะต้องถามให้ชัดเจน และก็ช่วยเธอแก้ปัญหา”
เมื่อถานชิวเซิงเห็นสีหน้าของเฉินโม่กลายเป็นจริงจัง จึงรีบกล่าวว่า “ใครบอกว่า เสี่ยวเชี่ยน เสียใจเพราะเฉินโม่? เธอแอบเศร้าเพราะเธอปฏิเสธฉันต่างหาก! ถ้าพวกนายไม่เชื่อ อีกสักครู่เสี่ยวเชี่ยนมาถึงแล้วจื่อหาวนายถามเธอเองเลย!”
สวีจื่อหาวหัวเราะและด่าว่า “ฉันไม่ติดกับดักของนายหรอก ทั้งที่นายรู้ว่าเสี่ยวเชี่ยนเกลียดการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องความรักระหว่างชายหญิง แล้วนายยังจะให้ฉันถามอีก นายนี่มันโหดเหี้ยมจริง ๆ!”
ดูเหมือนพวกเขาเหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ทั้งสามก็เงียบไปครู่หนึ่ง
เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเป็นคนนิ่งและสง่างาม สวยและมีเมตตา เธอปฏิบัติต่อคนอื่นด้วยเมตตาและอ่อนโยน แต่เมื่อพูดถึงเรื่องความรักระหว่างชายหญิงแล้ว เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจะกลายเป็นเย็นชา และพูดจาทำร้ายจิตใจคนอื่นทันที
เพื่อนนักเรียนลือกันว่าต่อไป เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจะแต่งงานกับเศรษฐี และเมินเฉยเพื่อนนักเรียนในอำเภอเฟิ่งซานพวกนั้น
นอกจากนี้ยังมีคนส่วนน้อยกล่าวว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่อยากมีความรักก่อนที่จะเข้าวิทยาลัย เพราะกลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อการเรียน
ก๊อก ๆ!
ขณะที่ทั้งสามกำลังครุ่นคิด ก็มีคนมาเคาะประตู และถานชิวเซิงกล่าวด้วยความดีใจว่า “เสี่ยวเชี่ยนมาแล้ว!”
ถานชิวเซิงรีบเดินไปเปิดประตู ผู้หญิงที่งามสง่า รูปร่างสูงเพรียว ผมยาวคลุมไหล่ สวมเสื้อคลุมขนสัตว์สีขาว สวมกางเกงเลคกิ้งสีเนื้อ และรองเท้าบูตสีเบจ ยืนอยู่ที่ประตูพร้อมรอยยิ้ม
ทันทีที่เขาเห็นหญิงสาว เฉินโม่รู้สึกตกตะลึง เขาสามารถสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังทิพย์ที่แผ่วเบาบนร่างของเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน
พลังทิพย์นั้นไม่ค่อยชัดเจน แข็งแกร่งและอ่อนแอ ราวกับหัวใจที่เต้น และลึกลับเป็นอย่างมาก
“ไม่น่าแปลกใจเลยเมื่อชาติที่แล้ว เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมักจะมีท่าทางลึกลับ ที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง!”
เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเป็นเพียงคนธรรมดา พลังทิพย์ที่ไม่ค่อยชัดเจนบนร่างกายของเธอคือ เมล็ดมารที่คนสร้างไว้
เมล็ดมารคล้ายกับตัวอ่อน คือวิชาปลูกจิตเต๋าที่บันทึกไว้ในวิชามารฟ้าของเผ่าฝึกเซียนทั้งหมื่น
วิชาประเภทนี้เป็นวิชาที่โหดเหี้ยม ผู้บำเพ็ญต้องหาฝึกคู่ที่เหมาะสมกับตนเองก่อน แล้วบ่มเพาะเมล็ดมารแล้วรอให้เมล็ดมารเติบโตเต็มที่ แล้วใช้วิชาดูดหยางเติมเต็มหยินเพื่อดูดซับเมล็ดมาร ก็จะทำให้พลังบำเพ็ญพุ่งสูงขึ้น
ในฐานะฝึกคู่ที่หล่อเลี้ยงเมล็ดมารและเมื่อเมล็ดมารถูกดูดซับไปแล้ว เลือดของทั้งร่างก็จะถูกดูดซับไปจนหมดเช่นกัน จนกลายเป็นซากศพ
เพียงแต่วิชาที่โหดเหี้ยมนี้มีข้อบกพร่องร้ายแรงอยู่อย่างหนึ่ง ถ้าหากฝึกคู่มีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นในระหว่างการฝังตัวอ่อนของเมล็ดมาร ไม่เพียงผู้ปลูกมารนั้นจะสูญเสียพลังบำเพ็ญไปทั้งหมด แต่บุคคลนั้นกลับได้เปรียบอีกด้วย
บางทีนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนหลีกเลี่ยงความรักระหว่างชายหญิง และกำชับเฉินโม่ถานชิวเซิงและเพื่อนสนิทให้รักษาระยะห่างกับเธอ เป็นเพราะกลัวว่าผู้ปลูกมารจะฆ่าเฉินโม่และคนอื่น ๆ
หากเผ่ามารฟ้าในโลกบำเพ็ญเซียนบ่มเพาะเมล็ดมารอยู่บนร่างกายของเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนด้วยพลังความสามารถปัจจุบันของเฉินโม่ ไม่สามารถทำอะไรได้ เมล็ดมารที่เฉินโม่สัมผัสได้ในตอนนี้ เมื่อเทียบกับการฝึกของเผ่ามารฟ้าแล้ว ไม่มีคุณค่าเพียงพอที่จะหยิบยกขึ้นมาพูดถึง
คาดว่าคงเป็นวิชามารไม่สมบูรณ์ที่หลงเหลือมาจากสมัยโบราณ พลังนั้นอ่อนแอกว่าวิชามารที่แท้จริงของเผ่ามารฟ้าเป็นหมื่นเท่า ซึ่งไม่จำเป็นต้องกังวล