แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 421

แดนนิรมิตเทพ บทที่ 421
ณ สถานวิจัยแห่งชาติ ยานจิง

ในห้องทดลองปลอดเชื้อที่แม่นยำสูงลับ มีโต๊ะยาวตัวหนึ่งวางอยู่ ด้านบนมีหลอดทดลองแก้วขนาดใหญ่ๆเล็กๆ และเครื่องมือวิจัยวิทยาศาสตร์ที่มีความแม่นยำสูง

ชายชราในชุดปลอดเชื้อสีขาวทั้งตัว มองนักวิจัยอัจฉริยะชั้นนำหลายคนแห่งประเทศหัวเซี่ย แล้วถามอย่างตื่นเต้นว่า “เป็นอย่างไรบ้าง วิเคราะห์ออกมาได้แล้วหรือยัง?”

นักวิจัยวิทยาศาสตร์หลายคนที่สวมชุดปลอดเชื้อสีขาวส่ายหัวอย่างเอือมระอา หัวหน้าคนนั้นได้กล่าวว่า “ท่านถัง อภัยที่พวกเราไม่มีความสามารถด้วย ส่วนผสมในซุปนี้ง่ายต่อการตรวจสอบมาก ทั้งหมดล้วนเป็นวัตถุดิบที่พบเห็นได้ทั่วไป แต่ว่าทำไมถึงได้บรรลุถึงผลลัพธ์ที่มหัศจรรย์แบบนั้นตามที่คุณพูดได้ พวกเราใช้เครื่องคิดอนุมานเป็นหลายร้อยครั้ง แต่ก็ไม่สามารถได้ผลลัพธ์ออกมา”

“โอเค ผมเข้าใจแล้ว” ทั่วทั้งหน้าของชายชราเคร่งขรึม แววตาดูงุนงงเล็กน้อย ดูเหมือนว่ากำลังครุ่นคิดอะไรอยู่

ผู้เป็นหัวหน้าก็พูดอีกว่า “ท่านถัง ถ้าหากคิดที่จะไขปริศนาข้างในนี้ให้ชัดเจน เกรงว่าจะมีเพียงแต่หาผู้ผลิตซุปชามนี้ให้พบ”

ชายชราพยักหน้า “ลำบากพวกนายแล้ว ดูเหมือนว่าผมต้องเดินทางไปฮ่านหยางสักเที่ยวเสียแล้ว”

“ท่านถัง ด้วยฐานะของคุณ โทรศัพท์สายหนึ่งให้พวกเขาส่งสูตรมาให้คุณด้วยตัวเองก็พอแล้วมิใช่เหรอ? ทำไมจะต้องลำบากตัวเองด้วยล่ะ?” หัวหน้าคนนั้นพูดขึ้นมาอย่างสบายๆ โดยที่ดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมชายชราถึงจำเป็นต้องไปจัดการด้วยตัวเอง

ท่านถังส่ายหัวแล้วหัวเราะหึหึ “หากว่าในปีนั้นเล่าปี่ไม่ได้สามเยี่ยมกระท่อมหญ้า จะครองหนึ่งในสามของใต้หล้าได้อย่างไรกัน? ถ้าหากว่าสามารถไขความลับของสูตรนี้ได้ชัดเจน ไม่แน่ว่าอาจจะกลายเป็นความก้าวหน้าครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์การแพทย์ของหัวเซี่ยเรา!”

“นี่เป็นการกระทำที่ยิ่งใหญ่เพื่อประโยชน์ของมวลมนุษย์เลยนะ!”

“ถ้าผมสามารถเห็นปาฏิหาริย์เกิดขึ้นได้ด้วยตาของตัวเอง ไม่ต้องพูดถึงว่าจัดการเอง แม้ว่าจะใช้ชีวิตแก่ๆนี้ของผมไปแลก ผมก็เต็มใจ! ”

ดวงตาของชายชราล้ำลึก ใบหน้าดูเคร่งขรึม คำพูดนี้ไม่ใช่วิธีการไม่ชอบให้ได้มาซึ่งชื่อเสียงเกียรติยศ แต่ว่ามาจากก้นบึ้งของหัวใจทั้งสิ้น

นักวิจัยวิทยาศาสตร์อัจฉริยะชั้นนำหลายคนในห้องทดลอง มองชายชราด้วยสายตาที่เคารพ บางทีอาจเป็นเพราะมีผู้อาวุโสอย่างท่านถังเหล่านี้ที่ทำเพื่อประเทศชาติและประชาชนอย่างแท้จริงทั้งชีวิต ถึงได้สามารถเทียบเท่าประเทศที่พัฒนาแล้วเหล่านั้นได้ในระยะเวลาอันสั้น แม้กระทั่งเหนือกว่าพวกเขาในขอบเขตบางอย่างได้ด้วย

คนอย่างท่านถังเป็นผู้มีฝีมือของประเทศอย่างแท้จริง!

……

เวลาเก้าโมงเช้า ร้านค้าหลักของหอเซียงหม่านภายใต้ เหม่ยหวา กรุ๊ป

แม้ว่าจะผ่านช่วงเวลาอาหารเย็นไปแล้ว แต่หอเซียงหม่านยังคงแออัดและกิจการเฟื่องฟู

แต่ว่า จู่ๆ เจ้าหน้าที่ทางการในชุดเครื่องแบบห้าหกคนก็ปรากฏตัวขึ้น หัวหน้าคนนั้นหนีบกระเป๋าเอกสารสีดำใบหนึ่งอยู่ หน้าตาหยิ่งยะโส

“เรียกผู้รับผิดชอบที่นี่ของพวกนายออกมา!” เจ้าหน้าที่ทางการที่หนีบกระเป๋าเอกสารในมือคนนั้น ตะโกนใส่พนักงานคนหนึ่งอย่างหยิ่งผยอง

ตั้งแต่โบราณมาประชาชนไม่ปะทะกับทางการ พนักงานวัยรุ่นตกใจจนหน้าซีด รีบวิ่งไปเรียกผู้รับผิดชอบ

ลูกค้าที่มารับประทานอาหาร เห็นฉากนี้เข้า ก็รีบถอยกลับ กลัวว่าจะเข้าไปข้องเกี่ยวกับปัญหา

แต่ก็มีบางคนที่ใจกล้า ล้อมอยู่โดยรอบดูความครึกครื้นด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้ม

ผู้รับผิดชอบของร้านสำนักงานใหญ่คือคนที่หลี่ซู่เฟินคัดเลือกด้วยตัวเอง หยู่เหวินเยว่อายุ 35 ปี ซึ่งมีพื้นฐานด้านการจัดการโรงแรม

“ผู้นำท่านนี้ มีเรื่องอะไรหรือคะ?” หยู่เหวินเยว่เดินออกมาแล้วถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

เจ้าหน้าที่ทางการคนนั้นมองดูเธออย่างดูแคลน “พวกเรามาจากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาของมณฑล เธอเป็นผู้รับผิดชอบของที่นี่เหรอ? ทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่เธอสามารถตัดสินใจได้หรือไม่”

หยู่เหวินเยว่พยักหน้าด้วยท่าทีที่สุภาพ “ที่นี่มีฉันรับผิดชอบอย่างเต็มที่ คุณมีคำแนะนำอะไรหรือคะ?”

เจ้าหน้าที่ทางการที่หนีบกระเป๋า ตบใบปลิวใบหนึ่งลงบนโต๊ะ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “นี่คือใบปลิวของพวกเธอสินะ? ความรู้ความสามารถส่วนผสมเพื่อสุขภาพ รักษาทุกโรค ไม่เห็นผลไม่คิดเงิน……นี่เป็นโฆษณาชวนเชื่อรู้หรือเปล่า? จงใจปิดบังหลอกลวงประชาชนโดยเจตนา!”

พูดถึงประโยคสุดท้าย เสียงของเขาพูดให้ดังขึ้นทันที ด้วยสำเนียงที่เป็นทางการและเต็มไปด้วยอำนาจ

บทที่ 420

บทที่ 422