แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 619

แดนนิรมิตเทพ บทที่ 619
เมื่อได้ยินคำว่าใบแจ้งผลการสอบ ไม่ว่าจะเป็นนักข่าวหรือคนที่มารับสมัครนักศึกษาของมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ทั้งหมดเงียบทันที

ผู้อำนวยการมองเจิ้งซิ่วลี่และกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “พวกคุณเอาไปดูเองเถอะ! นี่คือผลสอบที่สำนักงานระบบการศึกษาประกาศออกมา ไม่เกี่ยวอะไรกับโรงเรียน ถ้าพวกคุณยังสงสัยอีก ก็ไปที่สำนักงานระบบการศึกษาเถอะ!”

เจิ้งซิ่วลี่เป็นคนแรกที่ได้เห็นใบแจ้งผลการสอบ บรรทัดแรกคือชื่อของเฉินโม่

เมื่อเธอเห็นคะแนนที่อยู่หลังชื่อของเฉินโม่แล้ว เธออ้าปากกว้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

“เป็นไปได้ยังไง? เป็นไปได้ยังไง? เป็นไปได้ยังไง!” ถามคำเดียวสามครั้งติดต่อกัน เจิ้งซิ่วลี่รู้สึกตกตะลึงทั้งร่างกายและจิตใจ

เพื่อนร่วมโต๊ะของเจิ้งซิ่วลี่มองใบแจ้งผลการสอบด้วยความสงสัย หลังจากนั้นพวกเธอก็อ้าปากกว้างเหมือนเจิ้งซิ่วลี่ และอุทานว่า “คะแนนเต็มทุกวิชา!”

“มันเป็นไปได้ยังไง!”

นักเรียนที่อยู่ด้านหลังตะโกนด้วยสีหน้าไม่เชื่อ “คะแนนเต็มทุกวิชา เธอล้อเล่นหรือเปล่า?”

จากนั้น ก็คว้าใบแจ้งผลการสอบไปจากมือเพื่อนร่วมโต๊ะของเจิ้งซิ่วลี่ที่กำลังตกตะลึงอยู่

หลังจากดูจบ นักเรียนคนนี้ก็ตกตะลึงเหมือนนักเรียนคนนั้น!

ใบแจ้งผลการสอบถูกส่งต่อไปเรื่อย ๆ และนักเรียนทุกคนที่เห็นใบแจ้งผลการสอบตกตะลึงทั้งหมด พวกเขารู้สึกว่ามันไม่ใช่ใบแจ้งผลการสอบ แต่เป็นยันต์ที่แม่มดร่ายมนตร์สะกด

หลังจากดูใบแจ้งผลการสอบแล้ว ถึงแม้ว่านักเรียนยังคงรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ แต่เมื่อเผชิญกับข้อเท็จจริงแล้ว พวกเขาก็ต้องเชื่อ

เจิ้งซิ่วลี่ได้สติกลับมา กล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่นว่า “แชมป์เอ็นทรานซ์มีทุกปี แต่ไม่เคยได้ยินสิทธิพิเศษเช่นนี้มาก่อน ผู้อำนวยการนำทีมมาแสดงความยินดีด้วยตนเอง นักข่าวมาแย่งกันสัมภาษณ์ มหาวิทยาลัยชื่อดังต่าง ๆ มาแย่งเชิญไปเรียน ที่แท้เขาสอบได้คะแนนเต็มทุกวิชานี่เอง!”

“นี่เป็นปาฏิหาริย์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ของหัวเซี่ย กระทั่งเป็นปาฏิหาริย์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นบนโลกใบนี้!”

อย่างที่ทราบกันว่ามีแชมป์เอ็นทรานซ์ทุกปี แต่ไม่มีใครสามารถสอบได้คะแนนเต็มทุกวิชา

ไม่พูดถึงวิชาอื่น เพียงแค่เรียงความในวิชาภาษาศาสตร์ แทบจะไม่เคยมีใครได้คะแนนเต็ม

ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติทั่วไปที่ทุกคนรู้

แต่เฉินโม่ได้คะแนนเต็มทุกวิชา ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าแม้แต่เรียงความของเฉินโม่ก็ได้รับการยอมรับมาก จนได้คะแนนเต็ม

นักเรียนแบบนี้ไม่สามารถใช้คำว่าเด็กเรียนเก่ง หรืออัจฉริยะมาพรรณนาได้แล้ว ทำได้เพียงใช้คำว่าปีศาจมาพรรณนาเท่านั้น

มีแชมป์เอ็นทรานซ์ทุกปี แต่แชมป์เอ็นทรานซ์ที่สามารถสอบได้คะแนนเต็มทุกวิชานั้นไม่มีคนที่สองอีกแล้ว

และแชมป์เอ็นทรานซ์ทั่วไปเหล่านั้น เมื่อเทียบกับเฉินโม่ที่ได้คะแนนเต็มทุกวิชาแล้ว ดูเหมือนว่ามันจะแตกต่างกันเพียงไม่กี่คะแนนเท่านั้น แต่ความหมายที่แสดงออกมานั้น แตกต่างราวฟ้ากับดิน

เหมือนกับมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่มองขึ้นไปบนฟ้า ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถมองเห็นท้องฟ้าได้อย่างชัดเจน แต่เมื่อเทียบกับคนที่ยืนอยู่บนท้องฟ้าแล้ว ความสูงนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิง

จางเฉียงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก “เป็นไปไม่ได้ จะมีคนได้คะแนนเต็มทุกวิชาได้อย่างไร? นี่มันขัดต่อเหตุผลอย่างสิ้นเชิง!”

ไม่มีใครสนใจเขา เพราะข้อเท็จจริงอยู่ตรงหน้าแล้ว

อานเข่อเยว่กัดฟันและก้มหน้าลงเล็กน้อย ดวงตาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ความไม่เต็มใจ และความโกรธแค้น ยิ่งเฉินโม่โดดเด่นมากเท่าไร ยิ่งทำให้เธอสะเทือนใจมากขึ้นเท่านั้น

และแน่นอนว่าอานเข่อเยว่เป็นคนหาเรื่องใส่ตนเอง เพราะเรื่องทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย เพราะตลอดระยะที่ผ่านมามันเป็นความรู้สึกเหนือกว่าของเธอเอง ซึ่งทำให้เธอไม่สามารถยอมรับคนที่ด้อยกว่า แต่จู่ ๆ กลับดีกว่าตนเอง!

เจิ้งหยวนฮ่าวกำหมัดทั้งสองไว้แน่น ปลอบใจตนเองว่า “เป้าหมายในอนาคตของฉันคือการเป็นข้าราชการ ถึงแม้ว่าเขาจะได้คะแนนเต็มทุกวิชา มันก็ไร้ประโยชน์ เพราะการเป็นข้าราชการ ต้องอาศัยสถานะครอบครัวและความสามารถ ผมต้องเหนือกว่าเขาได้อย่างแน่นอน!”

สายตาที่เจี่ยงหยาวมองเฉินโม่ นอกจากความชื่นชมแล้ว ยังมีความดีใจแทนเฉินโม่ด้วยความจริงใจ

“พี่เฉินโม่ พี่ยอดเยี่ยมมาก!”

จ้าวกางและคนอื่น ๆ ยิ้มด้วยความตื่นเต้น “เฉินโม่ เมื่อสักครู่นายทำให้พวกเราตกใจ นายรู้ว่าตนเองเป็นแชมป์เอ็นทรานซ์แล้วใช่ไหม? ดังนั้นนายถึงได้ตกลงเดิมพันแบบนั้น!”