แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 847
พลังหมัดนี้ของเฉินโม่ทะลุผ่านชั้นชี่แท้ที่ปกคลุมร่างกายของหยุนคง แล้วกระแทกไปที่ร่างกายของหยุนคงทันที
ปัง!
หยุนคงถูกโจมตีจนกระเด็นกลับหัวออกไป พุ่งเลือดออกมาจากปากอยู่กลางอากาศ รูปลักษณ์ของเขานั้นน่ากลัวมาก!
เฉินโม่เอามือไพล่หลังด้วยสีหน้าราบเรียบ ราวกับว่าเขาไม่ได้เป็นคนที่ปล่อยพลังหมัดเมื่อสักครู่ออกมา
“คุณท่าน!” สีหน้าสมาชิกของตระกูลหยุนเต็มไปด้วยความกังวล และอุทานออกมาด้วยความตกใจ
“ฮ่า ๆ ๆ เยี่ยมมาก สะใจมาก!” หยุนคงหัวเราะด้วยความบ้าระห่ำ กระโดดจากพื้นแล้วยืนอยู่กลางอากาศอีกครั้ง
หากเป็นปรมาจารย์แดนคุ้มกาย และถูกเฉินโม่โจมตีด้วยพลังทั้งหมดต่อเนื่องสองหมัด คงตายทันทีแล้ว!
แต่หยุนคงยังคงมีกำลังที่จะสู้ต่ออีก สมแล้วที่หยุนคงเป็นอัจฉริยะของตระกูลหยุนที่ชื่อเสียงโด่งดังมานานหลายสิบปี
เฉินโม่เหลือบมองหยุนคงด้วยความเย็นชา แล้วปล่อยพลังหมัดขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที!
“ท่าที่สามของหมัดเทพเทียนเสวียน ปราบฟ้าดิน!”
ขณะที่ปล่อยพลังหมัดนี้ออกไป ดูเหมือนว่าโลกจะเปลี่ยนสี เกิดกระแสลมอย่างรุนแรงทั่วห้องโถง
ก่อนที่พลังของหมัดนี้จะเป็นรูปร่าง ก็สามารถรับรู้ถึงจุดจบแล้ว
“นี่….นี่ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า” ทุกคนตะโกนอย่างบ้าคลั่งอยู่ในใจ
“คนจะแข็งแกร่งถึงระดับนี้ได้อย่างไร?”
สีหน้าของหยุนคงสดใสและมีเลือดฝาด เสื้อคลุมของเขาพลิ้วไหว เขาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังหมัดนี้ของเฉินโม่
เขาไม่ถอยแต่กลับพุ่งไปข้างหน้า และไม่ยี่หระต่อความตายใด ๆ ทั้งสิ้น
“ดีมาก! ชีวิตของผมสามารถได้เห็นเคล็ดวิชาบู๊ที่สะท้านฟ้าสะเทือนดินเช่นนี้ ถือว่าไม่เสียชาติเกิดแล้ว! ไม่เสียชาติเกิดแล้ว! ฮ่า ๆ ๆ…..”
“เจ้าหนู สามารถบอกชื่อและที่มาของหมัดชุดนี้ให้ผมได้ไหม?” หยุนคงถามเสียงดัง “ในฐานะนักบู๊ ถ้าไม่รู้ว่าตนเองแพ้ให้กับเคล็ดวิชาบู๊ประเภทใด มันจะทำให้ผมตายตาไม่หลับ”
เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “นี่ไม่ใช่เคล็ดวิชาบู๊ แต่เป็นวิชาเซียน!”
“วิชาเซียน?” หยุนคงตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะเสียงดัง “ถูกต้อง เคล็ดวิชาบู๊ประเภทนี้สามารถอธิบายว่าเป็นวิชาเซียนเท่านั้น ชื่อของเคล็ดวิชาบู๊ธรรมดา
ไม่คู่ควรกับพลังของมันอีกต่อไปแล้ว!”
เฉินโม่รู้ว่าหยุนคงเข้าใจผิด แต่เฉินโม่ไม่คิดจะอธิบาย ถึงแม้ว่าหยุนคงจะแข็งแกร่ง แต่วิสัยทัศน์ของเขาจำกัดอยู่ในโลกฝึกบู๊บนโลกใบนี้เท่านั้น แล้วเขาจะเข้าใจพลังความแข็งแกร่งของเผ่าฝึกเซียนทั้งหมื่นที่อยู่บนจักรวาลได้อย่างไร?
“ถึงแม้ผมจะรู้ว่าไม่สามารถต้านการโจมตีของหมัดนี้ได้ แต่ผมจะพยายามถึงที่สุด!”
สีหน้าของหยุนคงเปลี่ยนเป็นจริงจัง และตะโกนอย่างเย็นชา “วิชาหัตถ์มังกร!”
สายฟ้าสองเส้นพาดผ่านท้องฟ้ายามราตรี ปรากฏเป็นรูปมังกร แล้วมังกรทั้งสองก็พุ่งเข้ามาหาเฉินโม่อย่างรวดเร็ว
สีหน้าของหยุนซานเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “นี่คือรูปมังกร! เป็นระดับสูงสุดของวิชาหัตถ์มังกร! ในที่สุดคุณท่านก็ทำสำเร็จแล้ว!”
หยุนคงตื่นเต้นและหัวเราะอย่างบ้าระห่ำ “คุ้มแล้ว คุ้มแล้ว นึกไม่ถึงว่าชาตินี้ ในที่สุดผมก็ฝึกวิชาหัตถ์มังกรบรรลุถึงระดับสูงสุดแล้ว! แต่น่าเสียดายที่ผมพบคุณช้าไป มิฉะนั้นผมอาจมีความหวังบรรลุถึงแดนเทพได้!”
บูม!
โรงแรมสั่นสะท้านไปทั่ว ไฟดับ ๆ ติด ๆ โคมไฟระย้าบนผนังและของประดับตกแต่งบนผนังสั่นสะเทือน และแตกเป็นชิ้น ๆ อยู่บนพื้น
เฉินโม่สะบัดมือ สร้างเกราะป้องกันใสปกคลุมทุกคนเอาไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้คนธรรมดาเหล่านั้นได้รับบาดเจ็บ
ร่างของหยุนคงหายไปแล้ว หายไปอย่างสิ้นเชิง
ถึงแม้ว่าช่วงเวลาสุดท้าย หยุนคงจะสามารถฝึกวิชาหัตถ์มังกรบรรลุถึงระดับสูงสุด จากภายใต้แรงกระตุ้นของเฉินโม่
แต่เคล็ดวิชาบู๊ของโลกมนุษย์ จะสามารถเทียบกับหมัดเทพเทียนเสวียน ที่ได้รับการปรับปรุงจากอัจฉริยะมากมายของสำนักเสวียนเต๋าได้อย่างไร?
ยิ่งไปกว่านั้น เพื่อแสดงความเคารพหยุนคง นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินโม่ใช้พลังบำเพ็ญทั้งหมด
“คุณท่าน!” สมาชิกของตระกูลหยุนมองไปรอบ ๆ แต่พวกเขาไม่เห็นหยุนคงอีกต่อไป
อัจฉริยะที่ปกป้องตระกูลหยุนมานานหลายสิบปี และเป็นคนที่นำพาตระกูลหยุนกลายเป็นตระกูลบู๊อันดับหนึ่งของเมืองจงไห่ตามลำพัง ได้จบชีวิตที่รุ่งโรจน์ของเขาแล้ว