แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 925

แดนนิรมิตเทพ บทที่ 925
“หัวข้อที่ผมจะพูดในวันนี้ก็คือ ความสมดุลของระบบนิเวศ”

ไม่มีการแนะนำตัว ไม่มีคำพูดมากมายใดๆ เฉินโม่กล่าวหัวเรื่องโดยตรง เหมือนว่ามีความมั่นใจต่อตัวเองอย่างมาก

แต่ว่า เมื่อได้ยินว่าเฉินโม่จะพูดเกี่ยวกับระบบนิเวศ บนใบหน้าของแทบทุกคน ล้วนมีความดูถูกแสดงออกมา

หานทงยิ้มเยาะ “เจ้าคนนี้เลือกหัวข้อที่ไร้ประโยชน์มากที่สุด เขาต้องแพ้แน่นอน”

หมิงเจ๋อเสวียนเองก็แอบโล่งใจ เฉินโม่เลือกระบบนิเวศ ถือว่าแพ้ไปกว่าครึ่งแล้ว

ในด้านชีววิทยาเรื่องระบบนิเวศได้รับความสนใจน้อยกว่าเรื่องอณูชีววิทยายิ่งกว่าของหยางจื่อหนิงมาก เทียบไม่ได้แม้แต่ชีววิทยาพืช และไม่มีประโยชน์มากเท่าไหร่นัก

ระบบนิเวศอยู่ในระดับที่ไร้ความนิยมอย่างมาก คิดอยากจะสร้างสรรค์ถือเป็นเรื่องที่ยาก หากไม่มีนวัตกรรมใหม่ ก็ไม่สามารถได้รับความยอมรับจากคนอื่น เฉินโม่ต้องแพ้อย่างแน่นอน

แม้แต่ศาสตราจารย์เสิ่นเองก็รู้สึกหนักใจ สีหน้าแย่ในทันที “ทำไมเขาไม่กล่าวเรื่องวิทยาศาสตร์เพื่อชีวิต หากว่านำเอาคำกล่าวในห้องเรียนเมื่อวันนั้นของเขามากล่าวที่นี่ แม้แต่หยางจื่อหนิงก็ยังต้องคิดมองใหม่！”

“แต่ทำไมเขาถึงเลือกระบบนิเวศ? ฉันจะได้ว่าฉันไม่เคยสอนเขามาก่อน” ศาสตราจารย์เสิ่นเองก็ถึงกับงุนงง ที่เขายกย่องเฉินโม่มากเช่นนั้น ก็เพราะเกี่ยวกับคำกล่าวเรื่องวิทยาศาสตร์เพื่อชีวิตของเฉินโม่ในวันนั้น แต่ตอนนี้เฉินโม่กลับเปลี่ยนเป็นเรื่องระบบนิเวศอย่างกะทันหัน เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ศาสตราจารย์เสิ่นไม่คาดคิดเลย

“ยังไงซะก็ยังเป็นเด็กโอหังอยู่！” ศาสตราจารย์เสิ่นยิ้มขมขื่นอย่างจนใจ “ผู้อำนวยการครับ บางทีผมอาจจะมองผิดไป ผมขอโทษครับ！”

เฉินโม่ไม่ได้สนใจคนอื่น แต่พูดในส่วนของตัวเอง

เริ่มแรกเมื่อได้ยินเรื่องความสมดุลของระบบนิเวศ คนแทบทั้งหมดล้วนรู้สึกดูถูก และหมดความสนใจ

แต่เมื่อเฉินโม่เริ่มกล่าวสุนทรพจน์ พวกเขาสังเกตว่า ความสมดุลของระบบนิเวศที่เฉินโม่กล่าวถึง ไม่เหมือนกับความสมดุลของระบบนิเวศที่พวกเขารู้จักสักนิด

สามารถพูดได้ว่าเนื้อหาที่เฉินโม่กล่าวออกมา ไม่มีอยู่ในหนังสือต่างๆที่พวกเขาเคยได้ศึกษามาก่อน เหมือนกับว่านี่คือวิชาใหม่อย่างหนึ่ง

แต่ว่า พวกเขาไม่สามารถปฏิเสธมุมมองใดที่เฉินโม่กล่าวมาได้เลย เพราะถึงแม้จะไม่มีเคยผ่านการโต้แย้งมาก่อน พวกเขาก็รู้สึกได้ว่ามุมมองที่เฉินโม่กล่าวมานั้นถูกต้องทั้งหมด

“เขาพูดเรื่องระบบนิเวศหรอ? ฉันเรียนมหาวิทยาลัยสี่ปีโดยเสียเปล่างั้นหรอ? ทำไมถึงไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยแม้แต่ประโยคเดียวละ！” นักศึกษาปีสี่คณะชีววิทยาคนหนึ่ง ถามด้วยสีหน้างุนงง

นักศึกษาข้างกายเองก็ยิ้มขมขื่น “นายถามฉัน แล้วฉันจะไปถามใครละ！นายไม่เห็นหรอว่าแม้แต่ศาสตราจารย์เองก็ยังอึ้งเลย！”

“นายดูด้านหน้าสิ ศาสตราจารย์ลู่จากมหาวิทยาลัยหมากง แม้แต่เขายังตะลึงจนอ้าปากค้าง เห็นได้ชัดว่าความรู้ที่เฉินโม่กล่าวออกมาพวกนี้ แม้แต่ศาสตราจารย์ลู่ก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน”

ไม่เพียงแต่ศาสตราจารย์ลู่ แม้แต่หยางจื่อหนิงเองก็ยังมีสีหน้างุนงง มองเฉินโม่ที่พูดจาฉะฉานอยู่บนเวทีด้วยความตกตะลึง

ศาสตราจารย์เสิ่นที่เดิมทีเตรียมใจยอมรับชะตากรรมแล้วก็มีสีหน้าตื่นเต้นขึ้นมาทันที หากว่าไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่เคร่งเครียดเช่นนี้ เขาจะต้องลุกขึ้นยืนปรบมือให้กับเฉินโม่ แล้วตะโกนชื่นชมอย่างแน่นอน！

“ดีมากเจ้าหนุ่ม ฉันก็ว่าทำไมจู่ๆเขาถึงเปลี่ยนหัวข้อ ที่แท้นี่ก็เป็นความเชี่ยวชาญที่แท้จริงของเขา ความรู้ที่เขามีเกี่ยวกับระบบนิเวศ มีมากกว่าก่อนหน้านี้ที่เคยกล่าวเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์เพื่อชีวิตอย่างมาก แม้แต่ฉันยังไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเนื้อหาที่เขากล่าวออกมา สิ่งนี้ควรอยู่บนพื้นฐานของระบบนิเวศดั้งเดิม เป็นการเปิดแนวทางใหม่ แนวคิดใหม่และการวิจัยใหม่！”

การประเมินที่ศาสตราจารย์เสิ่นให้กับเฉินโมเรียกได้ว่าสูงมาก และเฉินโม่ก็คู่ควรกับการประเมินขนาดนี้จริงๆ เนื่องจากสิ่งที่เฉินโม่กล่าวมาไม่ได้เกี่ยวกับระบบนิเวศง่ายๆบนโลก แต่เป็นส่งที่เขาได้พบเจอเมื่อชาติที่แล้ว คือผลการวิจัยทางวิทยาศาสตร์เชิงนิเวศวิทยาของดาวเคราะห์ที่มีเทคโนโลยีขั้นสูงกว่าโลกหลายสิบล้านเท่า

เฉินโม่กล่าวเกี่ยวกับระบบนิเวศง่ายๆของดาวเคราะห์ใบนั้น แต่เมื่ออยู่บนโลก มันเพียงพอที่จะทำให้ทุกคนตกตะลึงแล้ว

บทที่ 924

บทที่ 926