แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 93 แดนในชั้นสูงสุด(1)

บทที่ 93 แดนในชั้นสูงสุด(1)
เฉินโม่เข้าใจดีถึงแผนการความคิดของเฉินซงจื่อ โดยรู้สึกชื่นชอบในมุมมองความคิดและความเด็ดเดี่ยวของเฉินซงจื่อเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้เขาอยู่ด้วยกันกับเอียนชิงเฉิง ถ้าหากมีเฉินซงจื่อเพิ่มมาอีกหนึ่งคน อย่างนั้นห้องพักหนึ่งห้องนอนหนึ่งห้องรับแขกของเขาคงจะไม่ใหญ่พอ
แต่เจ้าของห้องพักอีกสองวันถึงจะกลับมา เฉินโม่จึงได้ปฏิเสธต่อเฉินซงจื่อไปชั่วคราวก่อน
“รออีกสักสองวันเถอะ รอฉันกลับมาจากบ่อนพนันหินแล้ว นายก็มาติดตามและอยู่กับฉัน”
ได้ยินเฉินโม่ตอบตกลง เฉินซงจื่อพลันดีใจขึ้นเป็นอย่างมาก เขารอมาแล้วหลายสิบปี จะให้รออีกสองวันก็คงไม่เป็นไร
“ขอบคุณอาจารย์ที่ตอบตกลง! ”
เฉินโม่พยักหน้า แล้วก็มองไปที่เอียนชิงเฉิงที่กำลังดูภาพวาดและของสะสมโบราณอยู่ พร้อมกับพูดขึ้นว่า: “กลับกันเถอะ! ”
เอียนชิงเฉิงส่งเสียงอืม แล้วก็เดินกลับออกไปพร้อมกับเฉินโม่
เมื่อกลับมาถึงบ้านเช่าในชุมชนเมือง ซังซังได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว ก็เปิดประตูแล้วเดินออกมา สีหน้าท่าทางดูดีขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว อีกทั้งพลังอำนาจที่แสดงออกมาอย่างดุดันก่อนหน้านี้นั้น ก็ได้แอบแฝงอยู่ภายในร่างกายแล้ว
เฉินโม่กวาดสายตามองไปที่ซังซัง และแอบพยักหน้า ซังซังในตอนนี้คือนักบู๊แดนในชั้นรู้ความแล้ว
“คุณหนู ไปเที่ยวมาสนุกไหม? ” ซังซังถามขึ้นอย่างยิ้มแย้ม
เอียนชิงเฉิงพยักหน้าอย่างไม่ค่อยเต็มใจ: “ก็พอได้ แต่มีบางคนที่น่าเบื่อหน่ายอย่างมาก”
พูดจบ เอียนชิงเฉิงก็เดินกลับเข้าไปในห้องอย่างเย่อหยิ่ง
ซังซังแสดงความเคารพในแบบนักบู๊ต่อเฉินโม่: “เฉินโม่ ขอบคุณคุณมาก! ”
เฉินโม่พยักหน้า โดยที่ไม่ได้พูดอะไร แล้วก็เดินตามเอียนชิงเฉิงเข้าไปในห้อง
Smart address bar. th.readeraz.com แดนนิรมิตเทพ บทที่ 93 แดนในชั้นสูงสุด(1) – th.readeraz
ซังซังมองไปที่ทั้งสองคน ก็พลันพบว่า ถ้าหากไม่ใช่เพราะวงศ์ตระกูลที่แตกต่างห่างกันมากเกินไป ที่จริงแล้วเฉินโม่กับเอียนชิงเฉิงก็ถือว่าเหมาะสมกันเลย
ตอนกลางวัน เฉินโม่ไม่ได้ออกไปทานอาหาร เพราะเมื่อวานนี้ซังซังได้ซื้ออุปกรณ์เครื่องครัวมาจากตลาด จึงได้ลงมือทำอาหาร โดยมีกับข้าวสี่อย่างและน้ำซุปหนึ่งอย่าง
เฉินโม่เองก็ไม่ได้เกรงใจ ทั้งสามคนเลยนั่งรับประทานอาหารพร้อมกัน
เฉินโม่พบว่าซังซังมีฝีมือการทำอาหารที่ยอดเยี่ยม ในใจถึงขนาดแอบคิดว่า หากภายในบ้านมีหญิงสาวแบบนี้อยู่ด้วยสักคน ก็คงจะดีไม่น้อยเลย
แต่อีกคนหนึ่งนั้นกลับดูเหมือนจะเป็นตัวถ่วง
คนทั่วไปต่างก็ชอบหญิงงาม แต่อย่างที่ทุกคนทราบกันดีว่าควรจะมีหญิงแกร่งอยู่ในบ้าน โดยเฉพาะหญิงสาวอย่างซังซังนี้ เมื่ออยู่ด้านนอกก็สามารถต่อสู้กับพวกอันธพาลได้ อยู่ในบ้านก็สามารถทำอาหารได้ และยังรู้จักจัดเก็บทำความสะอาดบ้าน รวมถึงยังรู้สึกถึงความใกล้ชิดอบอุ่นเมื่อได้อยู่ด้วย
แล้วหญิงงามล่ะ? อย่างกับเอียนชิงเฉิงนี้ นอกจากจะงดงามดูแล้วสบายตาสบายใจ ก็ไม่มีประโยชน์อะไรอื่นอีก แถมยังจะสร้างปัญหาความวุ่นวายขึ้นมากมายด้วย
สรุปง่าย ๆ คำเดียว นั่นก็คือหญิงสวยนอกจากเรื่องอย่างว่าที่ได้เรื่องแล้ว เรื่องอื่นนั้นไม่ได้เรื่องสักอย่าง ส่วนหญิงแกร่งนอกจากเรื่องอย่างว่าที่ไม่ได้เรื่องแล้ว แต่เรื่องอื่นนั้นได้เรื่องทุกอย่าง!
ถ้าหากซังซังไม่ได้จงรักภักดีต่อเอียนชิงเฉิงแล้ว เฉินโม่คงอยากที่จะรับลูกศิษย์ที่เชื่อฟังนี้อีกสักคนแล้ว
เอียนชิงเฉิงเองไม่มีทางที่จะรับรู้ความคิดในใจของเฉินโม่ได้อย่างแน่นอน ถ้าหากรับรู้ เกรงว่าเธอคงจะรีบเดินทางกลับไปยังยานจิงในทันที นี่คือครั้งแรกในชีวิต ที่หญิงงามอันดับหนึ่งของยานจิง ถูกผู้ชายคนหนึ่งรังเกียจ และคนผู้นี้ยังเป็นคู่หมั้นของตัวเธอเองอีกด้วย
เมื่อทานอาหารเสร็จ ซังซังก็จัดเก็บเรียบร้อย เอียนชิงเฉิงกับเฉินโม่นั้นคนหนึ่งนั่งอยู่บนเตียง อีกคนหนึ่งนั่งอยู่บนพื้น โดยที่ไม่พูดจาอะไรกันสักคำ
พักผ่อนชั่วครู่ เฉินโม่ก็เริ่มบำเพ็ญฝึกฝนอีกครั้ง เอียนชิงเฉิงกับซังซังก็ไม่ได้ไปรบกวน โดยกระซิบพูดคุยอะไรกันไม่รู้อยู่ภายในห้องนอน
การดำเนินชีวิตของทั้งสามคนก็เป็นไปอย่างสงบสุขดี
ช่วงพลบค่ำ ท้องฟ้าพลันมีเมฆหนาปกคลุมจนมืดมิด เข้าสู่ช่วงกลางคืน ฝนก็เริ่มตกลงมา ใกล้ที่จะเข้าสู่สภาพอากาศในช่วงเดือนสิบสองแล้ว จึงค่อนข้างหนาวเย็นขึ้น
ช่วงดึกเวลาตีสอง ชายชราแข็งแกร่งที่มีจอนขาวทั้งสองข้าง ได้ผลักประตูที่ลานบ้านออก แล้วค่อย ๆ เดินเข้ามาด้านใน โดยที่ไม่ได้ส่งเสียงดังอะไร
ฝนก็ยังคงตกลงมาไม่หยุด เปาะแปะเปาะแปะ แต่ว่า จุดที่ชายชราผู้นั้นเดินผ่าน กลับไม่มีเม็ดฝนตกลงมาเลย เหมือนว่าบริเวณรอบกายของเขาในระยะสามฟุต มีฉากกำบังที่มองไม่เห็น ช่วยปกป้องเขาจากลมและฝน
ภายในห้องพัก เฉินโม่ได้ลืมตาขึ้น และแสดงใบหน้าที่เบื่อหน่าย
เฉินโม่ค่อย ๆ ลุกยืนขึ้น เตรียมที่จะเดินออกไป แต่ซังซังก็พลันเปิดประตูแล้วเดินออกมา มองไปยังเฉินโม่ และพูดขึ้นว่า: “ฉันลงมือก่อน หากฉันเอาชนะไม่ได้ ก็ถึงคราวของคุณ! ”
ที่จริงแล้วเฉินโม่ไม่ได้คิดอยากที่จะยุ่งยากขนาดนั้น แต่พิจารณาถึงซังซังว่าเพิ่งจะบรรลุขั้นพลังบำเพ็ญสำเร็จ ซึ่งเวลานี้มีคู่มาประลองซ้อม ยิ่งเป็นการช่วยเสริมพลังบู๊เข้าไปอีก จึงได้พยักหน้าตกลง
บทที่ 92 เฉินซงจื่อ(2)

บทที่ 94 แดนในชั้นสูงสุด(2)