แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - ตอนที่ 1048 เสี่ยวเฉียงจอมหึงแสดงความเป็นสามี
เสี่ยวเชี่ยนคุยโทรศัพท์พลางมองอวี๋หมิงหลาง เห็นเขาหูผึ่งขนาดนั้นแต่ก็ยังทำเป็นเนียนเหมือนไม่ได้แอบฟัง เธอจึงถือโทรศัพท์บ้านไร้สายหันเดินเข้าห้องน้ำต่อหน้าต่อตาเขา
พอประตูปิดลงข้างนอกก็ไม่ได้ยินเสียงจากข้างใน
อวี๋หมิงหลางแอบหงุดหงิดนิดๆในใจ แต่ที่มากกว่าก็คือหมั่นเขี้ยวเข็ดฟันพฤติกรรมของยัยตัวแสบคนนี้
นับตั้งแต่เธอปิดประตูห้องน้ำ สายตาท้าทายที่มองมา อวี๋หมิงหลางมั่นใจและแน่ใจว่าเธอจงใจยั่วโมโหเขา!
เสี่ยวเชี่ยนนั่งไขว่ห้างอยู่บนโถส้วมพลางคุยกับเจิ้งซวี่ต่อ
“นายรู้จักคนทำงานสื่อในเมืองหลินบ้างไหม?”
“หัวหน้าสถานีเคยมากินเหล้ากับผมบ้าง พอจะสนิทกันอยู่ มีอะไรเหรอ?”
“บอกเขาช่วยส่งคนของฉันไปเรียนเมืองนอกได้ไหม สามเดือนขึ้นไป ฉันจ่ายเอง”
“คุณแอบเลี้ยงต้อยลับหลังหมาทหารเหรอ?” เจิ้งซวี่พอได้ยินดังนั้นก็สนใจขึ้นมาทันที รีบพูดต่อ “เรื่องนี้คุณไม่ต้องควักเงิน ผมจัดการเอง”
เรื่องที่ยั่วโมโหหมาทหารได้เป็นเรื่องดีหมด!
“เพื่อนผู้หญิง”
“อ่อ งั้นคุณจ่ายเองนะ เลขบัญชีผมคุณรู้อยู่แล้ว” กลับคำง่ายเพียงชั่วพริบตา
แต่ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าประธานเชี่ยนมีเหรอจะมากลับคำกันได้ง่ายๆ
“รับปากใครไว้ก็ต้องทำให้ได้ นายบอกจะออกให้ก็ต้องออกให้” เสี่ยวเชี่ยนไม่มีทางปล่อยโอกาสขูดรีดลูกค้ารายใหญ่ไปหรอก
เจิ้งซวี่รู้จักกับเธอมาตั้งหลายปี เธอจำเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในชาติก่อนได้ดี ตรงไหนมีช่องทางรวยเธอก็บอกเขาหมด ไถเงินแค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก
“ทำไมผมถึงได้รู้จักผู้หญิงจอมขูดรีดแบบนี้นะ…”
ขณะที่ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่นั้นประตูก็เปิดออก อวี๋หมิงหลางแสร้งตะโกนถามเสียงดัง
“เมียจ๋า! ครีมอาบน้ำวางไว้ไหนเหรอ?”
ระดับเสียงขนาดนั้นเจิ้งซวี่ที่อยู่ปลายสายได้ยินพอดี มันทำให้เขาสะอิดสะเอียนไปอีกสักพักเลยทีเดียว
เสี่ยวเชี่ยนมองบนแล้วชี้ไปที่ชั้น
“อยู่นั่น หยิบเอาเอง”
อวี๋หมิงหลางเดินเข้าไปเปิดตู้หยิบครีมอาบน้ำ จากนั้นก็แสร้งทำเป็นถาม “เมียจ๋า คุยโทรศัพท์กับใครตั้งนาน ไหนว่าจะอาบน้ำด้วยกันไง?”
เจิ้งซวี่รู้สึกสะอิดสะเอียน “เฉินเสี่ยวเชี่ยน เรื่องนี้เดี๋ยวผมจัดการให้พรุ่งนี้ ถ้าไม่มีอะไรแล้ววางละนะ รำคาญเสียงหมาทหารเห่า”
อวี๋หมิงหลางชอบยั่วโมโหเจิ้งซวี่ไม่ใช่เรื่องที่เพิ่งเกิดได้วันสองวัน พอสบโอกาสก็ชอบแสดงความหวานทิ่มแทงใจเจิ้งซวี่เล่น ชายโสดที่คิดจะแย่งเมียเสี่ยวเฉียงทั้งหมดล้วนไม่มีค่าให้สงสารในสายตาของเสี่ยวเฉียง
“จิตใจอ่อนแอ แค่มีอะไรนิดหน่อยมากระทบก็เจ็บหนัก เจิ้งซวี่ถึงเวลาที่นายจะบอกลาความโสดได้แล้วนะ ได้ยินว่านายกับเฟิงหลานไปกันได้ดี จะหมั้นกันแล้วเหรอ? ยินดีด้วยนะ”
เสี่ยวเชี่ยนทนฟังคนอื่นจิกกัดหมาทหารของเธอไม่ได้ ใครกล้าว่าอวี๋หมิงหลางต่อหน้าเธอ เธอก็กล้าเอาคืน
“คุณไปฟังใครมาว่าผมจะหมั้นกับเฟิงหลาน?”
เฟิงหลานก็คือผู้หญิงคนที่เจิ้งซวี่ทะเลาะด้วยริมถนนเมื่อคราวก่อน อาข่าใช้จุมพิตเต้าหู้เหม็นช่วยเขาไว้ได้ทันเวลา
ก่อนหน้านี้เสี่ยวเชี่ยนเคยเตือนเจิ้งซวี่ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา พอได้รู้จักก็รู้สึกได้เลยว่าเอาเรื่องไม่เบา
ดังนั้นเมื่อคราวก่อนเขาถึงได้หาทางบอกเลิกแบบเด็ดขาด แต่เจิ้งซวี่รู้จักนิสัยของเสี่ยวเชี่ยนดี เธอไม่มีทางพูดเรื่องที่ไม่มีหลักฐาน
“ข่าวที่ฉันได้ยินมาคือ มีคนจงใจปล่อยข่าวว่านายกำลังจะหมั้นกับเขา ฉันเตรียมของขวัญไว้ให้นายเรียบร้อยแล้วนะ เจิ้งซวี่ ยินดีด้วยนายจะเป็นเจ้าบ่าวแล้ว”
เจิ้งซวี่ทำสงครามเย็น
เขาพอจะรู้แล้ว ต้องเป็นผู้หญิงคนนั้นปล่อยข่าวแน่นอน หวังจะใช้กระแสข่าวมากดดันเขา และคำเตือนของเสี่ยวเชี่ยนก็มาได้พอดี
“เรื่องนี้ผมจัดการเอง—บัญชีนี้เดี๋ยวผมออกให้”
เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้าอย่างพอใจ เธอวางสายแล้วหันไปเลิ่กคิ้วใส่ผู้ชายที่เข้ามาหยิบครีมอาบน้ำหลายนาทีแล้วยังไม่ยอมออกไปเสียที
“ฟังพอยัง?”
อวี๋หมิงหลางแกล้งไอ
“ผมเหมือนผู้ชายที่ไม่ให้เกียรติความส่วนตัวของเมีย ไม่ไว้ใจเมียตัวเอง แอบฟังเมียคุยโทรศัพท์อย่างนั้นเหรอ?”
เสี่ยวเชี่ยนมองบน หึหึ
“ในเมื่อนายเป็นคนดีขนาดนี้งั้นฉันไม่บอกนายแล้วกันว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะนายเป็นสามีที่ให้เกียรติภรรยามาก”
ยกหินทุ่มใส่เท้าตัวเอง! เสี่ยวเฉียงกระพริบตาปริบๆ ภูตจิ๋วในใจอยากรู้อยากเห็นหนักกว่าเดิม
“เมียจ๋า ทำไมวันนี้คุณสวยจังเลย? ไอ๊หยา ผิวงี้ละเอียดยิบ ดวงตาเป็นประกายออร่าเจิดจ้า งดงามดั่งนางฟ้า อ๊า~เมียจ๋า สวยอะไรเบอร์นั้น!”
เสี่ยวเชี่ยนขนลุกในคำพรรณนาของเขา กลัวว่าหมอนี่จะหาคำพิเรนทร์อะไรยกขึ้นมาบรรยายต่อเธอจึงรีบชิงบอกก่อน
“เรื่องเป็นงี้ วันนี้พวกเราไปทะเลกัน จากนั้น…”
เดิมเสี่ยวเชี่ยนก็ไม่ได้คิดจะปิดบังเขาอยู่แล้ว ระหว่างเธอกับอวี๋หมิงหลางแทบไม่มีความลับต่อกัน เรื่องไหนที่บอกเขาได้เธอไม่เคยปิด เขาเองก็เหมือนกัน
พอฟังจบอวี๋หมิงหลางก็เงียบไปสักพัก
“ดังนั้น คุณก็เลยอยากส่งไป๋จิ่นไปเมืองนอก?”
“ใช่ ทางฉิวฉิวเกิดเรื่องอะไรขึ้นฉันไม่รู้ แต่ฉันรู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่จะทำตัวไร้เหตุผล เขาคงเจอเรื่องบางอย่างที่ยังแก้ไขด้วยตัวเองไม่ได้ งั้นฉันก็แยกไป๋จิ่นออกชั่วคราว และก็หาโอกาสให้เขาได้เลื่อนตำแหน่งด้วย”
แน่นอนว่าเธออยากมีคนของตัวเองที่อยู่ในแวดวงสื่อ และไป๋จิ่นที่เป็นคนมีความสามารถมีศักยภาพก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด วันข้างหน้าเสี่ยวเชี่ยนจะค่อยๆเริ่มกิจการของตัวเอง ดังนั้นจึงต้องเริ่มบ่มเพาะคนตั้งแต่ตอนนี้
ตอนนี้วิธีที่ดีที่สุดก็คือใช้เรื่องงานเบนความสนใจของไป๋จิ่น เสี่ยวเชี่ยนใช้เส้นสายของตัวเองทำให้ไป๋จิ่นได้มีโอกาสไปเรียนรู้ที่เมืองนอก ไม่เพียงแต่จะช่วยให้ไป๋จิ่นผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้ ยังเป็นการเปิดโอกาสให้ฉิวฉิวกับไป๋จิ่นต่างมีเวลาได้คิด
“ไอเดียนี้โอเคละ เพียงแต่ก็ต้องไปสืบทางด้านฉิวฉิวด้วยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่” อวี๋หมิงหลางค่อนข้างประทับใจในตัวฉิวฉิว สนิทกันเหมือนเพื่อนผู้ชาย อะไรช่วยได้ก็ช่วย
“ฉันเดาว่า—”
เสี่ยวเชี่ยนยังไม่ทันจะพูดจบโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เธอกดรับสาย ยามหน้าหมู่บ้านโทรมา เสี่ยวเชี่ยนบอกว่าเดี๋ยวลงไปแล้วก็ตัดสายทิ้ง
“ไม่ต้องเดาแล้ว ความจริงมาส่งถึงบ้าน”
เสี่ยวเชี่ยนยืนขึ้น หิ้วกระเป๋าน้อยของตัวเองแล้วลูบหน้าอวี๋หมิงหลาง
“ฉันออกไปกินเหล้าก่อนนะ มื้อเย็นนายเอาไง?”
อวี๋หมิงหลางรู้ว่าฉิวฉิวมาหา เขาเข้าใจ
“ผมไปกินที่หน่วยแล้วกัน จะได้ถือโอกาสตรวจคนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาด้วย คุณเสร็จธุระแล้วก็โทรหาผมนะ คุณไม่ต้องไปร้านเหล้าหรอก ไปเปิดห้องส่วนตัวที่ร้านไห่เจาดีกว่า มันปลอดภัย”
เสี่ยวเชี่ยนเขย่งเท้าไปจุ๊บอวี๋หมิงหลาง ถึงสามีเธอบางครั้งจะชอบกินจิ๊กโฉ่เป็นขวดๆ แต่เวลาสำคัญแบบนี้ก็เข้าใจเธอเป็นอย่างดี
จุ๊บเบาๆดุจแมลงปอล้อผิวน้ำมีเหรอจะสร้างความพอใจให้อวี๋หมิงหลางได้ เขาดึงเธอเข้ามาจูบอย่างหนักหน่วงจนเธอหน้าแดงแล้วถึงปล่อย จากนั้นก็พูดเชิงติดตลก
“บางครั้งผมก็ไม่อยากให้คุณมีเพื่อนเลยสักคน อยากให้มีผมคนเดียว”
แต่เขารู้ว่ามันเป็นไม่ได้ ตำแหน่งประธานในหมู่เพื่อนของเธอไม่ได้พูดโม้กันเล่นๆ เพื่อนแต่ละคนที่ซี้ปึ้กตอนนี้ล้วนมีที่มา ใช้ใจแลกใจกันทั้งนั้น
เสี่ยวเชี่ยนแกล้งหยิกก้นแน่นๆของเขา “ตาทึ่ม ความคิดแบบนี้นายคิดคนเดียวในใจ เก็บไว้สุขคนเดียวก็พอ”
ยัยตัวแสบ รอกลับมาก่อนเถอะ! อวี๋หมิงหลางถูกเมียตัวเองหยอกจึงแอบสาบานในใจ รอเธอกลับมานะเขาจะใช้ทุกกระบวนท่า อุปกรณ์ที่อาเหม็ดส่งมาให้ยังมีอีกหลายชิ้นเลยที่ยังไม่ได้ใช้ หึ!