แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - ตอนที่ 1060 เอาคืนเท่าไรก็ไม่พอ
“นั่นพี่สาวแท้ๆนายนะ เขาจะไม่เป็นห่วงนายได้ไง? คิดหาทางออกไว้ให้นายตั้งนานแล้ว!”
คำพูดของอวี๋หมิงหลางทำให้ต้าหลงสัมผัสได้ถึงความหวังสุดท้าย แต่วินาทีต่อมาก็เหมือนดิ่งไปลงนรกอีกรอบ
“พี่สาวนายกลัวนายไม่ได้กลับมา เขาเลยคิดบัญชีให้เสร็จสรรพ นอกจากเงินชดเชยที่จะได้จากกองทัพแล้ว ก็ยังมีเงินประกันของนายอีก รวมกันก็พอให้แม่ใช้เลี้ยงตัวเองในตอนแก่ได้แล้วล่ะ”
“ผมมีประกันที่ไหนกัน?” ต้าหลงถึงกับงง
“พี่นายซื้อเอาไว้ให้ ทุนประกันสูงมากเลยนะ พอนายเข้าไปเป็นทหารเขาก็ซื้อเลย เกิดวันหนึ่งนาย…”
“!!!”
ต้าหลงสะเทือนใจ
“ดังนั้นถ้าไม่อยากพลีชีพอยู่ที่นั่นก็ตั้งใจแสดงฝีมือให้ดี มาอยู่ที่พี่เขยย่อมดีกว่าอยู่ที่นั่นแน่นอน”
อวี๋หมิงหลางพูดจบก็วางสาย
ต้าหลงเงยหน้ามองฟ้า ดวงอาทิตย์ยังคงร้อนแรงเหมือนเดิม แต่ทำไมในใจเหมือนมีลมหนาวพัดผ่านล่ะ
ฟังจากที่พี่เขยพูด ดูเหมือนเขาจะไม่มีทางให้ถอยแล้ว
เรื่องบางอย่างที่คิดไว้ อยู่ๆก็ไม่เป็นอย่างที่คิด
แต่ทำไมพี่กับพี่เขยไม่เห็นสนใจเขาเลยล่ะ…ต้าหลงไม่เข้าใจเรื่องนี้ เขารู้แค่ว่าดูเหมือนตัวเองจะถอยหลังกลับไม่ได้แล้ว
ไม่ไกลออกไป หัวหน้ากลุ่มจอมโหดกำลังมองนาฬิกา ดูเหมือนกำลังจับเวลาว่าเมื่อไรต้าหลงจะคุยโทรศัพท์เสร็จ จะได้ทรมานเขาต่อ
ต้าหลงนึกถึงคำพูดของอวี๋หมิงหลาง จากนั้นก็กัดฟัน สู้โว้ย!
ไม่ว่ายังไงก็ต้องถูกฝึกหนักทุกวันอยู่ดี ไม่สู้ตั้งสติ พยายามอย่างที่พี่เขยบอก ขอแค่แสดงความสามารถออกมา เข้าไปอยู่หน่วยรบพิเศษให้ได้ พอถึงตอนนั้นไปอยู่ในถิ่นของพี่เขย เขาก็คงสบายแล้วหรือเปล่า?
เฉินจื่อหลงสองมือกำหมัดแน่นด้วยความรู้สึกไม่ยอมแพ้ เพื่ออนาคตที่สุขสบาย เขาต้องลองสู้ดูสักตั้ง!
แน่นอนว่าสู้ชนะแล้วก็ยังจะถูกอวี๋หมิงหลางทรมานต่ออยู่ดี แต่นั่นก็เป็นเรื่องในภายหลัง
พอเสี่ยวเชี่ยนรู้ว่าในที่สุดต้าหลงก็ยอมฝึกดีๆแล้ว เธอก็แค่ยิ้มมุมปาก
ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม เด็กคนนี้ยังต้องฝึกอีกนาน
ทางด้านน้องชายสงบไปชั่วคราวแล้ว เสี่ยวเชี่ยนก็เบาใจ
วันนี้เสี่ยวเชี่ยนออกไปเดินเที่ยวเป็นเพื่อนต้าอี ต้าอีซื้อของเยอะมาก เสี่ยวเชี่ยนจึงจ่ายเงินเพิ่มให้ทางร้านเอาไปส่งให้ที่บ้าน ไม่อย่างนั้นผู้หญิงสองคนถือหนักตาย
“จะว่าไปคนเราพอท้องขึ้นมานิสัยก็เปลี่ยนไปจริงๆนะ” เสี่ยวเชี่ยนพูด
ต้าอีที่กำลังเลือกผ้าขนหนูสำหรับเด็กหันไปมองเสี่ยวเชี่ยนด้วยความสงสัย
เสี่ยวเชี่ยนชี้ไปที่ผ้าขนหนู “ก่อนหน้านี้เธอไม่มีทางซื้อของแพงขนาดนี้”
นี่เป็นของนำเข้า ถ้าเป็นเมื่อก่อนต้าอีคงเสียดายเงิน เมื่อก่อนเวลาต้าอีจะซื้ออะไรก็ชอบรวบรวมใบปลิวสินค้ามาดูก่อน ต่อให้เป็นซีอิ๊วก็จะเลือกของถูก
แต่ตอนนี้ต้าอีไม่เพียงแต่จะเลือกซื้อของใช้ราคาแพงเตรียมไว้ให้ลูกที่กำลังจะเกิดมา แม้แต่พี่รองกับพ่านพ่านก็ได้อานิสงค์ไปด้วย พ่านพ่านถึงกับพูดออกมาว่าอยู่ๆฐานะทางบ้านเขาก็ถูกยกระดับเป็นครอบครัวมีอันจะกินแล้ว เขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นลูกเศรษฐีขึ้นมาทันที จากที่ไม่เคยคิดว่าบ้านตัวเองร่ำรวยเลย
“ฉันเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร รู้สึกว่าช้อปปิ้งแล้วมีความสุข ถ้าไม่ซื้อของใจจะโหวงๆ—ประธานเชี่ยน ฉันจะติดนิสัยชอบช้อปปิ้งหรือเปล่า?”
เสี่ยวเชี่ยนหัวเราะ
“ไม่เป็นไรน่า ยังควบคุมได้ เอาที่เธอสบายใจก็พอ”
“พ่านพ่านกับพี่รองก็พูดแบบนี้” ต้าอียิ้มอย่างมีความสุข
พอเธอตั้งท้องสามีกับลูกชายก็ดูแลเธอเป็นอย่างดี
“พ่านพ่านเปิดเทอมแล้วปรับตัวได้หรือยัง?” เสี่ยวเชี่ยนมักจะถามไถ่เรื่องพ่านพ่านอย่างสม่ำเสมอ ส่วนสาเหตุมีแค่เธอกับเสี่ยวเฉียงที่รู้
“ก็ดีนะ แต่ดูเหมือนมีเรื่องให้เขาหงุดหงิด เห็นบอกว่ามีเด็กผู้หญิงแอบจุ๊บเขาตอนพักกลางวัน พอกลับมาถึงบ้านก็โมโหใหญ่ ได้พี่รองสัญญาว่าจะพาไปตกปลาตอนช่วงวันหยุดก็เลยหายโกรธ”
พ่านพ่านเป็นเด็กหน้าตาดี อายุแค่นี้ก็เป็นที่ชื่นชอบ แต่ตัวเขากลับไม่ค่อยชอบ
เสี่ยวเชี่ยนฟังแล้วก็หัวเราะ “มีพ่อแบบไหนก็ย่อมมีลูกแบบนั้น เหมือนพี่รองเลยนะ”
เด็กคนนี้นิสัยคล้ายพี่รอง ไม่ชอบให้คนอื่นมาแตะเนื้อต้องตัว อย่าคิดว่าเด็กตัวแค่นี้ยังไม่รู้เรื่อง สภาพแวดล้อมมีอิทธิพลมากจริงๆ
คล้ายพี่รอง…ก็ดีนะ
“อย่างกับผู้ใหญ่ในร่างเด็ก บางครั้งฉันยังไม่เข้าใจเลยนะว่าเขาเอาพวกความคิดแปลกๆมาจากไหน ช่วงนี้ที่ทำงานพี่รองกำลังรับสมัครนักบินหญิง แล้วมีอยู่วันหนึ่งฉันได้ยินพ่านพ่านกระซิบบอกพี่รองว่าให้อยู่ห่างๆผู้หญิงพวกนั้นไว้ ฮ่าๆ!”
“ฮ่าๆ เด็กคนนี้ฉลาดจริงๆ ตัวแค่นี้รู้จักปกป้องเธอด้วย”
เสี่ยวเชี่ยนได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกว่าตัวเองคิดถูกที่ตัดสินใจทำแบบนั้น การเติบโตของเด็กเกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมรอบตัวเป็นอย่างมาก
“นั่นสิ ลูกชายฉันถ้าไม่เหมือนฉันจะไปเหมือนใครได้ล่ะ…”
ขณะที่ต้าอีกับเสี่ยวเชี่ยนกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานพลางหยิบบิลจะไปจ่ายเงิน ตอนที่เดินผ่านร้านขายอัญมณี คู่รักคู่หนึ่งก็สะดุดตาพวกเสี่ยวเชี่ยน
ผู้ชายกำลังจับแขนพลางมองผู้หญิงที่อายุราวยี่สิบต้นๆ ดูเหมือนทั้งสองคนจะทะเลาะกันอยู่
“ทำไมฉันจะซื้อเหมือนกับเขาไม่ได้? เมียคุณใส่ได้แล้วทำไมฉันจะซื้อบ้างไม่ได้?”
“เบบี๋ ผมไม่ได้ห้ามคุณซื้อ แต่เอาแบบอื่นได้ไหม? พวกคุณทำงานที่เดียวกัน ซื้อแบบเดียวกันไม่ดีนะ”ผู้ชายคนนั้นพยายามเกลี้ยกล่อม
“หึ! สุดท้ายแล้วคุณก็กลัวครอบครัวยัยแก่แร้งทึ้งนั่นอยู่ดี!”
คำพูดสั้นๆแต่ข้อมูลแน่น
สองคนนี้มีความสัมพันธ์ลับๆกัน และผู้หญิงคนนี้ทำงานที่เดียวกับภรรยาของผู้ชายคนนี้
ต้าอีรู้สึกอยากอ้วก อาการแพ้ท้องเริ่มมา เสี่ยวเชี่ยนเห็นเพื่อนสีหน้าไม่ดีจึงรีบพาออกจากตรงนั้น
คนท้องให้ดูอะไรแบบนี้ไม่ได้ เป็นการกระตุ้นอารมณ์
พอจ่ายเงินเสร็จทั้งสองคนก็เดินเล่นอีกสักพัก ระหว่างทางเดินไปที่รถก็เจอผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว เขากำลังคุยโทรศัพท์
“ผมบอกคุณตั้งกี่ครั้งแล้ว ผมคุยงานอยู่ข้างนอก จะอยู่กับผู้หญิงอื่นได้ยังไง? อย่าคิดไปไกลน่า…อยากกินน้ำบ๊วยเหรอ? ก็ไปซื้อเองสิ ไม่ใช่เอะอะก็ใช้ผม แค่ท้องทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ จะเรื่องมากอะไรนักหนา”
โว้ย! ต้าอีฟังแล้วแทบกระอักเลือด ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่แค่แอบซุกเมียน้อย เมียยังท้องอยู่ด้วย?
เสี่ยวเชี่ยนค่อยๆดึงต้าอีขึ้นรถ แต่ตอนที่ขับรถผ่านผู้ชายคนนั้นเธอจงใจลดกระจกลงแล้วแกล้งพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
“ที่รักคะ คุยโทรศัพท์เสร็จยังคะ ไหนว่าจะมาซื้อเพชรให้ไง คงไม่ใช่เมียท้องแก่ที่บ้านโทรมางี่เง่าอีกแล้วนะ?”
พูดจบก็ไม่สนท่าทีของผู้ชายคนนั้น เหยียบคันเร่งออกไปทันทีท่ามกลางสายตาที่อยากกินหัวคนของผู้ชายคนนั้น
รับมือกับผู้ชายแบบนี้ต้องเหยียบให้จม
ต้าอีรู้สึกนับถือการกระทำของเสี่ยวเชี่ยนมาก แต่ในใจก็ยังแอบสงสัย
“ประธานเชี่ยน เธอพูดไปแบบนั้นไม่กลัวเมียเขาได้ยินแล้วจะกระทบไปถึงลูกในท้องเหรอ?”
“ถ้าเขาคิดได้ เลี้ยงลูกไหวก็หย่าแล้วเลี้ยงเองดีกว่า เลี้ยงไม่ได้ก็ไปทำแท้งเอาคืนผู้ชายเฮงซวยแบบนี้ แต่ถ้าคิดไม่ได้อีกหน่อยยังมีทุกข์มากกว่านี้ให้ต้องทน เมื่อกี้เมียน้อยก็พูดแล้วว่าครอบครัวผู้หญิงค่อนข้างมีอิทธิพล เรื่องในวันนี้พอให้ผู้ชายคนนั้นต้องกลับไปรับกรรมแล้วล่ะ”
เสี่ยวเชี่ยนพูดอย่างเย็นชา ผู้ชายที่นอกใจตอนภรรยาตั้งท้องไม่มีค่าให้สงสาร ทำเรื่องน่าขยะแขยงยังไม่เท่าไร ยังมาทำให้คนท้องคนอื่นต้องขยะแขยงไปด้วย ทำให้ต้าอีสะอิดสะเอียน เธอทำแค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ
ต้าอีเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ เธอเอามือลูบท้องด้วยความกังวล