แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - ตอนที่ 839 ฟอร์มทีมช่วยฉิวฉิว

ข่าวช็อคประเดประดังทำให้ไป๋จิ่นอึ้งไปชั่วขณะ เธอตกใจมาก

อาของฉิวฉิวเห็นไป๋จิ่นเป็นแบบนั้นก็คิดว่าเธอเป็นแฟนของฉิวฉิว จึงระบายความในใจ

 ฉิวฉิวของเรามีอาการทางประสาท ครอบครัวเราหาทางรักษาเขามาตลอด คุณคงไม่ได้ถูกเขาหลอกหรอกนะ? เขาเป็นกึ่งชายกึ่งหญิงแบบนี้ ออกไปหลอกคนข้างนอกพวกเราก็กลุ้มใจ…โอ๊ย 

อาฉิวฉิวเอามือกุมท้อง เสี่ยวเชี่ยนเอากระเป๋าฟาดเข้าไป

 หุบปากไปเลยนะ  ตอนนี้เสี่ยวเชี่ยนทั้งร้อนใจทั้งโมโห เธอพาลไปลงที่อาของฉิวฉิวหมด

 ฉิวฉิวเคยก่อเรื่องคอขาดบาดตายหรือไง? คนอื่นไม่เข้าใจเขา พวกคุณที่เป็นครอบครัวเดียวกันกลับไม่เข้าใจด้วย อาการของเขาไม่ได้เกิดจากการที่พ่อเขาดูถูกที่เขาเกิดเป็นผู้หญิงหรือไง? ตอนนี้มาทำตัวรังเกียจเขา ดูถูกเขา บังคับเอาตัวเขาไป ถ้าฉิวฉิวเป็นอะไรไปพวกคุณก็คือฆาตกร 

รักร่วมเพศกับอาการกระบวนการรับรู้เรื่องเพศผิดปกตินั้นไม่เหมือนกัน แต่จุดที่เหมือนกันก็คือถูกสังคมแบ่งแยก

ถึงรักร่วมเพศบางคนจะติดเชื้อเอดส์จากการเปลี่ยนคู่นอน บางคนหลอกแต่งงาน แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะเป็นแบบนี้ไปเสียหมดทุกคน

รักร่วมเพศส่วนใหญ่ก็เหมือนกับฉิวฉิว ไม่ได้ทำเรื่องที่เป็นภัยกับคนอื่น ก็แค่พวกเขาชอบไม่เหมือนคนปกติ กลับเป็นเรื่องที่ทำให้พวกเขาไม่มีแม้ที่ยืนในสังคม

 ทำไมพูดจาแบบนี้ล่ะ? พูดอย่างกับว่าพวกเราทำร้ายเขา พวกเราก็ทำเพื่อเขาไม่เห็นหรือไง?  อาของฉิวฉิวทำสีหน้าไม่เข้าใจว่าทำไมถูกเสี่ยวเชี่ยนเอากระเป๋าตี ถ้าไม่ติดว่าเห็นเป็นผู้หญิงเขาลงมือไปแล้ว

 พวกโง่ ทำเพื่อเขาหรือโหดร้ายกับเขากันแน่? นักบำบัดประเทศนั้นที่พวกคุณไปหาสมควรไปตายให้หมดเลยด้วยซ้ำ…พูดไปก็ไม่เข้าใจหรอก บอกฉันมา ฉิวฉิวถูกพาไปที่ไหน? 

 ทำไมผมต้องบอกด้วย?  ตอนนี้อาของฉิวฉิวรู้สึกไม่พอใจเสี่ยวเชี่ยนมาก จึงไม่อยากบอกเธอ

เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกยอมไม่ได้ เธอหรี่ตา ทันใดนั้นก็ยื่นมือไปแย่งโทรศัพท์ในมืออาฉิวฉิว

 ทำอะไรน่ะ  อาฉิวฉิวตกใจ ผู้หญิงที่หน้าตาท่าทางดูเรียบร้อย แต่กลับแย่งของจากมือคนอื่น

 บอกฉันมา ฉิวฉิวถูกพาไปเมืองไหน ถ้าไม่พูดล่ะก็…  เสี่ยวเชี่ยนถอยไปที่บันได ยื่นมือที่จับโทรศัพท์ของอาฉิวฉิวออกไปทำท่าเหมือนจะโยน

 อย่าโยนนะ  อาฉิวฉิวตะโกนสุดเสียง

ไอ้นั่นมันแพงนะ

 บอกฉันมา  น้ำเสียงเสี่ยวเชี่ยนโหดกว่าปกติ

อาฉิวฉิวเสียดายโทรศัพท์เลยต้องบอกที่อยู่ให้เสี่ยวเชี่ยนไป พอเสี่ยวเชี่ยนถามเสร็จเธอก็ออกไปทันที นับตั้งแต่ตอนนี้ไปสมองเธอได้ประมวลข้อมูลต่างๆมากมาย

ตอนนี้ฉิวฉิวตกอยู่ในอันตราย เสี่ยวเชี่ยนสังหรณ์ใจว่าถ้าเธอไม่เข้าไปยุ่งฉิวฉิวอาจไม่รอดแน่

 ฉันไปด้วย  ถึงต้าอีจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เห็นเสี่ยวเชี่ยนเป็นแบบนี้ก็รู้สึกได้ว่าคงเป็นเรื่องใหญ่

 ไม่ได้ บ้านเธอมีเด็กอย่าไปเลย 

 ฉันไปกับเธอด้วย  หลังจากที่ไป๋จิ่นได้ฟังเสี่ยวเชี่ยนพูดเรื่องฉิวฉิว เธอก็สับสนมาก

ถึงสติเธอจะยังช็อคเรื่องที่เพื่อนในเน็ตคนนั้นก็คือฉิวฉิวไม่หาย แต่เธอกลับรู้สึกว่าจะทนดูฉิวฉิวตกที่นั่งลำบากโดยไม่ช่วยไม่ได้

 เธอลาหยุดได้ไหม?  เสี่ยวเชี่ยนคิด ไป๋จิ่นจะไปไม่ไปก็ได้ แต่ถ้าไปก็ย่อมดีกว่า

 ได้ 

จะลาได้หรือเปล่าไป๋จิ่นไม่รู้ แต่ตอนที่เธอได้ยินว่าฉิวฉิวเกิดเรื่องเธอก็ไม่มีเวลาคิดเยอะแล้ว

อันที่จริงต้าอีไม่อยากนั่งรอฟังข่าวอยู่ที่บ้านเฉยๆ แต่ที่บ้านมีพ่านพ่านต้องดูแลเธอปลีกตัวไปไม่ได้จริงๆ ทำได้แค่มองเสี่ยวเชี่ยนพาไป๋จิ่นไปลุย

ตอนเสี่ยวเชี่ยนกลับมาหลังจากเสร็จเรื่องถึงได้รู้ว่าโชคดีที่ไม่ได้พาต้าอีไป เพราะสุขภาพของต้าอีไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ภารกิจเสี่ยงอันตรายครั้งนี้ถ้าพาต้าอีไปด้วยไม่แน่อวี๋หมิงอี้อาจฆ่าประธานเชี่ยนได้

เสี่ยวเชี่ยนโทรไปจองตั๋วเครื่องบิน แต่ผลที่ได้คือวันนี้ไม่มีเที่ยวบินไปยังเมืองที่ฉิวฉิวอยู่

เร็วที่สุดก็ต้องพรุ่งนี้

ภายในเวลาหนึ่งวันมีเรื่องเกิดขึ้นได้มากมาย ตอนนี้เสี่ยวเชี่ยนไม่อยากรอแม้แต่นาทีเดียว เธอโทรหาพี่ใหญ่ให้ช่วยคิดหาวิธี

ระหว่างนี้เสี่ยวเชี่ยนเรียกหลิวเหมยกลับมา ฟู่กุ้ยที่กำลังเดตอยู่กับหลิวเหมยก็ตามมาด้วย

เสี่ยวเชี่ยนมองสมาชิกในทีม เธอกับฟู่กุ้ยเหมือนฝ่ายเทคนิค หลิวเหมยเป็นบอดี้การ์ด เหมือนยังขาดอะไรไป…

 ฉันจะโทรหาพี่ใหญ่ให้ส่งบอดี้การ์ดมาสองคน  เสี่ยวเชี่ยนเตรียมใจไว้แล้ว ถ้าช่วยฉิวฉิวออกมาดีๆไม่ได้ก็ต้องใช้กำลัง

ในช่วงเวลานั้นเองโทรศัพท์ของประธานเชี่ยนก็ดังขึ้น

 ประธานเชี่ยนทำอะไรอยู่เหรอ?  อาข่าโทรมา

เนื่องจากวันนี้บอสมา อาข่าจึงไม่ต้องตามติดประธานเชี่ยน แต่ก็โทรมาถามด้วยความเคยชิน

 เพื่อนฉันเกิดเรื่อง ฉันจะไปช่วยออกมา 

 รายละเอียดเป็นไง? 

เสี่ยวเชี่ยนเล่าให้ฟังอย่างคร่าวๆ

 เธอหมายความว่าเพื่อนของเธอถูกบังคับพาตัวไปรักษางั้นเหรอ?  อาข่าทวนคำพูดเสี่ยวเชี่ยนพลางมองศาสตราจารย์ชีที่อยู่ตรงข้าม ศาสตราจารย์ชีขยับปากพูดแบบไม่มีเสียงว่า ถามเขาว่าหน่วยงานนั้นอยู่เมืองอะไร

 เธอจะไปเมืองไหนเหรอ? 

เสี่ยวเชี่ยนพูดชื่อสถานที่ไป

อาข่ายังไม่ทันจะได้มองปากบอส เธอไม่มีเวลาคิดอะไรแล้วรีบพูดออกไปทันที

 ฉันไปด้วย 

 เธอ? 

 อืม ฉันเคยเป็นสปายมาก่อน ตอนที่อวี๋หมิงหลางของเธอไม่อยู่แบบนี้ฉันน่าจะช่วยเธอได้ 

 ได้ 

ถึงเสี่ยวเชี่ยนจะไม่ทราบประวัติที่แน่ชัดของอาข่าแถมเบื้องหลังยังมีบอสที่น่าสงสัย แต่จนถึงตอนนี้อาข่ายังไม่เคยทำเรื่องอะไรที่เป็นภัยต่อเสี่ยวเชี่ยน ช่วงเวลาที่ต้องใช้คนแบบนี้ถ้าอาข่าไปด้วย มีคนเพิ่มก็ย่อมดีกว่า

อาข่าวางสายแล้วถึงได้จำได้ว่าบอสอยู่ด้วย ส่วนบอสที่เธอไม่เจอตั้งนานกำลังเอามือกอดอกเหล่มองเธอ

 ครั้งนี้ฉันไม่เอาเงินเดือน ถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน  เมื่อครู่อาข่าเอาแต่นึกถึงประธานเชี่ยนเลยลืมไปว่าบอสนั่งอยู่ด้วย

 อ่อ? ฉันคิดว่าเธอจะรักเงินมากที่สุดเสียอีก 

 มันย่อมมีสิ่งที่สำคัญกว่าเงินอยู่แล้ว ประธานเชี่ยนเป็นเพื่อนคนแรกของฉัน ครั้งนี้ฉันจะตามประธานเชี่ยนไป บอสไม่ต้องให้เงินก็ได้ 

 นั่งลง 

 ฉันไม่นั่ง ไม่งั้นบอสหักเงินเดือนฉันต่อก็ได้  อาข่าหันตัวจะออกไป

 นิสัยแบบนี้มิน่าถึงเป็นสปายต่อไม่ได้ ไม่มีความอดทน ถ้าเธอไม่นั่งฉันจะพูดเรื่องที่ต้องระวังให้ได้ยังไง? 

 บอสอนุญาตเหรอคะ?  อาข่าดีใจ

 ถ้าไม่ให้ไปเธอจะเชื่อฟังไหม? เด็กแสบพวกนี้ อายุแค่นี้แต่เอาใหญ่กันจริงๆ แต่ละคนเล่นใหญ่กันทั้งนั้น… 

 บอสไม่ช่วยพวกเราเหรอคะ? 

 บอสตัดสินใจรับประธานเชี่ยนเป็นศิษย์แล้วไม่ใช่เหรอ? เรื่องของลูกศิษย์บอสไม่สนใจเหรอ? 

 พูดมาก รับเป็นศิษย์ไม่ต้องทดสอบหรือไง? ก็มีแต่คนแบบเธอนี่แหละที่เป็นแกะดำในทีมฉันที่ไม่ต้องสอบเข้ามา 

 บอสหมายความว่า…นี่เป็นบททดสอบของบอสที่ให้ประธานเชี่ยนเหรอคะ? 

ศาสตราจารย์ชีเอานิ้วเคาะโต๊ะเล่น

 ใช่และก็ไม่ใช่ ไม่ว่าเขาจะทำสำเร็จหรือไม่ฉันก็ยอมรับแล้ว ฉันก็แค่เห็นช่วงนี้เขาว่างเกินไปเลยหาอะไรให้ทำแก้เซ็ง