แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ - ตอนที่ 100
บทที่ 100 วิธีการของคนรวย
สวี่รั่วฉิงพูดจบ ก็ตกอยู่ในภวังค์
ความสงสัยในตัวป้าหวังเยอะเหลือเกิน มีเพียงช่วงเวลาที่ป้าอยู่กับเธอ และถ่ายทอดเทคนิคการปรุงน้ำหอมให้เธอเป็นเรื่องจริง
ซูจิ่วเอ๋อร์ขยับเบามือ ลูบหลังสวี่รั่วฉิง พูดปลอบใจ “อย่าคิดมากนะ ถ้าป้าหวังยังมีชีวิต ฉันจะต้องช่วยเธอหาป้าให้พบ”
ซูจิ่วเอ๋อร์ไม่ได้โอ้อวด อำนาจของตระกูลซูอยากจะตามหาใครสักคน ไม่ถือว่ายากเย็น
“แต่ตอนนี้ยังบอกลี่ถิงเซิ่ง เรื่องความจริงเมื่อหกปีก่อนไม่ได้” สวี่รั่วฉิงถอนหายใจ ลุกขึ้นเดินไปที่ห้องครัว เปิดตู้เย็น คิดนิดหนึ่ง สุดท้ายไม่ได้หยิบค็อกเทลออกมา เปลี่ยนเป็นน้ำผลไม้สองขวด
ซูจิ่วเอ๋อร์คออ่อน ไม่ดื่มเหล้ากับจิ่วเอ๋อร์ดีกว่า
สวี่รั่วฉิงยื่นน้ำผลไม้ให้ซูจิ่วเอ๋อร์ขวดหนึ่ง “พูดไปแล้ว ครั้งนี้เธอคิดจะอยู่ที่เมืองหลินชวนนานแค่ไหน บริษัททางนั้นล่ะ”
ซูจิ่วเอ๋อร์เปิดกระป๋อง จิบคำหนึ่ง “ตอนแรกแค่จะมาดูเธออยู่เมืองหลินชวนเป็นยังไงบ้าง พ่อแม่ก็เป็นห่วงเธอ พวกท่านยังบอกว่า ถ้าเธออยู่ที่เมืองหลินชวนถูกตระกูลสวี่กลั่นแกล้งล่ะก็ จะต้องช่วยเธอแก้แค้น”
ตระกูลซูหวังดีกับสวี่รั่วฉิงด้วยใจจริง
คุณผู้ชายซู และคุณผู้หญิงซู มองหญิงสาวที่ซูจิ่วเอ๋อร์ช่วยชีวิต เหมือนลูกสาวแท้ๆ คนหนึ่ง กลัวว่าเธอจะลำบากตอนที่อยู่เมืองหลินชวน
ซูจิ่วเอ๋อร์แม้จะเป็นห่วงเพื่อนสนิทของตัวเอง แต่ก่อนมาเมืองหลินชวน เธอพินิจพิเคราะห์แล้ว หากสวี่รั่วฉิงถูกสวี่รั่วยีรังแก เธอจะส่งคนของเธอ สั่งสอนสวี่รั่วยีให้รู้สำนึก!
นึกไม่ถึง คุณผู้ชายซู และคุณผู้หญิงซู ก่อนที่ซูจิ่วเอ๋อร์จะมาเมืองหลินชวน ถึงกับโทรทางไกลมาหา
พวกเขาบอกซูจิ่วเอ๋อร์ หากตระกูลสวี่กล้ารังแกสวี่รั่วฉิง ให้บอกพวกเขา ถึงตอนนั้นจะใช้เส้นสายทางธุรกิจของตระกูลซู สั่งสอนตระกูลสวี่สักหน่อย
ซูจิ่วเอ๋อร์เงียบ ใครเป็นลูกสาวกันแน่!
“สวี่รั่วยีช่วงนี้คงยังไม่กล้าทำอะไรฉัน ตอนนี้เธอลงมือ ก็เท่ากับส่งข้อมูลให้ลี่ถิงเซิ่ง ถ้าเธอไม่โง่ คงไม่ทำอย่างนั้น” สวี่รั่วฉิงวิเคราะห์
“แต่คุณนายสวี่ แล้วยังคุณนายลี่ก็ไม่แน่” ซูจิ่วเอ๋อร์หรี่ตา
“อึม ฉันรู้” สวี่รั่วฉิงเข้าใจคำเตือนของซูจิ่วเอ๋อร์ทันที “วิธีการของพวกคนรวย ฉันจำได้ดี”
หกปีก่อน วิธีการของสวี่รั่วยีสอนเธอแล้ว
ตอนนั้นสวี่รั่วยียังเด็ก เบื้องหลังมีคุณนายสวี่สั่งการ ก็ไม่แน่
……
“ประธานลี่ รถพร้อมแล้วครับ”
ลี่ถิงเซิ่งหยุดท่าทางที่ทำอยู่นิดหนึ่ง มือที่ขยับเนคไทชะงักนิดหนึ่ง
หลี่อานหลุบตา ไม่กล้ามองหน้า
ตั้งสวี่รั่วยีมาวุ่นวายที่บริษัท อารมณ์ประธานลี่ไม่ดีเลย
ไม่รู้ผู้ช่วยแอนคุยอะไรกับประธานลี่ ประธานลี่ถึงได้อารมณ์ดีไม่ทันไร ก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก
ลี่ถิงเซิ่งปิดโน๊ตบุ๊ก หยิบเสื้อสูทสีเทาที่ตัดเย็บปราณีตจากชั้นแขวนเสื้อ สวมอย่างสบายๆ ไม่รีบร้อน หยิบน้ำหอมบนโต๊ะที่ห่อเรียบร้อย เหลือบมองผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ
“ไปได้”
พูดจบ ขายาวชะลูดของเขาก็ก้าวเดิน ออกไปจากห้อง
หลี่อานถึงได้ค่อยโล่งอก ปาดเหงื่อบนหน้าผาก
ดั่งคำกล่าวอยู่กับกษัตริย์เหมือนอยู่กับเสือ ทำไมเขารู้สึกอยู่กับประธานลี่เหมือนอยู่กับเสือล่ะ
ลี่ถิงเซิ่งขึ้นรถ เปิดแท็บเล็ตที่พกติดตัวตลอด ต่อกับคีย์บอร์ด เริ่มทำงานต่อ
หลี่อานที่นั่งอยู่ข้างคนขับรถ ถึงกับพูดไม่ออก
ประธานบริษัทคนอื่นวันหยุดไปดื่มเหล้าเคล้านารี แต่ประธานลี่ของพวกเขา แม้แต่วันเสาร์ยังไปทำงาน
ถ้าไม่เป็นเพราะวันนี้ต้องไปบ้านคุณนายใหญ่ตระกูลลี่ ประธานลี่คงจะอยู่ที่บริษัททั้งวัน
ตั้งแต่สวี่รั่วยีเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ของประธานลี่ ประธานลี่ยิ่งทียิ่งกลับดึกขึ้นเรื่อยๆ
หลี่อานในใจรู้ดี ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้รู้สึกดีๆ กับสวี่รั่วยี
แต่เขาไม่เข้าใจ ในเมื่อลี่ถิงเซิ่งไม่ชอบสวี่รั่วยี ทำไมต้องลงหมั้นกับตระกูลสวี่ เป็นทายาทลี่ซื่อกรุ๊ป เรื่องที่ลี่ถิงเซิ่งไม่อยากทำ ใครก็บังคับเขาไม่ได้
นิ้วเรียวของลี่ถิงเซิ่งเคาะแป้นพิมพ์ช้าๆ
ทันใดนั้น ก็มีเสียงเตือนดังจากคอมพิวเตอร์ เตือนเขาสวี่รั่วฉิงล็อกอินเข้ามาในซอฟต์แวร์สื่อสารเฉพาะของลี่ซื่อกรุ๊ป
มือของลี่ถิงเซิ่งที่กำลังเคาะแป้นพิมพ์ ชะงัก
เสี้ยววินาทีต่อมา เขาเปิดไอคอนของสวี่รั่วฉิง
คิดนิดหนึ่ง พิมพ์ลงไปประโยคหนึ่ง
“ถึงบ้านแล้วหรือครับ”
กดส่ง
สวี่รั่วฉิงเพิ่งวิเคราะห์สถานการณ์กับซูจิ่วเอ๋อร์เสร็จ เตรียมล็อกอินเข้ามาจัดการงานของบริษัท
ตอนนี้เธอเป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของลี่ซื่อกรุ๊ป และยังเป็นหัวหน้าแผนกปรุงน้ำหอมด้วย เธอมีหน้าที่รับผิดชอบ งานน้ำหอมทั้งหมด
รวมทั้งสินค้าใหม่วางตลาด การวิจัยพัฒนาสินค้าใหม่ แผนการโฆษณา เป็นต้น ทุกอย่างจะต้องผ่านมือเธอ
สวี่รั่วฉิงปวดหัวกดขมับตัวเอง นั่งพิงโซฟา เตรียมตัวทำงาน
เพิ่งจะเปิดอีเมล์ ที่มุมล่างขวาของคอมพิวเตอร์ก็มีข้อความของลี่ถิงเซิ่งเด้งขึ้นมา
เอ๊ะ ประธานลี่มีอารมณ์สบายๆ แบบนี้ด้วยหรือ สวี่รั่วฉิงเปิดข้อความของชายหนุ่มแปลกใจ เห็นข้อความแล้ว อึ้งไปครู่หนึ่ง
ซูจิ่วเอ๋อร์โฉบเข้ามาใกล้ พอเห็นชื่อลี่ถิงเซิ่ง มุมปากกมีรอยยิ้มที่มีความหมายลึกซึ้ง
เธอโอบคอสวี่รั่วฉิง แนบชิดเธอ ซุบซิบถาม “รั่วฉิง เธอบอกฉันมาตามตรง เหตุผลที่เธออยู่เมืองหลินชวน เพื่อแก้แค้นตระกูลสวี่เท่านั้นจริงหรือเปล่า”
“…จิ่วเอ๋อร์ อย่านึกว่าฉันฟังความหมายของเธอไม่ออกนะ” สวี่รั่วฉิงไม่หลบซ่อน ตอบข้อความของลี่ถิงเซิ่ง
“ประธานลี่ ขอบคุณที่คุณเป็นห่วง ถึงบ้านแล้วค่ะ”
ซูจิ่วเอ๋อร์ลากเสียงยาวแปลกๆ “เอ๊ะ ฉันไม่เคยได้ยินประธานลี่ซื่อกรุ๊ปดีกับลูกน้องขนาดนี้ แล้วยังเป็นห่วงกลับถึงบ้านแล้วยัง”
“งั้นเธออยากมาลองสมัครเป็นผู้ช่วยที่ลี่ซื่อกรุ๊ปมั้ยล่ะ” สวี่รั่วฉิงโต้กลับ
ซูจิ่วเอ๋อร์กับสวี่รั่วฉิงนิสัยเหมือนกัน ความรู้สึกอีโก้ดีมาก
“งั้นก็ช่างเถอะ ฉันออกจะเป็นคนดัง ตอนนั้นคนของลี่ซื่อกรุ๊ปจำฉันได้จะทำยังไง
สวี่รั่วฉิง “…”
พูดถึงเรื่องระดับหน้าไม่อาย เธอสู้จิ่วเอ๋อร์ไม่ได้
“ทำไมลี่ถิงเซิ่งไม่ตอบเธอล่ะ” ซูจิ่วเอ๋อร์นั่งอยู่ข้างๆ เห็นสวี่รั่วฉิงทำงาน
ตั้งแต่สวี่รั่วฉิงตอบข้อความลี่ถิงเซิ่ง ชายหนุ่มก็ไม่ได้ตอบอะไรอีก
สวี่รั่วฉิงยักไหล่ ทำงานโดยไม่สนใจ
ขณะเดียวกัน ลี่ถิงเซิ่งนั่งอยู่ในรถ เม้มริมฝีปากสีหน้าเคร่งเครียด กระทั่งคุณนายลี่พูดจบ เขาถึงพูดขึ้น
หลี่อานกับคนขับรถต่างนั่งตัวเกร็ง
เขาไม่เคยได้ยินน้ำเสียงลี่ถิงเซิ่งเคร่งขรึมเย็นชาขนาดนี้
“แม่ครับ ผมจัดการเรื่องนี้แล้ว แม่ไม่ต้องยุ่ง”
คุณนายลี่ไม่ชอบสวี่รั่วฉิงเป็นทุนเดิม เมื่อรู้เรื่องที่เธอตบหน้าสวี่รั่วยี ย่อมอยากช่วยสวี่รั่วยีระบายแค้น
“ถิงเซิ่ง ลูกต้องคิดให้ดีนะ ธุรกิจน้ำหอมของเมืองหลินชวน อยากจะควบรวมกิจการเข้ามาอยู่ภายใต้ลี่ซื่อกรุ๊ป จะขาดตระกูลสวี่ไม่ได้!”
คุณนายลี่พูดเข้าประเด็น