แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ - บทที่ 195 เจอเธอแล้ว
ลี่ถิงเซิ่งรัดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อย แล้วบังคับพวงมาลัยอย่างสงบ
รถเบนท์ลีย์สีดำขับไปอย่างนิ่ง
“ผมพูดไม่ถูกหรือไง？”ลี่ถิงเซิ่งมองผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆตัวเอง ดวงตาสดใสลืมตาโตจองเขาอย่างดุร้าย
ทำไมถึงเหมือนเด็กไม่มีผิดเลย ลี่ถิงเซิ่งเก็บสายตาโดยที่จนปัญญา
สวี่รั่วฉินเชอะที่นึง แล้วหันหน้าไปอีกทางอย่างเก้อเขิน
ลี่ถิงเซิ่งพูดถูกแล้วจริงๆ ด้วย เธอมันกล้าคิดลามกอยู่แต่ในใจแต่พอเอาเข้าจริงก็ไม่กล้าทำ ถึงแม้เธออยากจะทำอะไรกับเขา ก็ได้แต่แกล้งทำเป็นวางมาด พอถึงตอนที่ให้เธอทำจริง เธอกลับสังเกตว่าตัวเองไม่เป็นอะไรเลย สุดท้าย ก็กลายเป็นลี่ถิงเซิ่งที่เป็นฝ่ายคุมเกม
ทุกครั้งที่ถึงเวลานี้ สวี่รั่วฉินก็จะรู้สึกอารมณ์เสีย
ทั้งๆที่เธอก็ดูละครรักมาไม่น้อย ทำไมถึงเร้าอารมณ์ผู้ชายไม่เป็นเลย？
ทุกครั้ง กลับกลายเป็นเธอถูกลี่ถิงเซิ่งเร้าอารมณ์จนหน้าแดงและหัวใจเต้นแรงมาก
สวี่รั่วฉินรู้สึกหงุดหงิดมาก
ประสบการณ์เธอเมื่อเทียบกับลี่ถิงเซิ่งแล้ว ช่างห่างไกลมาก！
งานเลี้ยงค่ำนี้ เป็นประธานคนแซ่หลินที่เป็นคนจัดขึ้น
ประธานหลินคนนี้อายุห้าสิบกว่าแล้ว แต่เขายังคงรักภรรยาของเขามากเช่นเคย คุณนายหลิน ภรรยาของเขาเป็นคุณนายไฮโซที่มีชื่อเสียงในเมืองหลินชวน เพราะเหตุนี้ เธอเลยชอบจัดงานเลี้ยงเป็นพิเศษ และวันนี้ ก็เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณนายหลิน นอกจากจะเชิญชายหญิงที่มีชื่อเสียงในแวดวงไฮโซของเมืองหลินชวนแล้ว ยังเชิญคนดังในวงการบันเทิงมาด้วยมากมาย
ที่จริงแล้ว ลี่ถิงเซิ่งไม่ชอบมาร่วมงานเลี้ยงแบบนี้เลย
แค่งานเลี้ยงวันเกิดของอวุโสคนนึง อีกอย่างเขายังไม่ได้แต่งงาน ยิ่งไม่จำเป็นต้องมาร่วมงานเลี้ยงแบบนี้
แต่ประธานหลินกลับเป็นเพื่อนสนิทของพ่อลี่ถิงเซิ่ง ตอนที่ลี่ถิงเซิ่งเพิ่งจะเข้ามารับช่วงบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปต่อนั้น เขาได้ให้คำแนะนำและให้ความช่วยเหลือลี่ถิงเซิ่งไม่น้อย
งานเลี้ยงวันเกิดของคุณนายคุณนายหลิน เขาจึงจำเป็นต้องมาร่วมงานให้ได้
ไม่อย่างนั้น คุณนายลี่ก็คงไม่มาหาลี่ถิงเซิ่ง เพื่อที่จะให้เขาไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดนี้ด้วยตัวเองแน่
คฤหาสน์ของหลินซื่อกรุ๊ป ตั้งอยู่ในที่โซนคนรวยของเมืองหลินชวน
พ่อบ้านเห็นว่าเป็นลี่ถิงเซิ่ง ใบหน้าก็ยิ้มขึ้นมาทันที：“คุณชายลี่ครับ ไม่เจอนานเลยนะครับ”
ระหว่างพูด เขาเห็นผู้หญิงรูปร่างผอมเพรียวข้างกายของลี่ถิงเซิ่งแล้วอึ้งไปวินึง
เป็นเพราะคุณนายคุณนายหลินจัดงานเลี้ยงที่บ้านอยู่บ่อยๆ เพราะฉะนั้น พ่อบ้านเลยรู้จัดคุณหนูไฮโซในเมืองหลินชวนไม่น้อย
แต่ผู้หญิงตรงหน้าเห็นชัดว่าไม่ใช่ลูกไฮโซในเมืองหลินชวนแน่
แต่บุคลิกที่เผยออกมาจากตัวเธอ ดูก็รู้ว่าถูกเลี้ยงมากบนกองเงินกองทอง ไม่ใช่ลูกสาวในครอบครัวธรรมดาแน่
พ่อบ้านพูดด้วยรอยยิ้ม：“ท่านนี้คงเป็นคู่สาวของคุณชายลี่สินะครับ ยินดีต้อนรับครับ”
สวี่รั่วฉินยิ้มอย่างดูดีพอเหมาะ มือที่ควงแขนลี่ถิงเซิ่งแน่นขึ้น
หลังจากทั้งคู่เข้าไปแล้ว ไหล่ข้างนึงของสวี่รั่วฉินแนบกับร่างของลี่ถิงเซิ่งเบาๆ จากนั้นก็พูดเบาๆ：“ประธานลี่คะ หลังจากวันนี้ คุณคงต้องมีข่าวฉาวอีกแน่ ฉันช่วยพวกสื่อปาปารัสซีตั้งชื่อพาดหัวข่าวไว้เรียบร้อยแล้วนะ—งานเลี้ยงวันเกิดคุณนายคุณนายหลินประธานของบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปพาสาวสวยนิรนามออกงานด้วยกัน！”
มุมปากของลี่ถิงเซิ่งกระตุกทีนึง เขาพยักหน้าให้กับพวกคนที่ทักทายกับเขาด้วยหน้าตานิ่งเฉย ริมฝีปากบางขยับเบาๆ：“คุณยังมีพรสวรรค์ด้านการเป็นนักข่าวด้วยหรอ？”
สวี่รั่วฉินหัวเราะเยาะ：“พาดหัวข่าวแบบนี้ แค่ดูหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับข่าวซุบซิบของเมืองหลินชวนให้เยอะๆก็รู้แล้ว ในเมืองหลินชวน คนที่เป็นจุดศูนย์กลางของข่าวซุบซิบมีเพียงคนเดียว ก็คือประธานลี่คุณ คบกับคุณ มันเหมือนต่อสู้อยู่ในสนามรบอย่างไรอย่างนั้น……”
ระหว่างที่สวี่รั่วฉินพูดก็เม้มปากทีนึง แล้วยิ้มให้กับผู้ชายที่กำลังทักทายลี่ถิงเซิ่งด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนทีนึง รอชายคนนั้นไปแล้ว เธอก็พูดต่อ：“จู่ๆ ฉันก็รู้สึกเสียใจที่รวบรวมความกล้าบอกรักประธานลี่คุณแล้ว มันกดดันเกิดไปจริงๆนะคะ？ต้องคอยถูกสื่อปาปารัสซีจับตาอยู่ตลอดเวลา คุณเห็นสายตาผู้ชายคนนั้นมั้ยคะ……ดูฉันอย่างกับกำลังดูสินค้าอย่างไรอย่างนั้น แต่ฉันก็พอเข้าใจได้ ฉันไม่ใช่ลูกคนไฮโซ พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องให้เกียรติ”
ในแวดวงไฮโซจะหาความรักจริงใจมากมายจากไหนกัน
ล้วนแล้วแต่เห็นธุรกิจมาเป็นอันดับแรกกันหมด
สายตาที่ผู้ชายพวกนั้นมองผู้หญิง ไม่ได้มีความรู้สึกหรือความรักอยู่อย่างใด แต่เหมือนกำลังมองสินค้าสวยงามที่มีป้ายราคาติดไว้ชิ้นนึง ที่สามารถถูกพวกเขาซื้อไปได้ตลอดเวลาอย่างไรอย่างนั้น
สวี่รั่วฉินเกลียดสายตาของผู้ชายพวกนั้นมาก
แขนที่โอบเอวเธอไว้ได้แน่นขึ้น
“ท้อแล้วหรอ？ถ้าแค่นี้ก็ทำให้คุณท้อแล้วละก็ นั้นผมคงประเมินคุณสูงไปแล้ว”เสียงทุ้มต่ำของลี่ถิงเซิ่งดังเข้าในหูเธออย่างชัดเจน：“ผมจำได้ว่าใครบางคนเคยพูดว่าจะเป็นดาบคมคอยปกป้องผมด้วย”
สวี่รั่วฉินยิ้มเบาๆ：“แน่นอน ฉันก็จำเรื่องที่ประธานลี่สัญญาเอาไว้ได้เหมือนกัน”
“สมองฉลาดหนิ”ลี่ถิงเซิ่งพูดจบ ก็มองคนใช้ตรงหน้าแล้วพูด：“มีเรื่องอะไร？”
คนใช้ยิ้มอย่างมีมารยาท：“คุณชายลี่คะ ประธานหลินให้มาเชิญคุณคะ”
เธอมองสวี่รั่วฉินทีนึงแล้วพูด：“ประธานหลินเชิญคุณชายไปคุยที่ห้องตามลำพังค่ะ คุณแอนขอเชิญรอที่นี่นะคะ”
ใบหน้าของสวี่รั่วฉินยังคงรอยยิ้มเอาไว้ เธออืมคำนึงอย่างเสียงหวาน หลังจากนั้น ตอนที่คนใช้ไม่เห็น แล้วแอบมองบนทีนึง
ต่อจากนั้น มือข้างนึงดึงเสื้อสูทของลี่ถิงเซิ่งไว้จนแน่น เสียงหวานอย่างกับกินน้ำผึ้งมาอย่างไรอย่างนั้น：“ถิงเซิ่งคะ นั้นฉันรอคุณที่นี่นะคะ อย่าเข้าไปนานล่ะนะคะ”
ลี่ถิงเซิ่ง：“……”
สวี่รั่วฉินไม่ได้พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานแบบนี้นานมากแล้ว
ปกติเธอจะเป็นคนเงียบๆเย็นชาและขี้เกียจ ถ้าเรื่องที่เธอไม่อยากทำ ใครมาบังคับก็ไม่มีประโยชน์
สวี่รั่วฉินขยิบตาให้เขาและทำท่าขยับปาก：คุณรีบไปเถอะค่ะ ฉันรอที่นี่เองได้ ไม่มีใครกล้ารังแกฉันได้หรอกค่ะ
……
รถBBAสีดำคันยาวสั่งทำพิเศษจอดอยู่หน้าประตูคฤหาสน์ของหลินซื่อกรุ๊ป
บอดี้การ์ดลงมาจากรถ หลังจากตรวจดูรอบๆไม่มีอะไรผิดปกติ เรียบร้อยดีทุกอย่าง แล้วช่วยเปิดประตูรถให้กับคนข้างใน
ฉินซวี่ลงมาจากรถ
สายตาของพ่อบ้านรู้สึกตะลึงเล็กน้อย：“คุณชายฉินครับ ที่แท้คุณกลับมาแล้วหรอครับ”
ฉินซวี่เผยรอยยิ้มนุ่มนวลออกมา เขาพยักหน้าให้กับพ่อบ้านเบาๆ：“ได้ยินว่าเป็นวันเกิดของคุณป้าหลิน เลยมาดูหน่อย”
พ่อบ้านพูด：“ถ้าคุณนายหญิงรู้ ต้องดีใจมากแน่ๆเลยครับ”
ฉินซวี่พยักหน้า หลังจากสั่งการกับบอดี้การด์ของตัวเองไม่กี่คำเสร็จ ก็เดินเข้าไปในคฤหาสน์คนเดียว
ในหนึ่งปี ฉินซวี่ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในต่างประเทศ ครั้งนี้ ที่กลับมาหลินชวนก็เพราะเรื่องของบริษัท ความสัมพันธ์ของตระกูลหลินกับตระกูลฉินดีมาก ทั้งสองตระกูลเป็นเพื่อนกันมาหลายรุ่นแล้ว ก็เพราะเหตุนี้ ฉินซวี่ได้ยินว่าเป็นวันเกิดของคุณนายคุณนายหลิน เลยมาเยี่ยมเยือน
ยังไม่ถึงเวลางานเลี้ยงค่ำ ห้องพักผ่อนที่ตกแต่งอย่างเลิศหรูอลังการ ชายหญิงที่แต่งตัวในชุดสวยหรูยังคงพูดคุยกันตามอัธยาศัยอยู่
“คุณชายฉินคะ ไวน์ของคุณค่ะ”
ฉินซวี่รับไวน์แก้วนึงที่คนใช้ยกมาเสิร์ฟ ก้มหน้าจีบไปคำนึง
สายตาของเขามองดูรอบๆทีนึง ดวงตาที่นุ่มนวลราวกับหยกค่อยๆหรี่ตา
เจอเธอแล้ว
ในมือของสวี่รั่วฉินถือแก้วไวน์ไว้ ยืนอยู่ตัวคนเดียว เธอยืนมองผู้คนแปลกหน้าในงานด้วยแววตาดูเซ็งๆ
เธอไม่ค่อยสนใจเรื่องเข้าสังคม แต่ตอนที่อยู่ตระกูลสวี่ ก็ผ่านประสบการณ์งานเลี้ยงสังสรรค์มากไม่น้อย
สวี่รั่วฉินก้มหน้าจิบไวน์คำนึง แล้วเงยหน้ามองผู้ชายที่เดินเข้ามาหาตัวเองอย่างเซ็งๆ
ที่แท้ เขาก็จะมาร่วมงานเลี้ยงค่ำคืนนี้เหมือนกันน่ะหรอ