โรมโบราณ: จากนายทาสสู่มหาจักรพรรดิ์ - ตอนที่ 46
“ได้โปรดอย่าฆ่าข้าเลย!”
ฟิลิปยืนทึ่มอยู่กับที่ด้วยความกลัว. เขาเป็นแค่พ่อค้าทาสและไม่เคยเห็นอะไรที่สยดสยองและเลือดสาดแบบนี้มาก่อน. การต่อสู้ยังไม่จบเลยแต่เขาก็กรี๊ดเป็นเด็กผู้หญิงไปซะแล้ว.
“หุบปากซะ เจ้าลูกหมาเอ้ย!”
นักรบสปาตั้นถือดาบเลือดไหลติ๋งๆอยู่ด้านหน้าฟิลิปแล้วสั่งเขาด้วยเสียงเบาๆ, ซึ่งมันทำให้ฟิลิปตัวสั่นไปอีก.
“กรรรร!!”
กลิ่นเลือดและรังสีอาฆาตทำให้วูฟเกิลในกรงตื่นขึ้น. นางจึงส่งเสียงคำรามออกมา.
“ฟิลิป, เจ้าเพื่อนเก่าของข้า เป็นอะไรไปเหล่า? กลัวหรือ?”
เย่เทียนเดินออกมาจากความมืด, พอเห็นสีหน้าของฟิลิปก็อดขำไม่ได้. เจ้าหมอนั้นขี้ขลาดจริงๆ.
“โอ้ พระเจ้า, นี่พระเจ้าล้อข้าเล่นรึป่าวนะ? ลอร์ดซาตาน ท่านเองหรือนี่….”
พอได้ยินเสียงของเย่เทียน ฟิลิปก็ดีใจตัวเต้น. ขณะเดียวกันเขาก็ช็อคมากและเผลอตะโกนออกมา.
“ฮ่าฮ่า…ข้าแค่จะมาปกป้องของๆข้า. แต่ด้วยพรของพระเป็นเจ้า เจ้าเองก็ถูกข้าช่วยไว้ด้วย”
เย่เทียนพูดอย่างใจเย็น.
“ครับ, ครับ. ขอบคุณพระเจ้า. ขอบคุณท่านลอร์ดซาตานผู้โอบอ้อมของข้า…”
พอหายช้อค ฟิลิปก็ไม่ถามอะไรเพิ่มเติมถึงแม้เขาจะมีคำถามอยู่เต็มหัวก็ตาม.
เขาเป็นพ่อค้าหัวแหลมจริงๆ.
“เจ้านาย, พวกมันไม่มีตราตระกูลอยู่บนตัวเลย!”
ทาสนักรบคนหนึ่งเดินมาข้างๆเย่เทียนแล้วพูด.
“ก็อย่างที่เจ้านั่นพูดไว้แหละ, มันเป็นเรื่องปกติที่จะมีคนตายอยู่บนถนนมืดๆในโรมทุกคืน. แต่ถ้ามีศพเกลื่อนกลาดล่ะก็ เมืองนี้คงลุกเป็นไฟแน่. เพราะงั้นจัดการกับศพกันก่อนดีกว่า”
เย่เทียนพูด.
“ลอร์ดซาตาน ข้าควรทำอย่างไรดี?.
ฟิลิปเริ่มลนนิดหน่อย.
“เจ้าควรทำไงเหรอ? เจ้าเพื่อนยาก, คืนนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นและเจ้าก็ไม่เคยออกบ้านเลยคืนนี้. เจ้าไม่เห็นอะไรทั้งนั้น, ใช่มั้ย? เอาล่ะเจ้ากลับไปได้แล้ว. ไม่ต้องห่วงข้าจะจัดการที่เหลือเอง..”
เย่เทียนตบไหล่ฟิลิปเบาๆแล้วปลอบเขา.
“ครับๆๆๆ คืนนี้ข้าไม่ได้ออกไปไหนเลย. บ้าเอ๊ย ตะกี้ข้าคงฝันร้ายสินะ…”
ด้วยคำพูดของเย่เทียนฟิลิปก็กลับมามีสติได้อย่างรวดเร็ว. เขาไม่เห็นอะไรเลยคืนนี้.
หลังจากนั้นฟิลิปก็รีบลาเย่เทียนแล้วออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว.
“ทุกคนยกศพมาไว้บนรถม้า. เราต้องไปแล้ว….”
เย่เทียนออกคำสั่ง. พอทหารสปาตั้นยกศพไปไว้บนรถม้า เย่เทียนก็กระโดดขึ้นรถม้า, หวดแส้ลงม้า, แล้วออกรถไปทันที.
รถม้านั้นหนักมาก มันทำเสียงครุ่กครั่กดังมาก.
ไม่นานหลังจากนั้น, เย่เทียนก็ขับมาถึงบ้าน. จากนั้นเขาให้เหล่าสปาตั้นยกกรงเหล็กลงมาแล้วขนไปที่ห้องลับที่เขาเตรียมไว้.
“แฮ่!”
วูฟเกิลส่งเสียงคำรามออกมาครั้งคราว. ความฉลาดของเธอค่อนข้างสูง เธอจึงไม่ได้คำรามออกมาบ่อยนัก ปกติแล้วเธอจะอยู่เงียบๆ.
“พวกเจ้าขุดหลุมแล้วโยนศพเวรพวกนี้ลงไปซะ, เสร็จแล้วก็ตามข้ามาลบรอยล้อรถนี่!”
เย่เทียนออกคำสั่งไป. ถึงแม้ว่ามันจะไม่จำเป็นแต่เย่เทียนก็อยากจะกันไว้ดีกว่าแก้.
“ครับเจ้านาย!”
ทาสนักรบตอบอย่างสุภาพ. คืนนี้เย่เทียนได้แสดงให้พวกเขาเห็นแล้วว่าเขาไม่ใช่ชนชั้นสูงธรรมดา เขาได้บัญชาการทหารของเขาได้เป็นอย่างดี. พวกเขาเองก็ได้เรียนรู้จากเย่เทียนเยอะเหมือนกัน.
หลังจากทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว, มันก็ถึงเวลาเที่ยงคืนพอดี!
“นักรบของข้า, ทหารของข้า, ข้าพอใจในตัวพวกเจ้ามากคืนนี้. เจ้าได้พิสูจน์ความภักดีและความสามารถแล้ว. ตอนนี้, ข้าขอประกาศว่าเจ้ามีสิทธิ์ที่จะได้กลับมาครองเกียรติยศของเจ้าอีกครั้งแล้ว! ในนามของพระเป็นเจ้า, ข้าขอคืนชื่อและสกุลของเจ้า. จากวันนี้ต่อไป, เจ้าสามารถใช้ชื่อของตัวเองได้แล้ว! ยินดีด้วยนะ….”
หลังจากสปาตั้น30คนกลับมารวมกันอีกครั้ง, เย่เทียนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
“สปาต้า!”
……
นักรบสปาตั้นพวกนี้ตื่นเต้นมากๆ จนน้ำตาไหลออกจากเบ้า.
“นายท่านผู้สูงส่ง, ข้าเห็นว่าคำว่า ‘ซาตาน’ อันศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นเกียรติอันสูงสุดของข้า. ข้าขออ้อนวอนนายท่าน โปรดให้ข้าใส่คำว่า ‘ซาตาน’ ในชื่อของข้าด้วยเถิด…”
ด้วยความตื่นเต้นสปาตั้นผู้หนึ่งคุกเข่าต่อหน้าเย่เทียนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเลื่อมใส.
“นายท่าน, พวกเราด้วย…”
……..
พอทาสนักรบคนอื่นได้ยิน, ดวงตาของพวกเขาก็ไฟลุกโชน. แล้วทุกคนก็คุกเข่าลงแล้วก็อ้อนวอน.
“ข้าก็อยากแบ่งปันเกียรติของข้ากับเจ้านะ, งั้นข้าจะตอบรับคำขอของเจ้าแล้วกัน. ขอพระเจ้าเป็นพยาน, นามของ ‘ซาตาน’จะต้องส่องสว่างไปทั่วทั้งโรมแน่นอน…”
เย่เทียนพยักหน้า, เขาแฮปปี้มากๆ. ส่วนพวกนักรบ, พวกเขาเปรียบคำว่า ‘ซาตาน’ ให้เป็นเกียรติแต่ตนเองแล้ว และในอนาคตพวกเขาอาจจะเปรียบเขาเป็นพระเจ้าเลยก็ได้.
“ขอบพระคุณครับ, เจ้านาย…”
“ขอบพระคุณครับ, เจ้านาย…”
….
เหล่านักรบสปาตั้นพากันดีอกดีใจมากๆ.
“ติ๊ด ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์. ค่าความภักดีของสปาตั้น30คนเพิ่มถึง95แต้มแล้ว. ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้รับค่าแสตทฟรี30แต้ม!”
ตอนนี้เสียงดังออกมาจากระบบในหัวของเย่เทียน มันทำให้เขาดีใจมาก.
ค่าแสตท30แต้มนั่น, ค่าแสตทหลักทั้ง4ค่าของเขาจะได้ถึงขีดจำกัดของมนุษย์ซักที. เขารอที่จะใช้มันไม่ได้เลย.
โฮสต์: เย่ เทียน
สถานะ: นายทาสหน้าใหม่.
ค่าความแข็งแกร่ง: 100
ค่าความคล่องแคล่ว: 100
ความเร็ว: 100
ค่าเสน่ห์: 100
จำนวนทาส: 59
ทาสหญิงคุณภาพสูง: 5
ทาสนักรบ: 30
หลังจากค่าแสตทหลักทั้ง4ของเขาถึง100แต้ม แต้มก็ยังมีเหลือ2อยู่แต้ม. แต่ในตอนนี้, ร่างกายของเขาก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปอย่างชัดเจน.