ไหปีศาจ - บทที่ 253 การเดินทางสู่เส้นทางการวิวัฒนาการของต้าหวง

บทที่ 253 การเดินทางสู่เส้นทางการวิวัฒนาการของต้าหวง

พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในสำนักย่อยการปรับแต่งอีกเป็นเวลากว่าร้อยปี

นี่เป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายมาก

ไม่เพียงแต่เหล่าลูกหลานรุ่นน้องในตระกูลของพวกเขาที่เข้าร่วมสำนักเฉียนหลงในอนาคตเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้อาวุโสที่เข้าร่วมสำนักเฉียนหลงมาก่อนหน้านี้ ที่กลายมาเป็นเหล่าอาจารย์เองก็ด้วย ตระกูลหนิงนั้นเป็นตระกูลใหญ่มีคนอยู่มากมายที่ได้รับผลกระทบ

เหล่าผู้ใช้พลังวิญญาณของตระกูลหนิง ไม่มีใครสามารถทำการปรับแต่งได้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องหันมาใช้บริการเหล่าอาจารย์ผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณของสำนักย่อยการปรับแต่ง

แต่ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้อีกแล้ว

เพราะพวกเขาไม่สามารถเข้าไปสำนักย่อยการปรับแต่งของสำนักเฉียนหลงได้อีก

หนิงฮัวตระหนักได้ว่าเขาได้สร้างปัญหาใหญ่ขึ้นมาแล้ว เดิมทีสัตว์วิญญาณของเขาได้รับมาจากทางตระกูล หลังจากผ่านการปรับแต่งมาแล้ว เขาจึงไม่เคยขอความช่วยเหลือจากผู้ปรับแต่งเองเลย

“พี่สาว ข้าควรจะทำอย่างไรดี?” หนิงฮัวถามด้วยความกลัว

หนิงหลิงหลิงตบหน้าเขา “เจ้าจะทำอะไรได้ ? กลับไปหาท่านป้าก่อนไป ข้าจะไปถามท่านพี่สาวดูว่านางพอจะมาช่วยเรื่องนี้ได้ไหม”

เฉินหมิงหยู่เป็นหลานสาวของเฉินซังเทียน และนางได้ผ่านการทดสอบสำนักย่อยการปรับแต่งมาแล้ว ตอนนี้นางจึงเป็นหนึ่งในสมาชิกของสำนักย่อยการปรับแต่ง บางทีนางอาจจะพอมีสิทธิ์มีเสียงช่วยได้บ้าง

หนิงฮัวรีบวิ่งกลับไปที่บ้านพักของป้าเขา

……

……

ทางด้านลั่วอู๋เขาได้เดินกลับไปยังที่พักของเขา

แม้จะยังไม่รู้ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง แต่เขาก็อดใจรอไม่ไหวแล้วที่จะได้ลงตราทักษะที่ได้มา

เมื่อเข้าสู่มิติไหลั่วอู๋ได้เรียกต้าหวงออกมาข้าง ๆ เป็นอย่างแรก

ทักษะส่วนใหญ่ของเล่กุยเหมาะกับต้าหวงมาก ดังนั้นลั่วอู๋จึงได้สร้างตราทักษะออกมามากมาย ด้วยการใช้ความสามารถการแก้ไขคุณสมบัติอย่างต่อเนื่อง

นั่นเป็นเหตุผลที่ลั่วอู๋ใช้เวลาอยู่ในมิติไหเป็นเวลานาน

เขาต้องการได้รับตราทักษะมากพอสำหรับ สำหรับลงตราทักษะลงบนต้าหวง

ผลลัพธ์ที่ได้นั้นน่าพอใจมาก

ฉีกกระชากสายฟ้า ระดับ S ลั่วอู๋ ลงตราไป 1270 ครั้งและประสบความสำเร็จในที่สุด

กลองศึกสายฟ้า ระดับ S การลงตราล้มเหลวเห็นได้ชัดว่าต้าหวงไม่สามารถเรียนรู้มันได้

เสียงคำรามแห่งความกล้า ระดับ S หลังจากลงตราไป1560 ครั้งก็สำเร็จ

สะเทือนปฐพี ระดับ S ลงตราไป 1100 ครั้งประสบความสำเร็จ

ทลายพื้นพิภพ ระดับ S ลงตราไป 690 ครั้งก็สำเร็จ

อสุนีบาตคำรน ระดับ A การลงตราล้มเหลว

สายฟ้าผ่าพิภพ ทักษะระดับ SS ต้องการ 2,000 แต้มเซียนในการลงตรา และมันสามารถใช้ได้เพียง 100 ครั้งเท่านั้น ทักษะระดับนี้ไม่ว่าจะใช้ความพยายามนับพันหรือหลายหมื่นครั้งก็ไม่สามารถลงตราให้สำเร็จได้ง่าย ๆ

แม้ว่าเขาจะยังไม่แน่ใจว่าต้าหวงสามารถเรียนรู้มันได้รึเปล่า แต่ตอนนี้เขาก็ไม่สามารถลองได้อยู่ดี

เนื่องจากแต้มเซียนที่ลั่วอู๋ตุนไว้ได้ถูกใช้จนหมดแล้ว

การสังเคราะห์อย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาที่ผ่านมา ลั่วอู๋ได้สะสมแต้มเซียนไว้มากกว่า 50000 คะแนนแต่ตอนนี้พวกมันได้ถูกใช้จนหมดไปในคราวเดียว

อย่างไรก็ตามผลลัพธ์นั้นมันน่าลุ้นระทึกมาก

ต้าหวงได้ทักษะระดับ S เพิ่มมาถึงสามทักษะและทักษะระดับ A อีกหนึ่งทักษะ โดยพวกมันล้วนเป็นทักษะที่ใช้งานได้จริงและทรงพลังมาก

ต้าหวงเองก็ได้รู้สึกถึงพัฒนาการความแข็งแกร่งของตัวเองว่าเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก มันตื่นเต้นมากและกระโดดไปรอบ ๆ ลั่วอู๋ ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความสุข

“มาเถอะต้าหวง มาลองทักษะใหม่กันเถอะ” ลั่วอู๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม

ต้าหวงพยักหน้า

พวกเขาเดินไปหาบริเวณที่เปิดกว้างมากขึ้น

ทักษะระดับ S [ฉีกกระชากสายฟ้า] ถูกใช้งาน

ต้าหวงเปิดปากของมัน จากนั้นแสงสีม่วงอันน่ากลัวก็เริ่มพุ่งขึ้นไป ลมปราณแห่งการทำลายล้างควบแน่นไปฟันเขี้ยวของมัน

ต่อมาสายฟ้าขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นในความว่างเปล่าเป็นรูปร่าง

“ตูมมม”

เสียงฟ้าร้องดังก้องไปในอากาศ

สายฟ้าและฟ้าผ่าระเบิดไปทั่วพร้อมกับลมปราณแห่งการทำลายล้างได้เอ่อล้นออกมา

แม้ว่ามันจะไม่ได้กัดลงบนเป้าหมายอะไร แต่เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของทักษะที่ต้าหวงใช้ แน่นอนว่าในฐานะทักษะสายโจมตีธาตุสายฟ้าที่มีพลังทำลายล้างสูง ความแข็งแกร่งของทักษะนี้ไม่ทำให้เขาผิดหวังเลยจริง ๆ

ทักษะต่อ ๆ มาคงไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากเกี่ยวกับสะเทือนปฐพีและทลายพื้นพิภพ

มันเป็นทักษะที่จะสร้างความเสียหายอย่างมากให้กับภูมิประเทศ จึงไม่จำเป็นจะต้องแสดงพลังของมันออกมาให้เสียเวลา

ที่สำคัญคือทักษะ เสียงคำรามแห่งความกล้าระดับ S

ลั่วอู๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาจึงพาต้าหวงไปที่ทะเลสาบ ที่นี่มีปลาทารกจำนวนมากว่ายเล่นอยู่ในทะเลสาบอย่างสงบ

แต่ลั่วอู๋รู้ดีว่ามันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา

เมื่อได้พบกับเหยื่อแล้วมันจะกลายเป็นร่างที่แปลกประหลาดเพื่อกลืนกินเหยื่ออย่างน่ากลัว

เนื่องจากมิติไหมีสัตว์วิญญาณอยู่ในน้ำเป็นจำนวนมาก ปลาทารกจึงไม่เคยต้องกังวลเกี่ยวกับแหล่งอาหารและตอนนี้ประชากรของมันก็มีจำนวนค่อนข้างมาก

“ถึงเวลาเก็บเกี่ยวแล้วสินะ” ลั่วอู๋ถอนหายใจ

ทักษะระดับ S [เสียงคำรามแห่งความกล้า] ถูกใช้งาน

ลมปราณทั้งร่างกายของต้าหวงรุนแรงขึ้นมาก ดวงตาของมันกลายเป็นสีแดงเข้มอันน่ากลัว พลังวิญญาณมารวมกันในลำคอของมัน จากนั้นก็ระเบิดออกมา

“กรร!”

คลื่นเสียงเหมือนจะกลั่นตัวกลายเป็นสสาร จากนั้นคลื่นเสียงที่น่ากลัวก็สั่นสะเทือนออกไปยังทะเลสาบแล้วระเบิดไปทั่วท้องฟ้าเหมือนฝนตก

ปลาทารกหลายสิบตัวลอยขึ้นบนน้ำ

ในเวลานี้ท้องฟ้ามีเสียงนกโกรธดังก้อง

ไม่จำเป็นต้องคิดเลย มันต้องเป็นเสียงของนกโง่แน่ ๆ

ลั่วอู๋เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าแล้วพูดว่า “นกโง่เจ้ามีปัญหาอะไร?”

ยิ่งเวลาผ่านไปนกโง่ก็ยิ่งมีพลังมากยิ่งขึ้น นกนางนวลแดงระดับเงินกว่าห้าร้อยตัวได้ยอมเชื่องให้แก่มัน ด้วยที่กองกำลังแร้งทรายและเหยี่ยวหยกขาวมีอำนาจมากกว่าในผืนฟ้า

ร่างกายของนกโง่ยังคงดูศักดิ์สิทธิ์อย่างหาที่เปรียบมิได้ แต่ก็ยังมีร่องรอยของความโลภ ปรากฏขึ้นในดวงตาของมัน จากนั้นมันก็ร้องออกมาด้วยความโกรธ

ลั่วอู๋เข้าใจแล้วว่าเป็นเพราะอะไร

บางทีมันอาจมาเพราะว่าต้าหวงไปทำให้พี่น้องของมันกลัว

“เจ้าต้องการอะไร?” ลั่วอู๋ถาม

นกหน้าโง่มองดูปลาทารกที่พื้น ความหมายนั้นก็ชัดเจนขึ้นในทันที

ลั่วอู๋จำได้ว่าในตอนที่นกหน้าโง่ได้วิวัฒนาการ มันกินปลาทารกไปเพียงไม่กี่ตัว แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะจดจำรสของความหวานนั้นได้

“ต้าหวงกำลังจะได้วิวัฒนาการ แล้วเจ้าจะขอเอาไปกินเพื่อต้องการของตัวเองเนี่ยนะ? ” ลั่วอู๋กลอกตา “ ข้าจะให้เจ้าไปอย่างน้อยสามตัวพอใจรึยัง?”

นกโง่ร้องด้วยความโกรธ แต่มันก็ไม่มีทางอื่น

มันไม่กล้าพอที่จะขับเคลื่อนกองทัพเพื่อต่อสู้ เพราะทักษะเสียงคำรามแห่งความกล้าของต้าหวงนั้นเป็นการโจมตีแบบกลุ่ม และมันสามารถฆ่าสังหารกองทัพของมันได้ในวงกว้าง

ตัวมันเองก็ได้มาถึงระดับเงิน 8 ซึ่งแม้มันจะถือว่าเร็วมาก แต่มันรู้ดีว่ามันไม่สามารถเทียบเคียงกับต้าหวงได้ แล้วนับประสาอะไรกับลั่วอู๋ผู้เป็นนาย

ไม่ว่าจะฝึกหนักแค่ไหน มันก็ไม่สามารถพัฒนาเร็วเท่ากับต้าหวงที่ได้กินยารวบรวมพลังวิญญาณทุกวันได้

“แกว๊กกก!”

นกโง่กรีดร้องด้วยความโกรธ แต่มันก็ไม่ช่วยเปลี่ยนแปลงอะไร

ลั่วอู๋ไม่สนใจความโกรธของนกโง่ เขาทิ้งปลาทารกไว้สามตัว จากนั้นก็เก็บที่เหลือกลับไปในบ้านหลังใหญ่

ต้าหวงรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้ใช้ความมืดมิดกลืนกิน ปลาทารกทั้งหมด 5 ตัวไปในครั้งเดียว ทันใดนั้นร่างกายของมันก็เริ่มสว่างขึ้นเล็กน้อย

ต้าหวงสับสนมาก มันไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

“นี่มันสัญญาณของการวิวัฒนาการ” ลั่วอู๋มีความสุขมาก

ปลาทารกนั้นไม่เพียง แต่เพิ่มพลังวิญญาณได้เท่านั้น แต่ยังมีพลังในการกระตุ้นการวิวัฒนาการอีกด้วย

ดังนั้นปลาทารกจึงมีส่วนอย่างมากในการวิวัฒนาการของนกโง่

ลั่วอู๋ครุ่นคิดว่านอกจาก หญ้าพระธาตุและปลาทารกยังพอมีอะไรอีกที่จะช่วยให้ต้าหวงวิวัฒนาการได้

นั่นไง!

หอคอยสีขาว

ดวงตาของลั่วอู๋สว่างขึ้น

หอคอยสีขาวนั้นสามารถทำให้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับพลังวิญญาณไปถึงประสิทธิภาพสูงสุด

มันต้องมีประโยชน์อย่างแน่นอน

ลั่วอู๋ตื่นเต้นมาก เขารีบหาแต้มเซียนมาจนครบ 5 พันแต้ม เพื่อจะช่วยให้ต้าหวงวิวัฒนาการไปสู่อีกระดับ