ไหปีศาจ - บทที่ 536 เจ้าพร้อมหรือไม่

บทที่ 536 เจ้าพร้อมหรือไม่

บทที่ 536

เจ้าพร้อมหรือไม่

ในกิจการของพลเมืองและทางทหารของราชวงศ์มังกรเร้นกาย บางคนก็ยังคงแสดงความสงสัยและรู้สึกงงงวยเช่นกัน

เพราะพวกเขาไม่ได้ถูกให้ความสนใจโดยคฤหาสน์ องค์ชาย แต่พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะสร้างสถานการณ์ ทว่าคนที่ดำรงตำแหน่งสำคัญอยู่ก็ไม่ลืมที่จะจับตาดูพวกเขา

คนเหล่านั้นจึงไม่กล้าที่จะพูดออกไป ได้แต่มองดูอยู่ เฉย ๆ

แต่ท้ายที่สุด ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะแข็งแกร่งเหมือนอย่างเฒ่าชู

เฒ่าชูมองไปที่ใบหน้าของเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา แต่เขาก็ยังคงสงบนิ่งอยู่ตลอดเวลา

เขาเป็นเพียงแค่นักวิชาการผู้ยิ่งใหญ่ แม้ว่าเขาจะมีชื่อเสียงมาก แต่เขาก็ไม่มีอำนาจเลย ต่างจากเสนาบดีที่มีอำนาจอย่างมาก และเขาก็ได้รับความเคารพอย่างสูงจากองค์จักรพรรดิด้วย

เสนาบดีคนนั้นมีชื่อว่า เฉินอาเหิง เขาเป็นขุนนางระดับอาวุโส เมื่อครั้งอดีตที่องค์จักรพรรดิเรืองอำนาจเขาก็เป็นเสนาบดีที่มีอิทธิพลอย่างมากเช่นกัน เมื่อองค์จักรพรรดิได้ขึ้นครองบัลลังก์องค์จักรพรรดิก็ยังได้รับคำแนะนำจากเขา ซึ่งถือได้ว่าเขาก็เป็นอีกครึ่งหนึ่งขององค์จักรพรรดิ

เฒ่าชูได้แสดงสีหน้าขอความช่วยเหลือผ่านทางสายตา แต่เสนาบดีก็ไม่ได้สนใจอะไร

เฒ่าชูตัวสั่น และแสดงสีหน้ายอมรับไม่ได้ “ท่านเสนาบดี?! ท่านก็ติดสินบนด้วยใช่ไหม?”

ดวงตาของเสนาบดีได้หรี่ลงเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขากำลังหลับตาลงเพื่อสงบจิตสงบใจ ดั่งชายชราคนหนึ่ง

“ท่านเสนาบดี!” เฒ่าชูตะโกน

เขายอมรับมันไม่ได้เมื่อเห็นว่าท่านเสนาบดีได้เลือกที่จะทรยศเขา

ในที่สุด เสนาบดีก็ได้ลืมตาขึ้น อย่างกับว่าเขาทำอะไรไม่ถูกผ่านทางสายตาของเขา เมื่อเผชิญกับคำถามซ้ำ ๆ ไปมา เขาก็ได้ตอบกลับไป

“เฒ่าชู นี่ไม่ใช่สิ่งที่ท่านและข้าจะสามารถควบคุมได้นะ” เสนาบดีกล่าวด้วยเสียงทุ้ม

ใบหน้าของเฒ่าชูได้หมองลง ความหมายที่เสนาบดีพูดนั้นมีความชัดเจน แต่เขาก็ไม่ได้จะสนใจมัน

หลี่ซวนซงรู้สึกพอใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า

โดยปกติแล้ว เสนาบดีไม่สามารถซื้อตัวได้ง่าย ๆ แต่เพราะพลังวิญญาณของเขานั้นมากเกินไป หากเสนาบดีต้องการขัดขวางเขา มันก็จะเกิดปัญหาอย่างมาก

แต่หลังจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็เชื่อมั่นว่าเสนาบดีจะยืนเคียงข้างเขา และไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก

มันมากพอแล้ว

เมื่อมองไปยังห้องโถงอันงดงามที่สุดของพระราชวัง หลี่ซวนซงสูดหายใจเข้าลึกและตะโกนออกมาว่า “องค์จักรพรรดิ ท่านยังไม่พร้อมที่จะออกมางั้นหรือ? หรือว่าท่านรู้สึกแย่ที่จะปรากฏตัวออกมางั้นหรือ?”

คำพูดเสียดสีอันเบาบางดังก้องไปทั่วทั้งลานจัตุรัสซวนวู

ผู้คนมากมายที่ใจกลางนั้นนับไม่ถ้วน… มันเริ่มแล้ว! องค์จักรพรรดิตายแล้วงั้นหรือ?

ผู้คนต่างรู้สึกตื่นเต้น

นอกจากนี้ ยังมีกองทัพต้องห้ามนอกลานจัตุรัสซวนวู มันเป็นไปไม่ได้ที่กองทัพต้องห้ามจะทรยศต่อองค์จักรพรรดิ

ไม่มีใครรู้ว่ากองทัพต้องห้ามนั้นแข็งแกร่งมากเพียงใด

แต่เราทุกคนรู้ดีว่าในการป้องกันสุดท้ายของพระราชวังเมืองหลวง กำแพงของลานจัตุรัสซวนวูอันงดงาม และกองทัพต้องห้ามนั้นทรงพลังไม่สามารถจะถูกทำลายได้

สงครามครั้งใหญ่นั้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

“องค์จักรพรรดิเสด็จแล้ว!” ขันทีตะโกนออกมา

ในที่สุด ประตูของพระราชวังเฉาเทียนขนาดใหญ่ได้เปิดออกอย่างช้า ๆ

เสียงอันสงบนิ่งได้ดังขึ้น “เกิดอะไรขึ้น เจ้าไม่สามารถรอได้งั้นเหรอ?”

หัวใจของทุกคนสั่นไหว นั่นคือเสียงขององค์จักรพรรดิ

แต่ไม่มีความรู้สึกครอบงำเกินรับไหวเลยแม้แต่น้อย

องค์จักรพรรดิได้ออกมาจากรถม้าอันหรูหราที่จอดอยู่ตรงตำแหน่งสูงสุด ภายใต้การบริการของคนรับใช้หลายคน เขาได้เข้ามายังลานจัตุรัสซวนวูอย่างช้า ๆ

ทุกคนได้มองไปที่องค์จักรพรรดิ

เขาดูสงบนิ่ง มั่นใจในตัวเองอย่างเช่นเคย แต่กลับรู้สึกถึงแรงกดดัน ดั่งสายตาของสัตว์วิญญาณมังกรอันน่าสะพรึงกลัวที่กำลังจ้องเข้ามา มันดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติ

องค์จักรพรรดิยังคงแสดงท่าทางของจักรพรรดิ แต่ทุกคนกลับรู้สึกค่อนข้างผิดหวัง

เมื่อเทียบกับองค์จักรพรรดิเมื่อครั้งอดีต มันค่อนข้างดูธรรมดามาก

พลังมังกรอันยิ่งใหญ่ที่เกิดจากการปรับแต่งจากจักรพรรดิมังกรได้หายไปแล้ว

หลี่ซวนซงมองไปที่องค์จักรพรรดิ และพูดออกมาอย่างไม่มีความเคารพ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวไฟที่ลุกโชนจากความทะเยอทะยาน “ใช่แล้ว ข้ารอไม่ได้ อย่างไรก็ตาม เจ้าก็กำลังจะตายแล้ว มันจะดีกว่านี้ถ้าเจ้ายกบัลลังก์ให้กับข้าโดยเร็ว”

ผู้คนต่างตกใจ

องค์จักรพรรดิกำลังจะตายงั้นเหรอ?

ในความจริงแล้ว หลายคนต่างไม่รู้ด้วยว่าองค์จักรพรรดิกำลังจะตาย แต่การล่อลวงของการคุกคามของหลี่ซวนซงนั้นช่างแข็งแกร่งเกินไป ดังนั้น พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเงียบ

ผู้คนที่รู้เรื่องเต็มไปด้วยความสับสน และต่างก็ ถอนหายใจออกมา

หลังจากใช้เวลากว่าหลายปีในการพัฒนาการขององค์ชายเล็ก ในที่สุด องค์จักรพรรดิก็พูดออกมา

“ดั่งเสือที่แกว่งเท้าหาเสี้ยน” อย่างไรก็ตาม เดิมทีเสือตัวนี้ถูกสร้างโดยองค์จักรพรรดิเอง แม้ไม่ได้ถือว่าเป็นการเลี้ยงด้วยตนเองก็ตาม

“จริงสิ” องค์จักรพรรดิมองไปที่หลี่ซวนซงด้วยใบหน้าที่สงบนิ่ง “เจ้าแน่แล้วงั้นหรือที่จะสืบทอดบัลลังก์ของราชวงศ์ที่ยิ่งใหญ่?”

องค์ชายและองค์หญิงต่างก็อยู่ ณ ที่แห่งนี้ด้วย ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความขมขื่น แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ไม่มีใครให้ความสนใจในความรู้สึกของเขา ดูเหมือนทุกคนต่างจะเห็นด้วยว่า หลี่ซวนซงเป็นผู้ที่เหมาะสมที่สุดที่จะสืบทอดบัลลังก์

เพราะว่านั่นคือสิ่งที่จำเป็น

ทุกคนต่างรู้สึกเสียใจว่าทำไมถึงไม่ใช่องค์ชายน้อย แต่กลับเป็นหลี่ซวนซงที่ไม่ใช่บุตรขององค์จักรพรรดิ

ช่างน่าเสียดาย

ช่างน่าเสียดายจริง ๆ

เขาเป็นทั้งองค์ชายเล็กที่ยอดเยี่ยม และเป็นคนที่โดดเด่น

นอกเหนือจากการไม่ยอมฝึกฝนแล้ว นอกนั้นก็แทบจะไร้ที่ติ

หลี่ซวนซงยิ้มออกมาด้วยความมั่นใจ “แน่นอน ว่าข้านั้นพร้อมแล้ว”

ทันทีที่พูดจบ ลวดลายบนดวงตาของเขาก็ค่อย ๆ จางหายไป และสัตว์วิญญาณมังกรอันน่ากลัวก็ลอยผ่านดวงตาของเขา

ชั่วพริบตานั้น ลมปราณของเขาก็รุนแรงขึ้นทันที และสัตว์วิญญาณมังกรขนาดใหญ่หลายตัวก็ยังคงลอยส่องแสงทุกทิศทาง ทำให้ตัวเขานั้นดูดั่งศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งราวกับจักรพรรดิแห่งสวรรค์และโลก

จักรพรรดิมังกรนั้นใหญ่โตและทรงพลัง มันสามารถที่จะเขย่าโลกให้กลายเป็นธุลีได้

หัวใจของทุกคนสั่นสะท้าน

มังกรนั่นมันอะไรกัน!

โอ้พระเจ้า! องค์ชายเล็กได้ฝึกฝนการเป็นจักรพรรดิมังกรมาเป็นเวลานาน และเขาก็ยังได้พัฒนาให้กลายเป็นสัตว์วิญญาณมังกรที่แท้จริง แน่นอนว่า ก็ยังมีบางคนที่มีความสามารถ และพวกเขานั้นก็เกิดมาเพื่อที่จะเหนือกว่าทุกสิ่ง

ลมปราณแบบนี้มัน ข้าเกรงว่า มันได้ขึ้นไปสู่จักรพรรดิสัตว์วิญญาณระดับเพชร!

มันช่างน่ากลัว และห่างชั้นมากเกินไป

ว่ากันว่า องค์ชายเล็กนั้นมีพรสวรรค์ที่สามารถดึงดูดให้จักรพรรดิมังกรยอมรับในตัวพวกเขา ดูเหมือนว่าทั้งหมดนั้นจะเป็นเรื่องจริง

มันชั่วร้ายเกินไป ข้าเกรงว่า แม้แต่เอ๋าเฉียนจุนก็มิอาจเทียบได้กับสิ่งนี้

ร่างกายของหลี่ซวนซงถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีทองอันรุนแรง และดวงตาของเขานั้นคมกริบ

“เจ้าหน้าที่ทุกคนที่อยู่ในตำแหน่งใกล้เคียงกับข้า ถ้าข้าได้เป็นจักรพรรดิ พวกเจ้าจะได้รับการปฏิบัติอย่างดีและมั่นคง และก็ไม่มีใครสามารถทำอะไรได้”

“เหล่าบรรดานายพลที่ดูแลกองทัพหมาป่าที่รับใช้ข้า แม่ทัพหนิงที่ได้ตายลงจากอาการบาดเจ็บ และคนในตระกูลหนิงกว่าครึ่งหนึ่งที่เลือกที่จะพึ่งพาข้าจากการชักชวนของข้าเอง และกองทัพมังกรที่คอยรับใช้องค์จักรพรรดิเท่านั้น ถ้าข้าได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิ กองทัพของเจ้าจะไม่มีความยุ่งเหยิงแน่นอน”

“หอการค้าที่อยู่บนโลกนี้ ที่มีมิตรภาพอันดีกับข้ากว่า 78 จาก 100 แห่ง ในบรรดาหอการค้าชั้นนำ ยกเว้น คฤหาสน์ ชวนเทียน, ศาลาไป่หยู่, กลุ่มหุ้นส่วนหลี่เฉิง และ กลุ่มธุรกิจ เฉิงหยาน ทั้งหมดที่ได้ร่วมมือกับข้า ถ้าข้าได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิ หอการค้ารายใหญ่จะทำงานร่วมกันเพื่อรักษาเสถียรภาพ เพื่อจะไม่ให้ผู้คนเกิดความวุ่นวาย”

แสงสีทองที่อยู่รอบร่างของหลี่ซวนซงได้พุ่งขึ้นสูง และแผ่กระจายของพลังมังกรทั่วอากาศ ราวกับว่าพระเจ้ากำลังจะเดินทางมา

เขาหัวเราะออกมาอย่างดัง ด้วยความข่มเหง “ข้าพร้อมสำหรับทุกอย่างแล้ว ตอนนี้ข้าต้องการถามเจ้าว่า… เจ้าพร้อมที่จะสละบัลลังก์แล้วหรือไม่? ”

ทั่วห้องโถงเริ่มโกลาหล

ทุกคนเริ่มที่จะไม่เป็นระเบียบ

ผู้คนต่างตกอยู่ในความวุ่นวาย

จากการเปลี่ยนแปลงของราชวงศ์ ณ ตอนนี้