ไหปีศาจ - บทที่ 635 พลาดแล้วที่นอนหลับไป

บทที่ 635 พลาดแล้วที่นอนหลับไป

บทที่ 635

พลาดแล้วที่นอนหลับไป

ฝูงชนเดินผ่านเหมืองโดยไม่รบกวนสัตว์ประหลาดหินตัวอื่นและในที่สุดก็มายืนอยู่หน้าภูเขา

จากระยะไกลภูเขาแห้งแล้งนี้ก็สูงตระหง่านเพียงพอแล้ว แต่ในขณะนี้กลับรู้สึกสูงขึ้น สูงตระหง่านและงดงามมากขึ้น เรื่อย ๆ

“มันคงไม่มีชีวิตด้วยหรอกใช่ไหม?” ฉู จงฉวนเงียบไปครู่หนึ่งและไม่สามารถช่วยพูดได้

ลั่วอู๋พยักหน้า “อาจจะมีชีวิตก็ได้นะ”

“นั่นมันก็เกินไปแล้ว” ผู้คนมองไปที่ภูเขาแห้งแล้งบางคนไม่อยากเชื่อ

หินเป็นสิ่งที่ตายแล้วและเป็นเรื่องยากมากที่ภูเขาระดับนี้จะเป็นสิ่งมีชีวิตจริง ๆ

มีเพียงกรณีเดียวคือมันอยู่มาตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน

มียอดเขาที่จิตวิญญาณที่เรียกว่า “ยอดเขาลอย” มันถูกเก็บไว้ในสำนักโบราณแห่งหนึ่งเป็นเวลานานจึงกำเนิดความคิด มันงอกขึ้นมาจากพื้นดินและแตกแยกไปสู่ท้องฟ้า

แต่ยอดเขานั้นเป็นเพียงยอดเขาเล็ก ๆ สูงสิบฟุตเท่านั้น

อย่างไรก็ตามภูเขาที่อยู่ตรงหน้าพวกเขานั้นสูงตระหง่านจนทั้งสองยอดเขามีขนาดต่างกันหลายร้อยเท่าซึ่งทำให้ยากต่อการมีจิตใจกำเนิดขึ้นได้

ยากที่ผู้คนจะเชื่อว่าภูเขานี้จะเป็นเช่นเดียวกับสัตว์ประหลาดหินอื่น ๆ ที่มีจิตใจเกิดขึ้นมาและกลายเป็นสิ่งมีชีวิต

ก็มีสัตว์วิญญาณพิเศษที่เรียกว่ายักษ์ภูเขา

มันมีร่างกายเป็นมนุษย์ แต่ประกอบด้วยร่างกายหินอย่างสมบูรณ์ มีขนาดใหญ่และมีความแข็งแกร่งทั้งการโจมตีและการป้องกัน

หลายคนอาจเข้าใจผิดคิดว่าสัตว์วิญญาณชนิดนี้เกิดจากภูเขาแล้วจึงสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ อย่างไรก็ตามมันไม่เป็นเช่นนั้น วิญญาณชนิดนี้เกิดร่วมกับวิญญาณและเติบโตจากร่างเก่าด้วยตัวมันเอง มันถือได้ว่าเป็นเพียงสัตว์วิญญาณสงครามชนิดที่แตกต่างกันมาก

ภูเขาแห้งแล้งขนาดใหญ่เช่นนี้ถ้ามันมีชีวิตจริง ๆ ถ้ามันเคลื่อนไหวเกรงว่ามันจะทำให้โลกสั่นสะเทือน

“สวัสดี” ลั่วอู๋ร้องตะโกนเล็กน้อย

ไม่มีเสียงตอบรับจากภูเขาแห้งแล้ง

“มันเบาเกินไปหรือเปล่า? หูของมันอาจจะอยู่บนยอดเขาก็ได้นะ?” ฉู จงฉวนเดา

ลั่วอู๋คิดอยู่สักพัก แต่มันก็สมเหตุสมผลอยู่ เขาหายใจเเจ้าลึก ๆ และตะโกนว่า “สวัสดี! เจ้ายังมีชีวิตรึเปล่า?”

เสียงสะท้อนดังก้องไปบนท้องฟ้าแล้วจางหายไป

ภูเขาแห้งแล้งอยู่นิ่งไม่ไหวติง

“ไม่แล้วล่ะ ข้าก็ตะโกนดังพอแล้ว แม้ว่าหูของมันจะอยู่บนยอดเขาก็ตาม” ลั่วอู๋งงงวยและเริ่มสงสัยว่าสัตว์ประหลาดหินนี่กำลังเล่นตลกกับเขาหรือไม่

ตามระดับปัจจุบันของลั่วอู๋ มันออกจะอึกทึกแล้วแม้ว่าจะไม่ได้ใช้พลังวิญญาณก็ตาม

“ทำไมไม่ลองเตะมันดูล่ะ” ฉูจงฉวนพูด

ลั่วอู๋กลอกตา “ตื่นขึ้นมาเพราะถูกปลุกกับเพราะถูกเตะมันไม่รู้สึกเหมือนกันนะ ข้าเกรงว่ามันจะโกรธเอา”

ฉูจงฉวนชูมือของเขาอย่างไร้เดียงสา

หากต้องการปลุกภูเขาทั้งลูก ก็ต้องออกแรงทั้งหมด ถ้าหากบังเอิญทำลายภูเขาไป คงไม่ได้ถามทางแต่ได้หาเรื่องแทน

ลั่วอู๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็มีเงาของสุนัขสีเงินตัวใหญ่ปรากฏอยู่ข้างหลังเขา

ทักษะระดับ S [เสียงคำรามแห่งความกล้าหาญ]

“โฮก!”

ลั่วอู๋คำรามขึ้นไปบนฟ้า แต่ก็ปรับเสียงให้เป็นเส้นตรงและเน้นลงไปที่ภูเขาแห้งแล้งตรงหน้าเขา

เสียงคำรามแห่งความกล้าหาญเป็นทักษะที่ส่งผลโดยตรงต่อจิตวิญญาณของสิ่งมีชีวิต

ตราบเท่าที่มันมีชีวิตอยู่มันก็ต้องได้ยิน

แน่นอนว่าหลังจากเสียงคำรามของลั่วอู๋แล้ว ภูเขาแห้งแล้งทั้งลูกก็เริ่มสั่นไหวและพื้นดินก็สั่นสะเทือนราวกับว่ามีแผ่นดินไหว

ในไม่ช้าภูเขาแห้งแล้งก็ดูเหมือนจะตื่นขึ้น

เสียงที่ทื่ออย่างมากดังขึ้นในหูของทุกคนราวกับฟ้าร้องและเกือบจะต่อสู้กลับโดยไม่รู้ตัว

“ใครทำให้ข้าตื่นอีกแล้ว” คลื่นจิตที่รุนแรงส่งออกมา

ลั่วอู๋มองดูข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับภูเขาแห้งแล้ง

เผ่าพันธุ์: สัตว์ประหลาดภูเขาหิน

ระดับ: เพชร

มิติวิญญาณ: ระดับเพชรขั้น 2

ทักษะ: เคลื่อนไหวไม่ได้เหมือนภูเขา (SS) ทำลายล้างโลก (SS) แผ่นดินไหว (S) หินภูเขาปิดผนึกเมือง อัญเชิญหิน (S) กลืนกินภูเขา (S) หินกลิ้งกระแทก (A) ภูมิคุ้มกัน (A)

ความเป็นมา: ภูเขาแห้งแล้งโบราณเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่เก่าแก่ที่สุดในโลก

ความเป็นมาเรียบง่ายมาก แต่ข้อมูลก็ยังคงน่าตกใจ สิ่งมีชีวิตที่เก่าแก่ที่สุดในโลกหรือก็คือฟอสซิลที่มีชีวิต

ภูเขาลูกนี้อาจจะเก่าแก่กว่าต้นไทรโบราณข้างนอกด้วย

“ท่านครับ ข้าขอโทษอย่างสูงที่มารบกวนการนอนของท่าน” ลั่วอู๋กล่าวด้วยความคารวะเล็กน้อยและส่งข่าวไปยังทุกคนทันทีเพื่อบอกพวกเขาถึงระดับของภูเขาแห้งแล้ง

ระดับเพชรขั้นสอง

ถ้าเป็นระดับนี้พวกเขาไม่สามารถสู้ได้แน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้นภูเขาแห้งแล้งนี้มีขนาดที่น่ากลัว ซึ่งพลังการทำลายล้างของมันสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในระดับเดียวกันเทียบไม่ได้เลย

หลังจากโดนเสียงคำรามแห่งความกล้าหาญของลั่วอู๋ไปก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่แม้แต่จะมีความรู้สึก ก็สามารถพิสูจน์ได้เลยว่ามันน่ากลัวมาก

“อืม มนุษย์อีกแล้ว” สัตว์ประหลาดภูเขาหินดูเหมือนจะไม่มีความสุขเล็กน้อย “ปลุกข้าทุก ๆ สามเดือนเนี่ย พวกมนุษย์มีปัญหาไม่จบไม่สิ้นจริง ๆ”

แม้ว่าสัตว์ประหลาดภูเขาหินจะไม่มีความสุขมากนัก แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะโจมตี เขาแค่บ่นมากขึ้น

นั่นทำให้พวกลั่วอู๋มั่นใจ

ดูเหมือนว่าสัตว์ประหลาดหินและสัตว์ประหลาดภูเขาหินเหล่านี้จะมีอารมณ์ที่ดี

แม้ว่าจะมีชีวิตอยู่เป็นเวลานาน แต่เวลาส่วนใหญ่อยู่กับการหลับสนิท ดังนั้นแม้บางครั้งจะตื่นขึ้นมาก็จะไม่โกรธเป็นพิเศษ

มันถือว่าได้ออกกำลังกาย

“ข้าขอถามท่านผู้อาวุโสว่ามีมนุษย์ผู้แข็งแกร่งที่มาที่นี่เมื่อสามเดือนก่อน เขาไปทางไหน?” ลั่วอู๋ถาม

สัตว์ประหลาดภูเขาหินที่เพิ่งตื่นและดูเหมือนจะไม่สร่าง เขาพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “เขาไปหาเครื่องรางภูตแล้ว”

“เครื่องรางภูตเหรอ? เครื่องรางภูตคืออะไร? ไม่สิ เราแค่อยากรู้ว่าเขาไปทางไหน?”

สัตว์ประหลาดภูเขาหินเงียบไปครู่หนึ่ง นั่นสิเครื่องรางภูตคืออะไร? ข้าจำไม่ได้แล้วหลังจากนอนหลับไปนานเกินไป

โอ้ข้าจำไม่ได้เลย

ช่างมันเถอะขอแค่ไล่เด็กเหล่านี้ไปและนอนหลับต่อก็พอ

ขี้เซาขนาดไหนเนี่ย

“ไปทางตะวันออก” เสียงที่ทื่อ ๆ ของสัตว์ประหลาดภูเขาหินดังมา “มีกลุ่มอสูรอาศัยอยู่ที่นั่นและเครื่องรางภูตก็อยู่ภายใต้การคุ้มครองของพวกเขา ชายคนนั้นไปที่นั่น มันช่างเป็นปัญหาเหลือเกิน เจ้าพวกมนุษย์ต้องมาถามอีกครั้งหลังจากผ่านไปแค่สามเดือน มันน่ารำคาญจริง ๆ”

สัตว์ประหลาดภูเขาหินเริ่มโกรธ

ลั่วอู๋พูดอย่างรีบร้อน “เราจะไม่รบกวนการนอนของท่านแล้ว ไปกันเถอะ ข้าสัญญาว่าจะไม่มีใครมารบกวนท่านอีก”

หลังจากนั้นลั่วอู๋ก็รีบบินไปทางทิศตะวันออกทันทีเพราะกลัวว่าหากเขาช้าจะทำให้สัตว์ประหลาดภูเขาหินโกรธ

ดี

ในที่สุด

ได้เวลานอนแล้ว

สัตว์ประหลาดภูเขาหินหลับตาลงอีกครั้งและหลับสนิท

แต่ทันใดนั้นความคิดก็แวบเข้ามาในใจของเขา

เครื่องรางภูต เครื่องรางภูต

ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่สำคัญมาก

มันคืออะไร

หลังจากเงียบไปนานร่างกายของสัตว์ประหลาดภูเขาหินก็สั่นสะท้าน

“เครื่องรางภูต?”

แสงสีดำที่น่ากลัวพุ่งออกมาจากร่างของสัตว์ประหลาดภูเขาหิน เหมืองหินทั้งหมดสั่นสะท้านและสัตว์ประหลาดหินจำนวนนับไม่ถ้วนก็ตื่นขึ้น

ในที่สุดเขาก็นึกได้

พลาดจริง ๆ ที่หลับไป!

มันจบแล้ว ข้าไปบอกเบาะแสของเครื่องรางภูตได้อย่างไร

บ้าจริง