ไหปีศาจ - บทที่ 720 แสงสว่างและความมืด
บทที่ 720 แสงสว่างและความมืด
บทที่ 720
แสงสว่างและความมืด
ณ สำนักเฉียนหลง
ในมิติเล็ก ๆ อันลึกลับที่แยกออกมา
ที่นี่ไม่มีอะไรนอกจากแสงสีขาวอันส่องสว่าง ปราศจากซึ่งความมืด แสงสีขาวนี้เป็นแสงที่แสดงถึงพลังวิญญาณของแก่นแท้ทักษะแห่งชีวิต
ที่นั่นมีชายหนุ่มนอนอยู่บนพื้นอย่างเงียบ ๆ
ราวกับว่าเขาตายไปแล้ว
เขานอนอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน ราวกับกำลังจมอยู่ในห้วงความฝันอันยาวนาน
แก่นแท้ลึกลับได้สอดประสานกันราวกับโซ่และจากนั้นแสงสว่างที่หาที่เปรียบไม่ได้ก็เบ่งบาน ด้ายที่มองไม่เห็นจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มรวมตัวและพันกัน
ในที่สุดร่างใหม่ก็ปรากฏขึ้นข้าง ๆ ตัวชายหนุ่ม
หลังจากนั้นไม่นานชายทั้งสองก็ลืมตาขึ้นพร้อมกัน
พวกเขามีลักษณะเหมือนกันแต่มีอารมณ์ที่แตกต่างกันมาก เหมือนกับความแตกต่างระหว่างสวรรค์กับนรก มิติเล็ก ๆ ที่มีแต่แสงสว่างตอนนี้ได้ถูกครอบคลุมโดยความมืดไปครึ่งหนึ่ง แต่มันก็เข้ากันอย่างกลมกลืน
“สำเร็จแล้วเหรอ?” เด็กหนุ่มมองไปที่ร่างกายของเขา และก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา อ่อนโยนและบริสุทธิ์ เหมือนรุ่งอรุณแห่งชีวิตใหม่
แต่ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งเต็มไปด้วยความคิดที่เยือกเย็นลมปราณในร่างกายทำให้เกิดความไม่สบายใจ “ฮืม ในที่สุดก็สามารถแยกทางกับเจ้าได้ไอ้คนน่ารังเกียจ”
” ข้าคิดว่าเราเข้ากันได้ดี ”
“เข้ากันได้ดี?” ในนามแห่งความมืดไฟโลกันตร์ลุกโชนขึ้นอย่างช้า ๆ ในมือของเขา พลังอันน่าหวาดกลัวทำให้เกิดคลื่นในมิติเล็ก ๆ เขากล่าวเยาะเย้ย “ข้าก้าวข้ามระดับได้ก่อนแล้ว ถ้าข้าฆ่าเจ้าตอนนี้ เจ้าจะหายไปโดยสมบูรณ์ ”
ด้านหลังเขาปรากฏเงาของเทพตกสวรรค์และความเยือกเย็นและความสิ้นหวังที่ขาดวิ่นก็เริ่มแพร่กระจายราวกับจะทำให้ชีวิตทั้งหมดเหี่ยวเฉา
“ก้าวข้ามระดับมิติวิญญาณสำเร็จ?” เด็กหนุ่มที่เป็นตัวแทนของแสงสว่างไม่สนใจแต่กลับยิ้มแทน
เด็กหนุ่มด้านมืดยิ้มอย่างบึ้งตึง “ถ้าข้าไม่ได้เข้าสู่ระดับทองขั้นสูง ข้าจะตื่นขึ้นมาได้อย่างไร? ตราบใดที่ข้าฆ่าเจ้าก็จะทำให้เหลือข้าเพียงคนเดียวในโลกนี้ ”
มิติแห่งนี้มีพลังแห่งชีวิตที่แข็งแกร่งมากซึ่งเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการพัฒนาหยินและหยาง ดังนั้นเขาจึงใช้โอกาสนี้เพื่อก้าวไปสู่ระดับทองขั้นสูงโดยใช้ความเข้าใจของแก่นแท้แห่งความมืดและชีวิต
เด็กหนุ่มด้านสว่างก็ยื่นมือออกมาและเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ที่บริสุทธิ์ยิ่งก็ลุกโชนขึ้นในมือของเขา “มันก็จริง แต่ข้าเกรงว่ามันจะไม่ง่าย”
ด้านหลังเขาปรากฏเงาของภูตปีกแสงอยู่และพยายามขับไล่ความมืดออกไป
แสงสว่างและความมืดที่ไม่สมดุลก็กลับมาสมดุลอีกครั้ง
ฉากนี้ค่อนข้างแปลกประหลาด
เห็นได้ชัดว่าเงานั้นปรากฏเป็นภูตปีกแสงซึ่งเป็นตัวแทนของแสงสว่างและความหวังที่เบ่งบานขับไล่ความมืดรอบตัวเขาออกไป
แม้แต่สัตว์วิญญาณก็แบ่งออกเป็นสองส่วน แต่ความแข็งแกร่งกลับไม่ได้ลดลง
“ฮึ” ชายด้านมืดขบริมฝีปากของเขาและดับไฟโลกันตร์ “เจ้าเองก็เลื่อนระดับด้วยหรือ?”
ตอนนี้เราทั้งคู่ได้ข้ามระดับไปแล้ว เราจึงฆ่ากันไม่ได้
“ข้าก็คือเจ้า แน่นอนว่าข้ารู้ว่าเจ้าคิดอะไร”
เขาก้าวไปสู่ระดับทองขั้นสูงด้วยแก่นแท้แห่งแสงและชีวิต และความแข็งแกร่งของเขาก็คล้ายกับอีกฝ่ายและไม่มีใครสามารถทำอะไรกับมันได้
ในเวลานี้มิติเล็ก ๆ ปรากฏรอยแตกขึ้น จากนั้นรอยแตกก็ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และมิติก็เริ่มแตกและร่วงลงไปเหมือนเปลือกไข่
แต่ชายหนุ่มทั้งสองไม่ได้ตื่นตระหนก
เพราะผู้เฒ่าใจดีคนหนึ่งปรากฏตัวต่อหน้าเขา
“มันดูดีเลยนี่” ผู้เฒ่าสวมเสื้อคลุมสีขาวและร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาวบริสุทธิ์
นามสกุลของผู้เฒ่าคือลู่
ชายชราที่ซ่อนอยู่ในสำนักเฉียนหลงมีความเชี่ยวชาญในแก่นแท้แห่งชีวิตเป็นอย่างดี ทั้งสองคนสัมผัสได้ถึงพลังของเขา
นอกจากนี้ยังเป็นเขาที่สร้างร่างที่สองให้กับเหวินเสี่ยว
“ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของท่าน”
“ขอบคุณเจ้ามากตาเฒ่า” ชายหนุ่มด้านมืดสูดหายใจและกล่าว
ผู้เฒ่าลู่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ หลังจากใช้ชีวิตมาหลายปีเขาไม่เคยเห็นสถานการณ์ที่หายากเช่นนี้มาก่อน เขามีวิญญาณสองดวงในร่างเดียว แสงสว่างและความมืดที่อยู่ด้วยกัน หากทั้งสองคนไปถึงระดับความสมบูรณ์แบบในอนาคต แล้วเลือกที่จะผสานเข้าด้วยกันพวกเขาอาจจะมีโอกาสที่จะบรรลุเข้าสู่ระดับจักรพรรดิในตำนานก็ได้
อย่างไรก็ตามเมื่อมองไปที่สถานการณ์ระหว่างคนทั้งสองแล้วเขาก็เกรงว่าต่อให้ถึงชาติหน้าก็อาจจะเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะกลับมารวมตัวกันได้อีก
ผู้เฒ่าลู่ยิ้มและถาม “ในเมื่อพวกเจ้าแยกออกมาเป็นคนล่ะคนอย่างสมบูรณ์แล้ว พวกเจ้าควรมีชื่อที่แตกต่างกัน”
ชายหนุ่มทั้งสองพูดพร้อมเพรียงกัน “ข้าอยากถูกเรียกว่าเหวินเสี่ยว”
“นี่…” ผู้เฒ่าลู่หัวเราะ
“เจ้ากำลังทำอะไร เจ้าต้องเปลี่ยนชื่อ”
“ไม่ เจ้าเป็นคนแยกออกมาจากร่างกายของข้า ดังนั้นเจ้าควรเปลี่ยนชื่อของเจ้า”
“เฮอะ เห็นได้ชัดว่าเจ้าเป็นคนขี้ขลาดที่แยกตัวออกจากข้าและเจ้าก็เข้าไปหลบอยู่ในรังของตัวเอง คิดว่าเจ้าเป็นร่างแก่นวิญญาณจริง ๆ หรือ?”
“แล้วเจ้ามีปัญหากับมันรึไง” เหวินเสี่ยวด้านสว่างพยายามให้เหตุผล “ตัวข้าคนเดิมนั้นคล้ายกับข้าในปัจจุบันมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด”
“นั่นหมายความว่าข้าไม่ปกติ” เหวินเสี่ยวด้านมืดยิ้มเยาะ
เมื่อเผชิญกับการทะเลาะกันของพวกเขา ผู้เฒ่าลู่แค่รู้สึกตลกและอยากรู้อยากเห็นเท่านั้น
“อย่าเถียงกันเลย ในเมื่อเจ้าถูกแบ่งออกเป็นสองคน ดังนั้นเจ้าควรมีความสุขกับชีวิตของเจ้าเสีย” ผู้เฒ่าห้ามมวยของทั้งสอง “อย่าทะเลาะด้วยเรื่องในอดีตเลย”
เมื่อพวกเขาคิดพวกเขาก็หยุด
“แล้วพวกเจ้าอยากจะทำอะไรต่อ?” ผู้เฒ่าลู่ถาม
ทั้งสองครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามพร้อมเพรียงกัน “ลั่วอู๋ อยู่ที่ไหน?”
ผู้เฒ่าลู่ชะงัก
“ทำไมเจ้าถึงพูดเหมือนข้าอีกแล้ว” เหวินเสี่ยวด้านมืดโมโห
“ลั่วอู๋เป็นเพื่อนของข้า ในเมื่อข้าได้รับอิสรภาพกลับคืนมาแล้ว และพระราชวังเป่ยหมิงก็ยังไม่ต้องการข้าในตอนนี้ ดังนั้นข้าก็จะไปหาเพื่อนก่อน แล้วเจ้าล่ะ เจ้าจะไปหาลั่วอู๋เพื่ออะไร? เจ้าคิดว่าพวกเขาเป็นเพื่อนหรือ?”
เหวินเสี่ยวด้านมืดหัวเราะเยาะ “ข้าไม่ต้องการเพื่อน ก็แค่เรื่องน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ข้าเป็นหนี้บุญคุณลั่วอู๋ ดังนั้นข้าจะต้องตอบแทนคืนก่อน”
“โห?” เหวินเสี่ยวด้านสว่างยิ้มอย่างสดใส
เหวินเสี่ยวด้านมืดไม่อดทนและวางแผนที่จะหาโอกาสทำลายใบหน้าที่เขาเกลียดชังของชายตรงหน้าเขาคนนี้
แม้ว่าคนสองคนจะใช้ใบหน้าเดียวกัน
แต่นี่มันน่ารังเกียจจริง ๆ
ทั้งสองมองไปที่ผู้เฒ่าลู่แต่พบว่าสีหน้าของผู้เฒ่าลู่ไม่ค่อยดีนัก
“ผู้เฒ่าลู่มีอะไรหรือ ?” เหวินเสี่ยวด้านสว่างถามด้วยความกังวล
ผู้เฒ่าลู่ยิ้มอย่างขมขื่น “ถ้าเจ้าต้องการหาลั่วอู๋ข้าเกรงว่ามันจะยากสักหน่อย”
“เกิดอะไรขึ้น?” พวกเขาถามอีกครั้ง
ผู้เฒ่าลู่ทำได้แค่บอกทั้งสองคนเกี่ยวกับเรื่องที่ลั่วอู๋ “หายไป” “ถ้าเจ้าต้องการรู้รายละเอียดเพิ่มเติมข้าเกรงว่าเราจะต้องไปพบรองเจ้าสำนัก”
ทั้งสองได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ลังเล พวกเขาบินตรงไปบนท้องฟ้า ด้านหลังพวกเขาปรากฏปีกสีดำและปีกสีขาวกระพือปีกและบินออกไป ทิ้งลำแสงสีดำและสีขาวลอยอยู่ในอากาศ
“เฮ้อมันช่างเป็นปัญหาเหลือเกิน ตอนนี้รองเจ้าสำนักไม่ปล่อยให้สำนักเฉียนหลงช่วยราชวงศ์ แต่ถ้านักเรียนยังคงยืนอยู่ข้างฝ่ายราชวงศ์ และความขัดแย้งยังรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เราควรจะทำอย่างไรดีในอนาคต” ผู้เฒ่าลู่รู้สึกไม่สบายใจ
การมีอยู่ของสำนักเฉียนหลงก็เพื่อปกป้องราชวงศ์มังกรเร้นกาย
หากมันตกอยู่ในอันตรายจักรพรรดิก็สามารถสั่งการสำนักเฉียนหลงได้
ตอนนี้รองเจ้าสำนักหลี่หวู่หยวนตั้งใจที่จะเป็นศัตรูกับจักรพรรดิ ซึ่งละเมิดจุดมุ่งหมายเดิมของสำนักเฉียนหลง
หลายคนได้แสดงความคิดเห็นต่อต้านเรื่องนี้อย่างลับ ๆ
“แต่เด็กชายสองคนนี้น่าสนใจจริง ๆ”
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ผู้เฒ่าลู่ก็อดยิ้มไม่ได้ “มันไม่มีความมืดหรือแสงสว่างบริสุทธิ์ ทั้งคู่นั้นเข้ากันได้ดี”