ไหปีศาจ - บทที่ 731 ยาวิญญาณสุดแปลก
บทที่ 731 ยาวิญญาณสุดแปลก
บทที่ 731
ยาวิญญาณสุดแปลก
ลั่วอู๋นั้นได้ทำลายก้อนหินอย่างเมามัน
ตูม
สถานที่แห่งนี้แทบจะไม่เหลือเค้าเดิม เมื่อลั่วอู๋ตัดทำลายพื้นดินด้านบนให้ถล่มลงมาส่งผลให้เกิดหลุมขนาดใหญ่ทีละหลุมและพลังวิญญาณแห่งการกัดกร่อนนั้นได้ไหลออกมาเหมือนน้ำพุ
ตอนนี้ลั่วอู๋เหมือนตุ่นที่ขยันขันแข็ง
การเก็บเกี่ยวเป็นเรื่องน่ายินดี
หินก้อนใหญ่ตกลงไปในพลังวิญญาณแห่งการกัดกร่อน
ควันของดินปืนมีไปทั่วและฟองสบู่ก็เดือดปุดๆในพลังวิญญาณแห่งการกัดกร่อน จากนั้นปีศาจศิลาหลายสิบตัวก็ออกมาและว่ายช้าๆไปที่ฝั่ง
ลั่วอู๋ได้พุ่งเข้าไปหาพวกมันและเตะมันกลับเข้าไปในพลังวิญญาณแห่งการกัดกร่อน
ตูม
มีเสียงน้ำกระทบกับหินไปทั่ว
สิบนาทีต่อมามีเสียงครวญครางในพลังวิญญาณแห่งการกัดกร่อน จากนั้นลั่วอู๋ก็คว้าแก่นของปีศาจศิลาออกมา เปลือกของพวกมันก็ละลายไปหมดด้วยพลังวิญญาณแห่งการกัดกร่อน
ข้าต้องยอมรับว่าแก่นวิญญาณปีศาจศิลานั้นมันดีจริงๆ ต่อให้เป็นสัตว์วิญญาณระดับเพชรแต่ถ้าระดับมิติวิญญาณไม่สูงพอก็คงไม่สามารถครอบครองแก่นวิญญาณขนาดนี้ได้
อย่างไรก็ตามลั่วอู๋ไม่ต้องการใช้ร่างกายของเขาเพื่อทดสอบความสามารถในการกัดกร่อนของพลังวิญญาณแห่งการกัดกร่อน
ภายในรัศมี 500 ลี้ ลั่วอู๋ได้ทำการทำลายพื้นดินและพื้นดินก็พังทลายลง ลั่วอู๋ยังเก็บเกี่ยวปีศาจศิลาไปได้ 43 ตัว
เนื้อและเลือดเพียงพอที่จะปิดกั้นลมปราณของเขา
แน่นอนว่ามีแก่นภายในสีขาว ให้พลังงานบริสุทธิ์สี่สิบสามชนิด มีขนาดไม่แตกต่างกันมากซึ่งมีพลังงานชีวิตอันยิ่งใหญ่
มันไม่สามารถช่วยให้ผู้คนมีชีวิตยืนยาวขึ้นได้ แต่มันสามารถฟื้นฟูบาดแผลและพลังวิญญาณได้อย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ยังมีผลกับจิตวิญญาณและจิตวิญญาณดั้งเดิม หากกินบ่อยๆน่าจะมีผลในการชะลอความแก่
“ ขอเรียกมันว่ายาวิญญาณสุดแปลก ” ลั่วอู๋ตั้งชื่ออย่างไม่เป็นทางการ จากนั้นก็รวบรวมยาวิญญาณสุดแปลก 43 เม็ดอย่างมีความสุข
เวลาเป็นเรื่องเร่งด่วนและลั่วอู๋กำลังเตรียมที่จะออกไป แต่เมื่อเห็นเปลือกนิ่มของปีศาจศิลาหลุดออกมาเพราะพลังวิญญาณแห่งการกัดกร่อนเขาก็อดคิดไม่ได้
“ปีศาจศิลานั้นแข็งแกร่งมากและไม่ก้าวร้าว มีผลวิเศษอื่น ๆ อีกไหม … ” ลั่วอู๋คิด
เพื่อที่จะตรวจสอบความคิดของเขา ลั่วอู๋จึงถือดาบเทพพิทักษ์ขึ้นตัดชั้นหินขนาดใหญ่อีกครั้งจากนั้นก็จับปีศาจศิลาได้มากกว่าสิบตัว
แต่คราวนี้ลั่วอู๋ไม่ได้โยนมันเข้าไปในพลังวิญญาณแห่งการกัดกร่อน
ทันทีที่พวกมันขึ้นฝั่ง พวกมันก็เข้าไปในหิน ในขณะนี้ลั่วอู๋หยุดพวกมันอย่างรวดเร็วและดักจับพวกมันด้วยพลังวิญญาณของเขา
จากนั้นลั่วอู๋ก็นำมากองรวมกัน
จริงๆแล้วพวกมันเกาะติดกันราวกับเปลือกหอย จากนั้นก็หดแขนขาเรียวยาวไม่เคลื่อนไหวและไร้ลมปราณใด ๆ
มันเหมือนหินโหลๆที่ติดกาวเข้าด้วยกัน
พวกมันกลายเป็นสีเดียวกันเพื่อป้องกันซึ่งกันและกัน
” หึหึ ดูเหมือนว่าจะได้ผล ” ลั่วอู๋ยกหินที่สร้างโดยปีศาจศิลาราวกับถือโล่ที่หยาบและน่าเกลียดมาก
แต่ดูคร่าวๆแล้วมันต้องมีการป้องกันนั้นแข็งแกร่งอย่างแน่นอน
ในตอนแรกลั่วอู๋ได้รวมโล่คริสตัลเข้ากับไหปีศาจ น่าเสียดายเมื่อพลังวิญญาณได้เพิ่มขึ้น โล่จึงค่อยๆไร้ประโยชน์
ด้วยโล่นี้ทำให้ลั่วอู๋รู้สึกปลอดภัยมากขึ้น
ดาบเทพพิทักษ์และโล่แห่งจิตวิญญาณ ใครจะสามารถทำลายการป้องกันได้นอกจากจะเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับจักรพรรดิ
“ ได้เวลาเริ่มแล้ว ”
ลั่วอู๋ก้าวออกมาจากท้องฟ้าและมาที่ภูเขาสูงอีกครั้งซึ่งเป็นที่ตั้งของผนึกมนตรา
สัตว์ร้ายกระหายเลือดทั้งสองยังคงอยู่ตรงหน้าภูเขาตามธรรมชาติ เลือดในหลุมดูเหมือนจะมากขึ้นและลมชั่วร้ายสีดำในภูเขาก็อ่อนลงด้วยตาเปล่า
“ เจิ้งเจิ้ง … ”
สัตว์ร้ายกระหายเลือดทั้งสองดูเหมือนจะสื่อสารกัน
เสียงเหมือนฟ้าร้องดังกึกก้องและดังขึ้น
ดูเหมือนพวกมันจะโต้เถียงเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างและมีแนวโน้มที่จะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้มีพฤติกรรมที่หายาก
“ เถียงอะไรกัน ” ลั่วอู๋ถามออกไป
สัตว์ร้ายกระหายเลือดทั้งสองตะลึงที่เห็นลั่วอู๋กลับมา
“ เจ้ากลับมาได้ยังไง? ” สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้นั้นสะดุ้ง
“ มันแปลกหรือ ” ลั่วอู๋รู้สึกงงงวย ” ข้าไม่รู้ว่าราชาปีศาจอมตะอยู่ที่ไหนถ้าข้าไม่กลับมาถามทาง ข้าจะรู้ได้ไงว่าข้าต้องไปหาที่ไหน ”
“ …… ”
สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้บางตัวพูดไม่ออก
สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวเมียที่พูดเสียงแผ่ว “ข้ายังไม่ได้คุยเรื่องธุรกิจกับเจ้า เจ้าก็ตบก้นแล้วจากไปมันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อใจเจ้า ”
“จริงสิ” ลั่วอู๋หัวเราะ “ ถ้าเจ้าทั้งสองไม่เชื่อก็ไม่จำเป็นต้องเถียงกัน ”
“ เจ้ามันไม่น่าเชื่อถือยังไงล่ะ ” สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้โกรธจัด
สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้มีความอับอาย
สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวเมียเชื่อในตัวลั่วอู๋
อาจไม่มีความหมายสำหรับลั่วอู๋ที่จะโกงพวกมัน
” เจ้ามีวิธีที่จะช่วยมารดาของเราตอนนี้หรือไม่ ” สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวเมียถาม
ลั่วอู๋พยักหน้า ” แน่นอน ”
ดังนั้นลั่วอู๋จึงพยายามใช้วิธีที่เจ้าสำนักสอนเพื่อนำพลังเนื้อและเลือดของปีศาจศิลามาปกปิดร่างกายและลมปราณ
วินาทีต่อมาลมปราณที่เป็นของเขาก็หายไป
แต่กลับมีกลิ่นแปลก ๆ รบกวน
สัตว์ร้ายกระหายเลือดทั้งสองตกใจมาก
พวกมันรู้สึกได้ถึงลมปราณของปีศาจแน่นอนว่าไม่แรง ไม่บริสุทธิ์และไม่เป็นประโยชน์ต่อการต่อสู้
“ข้าไม่ยอมรับว่าข้าได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในการเปลี่ยนรูปร่างของข้า” สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้โกรธ “เจ้าไม่คิดว่าจะหลีกเลี่ยงการถูกพบในลักษณะนี้ได้ ข้าแนะนำให้เจ้าอย่าดูถูก ปรมาจารย์ปีศาจใดๆ พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดในโลก”
” ทำไมล่ะ ” ลั่วอู๋ถาม
สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้พูด ” เพราะมันคือปรมาจารย์ปีศาจ ”
” ผู้ใดกำหนดกันล่ะว่าปรมาจารย์ปีศาจจะต้องมีความเฉลียวฉลาดมาก ”
” นี่มัน… ”
สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้พูดไม่ออก
เนื่องจากปรมาจารย์ปีศาจมีพลังมาก เคล็ดลับเล็กๆน้อยๆนี้จึงไม่น่าจะได้ผล
ลั่วอู๋หัวเราะและไม่พูดอะไรอีก
เนื่องจากเป็นเจ้าสำนักกล่าวไว้ว่าไม่เป็นไรก็คือไม่เป็นไร เขาเข้าใจปรมาจารย์ปีศาจทั้งเก้าได้ดีกว่ามาก
” บอกสิว่าราชาปีศาจอมตะอยู่ที่ไหน ” “ เร็วเข้าไม่งั้นจะมีเรื่องเกิดขึ้น ” ลั่วอู๋พูด
สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวเมียพูดตรงๆ ” เจ้าจงไปยังทิศตะวันออกเฉียงใต้มีเนินเขาเตี้ยๆ เจ้าจะพบวังของราชาปีศาจอมตะอยู่ในนั้น แต่เจ้าต้องระวังตัวให้มาก เพราะมีปีศาจจำนวนมากอาศัยอยู่ที่นั่นโดยเฉพาะนกเก้าปีก พวกมันมีความสามารถในการตรวจจับที่แข็งแกร่ง
ลั่วอู๋พยักหน้าอย่างครุ่นคิด
แซคเฒ่ากล่าวว่านกเก้าปีกจะเป็นชีวิตใหม่ที่เปลี่ยนจากเนื้อและเลือดของราชาปีศาจอมตะ
“เอาล่ะข้าจะไปก่อน พวกเจ้าจงอยู่เฉยๆก่อน ห้ามก่อวินาศกรรมให้เวลาข้าหน่อย ปรมาจารย์ปีศาจทั้งเก้ากำลังต่อสู้กับผนึกมนตราอยู่ พวกมันไม่ได้ให้ความสนใจกับเจ้ามากนัก” นั่นคือสิ่งที่ลั่วอู๋พูด
“นอกจากนี้ยังมียาวิญญาณสุดแปลกสองเม็ดซึ่งสามารถฟื้นฟูพลังวิญญาณได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพสำหรับในการฟื้นฟูแก่นวิญญาณได้”
ลั่วอู๋ทิ้งยาวิญญาณสุดแปลกสองเม็ดจากนั้นบินตรงไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้
เมื่อมองลั่วอู๋ที่บินจากไป สัตว์ร้ายกระหายเลือดทั้งสองมองหน้ากัน
ไปจริงดิ
แม้ว่าสัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวเมียจะเชื่อในตัวของลั่วอู๋ แต่นางก็ยังนึกไม่ถึงว่าจะบินไปที่วังของราชาปีศาจอมตะ
ทำไมเขาถึงได้กล้าขนาดนี้
” เราควรอยู่เฉยๆจริงหรือ ” สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้กระซิบ
สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวเมียพยักหน้า ” ให้เวลากับมนุษย์คนนั้น แม้ว่าเราจะทำลายผนึกมนตราออกไป เราก็ไม่อาจช่วยมารดาของเราได้ ”
แม้ว่าจะไม่เต็มใจที่จะยอมรับ แต่สัตว์ร้ายกระหายเลือดตัวผู้ก็รู้ดีเช่นกันว่าปรมาจารย์ปีศาจไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่ดีและรักษาสัญญาของพวกมัน
สัตว์ร้ายกระหายเลือดทั้งสองมองไปที่ยาวิญญาณสุดแปลกทั้งสองเม็ดด้วยความสงสัย
นี่นั่นอะไร?
พวกมันพยายามที่จะกลืนเม็ดยาวิญญาณสุดแปลกและทันใดนั้นก็มีพลังงานอันเหลือล้นโผล่ออกมาชดเชยพลังที่สูญเสียไปในวันนี้อย่างรวดเร็ว
” ช่างเป็นยาที่ทรงพลังยิ่งนัก ”
สัตว์ร้ายกระหายเลือดทั้งสองตกใจ