ไหปีศาจ - บทที่ 807 การแต่งงานของฉูจงฉวน

บทที่ 807 การแต่งงานของฉูจงฉวน

บทที่ 807

การแต่งงานของฉูจงฉวน

เสาไฟสีดำลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า

ทว่าลมปราณไม่รุนแรงเกินไป ลั่วอู๋จึงอดทนและเฝ้าดูความเปลี่ยนแปลงของต้าหวงอย่างระมัดระวัง

แสงสีดำนั้นยังคงหลงเหลืออยู่ในร่างกายของต้าหวงและร่างกายของต้าหวงก็สั่นเล็กน้อยราวกับรู้สึกเจ็บปวด

แต่ลั่วอู๋สามารถรู้ได้ด้วยพลังของสัญญาว่าความเจ็บปวดนั้นยังอยู่ในขอบเขตที่ต้าหวงรับได้มันจึงไม่สำคัญ

หากต้องการเปลี่ยนแปลงก็ต้องพบกับความเจ็บปวด

ลั่วอู๋ใช้นัยน์ตาปีศาจและจ้องมองไปที่ร่างของต้าหวง

นัยน์ตาปีศาจสามารถมองเห็นข้อบกพร่องของสิ่งที่จับต้องได้ทั้งหมด ท้ายที่สุดแล้วตอนนี้ต้าหวงยังไม่เข้าสู่สถานะต่อสู้ และยังมีข้อบกพร่องมากมาย

แต่เมื่อเวลาผ่านไปลั่วอู๋พบว่าข้อบกพร่องในร่างกายของต้าหวงมีน้อยลงเรื่อย ๆ

หรือก็คือร่างกายของมันกำลังจะแข็งแกร่งขึ้น

หลังจากนั้นไม่นานแสงสีดำก็เริ่มมาบรรจบกันในที่สุด

ต้าหวงลงมาอย่างช้า ๆ

“เจ้ารู้สึกอย่างไร?” ลั่วอู๋มองขึ้นลงที่ต้าหวง และโล่งใจเล็กน้อย อย่างน้อยตัวก็ไม่ได้เป็นสีดำ ถ้าเป็นสีดำคงน่าเกลียดเกินไป

ต้าหวงแลบลิ้นออกมาอย่างไร้เดียงสา “โฮ่ง”

“อยากทำต่อไหม?”

“หงิง”

“ฮ่า ๆ ๆ ตราบใดที่เจ้าทนได้เจ้าก็สามารถกลืนกินมันได้” ลั่วอู๋โบกมือ

ไม่ว่าในกรณีใดราชาผีดิบก็เป็นอมตะ และไม่สำคัญว่ามันจะกลืนกินแหล่งกำเนิดที่เหลือทั้งหมดหรือไม่

และต่อให้ราชาผีดิบจะตาย ลั่วอู๋ก็ไม่สนใจ

ตราบใดที่สามารถทำให้ต้าหวงแข็งแกร่งขึ้น ต่อให้ราชาผีดิบจะตาย ลั่วอู๋ก็ไม่สนใจ ถ้าเขาตายเขาจะถูกโยนไปที่หุบเขามรณะ

สัตว์ประหลาดเหล่านั้นจะต้องหลงรักราชาผีดิบแน่

เมื่อราชาผีดิบไม่มีผลกับต้าหวงแล้ว ลั่วอู๋ถึงจะตัดสินใจส่งไปยังหุบเขามรณะเพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดี

ราชาผีดิบผู้น่าสงสาร

เขาไม่รู้ว่ามีอะไรรอเขาอยู่

ต้าหวงยังคงใช้ทักษะกลืนกินสวรรค์ แสงสีดำระเบิดออกมา หลังจากทำซ้ำหลายครั้ง ในที่สุดร่างกายของต้าหวงก็อิ่มตัว

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือมันกลืนกินอีกไม่ได้แล้ว

สมแล้วที่เป็นราชาผีดิบ เพียงแค่แหล่งกำเนิดที่เหลืออยู่ก็เพียงพอให้ต้าหวงกลืนกินเป็นเวลานาน

“โฮ่ง โฮ่ง”

ต้าหวงส่งเสียงขี้เกียจสองที

ดูเหมือนว่ามันอยากจะนอนอาบแดดอีกแล้ว

ลั่วอู๋พูดด้วยรอยยิ้ม “เจ้าสุนัขขี้เกียจได้อะไรเพิ่มบ้างไหมเนี่ย?”

“โฮ่ง!”

ต้าหวงผงกหัวและส่งเสียงฮึดฮัด

ลั่วอู๋มองดูด้วยความประหลาดใจ “ไม่เพียงแต่ร่างกายจะแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าสองเท่า แต่ยังเข้าใจทักษะใหม่ด้วยรึ?”

ลั่วอู๋จึงรีบตรวจสอบข้อมูลของต้าหวง

แน่นอนว่ามีทักษะใหม่ในแถบทักษะ

ทักษะระดับ A

ร่างอมตะศักดิ์สิทธิ์ควรเป็นทักษะระดับ SS แต่น่าเสียดายที่ต้าหวงได้เรียนรู้เพียงทักษะในแบบที่ไม่สมบูรณ์

แต่ก็เพียงพอแล้ว

ท้ายที่สุดมันก็ได้กลืนกินผีดิบไปจำนวนเล็กน้อยเท่านั้น

เมื่อเวลาผ่านไปทักษะอาจได้รับการยกระดับ

ร่างอมตะศักดิ์สิทธิ์สามารถฟื้นฟูอาการบาดเจ็บได้อย่างรวดเร็วแม้กระทั่งการบาดเจ็บของทะเลแก่นวิญญาณและมิติวิญญาณก็สามารถกลับคืนมาได้เช่นกันและยังมีผลสถานะไร้เทียมทานอย่างน่าอัศจรรย์

สามารถเรียกได้ว่าเป็นทักษะประเภทฟื้นฟู

แม้ว่าแบบที่ไม่สมบูรณ์ก็ยังคงมีพลังที่แข็งแกร่ง

“ไม่เลว ไปนอนเถอะ” ลั่วอู๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม

การเก็บเกี่ยววันนี้ดีจริง ๆ

ต้าหวงวิ่งไปพร้อมกับกระดิกหาง

ลั่วอู๋พอใจที่และออกจากโลกไห เรื่องของจักรพรรดิก็จัดการแล้ว ตอนนี้สามารถไปเมืองหมิงหนานได้อย่างมั่นใจ

……

……

สามวันต่อมา

ชื่อมีตระกูลฉูในหนานจุน

ทุกที่ประดับไฟครึกครื้น ใบหน้าของคนรับใช้ทุกคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เนื่องจากนายน้อยคนโตของตระกูลกำลังจะแต่งงาน และฉูจงฉวน ชายที่ได้ชื่อว่าโรแมนติกที่สุดในหนานจุนกำลังจะแต่งงาน

หัวหน้าตระกูลก็ได้ตกลงปลงใจกันแล้ว

ว่ากันว่าคู่แต่งงานของตระกูลฉูคือลูกสาวของหลินกุย โจรคนในตำนานซึ่งค่อนข้าง “ผิดศีลธรรม”

แต่ตอนนี้ในเมืองหมิงหนานไม่มีใครกล้าพูดไม่ดีกับตระกูลฉู

ดังนั้นงานแต่งจึงจัดอย่างยิ่งใหญ่และอลังการ ผู้แข็งแกร่งจากตระกูลต่าง ๆ ก็มาร่วมแสดงความยินดี ทุกคนต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อประจบตระกูลฉู

ลั่วอู๋กลายเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวอย่างไม่มีเงื่อนไข แต่ก็ไม่ส่งผลอะไร ยังไงเขาก็ไม่ใช่ตัวเอกในคืนนี้อยู่แล้ว

คืนนี้ฉูจงฉวนและหลินยูหลันนั้นสวยงามและตรึงตาตรึงใจ หนุ่มทองคำและสาวหยกได้พบกัน คนอื่น ๆ นับไม่ถ้วนต่างอิจฉา

พวกเขารู้จักกันตั้งแต่เด็ก แต่ไม่ได้เจอกันจนโต พวกเขาประสบกับทางตันและความทุกข์ยากด้วยกัน จนในที่สุดพวกเขาก็สามารถดูแลซึ่งกันและกันและผ่านพ้นอุปสรรคมาได้

ทุกคนเห็นพลังของตระกูลฉู

หลินกุยพาหัวหน้าหมู่บ้านตงเทียนทั้งเก้าคนมากับเขา ศาลาไป่หยู่กับคฤหาสน์ซวนเทียนก็ส่งคนมามอบของขวัญล้ำค่าเป็นพิเศษ หลี่หวู่หยวนรองประธานของสำนักเฉียนหลงก็มาดื่มเหล้าสามแก้วด้วยตัวเอง หลังจากแสดงความยินดีแล้วเขาก็หัวเราะและจากไป

กองกำลังของตระกูลจำนวนมากในเมืองหลวงของจักรวรรดิต่างส่งคนมาร่วมเฉลิมฉลองด้วย

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือแม้แต่จักรพรรดิก็ยังส่งคนมามอบสมบัตินับไม่ถ้วนเพื่อแสดงความยินดีกับคู่รักใหม่ทั้งสองที่แต่งงานกัน

อย่างที่เราทราบกันดีว่ากองกำลังมากมายให้หน้าลั่วอู๋มาก

แต่อย่างที่เราทราบกันดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างลั่วอู๋และฉูจงฉวนนั้นไม่มีความแตกต่างกัน

ในเวลานั้นฉูจงฉวนและราชินีฝันร้ายได้สร้างความวุ่นวายครั้งใหญ่ให้กับเมืองหลวงของจักรพรรดิด้วยกันและต่อสู้กับจักรพรรดิวิญญาณด้วยกำลังของพวกเขาเองซึ่งทำให้ราชวงศ์มังกรเร้นกายจำชายคนนี้ได้

เป็นยอดปีศาจจากสำนักเฉียนหลง

ถ้าไม่ใช่เพราะลั่วอู๋และเอ๋าเฉียนจุนโดดเด่นเกินไปเขาก็จะไม่เพิ่งมีชื่อเสียงเอาตอนนี้ แต่ตัวอักษรสีทองยังคงส่องแสง

ฉูจงฉวนมีชื่อเสียงในสงคราม มันเป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่จะต่อสู้กับจักรพรรดิด้วยพลังวิญญาณของเขา

เขาถูกลิขิตให้มีอนาคตที่สดใสและจะได้เป็นผู้มีอำนาจสูงในจีนแผ่นดินใหญ่

สิ่งที่เหลือเชื่อที่สุดคือมีคนจากอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งมาด้วย

จักรพรรดิวิญญาณจากเผ่าเทียนหวู่ได้ส่งข้อความจากหัวหน้าเผ่ามาซึ่งทำให้หลายคนประหลาดใจ

“ไอ้ลามกขอแสดงความยินดีกับการแต่งงานของเจ้า แต่ยังช้าไป ลูกชายของข้าอายุเกือบสามขวบแล้ว”

คำพูดเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

มันเป็นสำนวนของหยู่เฮา

เขากลายเป็นหัวหน้าเผ่าของเผ่าเทียนหวู่ และเขาแต่งงานตามที่เขาบอกไว้ตอนแรกและมีภรรยาของหัวหน้าเผ่ามากกว่าหนึ่งคน

“ไอ้คนเถื่อนนี่” ฉูจงฉวนกัดฟัน แต่แล้วเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “แต่เจ้าก็เป็นคนแบบนี้แหละนะ ขอบคุณ”

เป็นเรื่องปกติในงานแต่งงาน

ถ้าไม่เมาก็ไม่กลับ

คืนนั้นเมืองหมิงหนานเต็มไปด้วยเหล้า

คืนนั้นมีการจุดพลุทั่วท้องฟ้าจนสว่างเหมือนกลางวัน

ลั่วอู๋ก็ต้องเมาอยู่แล้ว

เขาจำไม่ได้ว่าดื่มเหล้าไปมากแค่ไหน

เขามีความสุข

พี่ชายแสนดีของเขาจะแต่งงาน จะไม่เมาก็แย่แล้ว

เขาเมาค้างเป็นเวลาสามวัน

คู่ข้าวใหม่ปลามัน ฉูจงฉวนและหลินยูหลันซ่อนตัวอยู่ในห้องของพวกเขาเป็นเวลาสามวันและไม่ออกมาข้างนอกเลย อย่างไรก็ตามพวกเขาก็เป็นผู้ใช้พลังวิญญาณทั้งคู่ ความหิวมันไม่มีผลกับพวกเขา

สามวันต่อมา

ในที่สุดพวกเขาก็ปรากฏตัวขึ้น

หลินยูหลันจัดทรงผมของเธอให้เป็นเหลี่ยมใหญ่ ดูขี้เล่นน้อยลงและดูสง่างามมากขึ้น แต่บุคลิกของเธอก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

“ไปกันเถอะ” ฉูงฉวนพูดกับลั่วอู๋

ลั่วอู๋พูดติดตลก “ไม่ต่ออีกสักสองสามวันรึ? เพิ่งแต่งงานกันนี่ไม่ต้องกังวลไป หยุดอีกสักสองสามวันก็ได้”

“ไม่ล่ะ ถ้าเราไม่แก้ปัญหาของหลี่หยินเราคงจะอารมณ์ดีไม่ได้” ฉูจงฉวนดูจริงจัง

ลั่วอู๋กลอกตา

เจ้าทำตัวเป็นเด็กมาสามวันแล้ว และตอนนี้เจ้ากำลังบอกเรื่องไร้สาระแบบนี้กับข้า

ก็ได้

ในเมื่อฉูจงฉวนกล่าวเช่นนั้น

เราก็ไปกันเลย

เป้าหมายคืออาณาจักรภูเขาแห้งแล้ง!

—————————–