ไหปีศาจ - บทที่ 836 สัตว์วิญญาณระดับเพชร 3 ตัว
บทที่ 836 สัตว์วิญญาณระดับเพชร 3 ตัว
บทที่ 836
สัตว์วิญญาณระดับเพชร 3 ตัว
ทะเลสาบมีอากาศเย็นเล็กน้อย
ความสามารถในการควบคุมน้ำที่ทรงพลังช่วยให้ทั้งสองเดินทางในน้ำได้อย่างรวดเร็ว
ต่อมาสภาพแวดล้อมได้มืดลงทันที
เพราะพวกเขาได้ดำดิ่งลงสู่ก้นทะเลสาบ
ยิ่งดำไปลึกเท่าไหร่แรงดันน้ำก็จะยิ่งมากขึ้นและอุณหภูมิก็ยิ่งเย็นลง มันเป็นการทดสอบความแข็งแกร่งเช่นกัน แต่ลั่วอู๋และฉูจงฉวนไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้
ฉูจงฉวน การสนทนาทางจิตวิญญาณในการสื่อสารกับลั่วอู๋ “เจ้าต้องการดำน้ำต่อไปหรือไม่?”
“ไปเถอะที่นี่มีอากาศผสมมากเห็นได้ชัดว่ามันอยู่ไกลจากก้นทะเลสาบ”
“ได้”
พวกเขาอาจจะดำลงไปหลายพันเมตร
ด้านล่างความมืดของทะเลสาบเริ่มส่องแสงเล็กน้อย คิดว่าน่าจะมีบางอย่างที่ผิดปกติ แต่เมื่อมองใกล้ ๆ ปรากฏว่าเป็นฝูงปลาที่มีสีสดใส
ในความเป็นจริงยังมีสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ อีกด้วย
ปลาเหล่านี้ไม่ใช่ภูตแน่นอน
พวกมันน่าเกลียดและไม่มีดวงตา แต่เปล่งแสงสีเหลืองอ่อนราวกับชายหาดเรืองแสง
ฉูจงฉวนผิดหวังเพราะเขาไม่พบภูตจันทราวารี ในทางตรงข้ามนั้นกลับพบภูตน้ำที่ได้หายากหลายตัวแทน
ยิ่งไปกว่านั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะพบกับภูตไอน้ำ
เนื่องจากภูตชนิดนี้ไม่แข็งแรงพอที่จะปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของส่วนลึกในทะเลสาบได้
ลั่วอู๋ปราบภูตน้ำได้อย่างง่ายดาย
เพราะเขาจำได้ว่าองค์หญิงเจียโรวชอบภูตแบบนี้มาก
พวกเขายังคงดำน้ำต่อไป
เมื่อพวกเขาอยู่ลึกประมาณ 30,000 เมตร พวกเขาค่อยๆเริ่มรู้สึกถึงแรงดันน้ำที่รุนแรง แม้ว่าพวกเขาจะมีพลังของราชาแห่งน้ำในการปกป้องร่างกายแต่ก็ยังเป็นเรื่องยากที่จะต้านทาน
มีสิ่งมีชีวิตอยู่รอบ ๆ ตัวมากและน้อยมาก
บางครั้ง จะมีลมปราณซึ่งเต็มไปด้วยพลังมากอย่างน้อยน่าจะเป็นสัตว์วิญญาณระดับทองขั้นสูง อย่างไรก็ตามเนื่องจากพลังของราชาแห่งน้ำเป็นพลังที่บริสุทธิ์ที่สุดของน้ำ จึงไม่ดึงดูดความเป็นศัตรูของสิ่งมีชีวิตอื่นซึ่งจะช่วยประหยัดปัญหาได้มาก
“ให้ราชาแห่งน้ำมานี่” ฉูจงฉวนกล่าว
ลั่วอู๋พยักหน้า
จากนั้นฉูจงฉวนแยกตัวออกจากราชาแห่งน้ำและอยู่ในทะเลสาบลึก แต่ราชาแห่งน้ำรู้สึกสบายและสงบมากขึ้นราวกับว่านี่คือบ้านของมัน
“ช่วยเราค้นหาสัตว์วิญญาณที่สามารถบรรลุระดับเพชรที” ฉูจงฉวน กล่าว
ความสามัคคีของมนุษย์สามารถหลอมรวมจุดแข็งของกันและกันได้
แต่ในน้ำที่การรับรู้ที่ต่างกันยังคงมีเพียงราชาน้ำเท่านั้นที่แยกแยะได้
ราชาแห่งน้ำถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีฟ้าสดใสและทั้งตัวของมันกลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างยิ่งเช่นไข่มุกน้ำลึก
ลั่วอู๋รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าสิ่งที่มองไม่เห็นจะกระจายออกไป
ครู่ต่อมาราชาแห่งน้ำได้หยุดส่องแสง
มันส่งสัญญาณบอก
หากดำลงไปอีกหนึ่งหมื่นเมตรจะพบที่อยู่อาศัยของสัตว์วิญญาณระดับเพชร
โชคดีที่มีราชาแห่งน้ำมิฉะนั้นพวกเขาจะไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการสำรวจในทะเลสาบลึกก่อนที่จะพบเบาะแสที่ต้องการ
เมื่อพวกเขาบรรลุเป้าหมายแล้วพวกเขาก็ลงไปอีกครั้งภายใต้แรงกดดันของน้ำ
แรงดันน้ำสูงขึ้นเรื่อย ๆ
และเริ่มหายใจไม่ออก
ลั่วอู๋และฉูจงฉวนสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้ แต่ความเร็วในการฟื้นฟูพลังวิญญาณไม่สามารถตามความเร็วของการใช้พลังวิญญาณได้ เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ที่ก้นทะเลสาบเป็นเวลานาน
ข้างหน้าเป็นสีดำสนิทแต่มีคลื่นน้ำขนาดใหญ่ซัดเข้ามา
ในส่วนลึกของทะเลสาบมีคลื่นขนาดใหญ่ซัดกระหน่ำซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันผิดปกติ แน่นอนว่าหลังจากเข้าใกล้มาอีกหน่อยก็รู้สึกได้ถึงความน่ากลัว
นี่คือพลังของสัตว์วิญญาณระดับเพชร
คลื่นขนาดใหญ่นี้เป็นเพียงการหายใจออกโดยไม่รู้ตัวเมื่อคนกำลังนอนหลับ
ลั่วอู๋แสดงให้เห็นถึงนัยน์ตาปีศาจของเขา ทำให้สามารถมองเห็นในความมืดได้ เขาเห็นสิ่งมีชีวิตในก้นบึ้งของทะเลสาบ มันเป็นสัตว์วิญญาณน้ำสีดำ
ดูเหมือนปลาหมึกแต่มีขนาดใหญ่มาก ติดกับภูเขาคล้ายแนวปะการังและมีหนวดมากกว่า 100 เส้น
หนวดเหล่านี้สั่นเล็กน้อยและมีแรงดูดที่น่ากลัวทำให้ผู้คนรู้สึกขนลุก
สัตว์วิญญาณระดับเพชร – สัตว์ประหลาดแห่งความกลัว
นอกจากนี้ยังไม่ใช่ภูตแต่เป็นของวิญญาณชั่วร้าย
เพราะมันเกิดมาจากความกลัวของสิ่งมีชีวิตในทะเลลึกที่มืดมิดนับไม่ถ้วน มีนิสัยที่โหดร้าย อารมณ์อาจกล่าวได้ว่าค่อนข้างแย่
แต่โชคดีที่มันเกิดมาชอบอยู่ในทะเลลึกที่แสนมืดมิด ส่วนใหญ่จะหลับลึกดังนั้นจึงมีความอันตรายน้อยมาก
สาเหตุที่มันอาศัยอยู่ในทะเลสาบใหญ่ไม่ใช่ในทะเลคือปริศนา บางทีทะเลสาบที่ยิ่งใหญ่จะเชื่อมต่อกับทะเล
“องค์หญิงเจียโรว เจ้าสามารถพูดคุยกับเจ้าตัวโตตัวนี้ไหม” ลั่วอู๋ถาม
องค์หญิงเจียโรวที่อาศัยอยู่ในมิติไหได้พูดอย่างหมดหนทาง “ไม่มีทาง อารมณ์เชิงลบของมันรุนแรงมากและยากที่จะทำให้สงบได้”
แม้ในยามหลับสนิทมันก็ยังก่อให้เกิดความรู้สึกที่แย่ได้
แม้ว่าองค์หญิงเจียโรวจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่มีใครเทียบได้และสามารถสื่อสารกับภูตส่วนใหญ่ได้ แต่ภูตที่มีความแข็งแกร่งสูงกว่าก็ยากที่จะได้รับผลกระทบ
ทว่าสิงโตเมฆานั้นกลับเป็นข้อยกเว้น
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามีข้อยกเว้นมากมาย
ลั่วอู๋กัดฟัน “ไปกันเถอะ”
“ไม่ ในที่สุดข้าก็พบสัตว์วิญญาณระดับเพชรที่หายาก” ฉูจงฉวนรู้สึกประหลาดใจและกล่าวว่า “น่าเสียดายที่ตรงไปตรงมา”
“แม้ว่าจะน่าเสียดายแต่ก็ต้องยอมรับว่าหากไม่สามารถสื่อสารกับสัตว์วิญญาณได้ก็จะมีแต่ทำให้เราเดือดร้อน” ลั่วอู๋กล่าวอย่างช่วยไม่ได้
หากต้องการปลุกสัตว์ประหลาดแห่งความกลัวก็จะต้องเจอกับปัญหาใหญ่
นี่คือบ้านของพวกมัน
แรงดันน้ำที่น่ากลัวเพียงอย่างเดียวก็สามารถกดทับความแข็งแกร่งของลั่วอู๋และทั้งสองอย่างมาก นอกจากนี้ยังไม่สามารถใช้ดาบเทพพิทักษ์ได้ในตอนนี้
ฉูจงฉวนถอนหายใจและพยักหน้า
พวกเขาตัดสินใจอย่างรวดเร็วและออกจากที่นี่
ภายใต้คำแนะนำของราชาแห่งน้ำพวกเขาก็ไปยังสถานที่ต่อไป
สัตว์วิญญาณระดับเพชรตัวต่อไปเป็นเต่าตัวสีฟ้า
สัตว์วิญญาณระดับเพชร : ภูตเต่ายักษ์ลายคราม
เต่าตัวใหญ่นี้ยังเป็นภูต เกิดในทะเลสาบแห่งนี้และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งมีชีวิตในตำนานเช่น เต่าทักษิณ, เต่ามังกรและเต่าเล็ก
วิญญาณเต่ามักจะมีอายุยืนยาวมาก บางทีอีกฝ่ายอาจจะรู้มากก็ได้
แต่ปัญหาก็มาอีกแล้ว
ลั่วอู๋ไม่สามารถปลุกมันได้
แม้ว่าเขาจะทำร้ายเต่าด้วยวิธีการใดเขาก็ไม่สามารถปลุกมันให้ตื่นจากการหลับใหลได้ การป้องกันของมันแข็งแกร่งมาก
แม้ว่าลั่วอู๋และฉูจงฉวนจะจับมือกัน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้บนตัวของมันได้
“องค์หญิงเจียโรวลองนี่สิ” ลั่วอู๋กล่าว
เต่าตัวใหญ่นี้ดูเป็นมิตรเช่นกัน
หลังจากที่องค์หญิงเจียโรวและเต่าตัวใหญ่ได้ลองสื่อสารกันแล้วพวกเขาก็หมดหนทางอีกครั้ง
ไม่ใช่ว่าเราสื่อสารกันไม่ได้ แต่มันไม่ตื่น
มันไม่ได้สนใจอะไรเลย
คนสองคนไม่เต็มใจที่จะจากไปอีกครั้ง พวกเขาไม่สามารถใช้ท่าที่มีพลังรุนแรงได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นเต่าตัวใหญ่ก็จะเปลี่ยนเป็นดุร้ายทันที
พวกเขาใช้เวลานานในการค้นหาสัตว์วิญญาณระดับเพชรตัวที่สามในทะเลสาบ
แต่ก็พบว่ามีบางอย่างที่น่าแปลกใจ
สัตว์วิญญาณชนิดนี้เรียกว่าภูตดอกบัวน้ำ
รูปร่างของมันคือดอกบัวสีเขียวที่กั้นท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ ความแข็งแกร่งของมันไม่ได้แข็งแกร่งนัก มันเกิดขึ้นมาโดยบังเอิญ
แม้ว่าจะมีพลังวิญญาณระดับเพชร แต่ความแข็งแกร่งก็ระดับปานกลาง
มันไม่มีความกล้าหาญ แต่มีความสามารถที่แข็งแกร่งในการหลบหนี
แม้จะอยู่ต่อหน้าลั่วอู๋ มันก็เลือกที่จะหลบหนีทันทีและไม่มีทางที่จะสื่อสารได้ นับประสาอะไรกับการจะถามมัน
แผนล้มเหลว
ทั้งสองว่ายกลับขึ้นไปบนทะเลสาบด้วยความสิ้นหวัง
ทะเลสาบยังคงถูกปกคลุมไปด้วยหมอกและเสียงเรียกร้องของนกแร้งวิญญาณก็ดังอย่างต่อเนื่อง
พวกเขาเสียเวลาไปหลายวันในทะเลสาบโดยไม่มีการเก็บเกี่ยวใด ๆ
“เป็นอย่างไรบ้าง?” หยู่เฮาถาม
ลั่วอู๋ส่ายหัว “มันลำบากนิดหน่อย ดูเหมือนว่าการเดินทางครั้งนี้จะไม่ได้รับอะไรแล้วล่ะ”
จากนั้นลั่วอู๋ก็บอกทุกคนเกี่ยวกับภูตระดับเพชรทั้งสามและทุกคนก็ทำอะไรไม่ถูก
แต่ตอนนี้หลี่หยินก็กระซิบขึ้นมาว่า “เนื่องจากนายน้อยต้องการพบสิ่งมีชีวิตที่เก่าแก่ที่สุดเพื่อถามทาง ทำไมนายน้อยถึงไม่ถามนกแร้งวิญญาณ”
“นกแร้งวิญญาณ” ทุกคนตะลึงงัน
“ใช่” หลี่หยินพยักหน้า “เนื่องจากมันถูกเรียกว่าแร้งวิญญาณแห่งทะเลสาบหลิงจิ่ว แสดงว่าในทะเลสาบหลิงจิ่วพวกมันต้องเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีอายุยืนยาวที่สุด”
พวกเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมอก
มันน่าเป็นเช่นนั้น