魔法少女タイラントシルフ สนวม.ซิลฟ์ - ตอนที่ 7 สาวน้อยเวทมนตร์กลายเป็นนีทต่อต้านสังคม
ตอนที่ 1-2 การเผชิญหน้า ② ☆
ฉันกำลังนอนหลับสบาย แสงแดดอุ่นๆ ที่ส่องเข้ามาทางช่องว่างของผ้าม่านทำให้ฉันรู้สึกง่วงนอนมากขึ้นไปอีกค่ะ
ฉันยังไม่อยากตื่น และอยากจะกลับไปในความฝันอีกครั้งนึง…
“เรียวอิจิ! เธอจะนอนอีกนานแค่ไหนน่ะ รัน! ช่วงนี้ขี้เกียจเกินไปแล้วนะ รัน!
“อือ… อีกชั่วโมงเดียว…”
“พอกันที! ตื่นได้แล้ว รัน!”
เมื่อผ้าห่มที่พันรอบตัวฉันถูกพลังลึกลับดึงออก อากาศที่เย็นจนแทบไม่เชื่อว่าเป็นฤดูร้อนจากเครื่องปรับอากาศก็ลูบไล้ผิวกายของฉันค่ะ
เย็น…….
ฉันขดตัวพยายามหนีจากความหนาวเย็น แต่… มันไม่มีประโยชน์
ฉันตื่นแล้ว
“ถ้าเป็นแบบนี้มีหวังไม่สามารถกลับคืนสู่สังคมแม้ว่าจะกลับคืนสู่สภาพปกติได้แน่ รัน!”
“นั่นปากเหรอคะ…”
ฉันรู้ว่าฉันอาจจะพูดเหมือนคนที่งี่เง่าค่ะ แต่ถ้าฉันไม่ได้ถูกทำให้เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก ฉันก็คงไม่ต้องกลับคืนสู่สังคมค่ะ เพราะเดิมทีแล้วฉันก็ทำหน้าที่เป็นหนึ่งในฟันเฟืองของสังคมอยู่ค่ะ
“แม้ว่าเรื่องที่บริษัทจะทำอะไรสักอย่างให้แล้วแต่แบบนี้มันก็ไม่มีความหมายสิ รัน! ถ้าเธอยังทำตัวแบบนี้ รัน!!”
ฉันไม่รู้ว่าใช้เวทมนตร์แบบไหนหรอกค่ะ แต่ดูเหมือนว่าบริษัทจะถือว่าฉันป่วยและลางาน โดยไม่มีแม้แต่การโทรมาตรวจสอบเลย มีเพียงการแจ้งเตือนผ่านทางอีเมลเท่านั้น เดิมที การกระทำแบบนี้สำหรับบริษัทที่ฉันอยู่แล้วไม่น่าจะเป็นไปได้ค่ะ ปกติแล้วในตอนแรกถ้าเป็นตามปกติเจ้านายคงจะมาเยี่ยมค่ะ และแน่นอนว่าไม่ใช่เพราะกังวลเรื่องของฉัน แต่เพียงเพื่อยืนยันอาการป่วยของฉันค่ะ และเนื่องจากไม่มีสิ่งต่างๆที่กล่าวมาข้างต้น เวทมนตร์จึงสะดวกสบายและน่ากลัวค่ะ
ถึงแม้ว่าฉันมีเรื่องอยากจะบ่น แต่ฉันดันตื่นขึ้นมาแล้วก็คงช่วยไม่ได้แล้วไม่มีประโยชน์อะไรถ้าฉันจะมานอนขดตัวอยู่แบบนี้ต่อไปค่ะ เมื่อฉันมองดูเวลาก็พบว่าเข็มนาฬิกาได้ชี้เลยเลข 12 นาฬิกาไปแล้ว
“ถึงจะไม่ตรงเวลาเท่าไหร่แต่กินข้าวเที่ยงกันเถอะค่ะ”
“มันไม่ดีเลย รัน! ผมไม่ได้ทำให้เธอเป็นสาวน้อยเวทย์มนตร์เพื่อทำให้เธอใช้ชีวิตตามใจตัวเองแบบนี้นะ รัน!”
“เสียงดังจังค่ะ…”
เป็นเวลาประมาณหนึ่งสัปดาห์แล้วที่ฉันกลายร่างเป็นเด็กสาวและได้กลายมาเป็นสาวน้อยเวทมนตร์อย่างไม่เต็มใจค่ะ ตอนแรกฉันพยายามรักษารูปแบบการใช้ชีวิตแบบเดียวกับตอนที่อยู่ที่บริษัทเอาไว้ แต่ผ่านไปสามวัน ฉันก็ตื่นก่อนเที่ยงนิดเดียวหรือหลังเที่ยงไปซะแล้วค่ะ
เดิมทีฉันเป็นคนที่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากเพื่อให้มีชีวิตรอด และฉันถูกบังคับให้เป็นตามระเบียบแบบแผนและใช้ชีวิตตามแบบที่บุคคลอันเป็นส่วนหนึ่งของสังคมควรจะเป็นค่ะ
อย่างไรก็ตามฉันไม่สามารถไปทำงานที่บริษัทได้ และฉันก็ไม่มีโรงเรียนหรืองานพาร์ทไทม์ให้ไปด้วยค่ะ มันชัดเจนอยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนที่แต่เดิมขี้เกียจอยู่แล้วสูญเสียสิ่งที่ขัดขวางการขี้เกียจของเขาไป ดังนั้นสิ่งนี้จึงเกิดขึ้นกับฉันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ค่ะ
[ TL:เรียวอิจิแอบบอกในตอนก่อนๆ อยู่แล้วว่าจริงๆ มันก็ไม่ได้อยากทำงาน ]
นอกจากนี้มันเป็นเวลาประมาณ 10 ปีมาแล้วที่ฉันไม่สามารถนอนหลับสนิทได้ค่ะ ทุกวันนี้ฉันไม่กลัวค่ำคืนที่จะมาถึงอีกแล้วค่ะ นอนบนเตียงได้โดยไม่เจ็บปวดอีกต่อไปแล้วสำหรับคนที่ได้คืนวันอันแสนวิเศษที่เขาโหยหาแบบนี้แล้ว คุณยังจะสามารถพูดเรื่องโหดร้ายอย่างการที่ควรจะตื่นให้เร็วกว่านี้กับเขาได้อีกเหรอคะ?
สุดท้ายนี้ ถ้าอยากจะถามว่าฉันต้องการจะพูดอะไรกันแน่ก็คงจะเป็นมันไม่ใช่ความผิดของฉันค่ะ!
“ล้มพวก ดิส ให้แล้วยังไม่พอใจอีกเหรอคะ?”
ในตอนแรก แจ็คทำให้ฉันเป็นสาวน้อยเวทมนตร์เพื่อเอาชนะ ดิส ที่แข็งแกร่งแต่ ณ จุดนี้ ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าพวกมันเป็นเรื่องล้อเล่นค่ะ แต่จะคาดคั้นไปก็ไม่ได้อะไรเพราะงั้นจึงตัดสินใจปล่อยวางปัดเรื่องนี้ลงไปก่อน
สิ่งที่แจ็คต้องการจากฉันควรเป็นพลังในการต่อสู้ ดังนั้นหากเป็นแบบนั้นแล้วก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่งเกี่ยวกับวิถีชีวิตของฉันค่ะ ในสัปดาห์ที่ผ่านมาฉันเอาชนะ ดิส มาหลายต่อหลายครั้งแล้วค่ะ และฉันเองก็คุ้นเคยกับการใช้เวทมนตร์มากกว่าตอนแปลงร่างเป็นครั้งแรกด้วยค่ะ นอกจากนี้ฉันยังเอาชนะ ดิส คลาสเอิร์ล ซึ่งเป็นตำแหน่งที่สูงกว่า ไวเคานต์ หนึ่งระดับได้อีกด้วย บอกตามตรงฉันคิดว่าทำเรื่องต่างๆในฐานะสาวน้อยเวทมนตร์มามากพอแล้วค่ะ และที่สำคัญฉันกำลังทำในสิ่งที่ฉันถูกขอร้องให้ทำด้วยค่ะ
ถ้าจะให้ฉันใช้สถานการณ์ปัจจุบันยกตัวอย่างคงจะเป็นสถานการณ์ที่บริษัทเข้ามายุ่งวุ่ยวายกับชีวิตส่วนตัวของฉันใช่รึเปล่าคะ? ต้องเป็นแบบนั้นแน่นอนถ้ามันเป็นพวกแบล็กคอมปานีที่แสนเลวร้ายค่ะ
นอกจากนี้ดูเหมือนว่าจะมีดิสที่ปรากฏตัวในขณะที่ฉันงีบหลับจนถึงเย็นวานนี้ แต่จากที่ฉันได้ยินมามันถูกปราบไปแล้วโดยที่ไม่มีปัญหาอะไรเพราะในระแวกแถวนี้มีสาวน้อยเวทมนตร์อยู่อีกดังนั้นฉันจึงไม่ได้เป็นที่ต้องการตัวเสมอไป
“นั่นไม่ใช่ปัญหา รัน! ถ้ายังเป็นอยู่อย่างนี้สุดท้ายเธอจะสูญเสียความตั้งใจที่จะกลับมาเป็นปกติ รัน! แล้วตอนนั้นเธอก็จะไม่มีเหตุผลที่จะต่อสู้ รัน!”
“นั่นไม่จริงหรอกค่ะ”
ชีวิตในฐานะสาวน้อยเวทมนตร์นั้นสะดวกสบายอย่างแน่นอนค่ะ ตราบใดที่ปิดตาไม่รับรู้ความจริงที่ว่ากำลังเสี่ยงชีวิตอยู่ค่ะ ฉันไม่มีปัญหาทางด้านร่างกาย เช่น ปวดเมื่อยตามร่างกายตลอดเวลา หรือนอนไม่หลับ และฉันสามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยการล่า ดิส และไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องพวกมนุษยสัมพันธ์ต่างๆ ทั้งหมดที่ว่ามานี้เป็นสิ่งที่เยี่ยมมากค่ะ
“อ๊ะ มาแล้วเหรอคะ”
นอกจากนั้นก็ยังมีของที่มีประโยชน์อยู่อีกค่ะ
มากิโฟน เป็นอุปกรณ์คล้ายสมาร์ทโฟนที่มอบให้กับสาวน้อยเวทมนตร์แต่ละคน ฟังก์ชั่นส่วนใหญ่เหมือนกันหรือดีกว่าสมาร์ทโฟน และไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันถูกสร้างโดยอ้างอิงจากสมาร์ทโฟนค่ะ
มากิโฟน สะดวกสบายจริงๆ มันทั้งมีฟังก์ชันการแจ้งเตือนการปรากฏตัวของ ดิส และฟังก์ชั่นการเคลื่อนย้าย แต่ที่สำคัญที่สุดมันมีแอพมากมายที่มีประโยชน์มากในการใช้ชีวิตประจำวันค่ะ
สิ่งที่ฉันชอบคือบริการจัดส่งถึงบ้านด้วยเวทมนตร์ ไอเทมที่ซื้อจากเว็บไซต์ช็อปปิ้งสุดพิเศษของ มากิโฟน จะเคลื่อนย้ายมาทันทีด้วยเวทมนตร์เทเลพอร์ต เพียงไม่กี่นาทีจากการสั่งซื้อก็มาถึงที่ที่ต้องการจัดส่งค่ะ
แฮมเบอร์เกอร์และโคล่าที่ฉันสั่งในขณะที่ฟังเรื่องที่แจ็คบ่นก็มาถึงโดยใช้เวลาไม่นานค่ะ และนี่ไม่ใช่บริการจัดส่งถึงบ้านแบบดั้งเดิมของร้านค้าแต่เป็นเวทมนตร์จากมากิโฟนค่ะ เวทมนตร์บันไซ! มากิโฟนจงเจริญ!
“ฟังคนเขาพูดจนจบก่อนสิ รัน! ถ้ามัวแต่กินแต่อาหารขยะแบบนั้นไม่ดีแน่ รัน! เมื่อวานผมก็เห็นกินเหมือนกัน รัน! กินอาหารที่มีประโยชน์ รัน! แล้วก็มาล้างหน้าแปรงฟันก่อนด้วย รัน!”
“อย่าพูดเหมือนคุณเป็นแม่ฉันสิคะ คุณฟักทอง”
อย่างไรก็ตามการเป็นสาวน้อยเวทมนตร์นั้นสะดวกสบายในหลายๆ ด้าน แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่มีทางเลือกสำหรับการกลับคืนสู่ร่างเดิมและใช้ชีวิตปกติค่ะ
・
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ ฉันก็ดูอนิเมะที่อัดไว้และเล่นเกม แล้วกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็เป็นเวลากลางคืนแล้วค่ะ แจ็คยังไม่กลับมาเลยนับตั้งแต่เขาออกไปหลังมื้อกลางวันเพราะเขาบอกว่าเขามีบางอย่างที่ต้องทำค่ะ
“ผมถึงบ้านแล้ว รัน อ่า เรียวอิจิ! ผมบอกแล้วไงว่าห้ามเล่นเกมเกินวันละชั่วโมงน่ะ รัน! พอละสายตาจากเธอทีไรมันก็เป็นแบบนี้ทุกที รัน!”
ทันทีที่ฉันคิดว่าไม่ต้องกลับมาอีกแล้วก็ดีเขาก็กลับมาทันทีเลยค่ะ
“เพิ่งเล่นเองค่ะ”
“จริงเหรอ? รัน! งั้นก็แล้วไป รัน!”
ที่จริงฉันเล่นมันมานานกว่า 4 ชั่วโมงแล้วแต่เขามีทางรู้มันได้หรอกค่ะ
ฉันอดสงสัยไม่ได้จริงๆว่าคนคนนี้จะอยู่ในบ้านของฉันอีกนานแค่ไหนกันคะ?
“ฉันจะทำงานในฐานะสาวน้อยเวทมนตร์ค่ะ ดังนั้นคุณไม่ต้องมาอีกแล้วค่ะ ฉันเข้าใจพื้นฐานหมดแล้วค่ะ”
“อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ รัน! ผมจะอยู่เคียงข้างเสมอเพื่อสนับสนุนสาวน้อยเวทมนตร์คนใหม่ล่าสุดในพื้นที่ รัน! ดังนั้นจนกว่าสาวน้อยเวทมนตร์คนต่อไปจะปรากฏตัว รันจะสนับสนุนเรียวอิจิ รัน!”
“…เรื่องนั้นน่ะไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนะคะ?”
“เคยพูดแบบนั้นแน่ๆ รัน! ผมมั่นใจว่าเธอได้ยินมันนะ รัน! จะว่าไปเธอยังไม่ได้ถามเรื่องวิธีกลับร่างเดิมเลยนี่ รัน!”
“ฉันขอโทษแล้วกันนะคะที่ไม่ได้ฟัง เท่าที่ฉันจำได้คือเอาชนะ ดิส แล้วเก็บคะแนนจากนั้นใช้คะแนนพวกนั้นเพื่อซื้อยามาใช่ไหมคะ มันก็ทั้งง่ายแล้วก็เข้าใจได้ง่ายจริงๆค่ะ”
กล่าวกันว่าสาวน้อยเวทมนตร์เป็นระบบที่สร้างขึ้นเพื่อล่า ดิส แต่มันไม่ใช่ความฝันที่เด็กผู้หญิงทุกคนในยุคนั้นที่จะต่อสู้เพื่อปกป้องโลก
พวกเขาบางคนอาจมีจิตวิญญาณที่สูงส่ง แต่ส่วนใหญ่มีเป้าหมายเพื่อแต้มที่พวกเขาจะได้รับจากการเอาชนะ ดิส ค่อนข้างจะถูกต้องกว่าหากกล่าวว่าเป็นรางวัลที่สามารถแลกเปลี่ยนกับคะแนนที่ได้รับ
ตัวอย่างเช่นเงิน เมื่อแปลงเป็นเงินเยนญี่ปุ่น 1 คะแนนแลกได้ 100 เยน นอกจากนี้ การแลกเปลี่ยนสินค้าแทนเงิน เช่น อาหาร เครื่องใช้ในบ้าน หรือสินค้าเบ็ดเตล็ด สามารถแลกเปลี่ยนได้ในอัตราประมาณ 80% ของจำนวนเงินที่ซื้อจริง [TL:100เยน=26บาท]
ฉันไม่รู้ว่าโลกเวทมนตร์หาเงินมาได้ยังไงหรอกนะคะ แต่มันไม่ใช่เรื่องเป็นไปไม่ได้ที่จะได้เงินหลายหมื่นหรือแม้แต่หลักพันล้านหากสามารถเอาชนะ ดิส ที่แข็งแกร่งได้ และอาจจะมีสาวน้อยเวทมนตร์มากกว่าสองสามคนที่ต่อสู้เพื่อเงินด้วยค่ะ
และพวกยาพิเศษ ยังมียาล้ำค่าที่ไม่สามารถได้มาโดยปราศจากเวทมนตร์ด้วยค่ะ เช่น ยาเปลี่ยนเพศและยาชะลอวัยที่ฉันจำเป็นต้องได้รับเพื่อให้กลับเป็นร่างเดิมค่ะ ในทางตรงกันข้ามพวกยาอื่นๆอย่าง ยาฟื้นฟู และสิ่งพิเศษอย่างยาเสน่ห์หามาได้ด้วยการแลกเปลี่ยนแต้มเช่นกันค่ะ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับเงินสดและสิ่งของที่ไม่เกี่ยวกับเวทมนตร์แล้ว สิ่งของเหล่านี้ต้องการคะแนนมากกว่า และดูเหมือนว่าบางคนเต็มใจที่จะใช้ชีวิตสาวน้อยเวทมนตร์ทั้งหมดเพื่อรับยาวิเศษบางชนิด
แล้วยังมีพวก เครื่องมือวิเศษอีกด้วย มันเป็นพวกไอเท็มต่าง ๆ ที่สามารถแลกได้จากแต้มเช่นเดียวกันอาทิเช่น รองเท้าไต่อากาศ ผ้าคลุมล่องหน แว่นตามองทะลุ และโฮมุนคูลัส และอื่นๆอีกมากมาย
“ตอนนี้ฉันมีประมาณ 50,000 คะแนนค่ะ ดังนั้นหนทางของฉันยังอีกยาวไกลค่ะ”
สิ่งที่ต้องทำให้กลับมาเป็นปกติคือยาแปลงเพศและยาชะลอวัยค่ะ โดยแต่ละชิ้นใช้คะแนนมากถึง 500,000 คะแนน นั่นหมายถึงว่าราคาทั้งหมดที่ต้องจ่ายคือ 1.5 ล้านคะแนนซึ่งฉันต้องต่อสู้เพื่อสะสมคะแนนให้ได้ครบค่ะ
อย่างไรก็ตาม ยาชะลอวัยไม่ว่าจะเพิ่มหรือจะลดมีผลมากถึง 10 ปี
แจ็คบอกฉันว่าตอนนี้ฉันยังไม่เริ่มมีประจำเดือนด้วยซ้ำดังนั้น ณ ตอนที่ฉันกลายเป็นผู้หญิง ร่างกายปัจจุบันของฉันน่าจะมีอายุประมาณ 10 ปี และฉันต้องมีอายุมากกว่า 20 ปี เพื่อที่จะได้กลับไปมีชีวิตเดิมโดยไม่รู้สึกแปลกๆ และนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการยาชะลอวัยมากถึงสองชิ้นด้วยกัน
“ถ้าเอาชนะดิสที่แข็งแกร่งได้มันไม่นานหรอกนะ รัน!”
“ถ้ามันไม่ออกมา ฉันก็ไม่มีทางที่จะเอาชนะมันได้หรอกค่ะ”
ดิส ถูกแบ่งออกเป็นระดับตามความแข็งแกร่ง และโดยธรรมชาติแล้วคะแนนที่ได้รับจะแตกต่างกันไปในแต่ละระดับ
ทั่วไปคือ 10, อัศวินคือ 100, บารอนคือ 500 และเพิ่มขึ้นอีก 10 เท่าหลังจากนั้น มีเพียงคิงเท่านั้นที่ไม่มีคะแนนกำหนดตายตัว เพราะดูเหมือนว่ามันยังไม่เคยปรากฏขึ้นเลยในอดีตที่ผ่านมา
หากสามารถเอาชนะ ดิส ที่แข็งแกร่งได้ ผลตอบแทนก็จะดีมากค่ะ แต่แน่นอนว่าความเสี่ยงก็มากเช่นกัน นอกจากนี้ ดิส ที่เก่งก็ยิ่งปรากฏออกมาน้อยลงไปด้วยค่ะ แม้ว่าจะต้องการคะแนนก็ตามแต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ดิส จะออกมาตามระดับที่ต้องการ และไม่ได้หมายความว่าจะสามารถชนะได้อย่างแน่นอนค่ะ
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันบอกว่าหนทางยังอีกยาวไกลค่ะ จนถึงตอนนี้มันเป็นไปได้ด้วยดีค่ะ และถ้าแนวโน้มยังคงดำเนินแบบนี้ต่อไปในอนาคตถึงมันจะต้องใช้แต้มถึง 1.5 ล้านก็ตามแต่จากข้อมูลของแจ็คก็มีคนที่ใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งปีในการรวบรวมมันค่ะ แต่ปัญหาคือ ดิส ไม่ได้ปรากฏตัวทุกวันค่ะ
ฉันไม่รู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นหรือเป็นเรื่องบังเอิญรึเปล่าแต่เมื่อความถี่ของการปรากฏตัวของพวกมันลดลง มันจะต้องใช้เวลาสักพักใหญ่กว่าที่จะกลับมาเป็นปกติได้ค่ะ
อาจฟังดูไร้สาระแต่ฉันอยากให้ดิสปรากฏตัวมากขึ้นในขณะที่ฉันเป็นสาวน้อยเวทมนตร์จังเลยนะ
[TL:มาคำนวนเล่นๆกัน 1แต้ม 100เยน เรียวอิจิมี 50000*100 ประมาณ 5 ล้านเยนหรือ1.27ล้านบาทได้นี่ขนาดสัปดาห์เดียวแล้วยังไม่ดังขนาดมีคนจ่ายตังซื้อแต้มเปย์นะ..ส่วนยาคิดพล็อตเล่นๆนะถ้ามีเด็กสาวเป็นสาวน้อยเวทมนตร์เพราะอยากสมหวังในรักซื้อยาเสน่ห์ไปใส่ให้ผู้ชายกินเนี่ยกลายเป็นพล็อตโดจินได้เลย555+]