กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม - บทที่ 1007 แม่คิดแบบนี้จริงๆเหรอ

“แม่คิดแบบนี้จริงๆเหรอครับ?”เจียงโม่เชียนมองไปยังชิวหมิงเยี่ยน “แม่รู้สึกว่าผมสามารถช่วยพี่ได้จริงๆเหรอครับ?”
“แน่นอนสิ”ซิวหมิงเยี่ยนจับมือของลูกชายไว้ “ลูกดูสิ ลูกเป็นน้องชายของพี่เขา ลูกลองคิดดู ในบริษัท ใครจะเป็นญาติที่สนิทกับพี่เขามากกว่าลูกอีก? ครั้งนี้พี่ชายของลูกเกิดเรื่อง ลูกต้องช่วย
เหลือพี่เขาดีๆนะ”
เจียงโม่เชียนพูดขึ้น “ผมทราบครับ ผมต้องช่วยพี่ชายของผมอยู่แล้วครับ”
ที่โรงพยาบาลในเมืองB หมอทำการตรวจร่างกายทุกอย่างให้เจียงโม่หาน ผลตรวจนั้นเหมือนกัน อยากให้ความทรงจำกลับมา ต้องเข้ารับการผ่าต้ด
ผลตรวจนี้หนานเฉิงไม่ได้บอกเจียงโม่หาน เขาแค่คุยกับเจียงโเชียนเล็กน้อย ผลสุดท้ายทั้งสองคนก็เห็นตรงกัน
เมื่อเจียงโเชียนฟังคำพูดของชิวหมิงเยี่ยนแล้ว รู้สึกว่าการผ่าตัดนั้นมีความเสี่ยง ไม่กลัวเรื่องใดก็ต้องกลัวอีกเรื่องหนึ่ง และความคิดของหนานเฉิงคือ เจียงโม่หานจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ ก็
จะจำจงเหยียนซีไม่ได้ แบบนี้จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับเรื่องราวในอดีตอีก
เพราะเหตุนี้ พวกเขาจึงไม่ได้บอกสถานการณ์ในตอนนี้แก่เจียงม่หาน ตัดสินใจที่จะไม่เข้ารับการผ่าตัด
เมื่อเจียงโม่หานถาม พวกเขาได้เตรียมกับหมอไว้ว่า ให้ตอบว่าไม่มีทางรักษา แถมยังบอกว่าการเสียความทรงจำแบบนี้ป็นแค่ชั่วคราว อาจจำขึ้นมาได้ตลอดเวลา ภายใต้การโกหกของพวกเขา
ทั้งสอง เจียงโม่หานจึงปักใจเชื่อว่าความจำของเขามันจะกลับมาเอง
ขณะเดียวกันที่เมืองC จงเหยียนนั้นแอบมาที่โรงพยาบาลอยากจะทราบถึงสถานการณ์ของเจียงโม่หาน อาจเป็นเพราะว่าสาเหตุที่เขาได้รับบาดเจ็บมาจากจวงเจียเหวิน หรืออาจเป็นเพราะ
เธอเคยรักเขามาก่อน
ทว่า เธอมาถึงโรงพยาบาลถึงจะรู้ว่า เขานั้นออกจากโรงพยาบาลแล้ว
เขาเอาแต่พูดว่าเขามีอะไรจะพูดกับเธอ แต่ว่า จนถึงตอนนี้เธอก็ไม่รู้ว่าเขาอยากจะพูดอะไรกับเธอ
เมื่อออกจากโรงพยาบาล เธอเดินอยู่ข้างทางคนเดียว ภายในใจของเธอกำลังรู้สึกหลงทางและลังเล เธอพยายามทำให้ตัวเองเย็นชา พยายามทำให้ตัวเองสามารถรู้สึกได้แค่เกลียดเขา ทว่า
เรื่องราวเล็กๆน้อยๆในอดีตที่พวกเขาเคยอยู่ด้วยกัน มันยังคงอยู่ในความทรงจำของเธอ ชาตินี้ก็คงจะลืมไม่ได้
แต่ว่าเธอนั้นรู้ดี สิ่งเหล่านั้นกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว
มันกำหนดบทสรุปของพวกเขาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว
การเริ่มต้นด้วยความไม่จริงใจและไม่คิดที่จะอยู่กับคุณตลอดไป มันก็ลิขิตมาแล้วว่าจะจบแบบไม่สมหวัง
งานแต่งของจวงเจียเหวินและเสิ่นซินเหยาจัดขึ้นตามกำหนด
พ่อแม่ของเสิ่นซินเหยาก็มาก่อนวันงานสองสามวัน ตอนค่ำ จวงเจียเหวินจะพาทุกคนไปทานข้าวนอกบ้าน
ครั้งนี้คนเกือบมาถึงหมดแล้ว ถ้าจะบอกว่าเสียดาย ก็คงเสียดายที่จงเหยียนเฉินยังมาไม่ถึง นอกเหนือจากนั้นมาถึงกันหมดแล้ว
เขาจองห้องอาหารที่สามารถจุคนได้ประมาณยี่สิบคน การสนทนานั้นแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม พวกผู้หญิงจับกลุ่มกัน คุยเรื่องชีวิตประจำวันทั่วไปและเรื่องงานแต่ง
และอีกกลุ่มนั้นค่อนข้างเงียบ ผู้ชายน่ะ ล้วนเงียบขรึม ยิ่งอายุขนาดนี้ยิ่งต้องนิ่งและเงียบ
“เผยซวน ตำแหน่งหน้าที่การงานของคุณยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่โต อำนาจก็ยิ่งอยู่ยิ่งมาก ลูกสาวของคุณแต่งงาน ทำไมต้องรอให้ถึงเวลาค่อยมาล่ะ คุณไม่พอใจกับลูกเขยของคุณ หรือไม่พอใจกับ
ว่าที่แม่สามีของลูกสาวครับ?” ซูจ้านเทเหล้าให้เสิ่นเผยซวน และไม่ลืมที่จะเยาะเย้ยเขา
นี่ใกล้จะถึงวันงานแล้ว ค่อยเร่งรีบมา
เสิ่นเผยชวนครุ่นคิดในใจ มองดูจงจิ่งห้าวแล้วพูดขึ้น “ครั้งนี้ผมเจอปัญหานิดหน่อยน่ะครับ ไม่งั้นคงไม่มาสายหรอก”
“เรื่องอะไร ถึงมารบกวนคุณได้ครับ ตอนนี้คุณอยู่ระดับไหนแล้ว?”ซูจ้านดันแก้วเหล้าไปข้างหน้าของเขา
“งั้นผมก็ขอพูดตรงๆกับพวกคุณเลยนะครับ ที่จริงผมไม่ควรมา
เขายังพูดไม่จบ ซูจานอารมณ์ร้อนขึ้นมา “ลูกสาวของคุณแต่งงาน อะไรคือคุณไม่ควรมา? ลูกสาวของคุณแต่งงาน คุณไม่ควรมาเหรอ? เพื่อตำแหน่งของคุณ แม้แต่ลูกสาวก็ไม่สำคัญแล้ว?”
“คุณเงียบหน่อย แล้วฟังเขาพูดให้จบก่อน”จงจิ่งห้าวพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
ซูจ้านโบกมือ “โอเคๆ พวกเราจะรอฟังว่าเขาจะมีเหตุผลอะไร”
เสิ่นเผยซวนตีไปบนบ่าของซูจ้านเบาๆ “คุณนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆ ยังเหมือนตอนหนุ่มๆทุกอย่างเลย”
“งั้นคุณก็หมายความว่าผมยังหนุ่มอยู่? งั้นก็ขอบคุณที่ชมนะ แต่ได้โปรดรีบๆพูดมาเถอะ”ซูจ้านเอามือของเขาออก
เสิ่นเผยชวนดื่มเหล้าตรงหน้าที่ซูจ้านส่งมาให้ แล้วพูดขึ้น “ครั้งที่แล้วผมเคยบอกว่า เบื้องบนมอบคดีใหญ่มาให้ผมทำ หนึ่งปีมานี้ ผมก็วุ่นๆกับคดีนี้ ไม่นานมานี้ถึงจะเคลียร์เสร็จ ทว่า คนวงในทำ
ข้อมูลรั่ว ทำให้ตัวการหนีไป ทางตำรวจก็ไม่มีหลักฐานหรือข้อมูลใดๆเลย”
“ก็เลยต้องไปจับตัวการ ไม่มีเวลามาร่วมงานแต่งของลูกสาว?” ซูจ้านพูดต่อเขา
“ไม่ใช่ เขาทำธุรกิจที่ทางตอนเหนือของจีนมาหลายปี รากมันลึก เพื่อขจัดเนื้องอกร้ายให้หมดไป พวกเรานั้นต้องเสียกำลังคนและเวลา ยิ่งหนึ่งปีมานี้ ยิ่งต้องมีสายลับเพิ่ม ค่อยๆ หาทางเข้าออก
ทีละน้อย ทำการปรับใช้อย่างระมัดระวัง ถึงจะทำการจับกุมได้ ตัวการสำคัญหนีไปได้ ผมต้องรับผิดชอบ ตอนนี้ผมก็กำลังประสบปัญหาอยู่หนึ่งอย่าง”เขาเงยหน้าขึ้น แววตาดูจริงจัง และสงบมาก
“ถูกตามแก้แค้น”
เพราะจับตัวการสำคัญไม่ได้ เขาก็ต้องถูกลงโทษ เบื้องบนเห็นแก่ที่เขาทำงานมาหลายปี จึงให้โอกาสเขาในการแก้ตัว สืบว่าใครเป็นคนทำข่าวรั่ว แล้วจับตัวการสำคัญมาให้ได้
“ครั้งนี้ที่ผมกับซางหยูมาที่นี่ เรามาอย่างลับๆ”
รอบๆบ้านของเขามีคนไม่น้อยคอยจับตาอยู่ ตั้งใจทำให้ตัวการที่หนีไปเห็นว่า เสิ่นเผยชวนไม่ได้อยู่บ้าน
ซูจ้านอยู่เงียบๆไม่พูดอะไร ผ่านไปสักพักถึงจะพูดขึ้นว่า “งานนี้ไม่ต้องไปทำมันแล้ว คุณรีบๆเกษียณออกมาเถอะ”
ฟังดูแล้ว นี่มันอันตรายมาก ลูกสาวนั้นโตแม้ว พวกเขาก็แก่แล้ว ควรหยุดพักและใช่ชีวิตวัยชราดีๆแล้ว ทำไมยังมีเรื่องมากมายแบบนี้?”
“คุณมาอยู่นี่แล้วให้ลูกเขยเบี้ยงสิ ในเมื่อเลี้ยงไหวอยู่แล้ว”ซูานอยู่อย่างเป็นสุขและสบายใจมานานแล้ว เขาไม่สามารถรับฟังเรื่องอันตรายแบบนี้ได้