กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม - บทที่ 425 เธอเป็นของพี่คนเดียวเท่านั้น

“แต่ว่า……”

บุคคลอย่างเขาสภาพจิตใจไม่ปกติจริงเหรอ? งั้นทำไมหลินซินเหยียนถึงยังคืนดีกับเขาอีก?

หลี่จ้านอ่านความคิดเธอออก ได้แกล้งหยิกแก้มของเธอ “ทำไมถึงได้โง่ขนาดนี้นะ? เธอนึกว่าเขาดีกับหลินซินเหยียนเหรอ? ถ้าดีทำไมไม่ป่าวประกาศฐานะของเธอ? ทำไมต้องปิดบัง? ถ้าไม่ใช่ว่าหลินซินเหยียนมีลูกกับเขาสองคน หลินซินเหยียนทนไม่ไหววิ่งหนีไปตั้งนานแล้ว แต่เพราะมีลูกเลยหมดหนทาง เพื่อลูกแล้วถูกบีบให้อยู่ข้างกายเขา อีกอย่าง……”

นิ้วมือของเขาแว๊บผ่านแก้มของเฉินชือหาน มาจับคางเธอไว้ ให้เธอมองตัวเอง “พี่ไม่หนุ่มกว่าเขา ไม่หล่อกว่าเขาเหรอ?”

เพราะใกล้กันมาก เฉินชือหานสามารถเห็นผิวพรรณที่เนียนละเอียดของเขาอย่างชัดเจน เนียนเรียบกว่าผิวของผู้หญิงเสียอีก ในฐานะที่เป็นดาราชายที่ฮอตอยู่ในขณะนี้ เขาดูแลผิวพรรณได้ดีมาก ไม่แย่กว่าผิวพรรณของผู้หญิงเลยสักนิด

ต้องยอมรับจริงๆว่า เขาหน้าตาไม่เลว

ไม่นานเฉินชือหานก็ดึงสติกลับมา “นายพูดมาเยอะขนาดนี้ ก็แค่ไม่อยากให้ฉันแต่งงานกับจงจิ่งห้าวสินะ? นายคิดว่าฉันโง่รึไง?”

……

หลี่จ้าน “……”

แบบนี้ก็ยังไม่หลงเสน่ห์จนหัวปักหัวปำเลยเหรอ? ต้องรู้ไว้นะว่าเขาได้อุทิศปากตัวเองออกไปแล้ว ตอนที่แสดงละครครั้งแรก เขาอายและทำไม่ได้ รู้สึกว่าตัวเองยังไม่มีแฟน ก็มอบจูบให้กับนักแสดงหญิงที่อายุแก่กว่าเขาหลายปีมันเสียเปรียบเกินไป

ครั้งนั้นคนที่ร่วมงานด้วยคือผู้กำกับชื่อดังของในประเทศ หนังที่เขากำกับล้วนได้รับคอมเม้นท์ที่ดี ลือกันว่านิสัยเขาแปลกประหลาด ขอแค่สามารถถ่ายทำละครให้ดี กล้าทำทุกอย่าง ว่ากันว่ามีอยู่ครั้งนึงผู้กำกับถ่ายฉากนางเอกเต้นปาโซโดเบลที่เร่าร้อน นางเอกเต้นไม่เป็น ผู้กำกับก็หาครูมาสอน ที่แปลกประหลาดคือเขาเองก็เรียนด้วย ได้ยินว่าเรียนและเต้นได้ดีกว่านางเอกที่เล่นฉากนั้นเสียอีก

ต่อมาหนังเรื่องนั้นได้รับรางวัล พิธีกรพูดถึงละครฉากนั้นแล้วถามว่า “นางเอกแสดง ไม่ใช่คุณแสดงสักหน่อย ทำไมคุณถึงไปเรียนด้วยคะ?”

ผู้กำกับสงบนิ่งมาก “ถ้าผมไม่เป็น แล้วจะแนะนำเธอยังไงครับ?”

ด้านล่างมีเสียงปรบมือรัวๆ ความสำเร็จทั้งหมดล้วนไม่ใช่สิ่งบังเอิญ ล้วนเป็นหยาดเหงื่อที่นับไม่ถ้วนและประสบการณ์อันขมขื่นที่ทุ่มเทอยู่เบื้องหลัง เพื่อสร้างบรรยากาศให้ครื้นเครง ผู้กำกับยังได้เต้นโชว์ท่อนนึง ผู้ชายที่สูงแค่160กว่าเซนติเมตร และรูปร่างค่อนข้างอ้วนท้วน ดันเต้นปาโซโดเบลได้อ่อนช้อยและเร่าร้อนมาก

ที่สำคัญคือเขาสามารถจับสีหน้าท่าทางแบบนั้นได้ ก็เลยมีความรู้สึกที่เป็นธรรมชาติ

ทั้งตลกและทำให้คนครึกครื้น

ตอนนั้นผู้กำกับหาว่าหลี่จ้านชักช้ายืดเยื้อ ได้พูดว่า “เอาปากกับปากประกบเข้าด้วยกัน ก็เหมือนเอาปากของนายไปประกบกับเนื้อชิ้นนึงอย่างงั้นแหละ” ผู้กำกับยังได้สาธิตให้ดูรอบนึง เอาปากตัวเองจูบกับปากของช่างภาพ จากนั้นได้มองหน้าหลี่จ้านแล้วถาม “จะเป็นไรไป? ก็แค่เนื้อประกบเนื้อไม่ใช่เหรอ? หลับตาแล้วจูบลงไปก็จบแล้ว”

ตอนนั้นแม้แต่ช่างภาพก็ยังอึ้งค้างเลย

หลี่จ้านก็อึ้งเหมือนกัน แถมยังได้จับปากตัวเอง จากนั้นได้คิดอยู่ในใจนี่ก็คือเนื้อสองแผ่น?

ไม่รู้ว่าเพราะถูกล้างสมองหรือเปล่า หลี่จ้านยังรู้สึกว่าผู้กำกับบรรยายได้เหมาะสมมาก นี่ก็คือเนื้อสองแผ่น ตอนที่จูบเฉินชือหาน สิ่งที่ในใจเขาคิดก็คือคำๆนั้นของผู้กำกับ หลับตาจูบลงไปก็โอเคแล้ว

ก็ถือซะว่าถ่ายฉากจูบฉากนึงก็แล้วกัน

ที่จริงเขาไม่รู้ว่าถ่ายฉากนั้นเสร็จ ผู้กำกับได้แอบใช้น้ำเปล่าล้างปาก แถมยังได้ว่าช่างภาพไปชุดใหญ่ “ต่อไปกินหัวหอมน้อยๆหน่อย แม่งเหม็นชะมัดเลย ขยะแขยงจะตายอยู่แล้ว”

ช่างภาพ “……”

ทำไมเขาถึงถูกปรักปรำขนาดนี้?

หลี่จ้านบิ้วอารมณ์ต่อ คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้ไหวตัวเร็วดี แผนหนุ่มหล่อของเขาก็ใช้ไม่ได้ผลเลย

แฟนคลับหญิงนับไม่ถ้วนของเขากรี๊ดกร๊าดกับความหล่อของเขา เขาไม่เชื่อหรอกว่าจะเอาเฉินชือหานไม่อยู่หมัด

“ใช่!” ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือดแดง “พี่ไม่อยากให้เธอแต่งงานกับคนอื่น ใครก็ไม่ได้ เธอเป็นของพี่คนเดียวเท่านั้น!”

นาทีนี้ในใจหลี่จ้านคิดว่า ตอนนี้ก็คือกำลังแสดงละครประธานจอมเผด็จการอยู่

เขาดึงเฉินชือหานเข้ามาในอ้อมอก มองดวงตาเธอด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง “พี่พูดมาเยอะขนาดนี้ เธอยังไม่รู้ใจพี่อีกเหรอ?”