กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม - บทที่100 แผนการ

ทั้งสองสบตาหัวเราะกัน

“พวกเราเไปเดินเล่นกันหน่อยไหม？”

“อือ”

ความสัมพันธ์ของทั้งสอง เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน

ไม่สนิทอย่างเมื่อก่อนแล้ว

“คุณรู้แล้ว”เหอรุ่ยเจ๋อมองทางตรงหน้า“ถ้าผมบอกว่า ผมเองก็เพิ่งรู้ไม่นาน คุณจะเชื่อผมไหม？”

“ไม่รู้”หลินซินเหยียนให้คำตอบที่ดูคลุมเครือ

“คุณยังไม่เชื่อใจผม”เหอรุ่ยเจ๋อหัวเราะอย่างขมขื่น

เขารู้ หลังจากหลินซินเหยียนรู้ความจริง ท่าทีที่มีต่อเขาต้องเปลี่ยนไปแน่ อย่างที่คิดไว้เลย

“ฉันกับเหอรุ่ยหลิน เจออันตรายพร้อมกัน คุณจะช่วยใคร？”ทันใดนั้นหลินซินเหยียนก็หยุดฝีเท้าลง มองเหอรุ่ยเจ๋อ“คำถามนี้ตลกมากใช่ไหมล่ะ？แต่คุณต้องคิดถึงเหอรุ่ยหลินก่อน จากนั้นถึงค่อยคิดถึงฉัน”

“ทำไมแน่ใจอย่างนี้ล่ะ？”เหอรุ่ยเจ๋อมองเธอ

“บนโลกนี้มีความรู้สึกมากมาย ครอบครัวที่เลือดข้นกว่าน้ำนั้น นั้นมีค่าที่สุดสินะ เธอเป็นน้องสาวของคุณ ถ้าคุณไม่แม้แต่สนใจความเป็นความตายของน้องสาวของตัวเอง จะต้องเลือดเย็นแค่ไหน มีความรักแล้วใครจะกล้าเอาอีกล่ะ？”

เหอรุ่ยเจ๋อไม่มีคำพูด จึงมองเธอเงียบๆอย่างนี้

เธอพูดไม่ผิด ระหว่างเหอรุ่ยหลินกับเธอ เขาจะคิดถึงเหอรุ่ยหลินก่อน

ไม่ใช่ครอบครัวที่เลือดข้นกว่าน้ำ แต่เป็นความรู้สึกผิดต่อเธอ

ตอนนั้นที่เธอหายไป เพราะว่าความประมาทของเขา

“นี่ไม่ได้หมายความว่า ความรักของผมที่มีต่อคุณนั้นน้อยไป”

“แต่ว่าฉันยอมรับที่คุณเป็นไม่ได้ ฉันคิดว่าครอบครัวคุณก็ยอมรับฉันไม่ได้ พวกเราเป็นเหมือนเดิมดีกว่า สถานการณ์ที่คุณเห็นฉันเป็นน้องสาว”

เหอรุ่ยเจ๋อขมวดคิ้ว เขารู้นิสัยของหลินซินเหยียน จะต้องรู้สึกถือสาเขาแน่ แต่ไม่คิดว่าเธอจะเด็ดขาดขนาดนี้

ที่เขาอยู่เคียงข้างเธอ ทุ่มเทมาหลายปีนี้ก็ยังไม่คุ้มค่าที่เธอจะคบกับเขาเหรอ？

ถึงแม้เขาจะมีอะไรปกปิด แต่ความชอบที่มีต่อเธอก็ไม่ใช่ของปลอม

เธอไม่รู้สึกเลยสักนิดเลยเหรอ？

ในใจของเหอรุ่ยเจ๋อเต้นแรงอย่างมาก

ทันใดนั้น เขาก็หัวเราะขึ้นมา

จ้องหลินซินเหยียน“คุณไม่รู้สึกถึงความดีที่ผมมีต่อคุณเลยเหรอไง？”

“ฉันเปล่า ฉันยังเห็นคุณเป็นพี่”หลินซินเหยียนพูดอย่างจริงใจ

เธอรู้ว่าอุบัติเหตุตอนนั้นเป็นเหอรุ่ยหลินทำ ไม่ได้สืบหาความจริง ก็เป็นเพราะว่าเหอรุ่ยเจ๋อ

ตอนนี้หลินซินเหยียนจะแสดงทัศนคติออกมา ก็คิดแทนเพื่อในอนาคต

ถ้ามีวันหนึ่ง เธอถีบไสเหอรุ่ยหลินออกไปจริงๆ ในใจเหอรุ่ยเจ๋อก็จะรู้สึกไม่พอใจได้

“พี่เป็นคนได้ล้มเหลวมาก”เหอรุ่ยเจ๋อหัวเราะ

น้องสาวไม่เข้าใจ

แม้แต่หลินซินเหยียนก็ไม่เชื่อเขา

หลินซินเหยียนก้าวเท้าเข้ามาใหม่ ก้าวเท้าที่เบาค่อยๆเดินอยู่ตรงข้างถนน

“บางทีโชคชะตาอาจจะกลั่นแกล้ง？”เธอก็หัวเราะ“ที่จริงฉันคิดจะยอมรับคุณ พวกเรารู้จักกันเกือบสิบปีแล้ว ……”

เพราะว่าจวงจื่อจิ่น เพราะว่าการดูแลที่เขามีต่อตัวเอง

ใครจะไปรู้ว่าไป๋จวู่เวยกลายเป็นเหอรุ่ยหลินน้องสาวของเขาล่ะ？

เหอรุ่ยเจ๋อดึงมือของเธอไว้ เอาเธอเข้ามาไว้ในอ้อมแขน กอดไว้แน่น“เธอก็คือเธอ ผมคือผม คุณจะปฏิเสธผม เพราะว่าเธอไม่ได้ ไม่ยุติธรรมต่อผมเลย”

“แต่เธอคือน้องสาวคุณแท้ๆ คุณคิดว่าไม่เป็นไรเหรอ？”เขาพูดแบบนี้ แต่ว่ากำลังหลอกตัวเองเท่านั้น

“เพราะว่าเธอเคยทำร้ายคุณ คุณก็เลยปฏิเสธความดีที่ผมมีต่อคุณใช่ไหม？”เหอรุ่ยเจ๋อพูดที่ดูเหมือนจะเป็นคำถาม

หลินซินเหยียนไม่อธิบาย

เธอไม่เคยปฏิเสธ

เธอแค่รู้ดีว่า ในความสัมพันธ์แบบนี้ เธอกับเหอรุ่ยเจ๋อเป็นไปไม่ได้

เป็นเขาที่มองไม่ออก

“ถ้าหาก ผมไม่อยากเป็นพี่น้องกับคุณล่ะ แค่อยากเป็นคนรักล่ะ？”เหอรุ่ยเจ๋อมองร่างของเธอ ถูกแสงไฟส่องกับเงาของต้นไม้พัวพันเข้ามา ทำให้เขาแยกไม่ออกว่า ที่เห็นเป็นต้นไม้หรือเธอ

สายตาของเขาลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ เหมือนว่าตัดสินใจอะไรบางอย่าง“ผมรับปาก แต่ว่า วันนี้คุณต้องไปดื่มกับพี่หน่อย พี่อารมณ์ไม่ดี”

“ดึกมากแล้ว”หลินซินเหยียนพยายามปฏิเสธ

“แค่คุณไปดื่มกับผมหน่อย ไม่ได้เหรอไง？คุณจะเว้นระยะกับผมขนาดนี้เลย？”เหอรุ่ยเจ๋อจับหน้าของเธอ

ที่ตาของเธอนั้น ให้เธอมองมาที่ตัวเอง

ถ้าเขาปล่อยวางได้ เธอก็จะตกลง

“โอเค”

“ผมรู้จักอยู่ที่หนึ่ง เงียบมาก”เหอรุ่ยเจ๋อดึงเธอของเธอ

หลินซินเหยียนแทบจะถูกเขาลากออกไป

พอขึ้นรถไป เหอรุ่ยเจ๋อก็ยื่นขวดน้ำให้เธอ“ผมเห็นปากของคุณแห้งมาก”

เขาสตาร์ทรถออก

หลินซินเหยียนยานมือไปลูบริมฝีปากของตัวเอง ก็ยังดี เธอไม่กระหาย ส่วนน้ำก็เอาไว้ในมือแต่ยังไม่ดื่ม

รถวิ่งไปบนถนนอย่างราบเรียบ เหอรุ่ยเจ๋อหันหน้ามองเธอ“ทำไม ตอนนี้แม้แต่น้ำที่ผมให้คุณก็ไม่ดื่มแล้ว กลัวผมวางยาเหรอ？”

“คุณพูดอะไรน่ะ？ฉันแค่ไม่กินเฉยๆ”หลินซินเหยียนเปิดฝาออก แล้วดื่มไป ก็รสชาติน้ำแร่ธรรมดา เธอปิดฝากลับไป“แบบนี้โอเคยัง？”

เหอรุ่ยเจ๋อไม่ส่งเสียงใดๆ ก็แค่ทำท่าทางขับรถอย่างตั้งใจ

ถ้าดูอย่างละเอียดก็จะพบว่าเส้นเลือดที่ขมับเขาเคลื่อนไหว

แป๊บเดียวรถก็จอดลงที่คลับส่วนตัวแห่งหนึ่ง

เหอรุ่ยเจ๋อลงมาก่อน จากนั้นก็เข้ามาเปิดประตูรถให้เธอ

“ฉันลงเองก็ได้น่ะ”

เหอรุ่ยเจ๋อจูงมือของเธอ หลินซินเหยียนอยากชักกลับ เขาก็จับแน่นขึ้น“ครั้งนี้ ให้พี่จูงมือของคุณอีกครั้ง ในฐานะแฟน ผ่านคืนนี้ไป คุณยังเห็นผมเป็นพี่ชายล่ะก็ คงจะดี ถ้าไม่ยอม…”

“พูดอะไรน่ะ？ทำไมทำเหมือนว่าคุณจะตัดขาดกับฉันล่ะ？”หลินซินเหยียนพบว่า เหอรุ่ยเจ๋อในวันนี้แปลกมาก

ส่วนตรงไหนแปลกไปนั้นเธอเองก็ไม่อาจพูดได้

เหอรุ่ยเจ๋อหัวเราะ

ถ้าเขาใช้กำลังคุกคามเธอจริงๆล่ะก็ จากนิสัยของเธอแล้ว จะต้องตัดขาดกับเขาแน่

จะเหมือนกับที่เหอรุ่ยหลินพูดได้ไงล่ะ กลายเป็นผู้ชายของเธอแล้ว ก็จะมีความรู้สึกต่อเขา

ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นผู้ชายที่เป็นคนแรกนั้น เธอไม่ได้จำไปทั้งชีวิตเลยหรือไง？

นึกถึงผู้ชายคนแรกของหลินซินเหยียน หัวใจของเขาก็นิ่งขึ้นมาทันที

จับมือของเธอ อย่าโทษเขาเลย