กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม - บทที่1046 จะยอมที่จะทำร้ายคุณ

ดวงตาขุ่นมั่วของจวงจื่อจิ๋น มีแสงวูบวาบปรากฏขึ้น จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นขรึมลงอย่างรวดเร็ว หล่อนนิ่งเงียบอยู่นานราวกับว่ากำลังครุ่นคิดเรื่องความสมพันธ์ระหว่างตนกับยู่เวินอยู่
“ฉันก็ไม่แน่ชัดเหมือนกัน”
เธอรู้เพียงว่าเวลาที่อยู่กับเฉิงยู่เวินเธอนั้นรู้สึกสบายใจ ใช่แล้ว สบายใจ แม้ว่าเขาจะไม่ถือว่าเป็นผู้ชายที่เอาอกเอาใจเก่ง และไมใช่คนที่ละเอียดอ่อน แต่ว่าเขาเป็นคนที่สามารถเพิ่งพาได้ ทำให้
คนที่อยู่กับเขารู้สึกสบายใจ และปลอดภัย
“เหยียนซี คุณว่าคนเรามีชาติหน้าไหม? “จวงจื่อจิ๋นถามขึ้นอย่างมีความหวัง
สมัยก่อน หล่อนไม่เชื่อเรื่องชีวิตหลังความตาย แต่ตอนนี้กลับหวังว่าคนเราจะได้เกิดในชาติหน้า
“หากชีวิตหลังความตายมีจริง ชาติหน้าฉันหวังว่าจะได้เจอเขาเร็วกว่านี้ ใช้ชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวเป็นเพื่อนเขา มีลูกชายลูกสาวให้กับเขา และอยู่เป็นเพื่อนเขากระทั่งวัยกลางคน”น้ำเสียงของ
จวงจื่อจิ่นเบามาก เต็มไปด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้งไปตามวัย
ในเวลานี้กลับหดหู่เศร้าใจ
จงเหยียนซีก็เข้าใจความรู้สึกใจในของจวงจื่อจิ๋นแล้ว พวกเขามีรักและผูกพันกันดั่งคนในครอบครัว และยังมีความรักดั่งชู้สาว เพียงแต่ว่าความรักในครั้งนี้มาเยือนค่อนข้างช้า จึงทำให้รู้สึก
เสียดาย
แต่ว่าชีวิตของใครที่จะสมบูรณ์แบบ และไม่รู้สึกเสียใจในภายหลังเลยล่ะ?
“ฉันเคยเห็นประโยคนี้ในอินเตอร์น็ต”เธอจูงมือจวงจื่อจิ๋น”ภรรยาในชาตินี้ คือคนที่ฝังคุณในชาติที่แล้วกลับมาเพื่อตอบแทนบุญคุณ หากกลับกันชาตินี้คุณเป็นคนฝังคุณปู่ ชาติหน้าเขาก็จะ
ต้องกลับมาเป็นสามีของคุณ เพื่อตอบแทนบุญคุณที่คุณฝังเขาในชาตินี้? ”
จวงจื่อจิ่นครุ่นคิดอยู่นาน จึงได้เข้าใจคำพูดของจงเหยียนชี จึงได้หัวเราะเหอะๆออกมา
“เจ้าเด็กคนนี้ ! ”
พวกเธอพักที่นี่เป็นเวลาสามวัน ในวันที่สี่ที่เตรียมตัวกลับก็ได้พบกับไปยิ่นหนิง
“คุณเป็นคนทำความสะอาดที่นี่ใช่ไหม? “จงเหยียนซีถาม
ตอนที่พวกเธอมาถึงที่นี่ ที่นี่สะอาดสะอ้านเป็นอย่างมาก
แม้ว่าจะไม่มีคนอยู่อาศัย แต่ว่าก็เห็นได้ชัดว่ามีคนมาทำความสะอาดที่นี่อยู่บ่อยๆ จึงทำให้ยังคงดูสะอาดแบบนี้
ปยิ่นหนิงอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ อีกทั้งยังมีปมเรื่องราวกับตระกูลเฉิง นอกจากเขาแล้วก็ไม่น่าจะมีคนอื่นแล้ว
“ผมเองครับ”ไปยื่นหนิงไม่ปฏิเสธ เพียงแต่สงสัยว่าหล่อนมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”ทำไมจู่ๆถึงมาที่นี่ล่ะครับ?”
“คุณยายของฉันอยากมาดูที่นี่”จงเหยียนซีตอบกลับ
ไปอิ่นหนิงแสดงออกว่าเข้าใจดี จวงจื่อจิ๋นอายุมากแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าวันไหนจะจากโลกนี้ไป ก่อนที่จะจากไปยังสามารถกลับมายังที่นี่ได้ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมากแล้ว
“คุณวางแผนที่จะอยู่ที่นี่กี่วัน? “เขาถาม
จงเหยียนซีตอบกลับ”พวกเราวางแผนที่จะกลับแล้ว พักอยู่ที่นี่มาหลายวันแล้ว ”
ปยื่นหนิงพยักหน้า”ผมเพิ่งกลับมาจากเมืองC หากรู้ว่าพวกคุณจะมา พวกเราก็จะรีบกลับมา”
มองดูเหยียนซีที่ในมือถือกระเป๋าที่เรียบง่าย”พวกเรากำลังจะไปตอนนี้ค่ะ?”
จงเหยียนซีพูดขึ้น
“ผมจะไปส่งพวกคุณ”ไปยิ่นหนิงเรียกคนขับรถ
“ไม่ต้องหรอกค่ะ”หล่อนปฏิเสธ”ฉันเช่ารถไว้แล้ว”
หล่อนยืนอยู่ด้านหน้าประตูรถที่จอดอยู่”คันนั้น”
บ้านของตระกูลเฉิงค่อนข้างห่างไกลเมือง มาพักอยู่ที่นี่สองสามวันก็ไม่มีความจำเป็นต้องก่อไฟทำอาหารด้วยตนเอง ดังนั้นเธอจึงเช่รถ เพื่อจะได้พาจวงจื่อนออกไปทานอาหารข้างนอกได้
อย่างสะดวกสบาย
“ผมจะไปส่งคุณที่สนามบินเองครับ รถก็จอดไว้ที่นี่เถอะ เดี๋ยวผมจะจัดการเรื่องคืนรถให้เอง “ไปนหนิงคิดอยากที่จะทำอะไรบางอย่าง
หากไม่ทำอะไรเลย ก็มักจะรู้สึกละอายใจ
หล่อนเป็นลูกสาวของหลินซินเหยียน ในเมื่อมายังถิ่นของเขาแล้วก็ควรที่จะดูแล
จงเหยียนซีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งพลางพูดขึ้นว่า”ได้”
เดิมทีหล่อนวางแผนที่จะจัดการเรื่องคืนรถก่อน จากนั้นค่อนเรียกรถแท็กซี่ไปสนามบิน ตอนนี้หากไปยิ่นหนิงไปช่วยหล่อนจัดการ ก็จะช่วยให้หล่อนไม่ต้องเสียเวลาไปจัดการเรื่องนั้นแล้
ดังนั้นพวกเขาจึงเข้าไปนั่งบนรถของไปยิ่นหนิง
ระหว่างทางไปยิ่นหนิงถามขึ้นว่า”คุณเตรียมที่จะเดินทางกลับเมืองCใช่ไหม? ”
“เปล่าค่ะ”จงเหยียนซีตอบกลับ
“งั้น “ปยิ่นหนิงตระหนักได้”เตรียมที่จะไปเมืองB?”
หล่อนพยักหน้า
“อืม มีเรื่องอะไรให้ช่วย ก็พูดมาได้เลย”ส่วนเรื่องอื่นไป้ยิ่นหนิงไม่ได้พูดถึง
ในใจรับรู้เรื่องราวของจงเหยียนซีกับเจียงโม่หาน
หลังจากคิดซ้าย ตรองขวาแล้วจึงได้พูดเตือนสติหล่อนประโยคหนึ่งว่า”คนที่รักคุณ เขาจะไม่ยอมทำร้ายคุณตลอดไป คนที่ไม่รักคุณ มีเหตุผลหลายพันหลายร้อยเหตุผลในการทำร้ายคุณ”