กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 114
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 114
ลอเรนไปที่สำนักงานของดอริสทันที เมื่อเธอรับสาย ชาร์ลีคว้าโอกาสนี้ และเดินลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว
เขาเห็นแคลร์เดินออกมา เธอดูเหนื่อย และอิดโรยทันทีที่ไปถึงรถ
เธอเหนื่อยล้าจากภาระงานหนักในโครงการโรงแรม เธอพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ฉันทำงานหนักเกินไป เวลา 24 ชั่วโมงไม่เพียงพอเลย”
ชาร์ลีพูดอย่างหนักใจว่า “แบ่งงานบางส่วนให้คนอื่นดูดีไหม? หรืออาจจะไม่ทำไปเลย”
“ไม่มีทาง” แคลร์กล่าว“ ฉันได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้อำนวยการเมื่อไม่นานมานี้ ฉันต้องทำงานอย่างหนักเพื่อเสริมสร้างรากฐานของบริษัทให้มั่นคง ไม่เช่นนั้นลูกพี่ลูกน้องของฉันจะเข้ามายุ่งอีกเมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นโอกาส”
แคลร์รู้สึกรำคาญมากเมื่อรูปลักษณ์ที่น่าขยะแขยงของแฮโรลด์ปรากฏขึ้นในใจ ผู้ชายที่น่ารำคาญยังคงต่อต้านเธอ และมักจะทำสิ่งที่เป็นความวุ่นวาย และเป็นปัญหา
ระหว่างทางกลับบ้านแคลร์หลับตาเพื่อพักผ่อน ในขณะที่ชาร์ลีจดจ่ออยู่กับการขับรถโดยไม่รบกวนเธอ
***
ในขณะเดียวกันในห้องทำงานของดอริส
ดอริสแจ้งการนัดหมายใหม่แก่ลอเรนซึ่งทำให้ลอเรนประหลาดใจ และงุนงงเล็กน้อย
ไม่นานนักตั้งแต่เธอได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร และตอนนี้เธอถูกย้ายไปที่แผนกขาย เกิดอะไรขึ้น?
คำอธิบายที่ดอริสให้กับเธอคือ “ฉันคิดว่าคุณมีความสามารถ และมีศักยภาพมาก การทำงานในแผนกธุรการนั้นเสียเปล่า ฉันพิจารณาจากประวัติการทำงานของคุณเป็นครั้งที่สองแล้ว คุณมีพื้นฐานด้านการจัดการธุรกิจ และทักษะการตลาดที่ดีของคุณนั่นคือเหตุผลที่ฉันคิดว่าการขายเป็นตำแหน่งที่เหมาะสมที่สุดสำหรับคุณ นอกจากนี้การขาย และการตลาดมีความสำคัญต่อบริษัท มากกว่าแผนกอื่น ๆ ฉันรับรองได้ว่าหากคุณทำงานที่ดีในตำแหน่งใหม่คุณจะมีโอกาสที่โตขึ้น”
จริง ๆ แล้วดอริสไม่ได้โกหก
ตำแหน่งการขายมีความสำคัญมากกว่าการบริหาร
ฝ่ายขายเป็นแผนกสำคัญที่สร้างรายได้ให้กับบริษัท ในขณะที่ฝ่ายบริหารเป็นแม่บ้านของบริษัท ซึ่งรับผิดชอบเรื่องเล็กน้อยมากกว่า
ลอเรนไม่ได้ให้ความสำคัญกับมันมากนัก เธอรู้สึกว่าถ้าเธอสามารถทำงานได้อย่างยอดเยี่ยมในแผนกขาย และนำผลกำไรมาสู่บริษัท ในที่สุดประธานอาจสังเกตเห็นเธอได้ในที่สุด!
ดังนั้นมันจึงเป็นข่าวดีสำหรับเธอ!
สิ่งแรกที่ลอเรนทำหลังจากออกมาจากห้องทำงานของดอริสอย่างสนุกสนานคือโทรหาแคลร์เพื่อนที่ดีของเธอ
ทันทีที่รับสายเธอพูดอย่างตื่นเต้นว่า “แคลร์ฉันได้เป็นผู้อำนวยการฝ่ายขายแล้ว!”
“จริงเหรอ?” แคลร์ลุกขึ้นนั่งเห็นได้ชัดว่ามีความสุขที่ได้ยินข่าวเช่นกัน “มันเยี่ยมมาก! เธอควรทำงานในแผนกขายตั้งแต่เริ่มต้นการทำงานแล้ว ตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายบริหารเป็นเรื่องที่เกินความจำเป็น! ตอนนี้เธอมีพื้นที่มากขึ้นในการแสดงความสามารถของเธอ ฉันมั่นใจว่าเธอจะได้รับสิ่งที่ยอดเยี่ยมในไม่ช้า!”
“ฮิฮิ!” ลอเรนโพล่งด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความดีใจ “งั้นเราไปทานอาหารเย็นด้วยกันเพื่อฉลองข่าวดีครั้งนี้กันไหม? ชวนชาร์ลีด้วยสิ”
แคลร์พูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า “เอาจริง ๆ นะ พวกเรากำลังจะมาถึงบ้านของเราแล้ว นอกจากนี้วันนี้ฉันก็เหนื่อยมากแล้ว งั้นเราจะหาวันอื่นสำหรับการฉลองโอเคไหม?”
ลอเรนรู้ว่าช่วงนี้แคลร์กำลังยุ่งอยู่กับโปรเจ็กต์นี้เธอจึงรีบพูดว่า “แน่นอน ได้สิ! ช่วงนี้เธอทำงานหนักเกินไปทั้งการประชุม และการทำงานล่วงเวลาทั้งหมด กลับบ้าน และพักผ่อนเถอะ พวกเราจะฉลองเมื่อโครงการดำเนินไปอย่างราบรื่นก็แล้วกัน!”
“โอเค ได้เลย” แคลร์พูด “เมื่อฉันทำงานเสร็จแล้วก็มาสนุกด้วยกันเถอะ!”
ลอเรนหัวเราะเบา ๆ “ดีล!”
ลอเรนรู้สึกสลดใจเล็กน้อยเมื่อเธอวางสาย
เธอไม่มีเพื่อนมากนักในโอลรัส ฮิลล์ เธอมีเพื่อนคนเดียวของเธอนั้นคือแคลร์
ตอนนี้เธอถูกย้ายไปดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายขาย เธอได้รับเวทีที่ใหญ่กว่ามากในการพิสูจน์ตัวเอง แต่เธอไม่สามารถหาคนที่จะมาร่วมฉลองความสำเร็จด้วยกันได้
ในขณะที่เธอถอนหายใจด้วยความท้อแท้โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น
มันมาจากแฮโรลด์!