กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 341
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 341
เวนดี้ วิ่งออกจากบ้าน หลังจากโดนคุณท่าน วิลสัน ตบ ในขณะเดียวกัน คริสโตเฟอร์ได้มาห้ามเธอก่อนที่เธอจะวิ่งออกจากลานบ้านไป
คริสโตเฟอร์ เกลี้ยกล่อมให้เธอกลับเข้ามาในบ้าน แต่เธอปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้น เวนดี้รู้สึกว่าสาเหตุที่เธอต้องลงเอยแบบนี้ เพราะคุณท่านวิลสัน ถ้าไม่ใช่เพราะคุณท่านวิลสัน เธอคงจะไม่อยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้?
ดังนั้น ตอนนี้เวนดี้จึงโกรธมาก และอยากจะหนีออกจากบ้านให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้
อย่างไรก็ตาม เธอสลัดความคิดนั้นออกไป เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อเธอ
ในตอนนี้เอง คริสโตเฟอร์ได้พูดอย่างจริงจังไปว่า “เวนดี้ ถ้าหนีออกจากบ้านไป ลูกจะไปอยู่ที่ไหน? ลูกไม่มีงานทำ และลูกไม่มีที่อยู่ข้างนอก! ท้ายที่สุดแล้ว ลูกเป็นแค่เด็กผู้หญิง และเป็นไปไม่ได้ที่ลูกจะออกไปทำงานเพื่อที่ลูกจะสามารถเช่าที่อยู่อาศัยเองได้ ใช่ไหม? พ่อรู้ว่าคุณย่าของลูกผิด แต่เราจะทำอะไรได้อีก นอกจากการเกาะคุณย่าของลูกไปแบบนี้? อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังคงเป็นหัวหน้าตระกูลวิลสันนะ!”
เวนดี้เงียบไปครู่หนึ่งขณะที่เธอครุ่นคิดถึงคำพูดของพ่อเธอ
แน่นอนว่า ถ้าเธอตัดสินใจออกจากวิลล่าของตระกูลวิลสันไป เธอจะไม่มีที่อื่นให้ไปอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น เวนดี้รู้ดีว่าเธอ จะต้องถูกหัวเราะเยาะอย่างแน่นอน หากหญิงสาวคนที่สองของตระกูลวิลสัน ถูกพบได้ว่าเดินเตร็ดเตร่อยู่บนถนนโดยไม่มีที่ให้ไป
ดังนั้นเธอจึงได้แต่พูดอย่างเสียใจไปว่า “คุณพ่อคะ! คุณย่ามีอำนาจและมีความเผด็จการมากเกินไป! หนูไม่สามารถฝืนทนกับคุณย่าแบบนี้ได้อีกต่อไปแล้ว ทำไมเราไม่ย้ายออกไปล่ะคะ… ”
คริสโตเฟอร์ ถอนหายใจก่อนจะพูดว่า “ย้ายออกไปไหน? ถ้าเราย้ายออกไปตอนนี้ เราจะไม่มีอะไรเหลือเลยนะ! คุณย่าของลูกจะมีชีวิตอยู่ได้อีกเพียงไม่กี่ปีเท่านั้น เมื่อเธอจากไป วิลล่าของตระกูลวิลสันและทรัพย์สินที่เหลือที่เป็นของตระกูลวิสสันก็จะเป็นของเรา นี่คือบ้านของเรา ถ้าเราตัดสินใจย้ายออกตอนนี้ และจู่ ๆ ลุงคนที่สองของลูกและครอบครัวของเขาตัดสินใจย้ายกลับมาที่บ้านพักของตระกูลวิลสัน เราจะไม่สูญเสียทุกอย่างไปเหรอ? ถ้ามันเกิดขึ้นจริง ๆ เราจะไม่เหลืออะไรเลยนะ”
เวนดี้ รู้สึกตัวทันที เมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้
แม้ว่า ตอนนี้ครอบครัวของแคลร์ จะไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณท่านวิลสันนัก แต่ถ้าพวกเขาย้ายกลับมาที่วิลล่าของตระกูลวิลสัน พวกเขาจะพยายามใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ที่ผานมาและรักษาวิลล่าไว้สำหรับตัวเองอย่างแน่นอน!
ขณะที่เธอคิดเรื่องนี้ เวนดี้ก็หลั่งน้ำตาออกมาอีกครั้ง หลังจากนั้นเธอก็พูดว่า “แต่หนูอยู่แบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว! หนูไม่สามารถทนกับเธอได้อีกต่อไปแล้วค่ะ… ”
คริสโตเฟอร์ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากปลอบลูกสาวไปอีกว่า “ไม่ต้องคิดถึงเรื่องนี้อีกแล้วนะ สุดท้ายแล้ว ณ ตอนนี้ เรามีแขกคนหนึ่งในบ้านของเรา และเราไม่ควรสร้างความประทับใจที่ไม่ดีและดูเหมือนเป็นเรื่องตลกให้กับแขกของเรา หลังจากเขาจากไป พ่อจะให้เงินหนู เพื่อที่หนูจะได้ไปเที่ยวพักผ่อนได้ยังไงล่ะ โอเคไหม?”
เวนดี้พยักหน้าเล็กน้อยขณะที่เธอเห็นด้วยกับคำแนะนำของพ่อเธอ “ตกลงค่ะ… ”
เมื่อเวนดี้ตามพ่อของเธอกลับเข้าไปในวิลล่า เป็นช่วงเวลาเดียวกับ คุณท่าน วิลสัน เพิ่งส่งเคนเน็ธเข้าไปในห้องพัก และกำลังเดินลงบันไดมา
ทันที ที่คุณท่าน วิลสัน เห็นว่าเวนดี้กลับมาแล้ว เธอก็รีบเข้าไปหาเวนดี้ ก่อนจะพูดขอโทษไปว่า
“เวนดี้ ก่อนหน้านี้ฉันผิดเอง ฉันขอโทษที่ฉันตบเธอ ฉันทำตามอารมณ์มากเกินไป ฉันอยากจะขอโทษเธอและบอกเธอว่า ฉันเสียใจมากแค่ไหน ฉันหวังว่าเธอจะสามารถยกโทษให้ฉันได้”
คุณท่านวิลสันหวังว่าเวนดี้จะสามารถเปลี่ยนความคิดของเคนเน็ธได้ ดังนั้น สิ่งแรกที่เธอทำทันทีที่เวนดี้กลับมา คือการเริ่มที่จะขอโทษเธอก่อน
เวนดี้ ไม่ได้คาดหวังว่าคุณย่าของเธอจะเริ่มขอโทษเธอก่อน ในความเป็นจริง มันเป็นเรื่องยากมากที่คุณย่าผู้แข็งกร้าวและหยิ่งผยองของเธอจะขอโทษใครก็ตาม ดังนั้น เวนดี้จึงรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากที่เธอพูดขอโทษ
จากนั้น คุณท่านวิลสันก็จับมือเวนดี้ก่อนจะพาเธอไปที่โซฟาในห้องนั่งเล่น หลังจากนั้น เธอก็พูดอย่างจริงจังไปว่า “เวนดี้ เธอรู้ไหมว่าตอนนี้ตระกูลของเรากำลังเผชิญกับวิกฤตครั้งใหญ่อยู่?”
เวนดี้พยักหน้ารับก่อนจะตอบไปว่า “ทราบค่ะ คุณย่า หนูรู้แล้วค่ะ”
“เนื่องจากตระกูลไวท์ยกเลิกการหมั้นของเธอกับเจอรัลด์ ทุกคนใน โอลรัส ฮิลส์ คิดว่าเธอเป็นตัวตลกไปแล้ว และแม้ว่าฉันจะไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้แต่นี่ก็เป็นความจริง และเธอก็ควรจะรู้ไว้เช่นกัน ใช่ไหมล่ะ?”
ทันทีที่เธอได้ยินคำพูดของคุณท่านวิลสัน เวนดี้ก็เริ่มร้องไห้อีกครั้ง
ทุกคนใน โอลรัส ฮิลส์ รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ถูกตระกูลไวท์ปฏิเสธ แม้ว่าเธออยากจะแต่งงานกับคนรวยอีกคน แต่ก็เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน
อย่างน้อยที่สุด ก็คงจะเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะทำเช่นนั้นใน โอลรัส ฮิลส์