กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 366
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 366
เวนดี้ไม่ได้เงินจากเคนเน็ธเลย และเขาก็ไม่ได้พูดถึงอะไรเกี่ยวกับการลงทุนที่เหลืออีกต่อไป
จากสิ่งที่เห็น ดูเหมือนว่าเธอจะได้รับผลประโยชน์ทางการเงินมากขึ้นจากเขาก็ต่อเมื่อเธอช่วยให้เขาฟื้นความเป็นลูกผู้ชายได้
ไม่อย่างนั้นเคนเน็ธคงจะทอดทิ้งเธอและครอบครัวเธอทั้งหมดอย่างไม่ต้องสงสัย
จนถึงตอนนี้เงิน 10 ล้านดอลลาร์ ที่เคนเน็ธให้มานั้นเพียงพอที่จะแก้ไขปัญหาในวิลสัน กรุ๊ปได้ระดับหนึ่ง แต่มันยังห่างไกลที่จะทำให้บริษัทกลับมาสู่จุดสูงสุดได้
คริสโตเฟอร์ยืนอยู่ข้าง ๆ เคนเน็ธ และพูดว่า “กินทีละเม็ดครับ ยามันแรงมาก”
เคนเน็ธพยักหน้าจากนั้นเขาหยิบยาสามเม็ดออกมาแล้วกลืนลงไป
เขาจับมือของเวนดี้ และบอกเธอว่า “เวนดี้ไปชั้นบนกันเถอะ” เขาหวังว่ายานี้จะได้ผลอย่างมหัศจรรย์
เวนดี้รีบพยักหน้า เธอโอบแขนรอบตัวเคนเน็ธ และพูดอย่างเขิน ๆ ว่า “ที่รักขา กลับไปที่ห้องของเราแล้วลองกันใหม่อีกครั้งนะคะ”
เคนเน็ธดึงเวนดี้กลับเข้าไปในห้อง จากนั้นพวกเขาก็เริ่มเล้าโลม เวนดี้พยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยให้เขามีความสุข และคืนความเป็นลูกผู้ชายกลับมาอีกครั้ง
น่าเสียดายที่ไม่ว่าเวนดี้จะลองใช้กลเม็ดใดกับเขา มันก็ยังไม่ได้ผล!
ด้วยความหงุดหงิด เคนเน็ธกลืนยาอีกสามเม็ด แต่เขากลับไม่ได้รู้สึกตามที่สรรพคุณบอกมา… เขาไม่รู้สึกอะไรเลย!
อารมณ์ของเขาตกต่ำถึงจุดต่ำสุดในขณะนี้
เมื่อเห็นเวนดี้ยังคงเย้ายวนเขาอยู่นั้น เขาจึงถีบเธอลงจากเตียงด้วยความรำคาญ และตะโกนว่า
“ฉันไม่ต้องการเธออีกต่อไปแล้ว ออกไปซะ!”
เวนดี้กลัวว่าเคนเน็ธจะทำร้ายเธอ เธอจึงรีบพูดว่า “ที่รักใจเย็น ๆ ฉันมั่นใจว่าเราจะหาทางรักษาคุณได้ในไม่ช้านะคะ!”
“อ๊ากกก! ออกไปซะ!” เคนเน็ธคำรามอย่างดุเดือด และโยนหมอนใส่เธอ
เวนดี้ไม่อยากทำให้เขาโมโหไปมากกว่านี้ เวนดี้รีบเก็บเสื้อผ้ารอบตัวแล้ววิ่งออกจากห้องไป
เคนเน็ธนอนอยู่บนเตียงคนเดียว เขาหายใจเข้า และออกด้วยความกระวนกระวายใจ
เมื่อชายคนหนึ่งประสบความสำเร็จจนถึงจุดสุดยอดในชีวิต ความฝันที่ปรารถนาที่สุดของเขาคือการมีผู้หญิงสวย ๆ นับไม่ถ้วนรายล้อม เขาอยากที่จะใช้ชีวิตอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
อนิจจา มันได้สิ้นสุดลงอย่างแท้จริง! จะมีผู้หญิงสวย ๆ เหล่านี้ไปเพื่ออะไร?
ไม่ เขาจะยอมรับชะตากรรมนี้ไม่ได้!
เมื่อเขายังคงจมอยู่กับความไม่พอใจอยู่นั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
มันคือแม่ของเขา
เขารีบรับสายอย่างนอบน้อม “ฮัลโหลครับแม่ ทำไมยังไม่นอนอีกครับ?”
เสียงเกรี้ยวกราดของบาร์บาร่าดังมาจากอีกด้านหนึ่งของสาย “ไอ้ลูกสารเลว! แกทำอะไรลงไป?! แกพยายามที่จะฆ่าฉันงั้นเหรอ? แกต้องการให้ฉันตายตอนอายุ 84 ใช่ไหม?!”
“แม่กำลังพูดถึงอะไร? ทำไมผมถึงอยากฆ่าแม่ด้วยล่ะ?”
“อ๊าก แกมันเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจ!” บาร์บาร่าตะโกน “ให้ฉันถามแกอีกครั้งว่า แกไปทำอะไรให้แอนโธนี ซิมมอนส์ ขุ่นเคือง? เขาต้องการตัดความสัมพันธ์กับครอบครัวเรารู้ไหม? แกรู้ไหมว่าครอบครัวของเราต้องเจอกับความสูญเสียอย่างไร?”