กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ - บทที่ 617
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 617
คริสโตเฟอร์ตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างโกรธเคือง “เอเลน เธอมันทุเรศ นั่นเป็นเรื่องโกหก!”
เอเลนโพล่งอย่างกังวล “โอ้ คุณไม่เชื่อฉันเหรอ? ก็ดี! ถ้าคุณหาฮันนาห์เจอได้ ฉันจะยอมรับว่าฉันแพ้เอง!”
“คุณหมายความว่าอย่างไร?”
“ไปคิดเอาเอง! ตอนนี้ฉันเหนื่อยมาก ฉันไม่อยากคุยกับคุณแล้ว!”
เอเลนวางสายทันที
คริสโตเฟอร์เกือบทุบโทรศัพท์ด้วยความโกรธเมื่อได้ยินเสียงวางสายโทรศัพท์
ฮาโรลด์จับแขนของเขาอย่างเร่งรีบและพูดว่า “พ่อ ใจเย็น ๆ ! สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการตามหาแม่นะครับ!”
น่าเสียดายที่แฮโรลด์ไม่รู้ว่าแม่ของเขากำลังเดินทางไปยังลำธารในอีริธและตระกูลวิลสันก็ไม่สามารถตามหาเธอเจอได้
เวนดี้พิงพ่อของเธอและเกลี้ยกล่อมว่า “ใช่ค่ะ พ่อ! ใจเย็นก่อนนะคะ! นังบ้านั่นพูดว่าอะไรนะคะ?”
คริสโตเฟอร์ส่งเสียงไม่พอใจ “เอเลนบอกว่าแม่ของลูกมีชู้ แล้วเธอก็หนีไปกับเขา!”
“อะไรนะ?!” แฮโรลด์ เวนดี้และคุณท่านวิลสันต่างก็ตกใจ! อ้าปากกรามแทบจะร่วงลงกับพื้น!
“มีชู้?!” คุณท่านวิลสันตะโกน “นี่มันเรื่องจริงเหรอ?”
“ไม่รู้ครับแม่!” คริสโตเฟอร์พูดอย่างกังวลว่า “นั่นคือสิ่งที่เอเลนบอกทางโทรศัพท์! เธอบอกว่ามันเป็นเพียงแค่การจัดฉากเท่านั้นและฮันนาห์ได้ทำขึ้นมาเพื่อให้ผมไม่ระแวง เพื่อที่เธอจะได้มีเวลามากขึ้นสำหรับตัวเธอเองที่จะหนีไป!”
แฮโรลด์สบถด้วยความตกใจ “นังนั่นมันโกหก พ่อ! แม่ของผมไม่ได้มีชู้!”
ใบหน้าของคริสโตเฟอร์บิดเบี้ยวเล็กน้อย เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบว่า “เรายังไม่แน่ใจ! ยังไงก็ตาม เมื่อพ่อกลับมาคิดดูแล้ว แม่ของลูกก็ดูน่าสงสัยอยู่นะ!”
“พ่อกำลังพูดอะไร?” แฮโรลด์และเวนดี้ถามพร้อมกันว่า “พ่อหมายความว่าอย่างไร?”
“คุณย่าของลูกขอเงินพ่อแปดล้านเหรียญ แต่แม่ของลูกไม่ต้องการให้มันกับคุณย่า เธอเป็นคนแนะนำให้พ่อโอนเงินทั้งหมดเข้าบัญชีของเธอและบอกคุณย่าว่าเงินนั้นติดอยู่ในบัญชีกองทุน นั่นเป็นเหตุผลที่พ่อโอนเงินทั้งหมดของเราให้เธอทั้งหมดสิบห้าล้าน!”
เมื่อได้ยินจำนวนนั้น ดวงตาของคุณท่านวิลสันก็เบิกกว้างจนแทบจะหลุดออกจากเบ้าตา เธอตบหน้าคริสโตเฟอร์ และด่าว่า “แกบอกว่าแกมีเงินแค่สิบล้านไม่ใช่เหรอ?!”
คริสโตเฟอร์ตกใจกับการตบและความจริงที่เขาเพิ่งโพล่งออกมาอย่างหุนหันพลันแล่น เขารู้สึกขุ่นเคืองและโกรธมากจนขึ้นเสียงและพูดกลับว่า “แม่! แม่เป็นคนคิดเอาเองว่าผมมีสิบล้าน! ผมไม่ได้พูดเองเสียหน่อย!”
“แล้วทำไมแกถึงไม่จริงใจกับฉัน! ฉันเป็นแม่ของแกนะ! ทำไมแกไม่บอกความจริงกับฉันว่าแกมีเงินเท่าไหร่?!”
คริสโตเฟอร์อึ้งไปเลย
อันที่จริง มันเป็นความผิดของเขาที่ปกปิดความจริงเกี่ยวกับยอดเงินคงเหลือในบัญชีของเขา
คุณท่านวิลสันพูดด้วยความปวดร้าว “ฉันเคยคิดว่าแกแตกต่างจากน้องชายของแก ฉันคิดว่าแกดีกว่า ฉลาดกว่าและเก่งกว่าเขาเสียอีก! แต่แกกล้าดียังไงถึงมาโกหกฉัน!”
จากนั้นเธอก็กัดฟัน และพึมพำว่า “นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง ไอ้ลูกโง่! แทนที่จะซื่อสัตย์ต่อแม่ของแก แกกลับให้เงินทั้งหมดกับเมียของแกแทน เยี่ยมมาก ตอนนี้เธอหนีไปพร้อมกับเงินทั้งหมดแล้ว พวกเราจบเห่แล้ว!”
เวนดี้พูดด้วยความตื่นตระหนก “ไม่! คุณย่าคะ แม่ของหนูจะไม่ทำอย่างนั้น!”
คุณท่านวิลสันจ้องที่เธอ และโพล่งจากมุมริมฝีปากของเธอ “หล่อนจะไม่ทำอย่างนั้น อย่างนั้นเหรอ? บอกฉันทีว่าตอนนี้หล่อนอยู่ที่ไหน? หล่อนหายไปไหน? ทำไมหล่อนถึงหายไปตอนนี้?!
จากนั้นเธอก็พูดต่ออย่างดุดัน “แม่ของหลานเคยพูดถึงเรื่องหลอกลวงนี้อยู่ แต่ทำไมผู้สมรู้ร่วมคิดของเธอทั้งหมดรวมถึงตัวเธอเองจึงหายตัวไปยกเว้นเอเลนล่ะ?!”
แฮโรลด์โพล่งความคิดเห็นของเขาออกมาว่า “เป็นไปได้ไหมที่เอเลนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้? เป็นไปได้ไหมที่เธอจัดการแม่ของผมและผู้สมรู้ร่วมคิดของแม่?”
คุณท่านวิลสันอุทานอย่างรังเกียจ “เอเลน? หลานคิดว่าคนโง่แบบนั้นจะมีความสามารถพอที่จะทำสิ่งแบบนั้นเหรอไง? มีเพียงไอ้คุณอางี่เง่าของหลานเท่านั้นที่จะถูกหล่อนหลอก! ฉันไม่ต้องการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับแม่หลานในตอนนี้ แต่หล่อนฉลาดกว่าเอเลนถึงสิบเท่า นั่นแหละคือเรื่องจริง! ถ้าหล่อนต้องการหลอกเอเลนจริง ๆ ไม่มีทางที่เอเลนจะตอบโต้ได้!”